Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD, choroba/ psychoza maniakalno- depresyjna) zaliczana jest do jednego z częściej występujących zaburzeń psychicznych. Wpływa ona bardzo negatywnie na życie oraz normalne funkcjonowanie pacjentów. Charakteryzują ją dwie główne formy wahań i zaburzeń nastroju, a są to: depresja oraz mania, czyli całkiem przeciwne stany emocjonalne. Choroba afektywna dwubiegunowa ujawnia się najczęściej w okresie dorastania bądź wczesnej młodości. U kobiet dominuje najczęściej depresja, u mężczyzn mania.
Objawy i przebieg choroby afektywnej dwubiegunowej
Chorobę afektywną dwubiegunową charakteryzują dwa odmienne stany emocjonalne, mowa tutaj o: manii (nastrój jest podwyższony, euforyczny) oraz depresji (silnie obniżony nastrój, smutek, lękliwość, płaczliwość).
W chwili obecnej przyczyna choroby nie została do końca poznana, choć na szczególna uwagę zasługują:
- Wady rozwojowe płodu
- Niewłaściwa prac bądź brak określonych neuroprzekaźników w mózgu
- Czynniki genetyczne
- Różnego rodzaju urazy głowy oraz mózgu
- Bardzo duża podatność na sytuacje stresujące
- Zbyt emocjonalne podchodzenie do wszystkiego co nas otacza i co słyszymy na swój temat
- Nieumiejętność radzenia sobie z negatywnymi emocjami oraz przeżyciami
- Skomplikowane dzieciństwo i wiele innych
Warto podkreślić, iż czynniki zewnętrzna nie mają jakiegokolwiek wpływu na przebieg choroby.
Wyróżniamy następujące typy choroby afektywnej dwubiegunowej:
- Typ I (pojawiają się epizody manii, depresji oraz epizody mieszane)
- Typ II (występuje hipomania, natomiast epizody pełnej manii spotykane są niesłychanie rzadko)
- Typ niespecyficzny (brak wyżej wymienionych epizodów)
- Cyklotymia (obecne są bardzo łagodne postanie subdepresji oraz hipomanii)
Choroba ujawnia się najczęściej około 20stego roku życia, choć znane są przypadki ujawnienia przed 10tym oraz po 30tym roku życia. CHAD wpływa bardzo destrukcyjnie na życie, uniemożliwia wykonywanie codziennych obowiązków, pracę, zajmowanie się dziećmi, kontakty ze znajomymi oraz rodziną.
Powoduje ona wyniszczenie organizmu. Bardzo często osoby chore sięgają po alkohol, duże ilości papierosów a także inne używki.
W przypadku tej choroby pojawiają się na przemian dwie fazy: depresyjna (smutek, przygnębienie, niechęć do innych osób, płaczliwość, lękliwość, obniżona samoocena, myśli samobójcze) oraz maniakalna (nadmierna aktywność psychoruchowa, urojenia, zbyt duże poczucie własnej wartości, przeświadczenie o wyższości, bezsenność).
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej
Do leczenie epizodów maniakalnych oraz depresyjnych konieczne jest stosowanie środków farmakologicznych. Stosuje się najczęściej leki przeciwdepresyjne oraz przeciwpsychotyczne a następnie różnego rodzaju stabilizatory farmakologiczne nastroju.
Kluczową rolę odgrywa także pomoc ze strony rodziny oraz znajomych a także właściwie prowadzona, regularna psychoterapia.
