Drożdżaki ze szczepu Candida, mogą występować w zdrowej jamie ustnej. Jednak obniżenie odporności organizmu może doprowadzić do zwiększenia ich liczebności.

Kandydiaza jest powierzchownym zapaleniem błon śluzowych wywołanym najczęściej przez Candida albicans, a rzadziej C. tropicalis, C. paracrusei, C. glabrata, C. krusei.

Występowaniu choroby sprzyjają:

• Znaczące zmiany w mikroflorze jamy ustnej- np. antybiotykoterapia,
• Przewlekłe drażnienie błony śluzowej jamy ustnej- np. protezy, aparaty ortodontyczne,
• Przyjmowanie sterydów (zwłaszcza wziewnie),
• Zła higiena jamy ustnej,
• Niedobory immunologiczne,
• Złe wchłanianie lub niedobory żywieniowe.

Kandydiaza dzieli się na postać ostrą i przewleką, a każda z nich ma postać rzekomobłoniastą lub rumieniową.

Ostra rzekomobioniasta tzw. pleśniawki, jest najczęstszą występującą w jamie ustnej. Występuje zarówno u noworodków, jak i dorosłych z obniżoną odpornością. Gdy pojawiają się u noworodków, to najczęściej w 5-6 dniu życia, często występują u wcześniaków.  Pojawia się w postaci rozlanej, gładkiej białej płytki o wyglądzie zsiadłego mleka. Zmiany dają się zetrzeć, pozostawiając czerwoną powierzchnię. W postaci przewlekłej rzekomobioniastej objawy kliniczne są takie same. Choroba jednak utrzymuje się długo, najczęściej z powodu złego stanu ogólnego. Dochodzi do infekcji głębszych warstw błony śluzowej i przerostu tkanki.

Kandydiaza w jamie ustnej, fot. panthermedia

Ostra zanikowa postać kandydiazy określana jest, jako poantybiotykowe zapalenie jamy ustnej. Antybiotyki o szerokim spektrum działania, zmniejszają liczbę bakterii i pozwalają na rozwój grzybów. Następuje złuszczanie nabłonka, co prowadzi do tworzenia się rozległych, czerwonych plam. Nabłonek jest ścieńczały, w stanie zaniku. Przewlekła zanikowa postać jest określana, jako protetyczne zapalenie jamy ustnej. Występuje u od 15 do 65% osób użytkujących uzupełnienia protetyczne. Najczęściej występuje u kobiet.

Zapalenie kątów warg często towarzyszy protetycznemu zapaleniu jamy ustnej. Najczęściej pojawia się, gdy uzupełnienia protetyczne są stare lub gdy dochodzi do obniżenia wysokości zwarcia w wyniku zaniku wyrostka zębodołowego. Objawia się, jako zaczerwienienie ze skłonnością do pękania i krwawienia. Współistniejące nadkażenie bakteryjne wywołuje ból.

Leczenie polega na zdiagnozowaniu choroby poprzez badanie mykologiczne. Następnie lekarz stomatolog przepisuje odpowiednie leki oraz płukanki. Niezbędne jest również utrzymanie dobrej higieny uzupełnień protetycznych jak i jamy ustnej.