Spis treści:
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Lefisyo 5 mg/ml roztwór doustny
Levomethadoni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Co to jest lek Lefisyo i w jakim celu się go stosuje
jako część terapii substytucyjnej w leczeniu uzależnienia od opiatów (opioidów) u dorosłych,
która obejmuje opiekę medyczną, społeczną i psychologiczną (zintegrowany program leczenia).
jako substytucyjna terapia pomostowa, na przykład w przypadku hospitalizacji.
Lewometadonu chlorowodorek, substancja czynna leku Lefisyo, to lek należący do grupy opioidów. Lek Lefisyo jest stosowany:
Informacje ważne przed przyjęciem leku Lefisyo Kiedy nie przyjmować leku Lefisyo
Jeśli pacjent ma uczulenie na lewometadon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Jeśli pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksydazy (ang. monoamine oxidase inhibitors (MAO), leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona lub depresji) lub jeśli pacjent zaprzestał ich przyjmowania w ciągu ostatnich dwóch tygodni.
Jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą neutralizować lub zmieniać działanie leku Lefisyo, takie jak pentazocyna i buprenorfina. Niemniej leki te można stosować w leczeniu przedawkowania leku Lefisyo.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Lewometadon może być stosowany tylko u pacjentów uzależnionych od opiatów (opioidów) przez lekarzy upoważnionych do prowadzenia leczenia substytucyjnego, ponieważ standardowe dawki stosowane w leczeniu substytucyjnym mogą powodować ciężkie zatrucie lub nawet prowadzić do zgonu u pacjentów z nietolerancją opiatów.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lefisyo należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli którakolwiek z niżej wymienionych sytuacji dotyczy pacjenta. Lekarz rozpocznie leczenie tylko wtedy, jeśli będzie to konieczne. Odnosi się to w szczególności do następujących przypadków:
Ciąża i karmienie piersią
Zaburzenia świadomości
Stosowanie tego leku jednocześnie z innymi lekami, które hamują niektóre funkcje mózgu (takie jak kontrola oddychania) (patrz punkt „Lek Lefisyo a inne leki” oraz „Lefisyo
z alkoholem”)
Jednoczesne stosowanie leku Lefisyo z lekami uspokajającymi lub tabletkami nasennymi (takimi jak benzodiazepiny i pokrewne leki): Może to prowadzić do senności, spłycenia
i osłabienia oddechu oraz śpiączki i może również prowadzić do zgonu (patrz również punkt
„Lek Lefisyo a inne leki”)
Choroby, w których należy unikać depresji oddechowej, takie jak:
Astma
Choroby płuc z przewlekłym zwężeniem dróg oddechowych
Niewydolność serca wywołana ciężką chorobą płuc
Umiarkowana do ciężkiej depresja oddechowa (wolny lub płytki, nieskuteczny oddech, prowadzący do zwiększenia stężenia dwutlenku węgla i zmniejszenia stężenia tlenu
w organizmie) oraz duszności (uczucie braku tchu)
Małe stężenie tlenu we krwi
Zwiększenie stężenia dwutlenku węgla we krwi
W przypadku tych chorób oddychanie może być utrudnione lub może wystąpić zatrzymanie oddechu, nawet podczas stosowania standardowych dawek leku Lefisyo. Możliwe jest
zaostrzenie istniejącej wcześniej astmy lub wysypek skórnych oraz nieprawidłowości w morfologii krwi, w szczególności jeśli pacjent ma skłonności do uczuleń.
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe: Może ulegać dalszemu zwiększeniu
Niskie ciśnienie tętnicze krwi spowodowane odwodnieniem
Powiększenie gruczołu krokowego z niecałkowitym opróżnianiem pęcherza moczowego
Zapalenie trzustki
Zaburzenia dróg żółciowych
Niedrożność i choroby zapalne jelit
Guz chromochłonny, tj. rak nadnerczy wydzielający hormony
Niedoczynność tarczycy (stan, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów)
Ryzyko samobójstwa:
W przypadku przyjmowania opiatów, w szczególności w skojarzeniu z niektórymi lekami stosowanymi w leczeniu depresji (leki przeciwdepresyjne), alkoholem i innymi substancjami, takimi jak benzodiazepiny, próby samobójcze mogą być jedną z oznak klinicznych uzależnienia od substancji. Jeśli pacjent nie może przerwać jednoczesnego przyjmowania takich substancji należy omówić to z lekarzem lub poradnią specjalistyczną.
