Poród naturalny jest, był i zapewne będzie, przedmiotem wielu badań, ale również stanowi on znaczący problem w kontekście kontrowersji dotyczących wpływu porodu naturalnego na bodźce czuciowe, a tym samym na satysfakcję z życia seksualnego. Przywołując badanie przeprowadzone przez Schultz’a, w którym zbadano 60 kobiet pod kątem reaktywności pochwy na bodźce elektryczne, stwierdzono znacząco niski poziom reaktywności. Pozwoliło to więc specjalistom, na wyciągnięcie wniosków, iż spadek satysfakcji z życia seksualnego, spowodowany jest jej rozluźnieniem w obrębie jej części zewnętrznej.

Skala zjawiska

Spadek satysfakcji z życia seksualnego dotyczy od 40% aż do 80% kobiet, które chociaż jeden raz, rodziły siłami natury. Pacjentki te mówią o odczuwaniu spadku wrażliwości pochwy, co spowodowane jest zarówno poszerzeniem wejścia do pochwy, jak również spadkiem napięcia błon i mięśni. Czy można jednoznacznie stwierdzić, że poród naturalny jest tego przyczyną? Specjaliści jednoznacznie nie odpowiadają na to pytanie. Zauważa się bowiem pewne prawidłowości i powiązanie pomiędzy porodem naturalnym a spadkiem jakości życia seksualnego, jednak nie jest potwierdzone, że poród poprzez cięcie cesarskie, nie spowoduje tego typu komplikacji. Ponadto, po zestawieniu subiektywnego odczucia rozluźnienia pochwy, z parametrami kolpomijometrycznymi - takimi jak odległość szyki macicy od wejścia do pochwy przed i po repozycji oraz odległość górnej powierzchni mięśni dźwgaczy odbytu od wejścia do pochwy - stwierdzono, iż poczucie to wiąże się ze spadkiem napięcia mięśni miednicy oraz z obniżonym ciśnieniem spoczynkowym w pochwie.

ZRP

Z naukowego punktu widzenia, poprawnym terminem na określenie tego typu zjawiska jest Zespół Rozluźnienia Pochwy (ZRP). W literaturze specjalistycznej nie spotkamy się jednak z taką jednostką chorobową, ani z klasycznymi kryteriami diagnostycznymi głównie ze względu na to, że jest to stan, którego określenie zależne jest w znacznej mierze od subiektywnych odczuć związanych z satysfakcją z życia seksualnego.

Na czym więc polega diagnostyka? Przede wszystkim opiera się ona na wywiadzie, który uzupełniony powinien być o walidowane kwestionariusze do oceny jakości życia seksualnego. Ogromne znaczenie ma tu jednak diagnostyka różnicowa, polegająca na wyeliminowaniu ewentualnych zmian, defektów czy zaburzeń ze strony miednicy mniejszej oraz układu moczowego.

fot.panthermedia

Podobna sytuacja tyczy się podziału ZRP, który w literaturze nie doczekał się potwierdzonej klasyfikacji, a jedynie napotkać można próby sklasyfikowania tego zjawiska. ZRP podzielić więc można na spowodowany defektem przednim, defektem bocznym lub tez defektem tylnym, z czego najczęściej spotykanym jest defekt mieszany a najrzadziej izolowany defekt tylny.

ZRP tematem tabu?

Z danych, jakie podają specjaliści, dwukrotnie częściej na spadek jakości życia seksualnego, zwracają uwagę kobiety pomiędzy 45 a 55 rokiem życia. Niewątpliwie ZRP pozostaje klasycznym przykładem funkcjonalnego defektu poporodowego, niemniej jednak zmiany zachodzące w okresie menopauzy mogą przyczyniać się do pogorszenia i pogłębienia problemu pogorszenia jakości życia, spowodowanej porodami naturalnymi. Pomimo skali zjawiska, jedynie 20% kobiet zgłasza tego typu obserwacje i dolegliwości podczas wizyty u ginekologa, a z drugiej strony zdecydowana większość lekarzy specjalistów, nie znajduje czasu podczas rutynowej wizyty, by przeprowadzić wywiad dotyczący jakości życia seksualnego. Z innej jeszcze perspektywy, problem rozluźnienia pochwy, spowodowany porodem naturalnym, jest dostrzegalny i zaczyna być brany pod uwagę w momencie, kiedy pojawiają się kłopoty z nietrzymaniem moczu.