Herbata jest wiecznie zieloną rośliną kilku odmian jednego gatunku - herbaty chińskiej (Camellia sinensis), dawniej zaliczano je do rodzaju Thea. Ma skórzaste liście, małe, białe lub różowe wonne kwiaty i niewielkie brązowe, zdrewniałe owoce.
HERBATA CZERWONA PU – ERH - jest herbatą pół fermentowaną, produkowana jest metodą tradycyjną, lecz także jedyną w swoim rodzaju. I chociaż znana jest od czasów dynastii Tang (618 – 907), jej proces produkcji nie jest dokładnie poznany. Wiadomo, że proces fermentacji jest w odpowiednim momencie przerywany, a dojrzewanie (leżakowanie) w trudno dostępnych grotach przeciętnie trwa około 6 do 8 lat, może trwać aż do 60 lat.
Ojczyzną Pu – Erh jest południowa prowincja Chin – Yunnan. Jej od dawna znane zdrowotne działanie jest tym skuteczniejsze, im dłużej pozwala jej się dojrzewać w odpowiednich warunkach. Specyficzny proces produkcji herbaty Pu – erh wpływa również na jej charakterystyczny ziemisto - orzechowy aromat i smak. Mahoniowa barwa naparu z odcieniem czerwonawym jest nieco jaśniejsza od naparu herbat czarnych. Zaparzać należy ją wodą o temperaturze ok. 95 stopni, powinna parzyć się około 2-3 minut. Ten gatunek herbaty z powodzeniem można nawet trzykrotnie zaparzyć, za każdym razem uzyskuje się nieco inny smak.
Powszechnie znane jest wspomagające działanie herbaty Pu-Erh w dietach odchudzających, pomoże przezwyciężyć skutki nadużycia alkoholu, kłopoty trawienne a także depresję
HERBATA ZIELONA – zebrane zielone liście poddawane są działaniu wysokiej temperatury (suszenie), z pominięciem procesu fermentacji, przez co nie dochodzi do aktywacji enzymów. Herbata zielona jest najstarszym napojem świata, znanym w Chinach co najmniej od ponad 4500 lat. Przed wiekami przegrała walkę z herbatą czarną, bardzo szybko zdobywającą nowe rynki zbytu. Po latach wraca do łask ze względu na swe niewątpliwe walory. Dzięki procesowi produkcji zachowuje ona więcej cennych składników od czarnej herbaty.
Złocista barwa naparu oraz delikatniejszy, specyficzny aromat i smak, przysparzają jej coraz większą ilość amatorów. Odmienny jest też sposób przygotowywania naparu. Chińskie porzekadło mówi, że pierwszy napar podajemy wrogowi, dopiero następne przeznaczamy dla siebie i przyjaciół. Woda użyta do sporządzenia naparu powinna mieć temperaturę 60 – 85 stopni Celsjusza. Pierwszy napar zlewamy po ok. 30 sekundach i wylewamy, dopiero drugi napar parzymy ok. 3 minut i przeznaczamy do picia. Zieloną herbatę można zaparzać kilka razy, za każdym razem uzyskując napar o nieco innych właściwościach.
Napar z zielonej herbaty oprócz wyjątkowego aromatu i smaku, dzięki zawartości witamin C, E, B oraz specyficznych substancji garbnikowych posiada właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, hamuje rozwój nowotworów, działając przeciw stresowo reguluje nadciśnienie tętnicze, chroni przed zawałem serca, ma działanie oczyszczające, w postaci okładów łagodzi również stany zapalne powiek i spojówek.
HERBATA BIAŁA - powstaje z młodych pączków liściowych, które jeszcze nie zdążyły się rozwinąć, pokrytych delikatnymi włoskami, które to nadają jej srebrzysty odcień. Zebranie takich pączków możliwe jest jedynie na wiosnę. Krzewy, z których powstać ma biała herbata, są czasami dodatkowo chronione przed słońcem – ma to zapobiec wykształceniu się chlorofilu. Pączki liściowe po zbiorze poddawane są tylko więdnięciu i suszeniu, bez fazy fermentacji. Herbata ta produkowana jest głównie w Chinach.
Napar herbaty białej ma barwę jasno słomkową. Jest to jeden z najdroższych rodzajów herbaty. Do sporządzenia naparu najlepiej używać świeżo przegotowanej, miękkiej wody o temperaturze poniżej 80 stopni Celsjusza. Czas zaparzania zależy od wielkości liścia i indywidualnych upodobań od 3 do 10 minut, najlepiej w specjalnie przeznaczonym tylko do tego celu imbryczku.
Biała herbata posiada najsilniejsze ze wszystkich herbat właściwości antyoksydacyjne i przeciwnowotworowe, usuwa z organizmu wolne rodniki, tym samym działa odmładzająco oraz wspomaga koncentrację.
HERBATA ŻÓŁTA - do produkcji herbaty żółtej używa się pączków liściowych i młodych listków krzewu herbacianego, zbieranych z wyjątkową precyzją. Proces jej produkcji jest zbliżony do herbaty białej (bez fazy fermentacji), lecz faza schnięcia liści jest wyraźnie dłuższa, co powoduje, że w smaku różni się w sposób istotny zarówno od białej jak i zielonej herbaty.
Herbata żółta produkowana jest wyłącznie w Chinach w niewielkiej ilości. Do dziś uznawana jest za najszlachetniejszy rodzaj herbaty, osiąga też bardzo wysokie ceny. Jest to wyjątkowa herbata zwana „herbatą cesarską”, ponieważ zarezerwowana była przez wiele setek lat jedynie dla dworu cesarskiego oraz dla potrzeb niektórych ceremonii religijnych. Do dziś jest dość trudno dostępna w Europie.
Napar żółtej herbaty jest barwy zielonkawo żółtej z widocznym różowawym „pierścieniem” wokół filiżanki, ma świeży, niezwykle przyjemny smak, o prawie niewyczuwalnej cierpkości i subtelny, delikatny aromat. Posiada bardzo niską zawartość teiny. Żółtą herbatę zaparza się tylko jeden raz wodą o temperaturze 90 stopni Celsjusza przez trzy minuty
Herbata żółta doskonale wpływa na układ trawienny, ma zdolność „wypłukiwania” z organizmu substancji szkodliwych oraz przywraca siły witalne.
I po co, po co, po co nam żyć,
kiedy nie będzie nam wolno już pić
herbatki, herbatki...
Kabaret Starszych Panów