Ciężkie schorzenia jamy brzusznej:
Leczenie lekiem Lefisyo może również maskować ciężkie schorzenia jamy brzusznej.
W przypadku wystąpienia pierwszych objawów zaburzeń ze strony jamy brzusznej należy rozpocząć regularne monitorowanie stanu pacjenta do czasu ustalenia dokładnej przyczyny.
Arytmia serca (zaburzenia rytmu serca) lub wydłużenie czynności komór, znane jako wydłużenie odstępu QT, lub zaburzenia równowagi mineralnej, w szczególności w przypadku niskiego stężenia potasu we krwi.
Niektóre opiaty mogą wpływać na przewodnictwo w mięśniu sercowym (wydłużenie odstępu QT w EKG). Może to powodować niebezpieczne zaburzenia rytmu serca (zbyt szybkie,
niemiarowe bicie serca; „torsade de pointes”). W przypadku występowania u pacjenta nieregularnego bicia serca lub omdleń należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi.
Leczenie lekami przeciwarytmicznymi klasy I i III
Spowolnienie bicia serca
U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z chorobą nerek, ciężką przewlekłą chorobą wątroby lub w złym stanie ogólnym dawkę należy zmniejszyć.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lefisyo należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występują zaburzenia nadnerczy. Leczenie należy prowadzić z zachowaniem ostrożności.
Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli podczas przyjmowania leku Lefisyo u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów: osłabienie, zmęczenie, brak apetytu, nudności, wymioty lub niskie ciśnienie tętnicze krwi. Mogą to być objawy produkowania przez nadnercza zbyt małej ilości hormonu o nazwie kortyzol i u pacjenta konieczne może być przyjmowanie suplementacji hormonalnej.
Długotrwałe stosowanie opioidów może powodować zmniejszenie stężenia hormonów płciowych
i zwiększenie stężenia hormonu o nazwie prolaktyna. W przypadku wystąpienia objawów takich jak obniżony popęd seksualny, impotencja lub brak miesiączki należy skontaktować się z lekarzem.
Dalsze informacje
Długotrwałe i wielokrotne stosowanie lewometadonu może prowadzić do uzależnienia fizycznego i psychicznego oraz przyzwyczajenia z utratą skuteczności, znanego jako tolerancja. Przerwanie leczenia po stosowaniu wielokrotnym lub w przypadku uzależnienia od opiatów, lub podanie
antagonisty opiatowego (substancji, która może blokować działanie opiatów) może wywołać zespół odstawienia.
Przyjmowanie leku Lefisyo przez osoby, które nie są przyzwyczajone do wielokrotnego i regularnego przyjmowania opioidów, stanowi zagrożenie życia i może prowadzić do zgonu w wyniku zatrzymania oddechu.
Lek Lefisyo jest przeznaczony wyłącznie do podawania doustnego. Nadużywanie leku Lefisyo poprzez wstrzykiwanie go do żyły prowadzi do przedawkowania i wystąpienia zagrażających życiu działań niepożądanych, takich jak zakażenie krwi, zapalenie żył i zablokowanie naczyń krwionośnych w płucach przez zakrzep.
Nadużywanie narkotyków i leków podczas leczenia substytucyjnego może prowadzić do wystąpienia incydentów zagrażających życiu i należy tego bezwzględnie unikać.
Lekarz będzie przeprowadzać regularne badania moczu w celu sprawdzenia, czy pacjent nie przyjmuje jednocześnie narkotyków.
Podczas stosowania lewometadonu ważne jest, aby pamiętać, że siła działania lewometadonu jest około dwukrotnie większa niż racematu metadonu (patrz również punkt 3 „Jak przyjmować lek Lefisyo”).
