Stymulator serca, zwany również kardiostymulatorem lub sztucznym rozrusznikiem serca, jest urządzeniem elektrycznym wszczepianym do ciała pacjenta.
Miejsce stymulowane - pierwsza litera kodu
Stymulacja komory - V (ventricle). W przypadku gdy pierwszą literą kodu opisującego stymulator jest V, oznacza to, iż opisywany układ posiada jedną elektrodę stymulującą, która znajduje się w prawej komorze. Prawidłowa stymulacja przez rozrusznik jest „odczytywana” w EKG jako wyładowania ze stymulatora, po których następuje poszerzony zespół QRS.
Stymulacja przedsionka - A (atrium). W przypadku gdy pierwszą literą kodu opisującego stymulator jest A, dowiadujemy się o tym, że układ posiada jedną elektrodę stymulującą, znajdującą się w prawym przedsionku. Stymulacja ta jest widoczna w EKG i obrazuje wyładowania ze stymulatora, po których następuje załamek P.
Stymulacja przedsionka oraz komory - D (dual). W przypadku gdy pierwszą literą kodu opisującego stymulator jest D, oznacza to, że opisywany układ posiada dwie elektrody stymulujące - w prawym przedsionku i w prawej komorze. Prawidłowa stymulacja jest widoczna w EKG jako pary wyładowań ze stymulatora, po których następuje poszerzony zespół QRS i załamek P.
fot. pantherstock
Umiejscownienie elektrody i sposób sterowania - druga i trzecia litera kodu
Współcześnie stosowane elektrostymulatory analizują rytm serca chorego i w zależności od tego rytmu dochodzi do stymulacji. Drugą literą kodu stymulatorowego opisane jest miejsce, z którego odbierane są impulsy sterujące pracą stymulatora. Sposób odpowiedzi na zarejestrowane bodźce opisany jest natomiast trzecią literą.
Stymulacja z adaptowalną częstością - czwarta litera kodu
Litera R (ang. rate modulation). Jej obecność w kodzie opisującym stymulator oznacza, że posiada on zdolność zwiększania częstości stymulacji podczas wysiłku wykonywanego przez pacjenta.