Zespół Stevensa-Johnsona podobnie jak nekroliza naskórka, zaliczają się do ciężkich reakcji polekowych, objawiających się na skórze. Powyższe stany chorobowe, są dla organizmu patologiczne i mogą prowadzić do bardzo ciężkich powikłań, w tym do zgonu pacjenta. Podejmowana terapia na określony protokół postępowania, w którym podstawę stanowi leczenie wspomagające. Zastosowanie lekó immunosupresyjnych, jest poddawane wątpliwości z punktu widzenia klinicznego oraz uznane za kontrowersyjne.

W Journal of American Academy of Dermatology pojawiła się publikacja dotycząca wyników jakie przyniosło jednoośrodkowe, retrospektywne badanie, podczas którego poddano ocenie wpływ terapii cyklosporyną A na poziom śmiertelności pacjentów przebywających na oddziale szpitalnym z powodu zdiagnozowanego Zespółu Stevensa-Johnsona lub nekrolizy naskórka. Analizie poddanych zostało 44stu pacjentów, którzy byli hospitalizowani w latach 2011 – 2014. W 24 z analizowanych przypadków, zastosowano w toku leczenia cyklosporynę A, u 2 zastosowane było jedynie leczenie podtrzymujące. Ocena ryzyka śmierci, szacowana była natomiast na podstawie współczynnika SCORTEN.

Wyniki pokazały, że wśród pacjentów leczonych cyklosporyną, odnotowano 3 zgony, natomiast w grupie gdzie leczenie cyklosporyną nie zostało wdrożone zmarło 6 osób. Ważne jednak jest to, że badania te dotyczyły tylko jednego ośrodka i miały charakter retrospektywny co oznacza, że wyniki są dobrym punktem wyjścia do podjęcia szerzej zakrojonych badań i nie należy ich przyjmować za pokazujące ogólne prawidłowości. Wniosek jednak można sformułować w postaci tezy, że cyklosporyna A może mieć wpływ na zmniejszenie śmiertelności wśród osób chorujących na Zespół Stevensa-Johnsona oraz nekrolizę naskórka. [1]