Skutki niewłaściwego użycia do celów dopingowych
Przyjmowanie leku Lefisyo może powodować pozytywne wyniki kontrolnych testów antydopingowych. Ponadto, niewłaściwe stosowanie leku Lefisyo jako substancji dopingującej może powodować zagrożenia dla zdrowia.
Lek Lefisyo a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych (stosowanych) przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować (stosować).
Przyjmowanie innych leków może mieć wpływ na wymaganą dawkę dobową leku Lefisyo. Jeśli pacjent zauważy jakiekolwiek objawy nasilonego działania lub objawy odstawienia leku Lefisyo, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Nie wolno przyjmować leku Lefisyo jednocześnie z następującymi lekami:
Inhibitory monoaminooksydazy: Leki stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Należy zaprzestać stosowanie tych leków na co najmniej 14 dni przed rozpoczęciem leczeniem lekiem Lefisyo. W przeciwnym wypadku może wystąpić zagrażające życiu działanie supresyjne lub pobudzające na oddychanie i krążenie.
Pentazocyna, buprenorfina: Leki stosowane w leczeniu silnego bólu.
W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków z lekiem Lefisyo mogą wystąpić objawy odstawienia. Nie wolno stosować buprenorfiny wcześniej niż przed upływem 20 godzin
od odstawienia leku Lefisyo. W wyjątkowych przypadkach leki te można przyjmować
jednocześnie z tym lekiem, jeśli są stosowane w celu leczenia przedawkowania leku Lefisyo.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z niżej wymienionych leków, ponieważ mogą one zmieniać działanie leku Lefisyo:
Inne leki hamujące niektóre funkcje mózgu (na przykład kontrolę oddychania), takie jak
Silne leki przeciwbólowe (w tym opioidy)
Niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychiatrycznych, których nazwa substancji czynnej zwykle kończy się na „- azyna”, takie jak fenotiazyna
Tabletki nasenne
Leki przeciwpadaczkowe, takie jak barbiturany, których nazwa substancji czynnej zwykle kończy się na „-tal”, takie jak fenobarbital
Leki narkotyczne
Niektóre leki stosowane w leczeniu depresji znane jako trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (np. trimipramina i doksepina)
W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków z lekiem Lefisyo mogą one powodować wzajemne nasilenie działania na funkcje mózgu i poprzez to mogą powodować na przykład senność lub spłycenie i osłabienie oddechu (patrz punkt „Ostrzeżenia i osłabienie oddechu”). Należy dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.
Leki uspokajające i tabletki nasenne znane jako benzodiazepiny (zwykle kończące się na
„-zepam”, takie jak diazepam, flunitrazepam) i pokrewne leki (takie jak zolpidem).
Jednoczesne stosowanie leku Lefisyo i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny
lub pokrewne leki, zwiększa ryzyko senności, trudności w oddychaniu (depresja oddechowa), śpiączki i może zagrażać życiu. Z tego powodu jednoczesne stosowanie należy rozważyć jedynie, gdy zastosowanie innych opcji leczenia nie jest możliwe. Jeśli jednak lekarz przepisał lek Lefisyo jednocześnie z lekami o działaniu uspokajającym, powinien ograniczyć dawkę
i czas jednoczesnego stosowania. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach uspokajających i ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie znajomych lub krewnych, aby byli świadomi wyżej wymienionych objawów przedmiotowych i podmiotowych. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Niektóre leki stosowane w leczeniu depresji znane jako selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors (SSRI), takie jak sertralina, fluwoksamina, fluoksetyna i paroksetyna)
Leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (takie jak rezerpina, klonidyna, urapidyl i prazosyna)
Cymetydyna, lek stosowany w celu zmniejszenia wytwarzania soku żołądkowego
Leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (takie jak itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, flukonazol)
Leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (na przykład leki przeciwarytmiczne klasy I i III, takie jak amiodaron)
Tabletki antykoncepcyjne
Karbamazepina i fenytoina, leki stosowane w leczeniu padaczki
Leki stosowane w leczeniu niektórych zakażeń bakteryjnych, takie jak ryfampicyna, leki znane jako antybiotyki makrolidowe, cyprofloksacyna, kwas fusydowy,
Dziurawiec zwyczajny
Spironolakton (diuretyk)
Leki hamujące namnażanie wirusa HIV (takie jak efawirenz, newirapina, nelfinawir, rytonawir, amprenawir, didanozyna, stawudyna, zydowudyna).
Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania lewometadonu i leków przeciwdepresyjnych (takich jak citalopram, duloksetyna, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, wenlafaksyna, amitryptylina, klomipramina, imipramina, nortryptylina). Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów, takich jak:
Zmiany stanu psychicznego (na przykład pobudzenie, halucynacje, śpiączka)
Przyspieszone tętno, niestabilne ciśnienie tętnicze krwi, gorączka
Nadmiernie wyrażone odruchy, zaburzenia koordynacji, sztywność mięśni
Objawy żołądkowo-jelitowe (takie jak nudności, wymioty, biegunka)
Lefisyo z alkoholem
Nie należy pić alkoholu podczas przyjmowania leku Lefisyo. Alkohol może w sposób
nieprzewidywalny nasilić działanie leku i spowodować ciężkie zatrucie z objawami przedmiotowymi i podmiotowymi, takimi jak senność, spłycenie i osłabienie oddechu oraz śpiączka, w niektórych przypadkach również prowadząc do zgonu.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Lewometadon przenika do łożyska i krwi nienarodzonego dziecka. Lek Lefisyo może być stosowany w okresie ciąży po wnikliwym rozważeniu przez lekarza stosunku korzyści do ryzyka, najlepiej
w warunkach nadzoru w specjalistycznym ośrodku medycznym.
Z powodu zmian metabolicznych zachodzących w przebiegu ciąży, konieczne może być zwiększenie dawki leku. Z uwagi na dobrostan płodu lekarz może również zalecić podzielenie dawki dobowej.
Przewlekłe stosowanie w okresie ciąży może prowadzić do przyzwyczajenia i uzależnienia płodu od lewometadonu, jak również do wystąpienia u dziecka objawów odstawienia po urodzeniu,
co często wymaga leczenia w warunkach szpitalnych. Ponadto przyjmowanie lewometadonu przed oraz w trakcie porodu może prowadzić do problemów z oddychaniem u noworodka.
Karmienie piersią
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjentka karmi piersią lub rozważa karmienie piersią podczas przyjmowania lewometadonu, ponieważ lek może wpływać na dziecko. Należy obserwować dziecko w kierunku wystąpienia nieprawidłowych objawów przedmiotowych i podmiotowych, takich jak zwiększona senność (większa niż zwykle), trudności z oddychaniem i wiotkość. W przypadku
zauważenia tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Płodność
Odnotowano, że metadon w leczeniu podtrzymującym wywołuje zaburzenia czynności seksualnych u pacjentów płci męskiej.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Ten lek, nawet stosowany w zamierzony sposób, może zmieniać reakcje pacjenta w sposób
zaburzający zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jest to szczególnie istotne
w przypadku jednoczesnego przyjmowania z alkoholem i niektórymi innymi lekami (patrz również punkt „Lek Lefisyo a inne leki”).
Decyzja o zdolności prowadzenia pojazdów jest podejmowana w każdym indywidualnym przypadku przez lekarza prowadzącego, biorąc pod uwagę indywidualną odpowiedź pacjenta i określone dawkowanie.
Lek Lefisyo zawiera benzoesan sodu
Lek zawiera 0,3 mg benzoesanu sodu w każdym ml.
Lek Lefisyo zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Jak przyjmować lek Lefisyo
Terapia substytucyjna lewometadonu chlorowodorkiem powinna być podawana przez lekarza doświadczonego w leczeniu uzależnienia od opiatów/opioidów, najlepiej w ośrodkach
specjalizujących się w leczeniu uzależnień od opiatów (opioidów).
Siła działania lewometadonu jest w przybliżeniu dwa razy większa niż racematu metadonu. Istnieje dowód na to, że metabolizm lewometadonu zostaje zwiększony po podaniu racematu metadonu, dlatego też proporcja ta może być zmieniona. Należy wziąć to pod uwagę podczas ustalania dawki.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecane dawki
Dawka ustalana jest na podstawie występowania objawów odstawienia i musi być dostosowana
do pacjenta, w zależności od jego indywidualnej sytuacji. Ogólnie po dostosowaniu dawki celem jest podawanie najmniejszej możliwej dawki podtrzymującej.
