Reklama:

Enap

Substancja czynna: Enalaprili maleas 5 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki , 5 mg
Reklama:

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

Enap, 5 mg, tabletki Enap, 10 mg, tabletki Enap, 20 mg, tabletki

Enalaprili maleas

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

  • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

  • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

  • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

  • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

    Spis treści ulotki

    1. Co to jest Enap i w jakim celu się go stosuje

    2. Enap jest lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze (lek przeciwnadciśnieniowy) zawierającym substancję czynną enalapryl, należącą do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Enalapryl hamuje

      aktywność enzymu nazywanego konwertazą angiotensyny, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i stopniowego obniżenia ciśnienia krwi oraz zwiększenia dopływu krwi i tlenu do mięśnia sercowego i innych narządów. Lek wykazuje najsilniejsze działanie przeciwnadciśnieniowe po 6 - 8 godzinach od podania. Enap działa przez 24 godziny, dlatego wystarczające jest podawanie leku raz lub dwa razy na dobę. Oczekiwany skutek leczniczy osiąga się po kilku tygodniach.

      Wskazania do stosowania

      Enap jest przeznaczony do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego, nadciśnienia wtórnego w

      chorobach nerek (również w przypadku osłabionej czynności nerek i uszkodzenia nerek u pacjentów

      z cukrzycą), zastoinowej niewydolności serca oraz zaburzeń czynności lewej komory serca (również u pacjentów bez objawów choroby).

    3. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Enap

    4. Należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach przewlekłych, zaburzeniach metabolicznych, nadwrażliwości (alergii) na inne leki oraz o stosowaniu innych leków.

      Kiedy nie stosować leku Enap

  • jeśli pacjent ma uczulenie na enalapryl lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);

  • jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła reakcja alergiczna na inne leki podobne do tego leku, nazywane inhibitorami ACE;

  • jeśli po zażyciu innych leków z tej grupy występowała reakcja nadwrażliwości z nagłym obrzękiem warg i twarzy, szyi, ewentualnie również kończyn, albo występowała duszność lub chrypka (obrzęk naczynioruchowy);

  • w przypadku dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego lub obrzęku naczynioruchowego z innych, niewyjaśnionych przyczyn;

  • jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren;

  • jeśli pacjent przyjmował lub obecnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu długotrwałej (przewlekłej) niewydolności serca u osób dorosłych), ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego (szybkiego obrzęku tkanki podskórnej, w okolicy takiej, jak gardło);

  • po trzecim miesiącu ciąży (należy także unikać stosowania leku Enap we wczesnym okresie ciąży - patrz punkt ,,Ciąża”).

    Ostrzeżenia i środki ostrożności

    W czasie stosowania leku Enap należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze. Częstość badania ciśnienia krwi określi lekarz.

    Przed rozpoczęciem stosowania leku Enap należy omówić to z lekarzem:

  • jeśli u pacjenta występuje choroba serca;

  • jeśli u pacjenta występują zaburzenia dotyczące naczyń krwionośnych w mózgu;

  • jeśli u pacjenta występują zaburzenia dotyczące krwi, takie jak mała ilość lub brak krwinek białych (neutropenia/agranulocytoza), mała ilość płytek krwi (małopłytkowość) lub zmniejszona ilość krwinek czerwonych (niedokrwistość);

  • jeśli u pacjenta występują choroby wątroby;

  • jeśli u pacjenta występują choroby nerek (w tym stan po przeszczepieniu nerki). Mogą one prowadzić do znacznego zwiększenia stężenia potasu we krwi. Lekarz może dostosować dawkę leku Enap lub monitorować stężenie potasu we krwi;

  • jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii;

  • jeśli u pacjenta występowały w ostatnim czasie nasilone wymioty lub ciężka biegunka;

  • jeśli pacjent stosuje dietę z małą ilością soli, przyjmuje suplementy potasu, leki oszczędzające potas lub zamienniki soli zawierające potas;

