Reklama:

Wirus RS – dlaczego jest groźny?

Wirus RS – dlaczego jest groźny?

Panthermedia

Badanie niemowląt

Każde dziecko przed ukończeniem drugiego roku życia, będzie miało kontakt z wirusem RS. Niestety dla wcześniaków i dzieci z obniżoną odpornością kontakt z wirusem RS może okazać się groźny dla życia. Co każdy rodzic powinien wiedzieć o tym wirusie?

Reklama:

Wirus RS

Wirus RS, znany też jako RSV (Respiratory Syncytial Virus), zaliczany jest do najczęstszych czynników etiologicznych wywołujących choroby układu oddechowego u niemowląt i małych dzieci. Zakażenie wirusem jest powszechne – szacuje się, że blisko 95% dzieci będzie miało styczność z wirusem RS przed ukończeniem drugiego roku życia.

Wirus RS należy do rodziny tzw. Paramyxoviridae. Wirusy z tej rodziny charakteryzują się tym, że posiadają w swoim genomie jednoniciowe RNA znajdujące się w osłonce białkowej. Wirusy RS posiadają specjalne białka powierzchniowe, które ułatwiają wnikanie wirusa do komórki a następnie penetrację komórki żywiciela. Glikoproteiny zlokalizowane na powierzchni osłonki posiadają silne właściwości immunogenne. Jak do tej pory naukowcy wyodrębnili dwa typy wirusa RS – typ A oraz typ B.

Droga zakażenia

W przypadku większości wirusów zakażenie wirusem RS następuje drogą kropelkową – najczęściej na skutek kontaktu z osobą chorą. Do zakażenia może dojść również na skutek kontaktu z przedmiotami, które były zanieczyszczone wydzieliną z dróg oddechowych osoby chorej. Drogą zakażenia, przez którą wnikają wirusy, są błona śluzowa nosa oraz najprawdopodobniej spojówki. Inkubacja wirusa wynosi 2-8 dni. Wydalanie wirusa wraz z kałem trwa około 8 dni, choć jak podają publikacje naukowe, osoby  z obniżoną odpornością mogą wydalać wirus wraz z kałem nawet przez 4 tygodnie. Najbardziej narażone na skutki uboczne kontaktu z wirusem są wcześniaki oraz dzieci cierpiące na wady serca czy chorujące na mukowiscydozę. Najcięższe opisane przypadki odnotowywano u dzieci przed ukończeniem 6. miesiąca życia. Co interesujące, ciężkie przypadki zachorowania obserwowano również u dzieci, których organizm syntetyzował wysoki poziom przeciwciał po podaniu inaktywowanej szczepionki. Możliwe więc, że zakażenie wirusem RS ma podłoże immunologiczne. Hodowle wirusów w warunkach laboratoryjnych niestety charakteryzują się stosunkowo długim czasem oczekiwania na wynik badania, stąd nie są powszechnie stosowane w wielu laboratoriach diagnostycznych. Co istotne – zakażenie wirusem RS u małych dzieci nie zawsze powoduje wzrost miana IgG, stąd badanie miana nie zawsze jest w tym przypadku miarodajne.

Grupy wysokiego ryzyka

Do grup wysokiego ryzyka zachorowania po kontakcie z wirusem RS zalicza się :

  • wcześniaki,
  • dzieci z niską masą urodzeniową,
  • dzieci chorujące na dysplazję oskrzelowo-płucną, wrodzoną wadę serca lub niedobory układu odpornościowego.

Objawy kliniczne

Do objawów klinicznych zakażenia wirusem RS u niemowląt i małych dzieci zalicza się :

  • duszności,
  • świszczący oddech,
  • postępująca sinica,
  • okresy bezdechu,
  • senność,
  • drażliwość,
  • wymioty.

Sposoby leczenia

Sposób leczenia uwarunkowany jest przede wszystkim od wieku pacjenta. U wcześniaków, które urodziły się przed 32. tygodniem ciąży, zakażenie dolnych dróg oddechowych jest niezwykle groźne, zazwyczaj kończy się hospitalizacją w warunkach intensywnej terapii.

fot. panthermedia

Diagnostyka

Badania diagnostyczne wirusa RS najlepiej wykonywać w czasie sezonu zachorowań, tj. od października do kwietnia oraz u pacjentów, u których występują nagłe objawy sugerujące zakażenie. Testy RSV polegają na hodowli wirusa oraz badaniu jego materiału genetycznego. W przypadku, gdy wynik testu jest dodatni, oznacza to, że pacjent jest zakażony wirusem RS. Pozytywne wyniki hodowli lub badania materiału genetycznego wirusa może potwierdzić obecność wirusa w środowisku. Co istotne – pozytywny wynik nie wskaże jednoznacznie lekarzowi, jakiego rodzaju objawy wystąpią u danego pacjenta. Pozytywny wynik badania wskazuje jednoznacznie, że pacjent jest chory i należy wdrożyć terapię leczniczą. Ujemny wynik testu może oznaczać, że pacjent nie jest zakażony wirusem RS lub próbka nie została prawidłowo pobrana. Metodami stosowanymi w diagnostyce laboratoryjnej w kierunku wykrywania wirusa RSV są m.in. immunofluorescencja, techniki immunoenzymatyczne, oznaczanie RNA wirusa metodą PCT w komórkach nabłonkowych pobranych z górnych dróg oddechowych lub popłuczyn z nosogardzieli/tchawicy.

POWIĄZANE DYSKUSJE NA FORUM Z KATEGORII Choroby dziecka

Ból brzucha
Mój syn ma 5lat ma wymioty nie częste ,ból brzucha co może być powodem.
Chcemy poznać Twoją opinię!
Cześć! 🌟 Chcielibyśmy jako Redakcja Serwisu poznać Twoją opinię na temat tworzonych przez nas treści: newsów, porad i artykułów pochodzących spod pióra lekarzy, a także copywriterów medycznych. ...
Pieluchy jedno czy wielorazowe?
Masz małe dziecko, które wymaga jeszcze asysty pieluszki? Świetnie! Powiedz, z jakiego rodzaju pieluch korzystasz i dlaczego. Czy jednorazowe to wygoda i oszczędność czasu? A może aspekt ekologic...
leczenie torbieli włosowej
Cześć! Potrzebuję Waszej pomocy w kwestii [url=http://vhcenter.pl/zabieg-laserowy-silac]leczenia torbieli włosowej[/url]. Czy ktoś może podzielić się swoimi doświadczeniami lub zna skuteczne metody l...
Zaparcia, słaby apetyt
Witam. Opiszę po krótce problemy,z którymi boryka się moja 2- letnia córka. Otóż od 3 miesięcy córeczka na problemy z zaparciami, które nawracają regularnie co 2-3 tygodnie podczas których pojawia si...
Badanie czynników krzepnięcia krwi u dziecka
Witam serdecznie, w dniu dzisiejszym wykonaliśmy badanie u syna lat 7: inr oraz aptt (po wczorajszym krwawieniu z nosa). Wyniki poszczególnych czynników wynoszą odpowiednio: - inr 1,09 (norma d...
Reklama:
Reklama: