Oprócz leczenia systemowego, w schorzeniach nowotworowych stosuje się tzw. leczenie wspomagające. Celem tego leczenia jest leczenie schorzeń towarzyszących chorobie nowotworowej oraz poprawa ogólnego stanu pacjenta. Leczenie wspomagające obejmuje między innymi leczenie przeciwwymiotne biorąc pod uwagę to, iż nudności i wymioty są bardzo częstym powikłaniem leczenia w chorobach nowotworowych, szczególnie gdy stosowana jest chemioterapia. Wypływa to bezpośrednio na samopoczucie pacjenta jak również może zaburzać proces wchłaniania oraz przemianę materii. Do leczenia wspomagającego zalicza się również immunosupresję czyli stosowanie czynników stymulujących powstawanie kolonii granulocytów, makrofagów oraz białek stymulujących erytropezynę. Leczenie to ma wyjść naprzeciw uszkodzeniom szpiku kostnego będącego następstwem leczenia onkologicznego.

fot. pantherstock

Wyciszenie nowotworowe, które spowodowane może być zarówno toksycznością nowotworową jak i innymi, współistniejącymi schorzeniami (np. zespołem złego wchłaniania), powinno zostać zdiagnozowane pod kątem przyczyn jego występowania. Po poznaniu przyczyn niezbędna jest terapia nastwiona na problem źródłowy.[4]