Menopauza to okres wielu zmian w życiu kobiety. Jedną z nich może być pogorszenie się stanu skóry, która staje się wiotka, traci blask i elastyczność, a na twarzy pojawiają się głębokie zmarszczki. Dlaczego tak się dzieje i w jaki sposób zapobiegać temu procesowi? Na te pytania odpowiada prof. dr hab. n. med. Romuald Dębski, ginekolog i endokrynolog.
Wygląd skóry zależy od wielu czynników. Nie tylko czas, ale i środowisko, dieta, geny, a w dużej mierze stan hormonalny wpływają na to, jak przez lata zmienia się cera. Chociaż do zmian w wyglądzie skóry dochodzi stopniowo przez całe życie, to w okresie okołomenopauzalnym stają się najbardziej zauważalne. Dzieje się tak ze względu na nałożenie się 3 typów starzenia się skóry: menopauzalnego, związanego z wiekiem i fotostarzenia [1].
Estrogen – hormon młodości
Co trzeciej Polce menopauza kojarzy się głównie ze zmarszczkami i początkiem starości*. Nie jest to pozytywne skojarzenie, gdyż kobiety bardzo często łączą poczucie własnej wartości i atrakcyjność z kondycją swojej skóry. Z kolei ta zależna jest między innymi od gospodarki hormonalnej, a w szczególności od jednego hormonu – estrogenu.
Estrogen to hormon, który wpływa na wiele aspektów kobiecego życia. Jednym z nich jest zapobieganie starzeniu się skóry. Im mniej estrogenu znajduje się w organizmie, tym bardziej widoczne stają się zmarszczki. Związane jest to z wpływem tego hormonu na produkcję kolagenu typu I i III, które odpowiedzialne są za wytrzymałość i elastyczność tkanek skórnych [2].
Poziom estrogenu spada wraz z wiekiem. W czasie menopauzy następuje zanik hormonów płciowych. W wyniku braku estrogenów naskórek staje się cieńszy, a skóra właściwa traci cenne zasoby kolagenu, które wpływają na młody wygląd. Niedobory estrogenu objawiają się również zmniejszonym nawilżeniem, utrudnionym gojeniem się ran czy utratą zdolności termoregulacyjnych[3].
Jak zapobiegać?
Starzenia się skóry nie można zatrzymać, ale można próbować je opóźnić i niwelować skutki upływu czasu. Wiele zmian skórnych można złagodzić dzięki terapii estrogenowej, ponieważ skóra jest największym niereproduktywnym organem, na który estrogen działa poprzez receptory estrogenowe. Sposobem na nieprzyjemne następstwa przekwitania jest podjęcie leczenia objawów okołomenopauzalnych. Mogą to być zarówno środki hormonalne, jak i naturalne. Istotna jest również odpowiednia pielęgnacja i zdrowe podejście do życia. Według badań, dla co trzeciej Polki, najskuteczniejszą formą leczenia i łagodzenia problemów związanych z menopauzą jest terapia hormonalna*.
Menopauza to okres, w którym może występować wiele różnych, nieprzyjemnych objawów, poza starzeniem się skóry ,znacznie obniżających jakość życia. Najczęściej wymienianymi przez kobiety są: uderzenia gorąca (77,6%), pocenie się i nocne poty (63,7%), zmienność nastrojów (60,2%) czy przybieranie na wadze (48,2%)*. Każdy z nich może być związany ze znacznym obniżeniem poziomu estrogenu.
fot. panthermedia
– Aby znów się dobrze poczuć, warto porozmawiać ze swoim lekarzem o Hormonalnej Terapii Zastępczej, która niweluje nieprzyjemne objawy menopauzy, w tym problemy ze zwiększonym starzeniem się skóry, właśnie poprzez podawanie pochodnych estrogenów. HTZ jest dostępne w kilku formach: np. doustnej w formie tabletek czy transdermalnej, czyli przezskórnej. Dla kobiet, którym w głównej mierze zależy na utrzymaniu skóry w dobrej kondycji, polecana jest terapia w formie transdermalnej. Według badań to właśnie one osiągają najlepsze wyniki w poprawie wyglądu skóry [4]. Dla wygody pacjentek na polskim rynku istnieje forma transdermalna podawana w formie sprayu, który – w przeciwieństwie do plastrów – nie jest widoczny. Jest to więc bardziej estetyczna forma HTZ – komentuje ekspert.