  • jeśli pacjent jest w wieku powyżej 70 lat;

  • jeśli pacjent choruje na cukrzycę. Należy monitorować stężenie glukozy we krwi, które może być małe, szczególnie podczas pierwszego miesiąca leczenia. Stężenie potasu w surowicy może być zwiększone;

  • jeśli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek w przeszłości reakcja alergiczna przebiegająca z obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła, z trudnościami w połykaniu lub oddychaniu. Należy mieć świadomość, że w przypadku pacjentów rasy czarnej ryzyko tego typu reakcji na inhibitory ACE

    jest zwiększone;

  • w przypadku niskiego ciśnienia tętniczego (co może objawiać się omdleniem lub zawrotami głowy, szczególnie w pozycji stojącej);

  • jeśli u pacjenta występuje kolagenoza naczyń (np. toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina);

  • jeśli pacjent przyjmuje leki immunosupresyjne, leki zawierające allopurynol (lek stosowany w dnie moczanowej) lub prokainamid (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), albo lit (lek stosowany w niektórych rodzajach depresji), lub w przypadku stosowania skojarzenia tych leków;

  • jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ zwiększa się ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego (szybkie puchnięcie skóry w okolicy takiej jak gardło):

- racekadotryl, lek stosowany w leczeniu biegunki,

  • leki stosowane w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu oraz w leczeniu raka (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus),

  • wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Enap, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:

  • antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), nazywanego również sartanem – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą,

  • aliskiren.

Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli w czasie przyjmowania leku wystąpi suchy, uporczywy kaszel.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

Patrz także podpunkt „Kiedy nie stosować leku Enap”.

Należy mieć świadomość, że lek Enap słabiej obniża ciśnienie tętnicze w przypadku pacjentów rasy czarnej niż pacjentów innych ras.

W razie wątpliwości czy którykolwiek z powyższych zaburzeń lub chorób dotyczy pacjenta, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Enap należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Enap przed planowanym:

  • jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym lub podaniem leków do znieczulenia ogólnego (również podczas zabiegów dentystycznych),

  • leczeniem polegającym na usuwania cholesterolu z krwi, zwanym aferezą lipoprotein o małej gęstości (LDL),

  • odczulaniem (zabieg mający na celu zmniejszenie reakcji alergicznej na użądlenie pszczoły lub osy).

Jeśli którekolwiek z powyższych zaburzeń lub chorób dotyczy pacjenta, należy poinformować lekarza lub dentystę przed zabiegiem.

Lek Enap a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę o stosowaniu któregokolwiek z następujących leków:

  • inne leki obniżające ciśnienie tętnicze, takie jak beta-adrenolityki lub leki moczopędne (diuretyki),

  • glicerolu triazotan i inne azotany,

  • suplementy potasu (w tym substytuty soli kuchennej), leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, eplerenon, triamteren lub amiloryd) i inne leki mogące zwiększać stężenie potasu we krwi [np. trimetoprim i ko-trimoksazol (będący skojarzeniem trimetoprimu z sulfametoksazolem) stosowane w zakażeniach wywołanych przez bakterie; cyklosporyna, lek immunosupresyjny stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu oraz heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec zakrzepom],

  • leki przeciwcukrzycowe (w tym doustne leki przeciwcukrzycowe i insulina),

  • lit (lek stosowany w leczeniu określonego rodzaju depresji),

  • leki przeciwdepresyjne nazywane trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi,

  • leki stosowane w przypadku zaburzeń psychicznych, nazywane lekami przeciwpsychotycznymi,

  • leki znieczulające,

  • opioidy (leki stosowane w leczeniu umiarkowanego lub silnego bólu),

  • niektóre leki stosowane w przypadku kaszlu i przeziębienia oraz leki zmniejszające masę ciała, zawierające substancje nazywane sympatykomimetykami,

  • niektóre leki przeciwbólowe oraz stosowane w zapaleniu stawów, w tym sole złota,

  • niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym inhibitory COX-2 (leki zmniejszające zapalenie oraz stosowane w celu złagodzenia bólu),

  • aspiryna (kwas acetylosalicylowy),

  • leki stosowane w celu rozpuszczenia zakrzepów (trombolityki),

  • leki stosowane w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu i leczeniu raka (np. temsyrolimus, syrolimus, ewerolimus i inne leki należące do grupy inhibitorów mTOR). Patrz podpunkt ,,Ostrzeżenia i środki ostrożności”,

  • racekadotryl, lek stosowany w leczeniu biegunki. Patrz podpunkt ,,Ostrzeżenia i środki ostrożności”,

  • wildagliptyna, lek stosowany w leczeniu cukrzycy. Patrz podpunkt ,,Ostrzeżenia i środki ostrożności”,

  • sakubitryl z walsartanem, lek stosowany w leczeniu pewnego rodzaju długotrwałej (przewlekłej) niewydolności serca u dorosłych, którego nie wolno stosować jednocześnie z lekiem Enap. Patrz podpunkt ,,Kiedy nie stosować leku Enap”,

  • alkohol.

Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności:

- Jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA) lub aliskiren (patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Enap” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Stosowanie leku Enap z jedzeniem, piciem i alkoholem

Enap można zażywać przed, po lub w czasie jedzenia. W czasie leczenia lekiem Enap nie należy spożywać alkoholu, ponieważ działanie hipotensyjne leku (obniżające ciśnienie krwi) może się nasilać.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Należy poinformować lekarza o podejrzeniu (lub planowaniu) ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Enap przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Enap. Nie zaleca się stosowania leku Enap we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Karmienie piersią

Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Nie zaleca się karmienia piersią noworodków (pierwsze kilka tygodni po urodzeniu), a zwłaszcza wcześniaków, podczas stosowania leku Enap.

W przypadku starszych niemowląt lekarz poinformuje o korzyściach i ryzyku stosowania leku Enap podczas karmienia piersią, w porównaniu z innymi sposobami leczenia.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

U niektórych pacjentów, Enap może spowodować zawroty głowy lub uczucie znużenia, okresowo

zmniejszając zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń w ruchu. Dopóki pacjent nie stwierdzi, jak reaguje na leczenie, nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Enap zawiera laktozę jednowodną i sód

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy, że lek uznaje się za „wolny od sodu”.

  1. Jak stosować Enap

  2. Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

    Nie wolno zmieniać dawkowania lub przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

    Dawkowanie jest zawsze przystosowane do stanu pacjenta, jego potrzeb i możliwego użycia innych leków, dlatego o sposobie dawkowania zawsze decyduje lekarz.

    Tabletki można zażywać przed, po lub w czasie jedzenia, popijając płynem. Lek należy zażywać regularnie o tej samej porze.

    Leczenie jest długotrwałe, o ile nie wystąpią okoliczności, z powodu których należy je przerwać.

    Leczenie nadciśnienia tętniczego

    Zaleca się początkową dawkę 5 mg/dobę jednorazowo, po czym lekarz dostosowuje dawkę do

    uzyskanego zmniejszenia ciśnienia krwi. Zwykle dawka podtrzymująca wynosi 10 do 20 mg, wyjątkowo 40 mg/dobę, jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych.

    Leczenie zastoinowej niewydolności serca

    Zaleca się stosowanie początkowej dawki 2,5 mg/dobę jednorazowo. Dawka podtrzymująca zwykle wynosi 2,5 mg do 10 mg dwa razy na dobę, maksymalnie do 20 mg dwa razy na dobę.

    Leczenie zaburzeń czynności lewej komory serca

    Zalecana początkowa dawka wynosi 2,5 mg dwa razy na dobę. Dawka podtrzymująca zwykle wynosi 2,5 do 10 mg dwa razy na dobę.

