Nienowotworowe choroby sromu

Pod wpływem wilgoci, infekcji, urazów oraz reakcji alergicznych dochodzi do przekrwienia i przerostu. W leczeniu miejscowo stosuje się kortykosteroidy i środki przeciwświądowe.

Liszaj twardzinowy sromu

Liszaj twardzinowy sromu powodowany jest przez czynniki drażniące, jednak nie bez znaczenia pozostają uwarunkowania genetyczne i immunologiczne. Choroba może występować w każdym wieku. Kobiety skarżą się na dokuczliwy świąd. Skóra jest pomarszczona, bardzo cienka i połyskliwa.
U nieleczonych kobiet dochodzi do zwężenia wejścia do pochwy. Poprawę przynosi stosowanie maści z testosteronem lub progesteronem, jednak z racji tendencji do nawrotów, leczenie trwa całe życie.

Włókniak, tłuszczak

Najczęściej występujące nowotwory niezłośliwe to włókniak i tłuszczak. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu zmian. Rzadziej występują naczyniaki, mięśniaki gładkokomórkowe, nerwiaki, rogowiaki oraz brodawki. Do zmian nienowotworowych można zaliczyć również torbiele, ponieważ w ich strukturze może rozwijać się nowotwór.

90% inwazyjnych nowotworów sromu stanowi rak płaskonabłonkowy nierogowaciejący lub zrogowacenie. Występuje również rak podstawnokomórkowy, gruczołowy, rak z gruczołów apokrynowych oraz rak jasnokomórkowy.

fot. pantherstock

Rak sromu

Rak sromu może stanowić zmianę wieloogniskową, jednak przeważnie jest to mały guzek lub brodawka łatwo krwawiąca przy dotyku. Szybko pojawiają się dolegliwości bólowe. Jest to wynik postępującego stanu zapalnego w unerwionej okolicy warg sromowych i łechtaczki. Gorszy przebieg ma rozwój endofityczny. Dochodzi do zajęcia pochwy i szybkiego powstania przerzutów przez naczynia chłonne.

Mięsak sromu

Mięsak sromu bardzo szybko daje przerzuty drogą krwionośną. Stanowi około 3% nowotworu sromu. Wyróżniamy mięsaka gładkokomórkowego, prążkowanokomórkowego, neurokomórkowego oraz włókniakomięsaka.

Czerniak sromu

Czerniak sromu rozwija się na podłożu zmiany komórkowej lub na skórze niezmienionej powierzchownie jako owrzodzenie lub guz. Zajmuję wargę sromową większą, rzadziej mniejszą oraz okolice łechtaczki. Dość szybko występują: naciekanie otoczenia, przerzuty w węzłach chłonnych oraz drogą krwi do skóry, płuc, wątroby mózgu i kości. Nawroty są częste i mogą wystąpić nawet po wielu latach.