Schizofrenia zaliczana jest do przewlekłych chorób o bardzo złożonym i zróżnicowanym obrazie. Dotyka ona najczęściej osób dorosłych, prowadzi do nieprawidłowej oceny rzeczywistości, problemów z postrzeganiem siebie oraz innych osób, z wyrażaniem uczuć, emocji i myśli. Pacjent działa w sposób nieprzewidywalny dla otoczenia ale także samego siebie. Początkowo uważano, iż schizofrenia nie dotyka dzieci. Dziś wiemy, iż występuje ona także u dzieci, najczęściej w wieku około 13-go roku życia i jest określana mianem bardzo wczesnej schizofrenii (tzw. schizofrenii dziecięcej). W przypadku dzieci, schizofrenia częściej dotyczy chłopców.
Objawy i przebieg schizofrenii u dzieci
Schizofrenia u dzieci, charakteryzuje się ogromną ilością zróżnicowanych objawów. Najczęściej spotykanymi objawami są:
- omamy, gdzie dziecko, widzi, słyszy, czuje obce postacie, przedmioty, duchy, głosy, które nie istnieją. Dziecko stara się za wszelką cenę udowodnić, iż to co odczuwa i widzi istnieje rzeczywiście,
- urojenia, związane są najczęściej z prześladowaniem (dziecko przekonuje, że jest obserwowane, prześladowane, każdy cały czas o nim coś mówi), wmawianiem sobie chorób, zniekształceń ciała oraz zmian zachodzących w ciele dziecka. Nie mają one nic wspólnego z rzeczywistością,
- dziecko jest bardzo mało spontaniczne,
- wycofuje się i unika kontaktu z bliskimi oraz rówieśnikami a co ważne unika jakichkolwiek codziennych czynności i aktywności,
- bardzo mało mówi bądź nie odzywa się wcale,
- myśli dziecka są dziwne, oderwane od rzeczywistości, często niezrozumiałe,
- dziecko nie umie się samo bawić, nie planuje zabawy, nie wymyśla nowych zabaw,
- pojawiają się dziwne ruchy, gesty, odpowiedzi, grymasy,
- pojawia się zmienność nastroju (dziecko może być bardzo smutne, przygnębione, apatyczne po czym nagle wybucha śmiechem, jest pogodne),
- często dzieciom towarzyszy dziwny, bardzo silny lęk,
- dziecko może budować swój własny świat, który nie ma nic wspólnego z rzeczywistością.
Leczenie schizofrenii u dzieci
Schizofrenię u dzieci leczy się podobnie jak u osób dorosłych. Konieczne jest stosowanie właściwych środków farmakologicznych (leki przeznaczone dla dzieci) z jednoczesnym włączeniem terapii. Może to być terapia indywidualna lub grupowa - zależy od dziecka. Szczególną rolę w leczeniu odgrywają rodzice oraz rodzina. Konieczne są regularne wizyty lekarskie.