    Leczenie nadciśnienia wtórnego w chorobach nerek

    Dawkowanie leku Enap jest zależne od czynności nerek lub klirensu kreatyniny, dlatego o sposobie dawkowania zawsze zadecyduje lekarz.

    Pacjenci poddawani hemodializie

    W dniu hemodializy podaje się dawkę 2,5 mg, w pozostałe dni lekarz dostosuje dawkę w zależności od wartości ciśnienia krwi.

    W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

    Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Enap

    W przypadku zażycia większej dawki leku niż zalecana, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

    Najczęstszymi objawami przedawkowania są nudności, przyspieszone bicie serca, oszołomienie i omdlenia z powodu nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi (niedociśnienie). W przypadku wystąpienia niedociśnienia należy ułożyć chorego na wznak z niskim podgłówkiem i wezwać lekarza.

    U pacjenta, który zażył większe ilości leku i jest przytomny, należy wywołać wymioty i natychmiast wezwać lekarza.

    Pominięcie zastosowania leku Enap

    Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

    Jeśli pacjent zapomniał przyjąć lek, powinien uczynić to jak najszybciej, jeżeli jednak do następnego podania brakuje tylko paru godzin, należy zapomnianą dawkę opuścić, poczekać i zażyć kolejną w przewidzianym czasie.

    Przerwanie stosowania leku Enap

    W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

    W przypadku przerwania leczenia ciśnienie krwi może ponownie wzrosnąć. Wysokie ciśnienie tętnicze krwi zwiększa ryzyko wystąpienia udaru mózgu, zawału serca, niewydolności serca i nerek oraz ogólnego uszkodzenia układu naczyniowego.

    U pacjentów z niewydolnością serca może dojść do pogorszenia niewydolności serca i konieczności hospitalizacji.

    U pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca bez objawów choroby charakterystycznych dla niewydolności serca (np. ciężkie oddychanie, zmęczenie po małym wysiłku fizycznym jak chodzenie po równym terenie, obrzęki stawu skokowego i nóg) może nastąpić dalszy rozwój niewydolności serca. U pacjentów z nadciśnieniem w chorobach nerek może wystąpić pogorszenie czynności nerek.

  3. Możliwe działania niepożądane

  4. Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

    Należy przerwać stosowanie leku Enap i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent zauważy którekolwiek z poniższych działań niepożądanych:

    • obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu

    • obrzęk rąk, stóp lub okolicy kostek

    • uniesiona, czerwona wysypka skórna (pokrzywka) Inne działania niepożądane:

      Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

    • zawroty głowy, uczucie osłabienia lub nudności

    • niewyraźne widzenie

    • kaszel

      Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

    • niskie ciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, przyspieszenie czynności serca, dławica piersiowa lub ból w klatce piersiowej, omdlenie

    • ból głowy

    • zaburzenia smaku

    • duszność

    • biegunka, bóle brzucha

    • zmęczenie (męczliwość), depresja

    • reakcje alergiczne z obrzękiem kończyn, twarzy, warg, języka lub gardła z trudnościami w połykaniu lub oddychaniu, wysypka

    • zwiększenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi (stwierdzane w badaniu krwi)

      Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

    • gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego podczas zmiany pozycji z leżącej na stojącą (niedociśnienie ortostatyczne)

    • szybka lub nierówna czynność serca (kołatanie serca)

    • zawał serca (prawdopodobnie na skutek nadmiernego obniżenia ciśnieniem tętniczego w przypadku niektórych pacjentów z grupy dużego ryzyka, w tym pacjentów z zaburzeniami przepływu krwi w sercu lub mózgu)

    • niedokrwistość (w tym niedokrwistość aplastyczna lub hemolityczna)

    • udar (prawdopodobnie na skutek nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego u pacjentów z grupy dużego ryzyka)

    • splątanie, bezsenność lub nadmierna senność, nerwowość

    • uczucie kłucia lub drętwienia na skórze

    • zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

    • dzwonienie w uszach (szum uszny)

    • katar, ból gardła lub chrypka

    • astma [spastyczne zwężenie oskrzeli (skurcz oskrzeli)]

