Przeziębienie

Przeziębienie to stan pojawiający się na skutek współistnienia objawów związanych z zapaleniem błony śluzowej nosa, gardła, zatok przynosowych, wywołany przede wszystkim przez wirusy. Dorośli chorują na przeziębienie średnio 2-4 razy do roku, dzieci nawet 2- lub 3-krotnie częściej. Przeziębienie dotyka nas najczęściej wiosną lub jesienią – wahania temperatury sprzyjają przenoszeniu się wirusów i ułatwiają zachorowanie. Przeziębienie przenosi się drogą kropelkową – np. w czasie kontaktu z chorym, który kicha lub kaszle i tym samym „rozsiewa” wirusy w powietrzu. Do zarażenia może też dojść poprzez kontakt z zakażonymi przedmiotami, których dotknął chory (np. użycie tego samego ręcznika, skorzystanie z nieumytych sztućców).

Najpopularniejsze substancje czynne w lekach na przeziębienie

Leki na przeziębienie zawierają najczęściej rutozyd, paracetamol, pseudoefedrynę czy aspirynę.

Paracetamol jest jednym z najpowszechniej stosowanych leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Zakres działania paracetamolu jest nieco inny niż niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Działanie paracetamolu oparte jest na hamowaniu syntezy prostaglandyn w centralnym układzie nerwowym. Paracetamol nie wykazuje działania przeciwzapalnego kojarzonego z lekami NPLZ. Rutozyd jest flawonoidem pochodzenia roślinnego, którego działanie oparte jest na uszczelnianiu i wzmacnianiu naczyń krwionośnych, poprawiając ich elastyczność. Pseudoefedryna wskazana jest w leczeniu objawowym zapalenia błony śluzowej nosa i zatok oraz w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych. Wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i antyhistaminowe. Obkurcza błonę śluzową nosa i zatok przynosowych, oddziałuje na błonę śluzową oskrzeli, powodując ich rozszerzenie i ułatwienie oddychania. Aspiryna jest bardzo popularnym lekiem o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Skutecznie hamuje proces uwalniania enzymów, które towarzyszą bólom wszelkiego pochodzenia, gorączce czy stanom zapalnym.