Żyjemy coraz dłużej i dłużej jesteśmy samodzielni. Jednak z czasem pojawiają się ograniczenia i trudności. Jak rozpoznać moment, w którym przeprowadzka do domu opieki będzie najlepszym rozwiązaniem? Znaczenie mają reakcje osoby starszej, poziom bezpieczeństwa i opieki w warunkach domowych, a także możliwości opiekunów.
Gdzie są granice możliwości opiekunów?
Obowiązki opiekunów zwykle wzrastają stopniowo i powoli, tak że często nie są oni w pełni świadomi spoczywających na nich obciążeń. W efekcie przeszacowują własne siły, kosztem swojego zdrowia, tym bardziej, że często nie mają możliwości odpoczynku i regeneracji sił.
Jeśli obowiązki związane z opieką przekraczają możliwości bliskich, nie należy unikać poszukiwania profesjonalnej pomocy. Ostatecznie chodzi o bezpieczeństwo zarówno seniora, jak i jego bliskich.
– Na dłuższą metę przeciążenie opiekunów wpływa negatywnie również na osobę starszą. Na stres i zmęczenie opiekunów reaguje nerwowo lub wycofuje się, a skutki choroby mogą się pogłębić. Dlatego warto porozmawiać z fachowcem, najlepiej lekarzem geriatrą, lub innymi osobami opiekującymi się starzejącymi się bliskimi. To daje konkretny punkt odniesienia i pozwala racjonalnie ocenić swoją sytuację – mówi prof. Michael Davidson.
Jak rozpoznać, że opiekun jest zbyt obciążony?
- Reaguje nerwowo nawet na niewielkie trudności
- Czuje notoryczne napięcie
- Ma silne zaburzenia snu
- Ma narastające poczucie braku uczuć i emocji
- Czuje się depresyjnie, ociężale, pozbawiony energii
Kto powinien podjąć decyzję o przeprowadzce?
Ostatecznie to sam senior musi podjąć lub zaakceptować decyzję o przeprowadzce. W podjęciu decyzji może pomóc pobyt w centrum na krótki czas, razem z bliskimi. Pozwoli osobie starszej oswoić się z miejscem, poznać ludzi i przekonać się, że stała pomoc specjalistów i wsparcie w codziennych czynnościach znacznie poprawiają komfort jego życia.
Najtrudniej jest w przypadku osób dotkniętych chorobami demencyjnymi, ponieważ każdą zmianę swojej sytuacji życiowej postrzegają jako zagrożenie i odrzucają. Jednocześnie nie są już w stanie samodzielnie oszacować, czego potrzebują, ani podjąć odpowiednich decyzji. Łatwiej jest, jeśli rodziny rozmawiają ze sobą na ten temat wcześniej, jednak dzieje się tak rzadko.
– Opiekunowie obawiają się, że osoba starsza poczuje się zagrożona i zareaguje agresją lub rozwiną się u niej stany lękowe. Tego rodzaju rozmowy trzeba prowadzić z empatią i wrażliwością, stopniowo, na pewno nie stawiając seniora przed faktem dokonanym. Warto też zadbać o to, by podczas samej przeprowadzki zminimalizować poziom stresu seniora. Pomoże w tym konsultacja z fachowcem – dodaje prof. Michael Davidson.
fot. shutterstock
Jak wybrać dom opieki?
Warto porozmawiać nie tylko z kierownictwem, lecz także z personelem i sprawdzić, czy w ośrodku pracuje odpowiednio wykwalifikowana kadra, w tym geriatrzy, fizjoterapeuci i dietetycy a także czy oferuje wsparcie neurologa, psychiatry i specjalisty chorób wewnętrznych. Dobrze jest też osobiście zobaczyć, jaka atmosfera panuje w ośrodku, w jakich warunkach mieszkają seniorzy, jak wygląda ich dzień, jakie programy profilaktyki oraz rehabilitacji mają do dyspozycji, czy aktywności są dopasowywane do indywidualnych możliwości osób starszych. Ważna jest też lokalizacja. Ośrodek powinien być położony w takim miejscu, by bliscy mogli seniora często odwiedzać, ponieważ dobre relacje z rodziną są dla nastroju i stanu zdrowia osoby starszej równie ważne jak profesjonalna opieka.