Wśród pacjentów zgłaszających się do neurologa rozpowszechniene obajawów natury psychicznej jest wysokie i sięga nawet 50%, co świadczy o tym, że mogą być manifestacją wielu zaburzeń neurologicznych.

Istotnym aspektem współwystępowania zaburzeń psychicznych i neurologicznych  jest wpływ objawów psychopatologicznych na leczenie i diagnostykę pacjenta. Współpraca z chorym w takich sytuacjach jest utrudniona.

Zaburzenia świadomości

Zaburzenia świadomości są jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych w praktyce lekarskiej, również neurologicznej. Powstają one wyniku wystąpienia niedostatku metabolicznego mózgu. Najczęściej prowadzi do tego stanu odwodnienie, niedotlenienie, gorączka, neuroinfekcje, urazy i udary mózgu.
Do typowych przejawów zaburzeń świadomośćo zalicza się:

• dezorientację;
• zaburzenia myślenia i pamięci;
• halucynacje i urojenia;
• lęk;
• zaburzenia snu.

Postępowanie w wypadku zaburzeń świadomości obejmuje wdrożenie leczenia przyczynowego i ogólnego, które  jest istotnym elementem terapii, zwłaszcza w aspekcie nawodnienia, ustalenie odpowiedniego poziomu elektrolitów i glukozy, a także leczenia towarzyszących infekcji.

Zaburzenia depresyjne

Patologiczne zaburzenie nastroju występują w większości chorób neurologicznych, zwłaszcza tych o przewlekłym przebiegu. U chorych na stwardnienie rozsiane  i chorobę Parkinosna  depresja diagnozowana jest  u 50%, natomiast w przebiegu padaczki dotyczyć może aż 75% chorych.
Dodatkowo oprócz obniżenia nastroju obserwuje się wzmożoną drażliwość, chwiejność emocjonalną, apatię i wycofanie.

Leczenie obejmuje terapię za pomocą leków przeciwdepresyjnych.

fot.ojoimages

Zaburzenia lękowe

Zaburzenia lękowe  towarzyszą chorym w po udarach mózgu, w padaczce, w następstwie urazu mózgowe, w chorobie Parkinsona, a także w chorobach rozrostowych w obrębie mózgowia.

Zaburzenia lękowe poudarowe

Zaburzenia lękowe u osób po przebytym udarze obserwowane są u 9-28%. Postać tych zaburzeń najczęściej dotyczy lęku uogólnionego lub ma postać prostej fobii. Objawy lękowe po przebytym udarze nie mają tendencji do ustępowania, co może  świadczyć o ich „organicznym” podłożu.