    • wolna perystaltyka jelit (w tym niedrożność jelit), zapalenie trzustki

    • wymioty, niestrawność, zaparcie, brak apetytu

    • podrażnienie błony śluzowej żołądka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie żołądka (wrzód trawienny)

    • zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek

    • wzmożona potliwość

    • świąd, pokrzywka

    • wypadanie włosów

    • kurcze mięśni, nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy), ogólne złe samopoczucie, wysoka temperatura (gorączka), impotencja

    • zwiększone stężenie białka w moczu (stwierdzane w badaniu)

    • zmniejszone stężenie cukru i sodu we krwi, zwiększone stężenie mocznika we krwi (stwierdzane w badaniu krwi)

      Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów)

    • objaw Raynauda, w którym dłonie i stopy mogą stać się bardzo zimne i blade w związku ze zmniejszonym przepływem krwi

    • zmiany w morfologii krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi

    • zahamowanie czynności szpiku kostnego, obrzęk węzłów chłonnych

    • choroby autoimmunologiczne

    • niezwykłe sny, zaburzenia snu

    • nieprawidłowości dotyczące płuc (nacieki płucne)

    • zapalenie błony śluzowej nosa

    • zapalenie płuc, alergiczne zapalenie płuc [alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych/(eozynofilowe zapalenie płuc)]

    • zapalenie policzków, dziąseł, języka, warg, gardła

    • zmniejszona ilość wytwarzanego moczu

    • rumień wielopostaciowy

    • ciężka choroba skóry, taka jak zespół Stevensa-Johnsona z zaczerwienieniem i łuszczeniem skóry, powstawaniem pęcherzy lub bolesnych owrzodzeń lub oddzieleniem wierzchniej warstwy skóry od głębszych warstw

    • zaburzenia wątroby, takie jak pogorszenie czynności wątroby, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia bilirubiny (stwierdzane w badaniu krwi)

    • powiększenie gruczołów piersiowych u mężczyzn

    Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

    • obrzęk jelit (obrzęk naczynioruchowy jelit)

      Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

    • zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), którego skutkiem jest małe stężęnie sodu w krwi, a jego objawy to ból głowy, zmęczenie, nudności, wymioty, dezorientacja, drgawki)

      Zgłaszanie działań niepożądanych

      Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych

      Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

      Tel.: + 48 22 49 21 301

      Faks: + 48 22 49 21 309

      strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

      Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

  5. Jak przechowywać Enap

  6. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze do 25°C, w suchym miejscu, chronić od światła.

    Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP.

    Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

    Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

    farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

  7. Zawartość opakowania i inne informacje Co zawiera Enap

  • Substancją czynną leku jest enalapryl. Każda tabletka zawiera odpowiednio: 5 mg, 10 mg lub 20 mg enalaprylu maleinianu.

  • Pozostałe składniki leku Enap 5 mg to: laktoza jednowodna, hydroksypropyloceluloza, skrobia kukurydziana, sodu wodorowęglan, talk, magnezu stearynian.

Pozostałe składniki leku Enap 10 mg to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, sodu wodorowęglan, talk, magnezu stearynian, żelaza tlenek czerwony (E 172).

Pozostałe składniki leku Enap 20 mg to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, sodu wodorowęglan, talk, magnezu stearynian, żelaza tlenek żółty (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172).

Patrz punkt 2 „Enap zawiera laktozę i sód”.

Jak wygląda Enap i co zawiera opakowanie

Enap 5 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki z rowkiem dzielącym z jednej strony

Enap 10 mg: czerwonobrązowe, okrągłe, płaskie tabletki z rowkiem dzielącym z jednej strony Enap 20 mg: jasnopomarańczowe, okrągłe, płaskie tabletki z rowkiem dzielącym z jednej strony

Opakowania: 20, 30, 60 lub 100 tabletek (2, 3, 6 lub 10 blistrów) w pudełku tekturowym.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Reklama: