Zaburzenia afektywne zaliczane są do tych zaburzeń, które w znaczący sposób mogą wpływać na naszą aktywność fizyczną, zawodową, emocjonalność oraz zmiany nastroju. Wyróżniamy zaburzenia: afektywne jednobiegunowe oraz dwubiegunowe. Osoba chora nie jest w stanie kontrolować swoich emocji oraz zmian nastroju w przeciwieństwie do osób zdrowych.
Objawy i przebieg zaburzeń nastroju
Wśród przyczyn powstania zaburzeń afektywnych wymienia się m. in. niewłaściwe pracę bądź brak dostatecznej ilości neuroprzekaźników w mózgu, czynniki środowiskowe (trudne dzieciństwo), bardzo ciężkie przeżycia, nieumiejętność radzenia sobie z emocjami oraz ze stresem, czynniki genetyczne a także zaburzenia w pracy mechanizmów hormonalnych.
Szczególną uwagę zwraca się także na różnego rodzaju używki w tym: alkohol, narkotyki.
Osoby zdrowe są w stanie same kontrolować wszelkie zmiany nastroju, w przypadku osób chorych, u których ta kontrola i świadomość nie istnieje pojawia się ogromne uczucie nieszczęścia, zagubienie, lęk, histeria i wiele innych.
Problem ten dotyka zarówno kobiet jak i mężczyzn i pojawia się najczęściej w okresie odrastania. Zdarzają się jednak przypadki zachorowania po 10tym a nawet 50tym roku życia.
Wśród najczęściej spotykanych objawów wymieniamy, te które obecne są w epizodach depresji oraz manii:
- Silne obniżenia nastroju;
- Uczucie niższości w stosunku do innych osób lub przewartościowywanie własnej osoby;
- Brak wiary we własne siły lub nadmierna wiara we własne siły;
- Uczucie ciągłego zmęczenia;
- Rozdrażnienie;
- Podniecenie;
- Zaburzenia procesów fizjologicznych (problemy z pobieraniem pokarmów i ich trawieniem lub nadmierne spożywanie pokarmów, uczucie pełności w żołądku);
- Zaburzenie procesów metabolicznych;
- Bezsenność;
- Nadpobudliwość psycho-ruchowa;
- Uczucie pustki;
- Spożywanie alkoholu, narkotyków i inne.
Osoby prezentujące wyżej wymienione objawy i nie radzące sobie z nimi w życiu codziennym, wymagają konsultacji lekarskiej. Rodzaj występujących objawów, ich częstość oraz nasilenie jest kwestią indywidualną dla każdego pacjenta.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć zaburzenia nastroju?
Leczenie zaburzeń nastroju wymaga zastosowania środków farmakologicznych (antydepresantów, stabilizatorów nastroju) ale także uczestnictwa pacjenta w zajęciach- psychoterapia (indywidualna bądź grupowa). Jest to leczenie w większości przypadków długotrwałe. Osoba chora wymaga opieki oraz troski nie tylko ze strony personelu medycznego ale także rodziny oraz znajomych.