Aby zapobiec przedawkowaniu, pacjent otrzyma dawkę początkową od 15 do 20 mg lewometadonu chlorowodorku (co odpowiada od 3 do 4 ml roztworu) pierwszego dnia rano. W zależności od
subiektywnie odczuwanego i obiektywnego działania, dodatkowo potrzebna dawka od 10 do 25 mg lewometadonu chlorowodorku (od 2 do 5 ml roztworu) przyjmowana jest pierwszego dnia wieczorem.
U pacjentów o niskim lub nieznanym progu tolerancji (np. po zwolnieniu z więzienia) dawka początkowa nie powinna przekraczać 15 mg lewometadonu chlorowodorku (3 ml roztworu).
Po 1 do 6 dniach dawka dobowa podawana jest raz na dobę rano. Przejście na pojedynczą dawkę dobową podawaną rano jest zwykle przeprowadzane stopniowo przy użyciu 5 mg lewometadonu chlorowodorku (1 ml roztworu).
W przypadku niewystarczającej skuteczności (występowanie objawów odstawienia) lekarz może zwiększyć dawkę dobową o 5 do 10 mg lewometadonu chlorowodorku (od 1 do 2 ml roztworu).
Dawka podtrzymująca zwykle jest osiągana po 1 do 6 dni. Dawka ta może wynosić do 60 mg lewometadonu chlorowodorku (12 ml roztworu), a w indywidualnych uzasadnionych przypadkach może być znacznie większa. Dawka większa niż 50 do 60 mg lewometadonu chlorowodorku może być stosowana tylko w uzasadnionych indywidualnych przypadkach oraz tylko jeśli zostanie wykluczone jednoczesne przyjmowanie wszelkich innych substancji odurzających.
Uwaga
Dobowe zapotrzebowanie na lewometadon może być zwiększone z powodu interakcji z innymi lekami lub w przypadku zwiększenia metabolizmu leku Lefisyo w wyniku działania niektórych innych leków (patrz również punkt 2 „Lek Lefisyo a inne leki”). Z tego względu, nawet u pacjentów otrzymujących stabilną dawkę, należy zwrócić uwagę na potencjalne objawy odstawienia i w razie potrzeby dostosować dawkę.
Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby
U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z chorobą nerek, ciężką przewlekłą chorobą wątroby lub w złym stanie ogólnym dawkę należy zmniejszyć.
Dzieci i młodzież
Dane dotyczące leczenia dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie są dostępne. Z tego powodu nie zaleca się stosowania leku Lefisyo u dzieci i młodzieży.
Sposób podawania
Lek Lefisyo jest przeznaczony wyłącznie do podawania doustnego.
Jest gotowy do użycia i można go przyjmować po zmieszaniu z wodą pitną lub napojami, takimi jak sok pomarańczowy i syrop malinowy.
W przypadku przyjmowania leku Lefisyo gotowego do natychmiastowego użycia należy go połknąć
i przyjąć pod nadzorem lekarskim. Pacjent otrzyma wymaganą dawkę leku od lekarza lub osoby wyznaczonej przez lekarza i przyjmuje ją natychmiast. Wymagana ilość jest odmierzana wyłącznie przez lekarza lub osobę przez niego wyznaczoną.
Receptę na określoną ilość tego leku do samodzielnego przyjęcia przez pacjenta, jako receptę na lek do stosowania w domu, musi wystawić lekarz. W tym przypadku pacjent zanosi receptę do apteki
i otrzymuje tam lek Lefisyo podzielony na dawki dobowe. Dawki leku należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Lek Lefisyo jest przeznaczony wyłącznie do podawania doustnego.
Nadużywanie leku Lefisyo poprzez wstrzykiwanie go do żyły prowadzi do przedawkowania i wystąpienia zagrażających życiu działań niepożądanych, takich jak
Zakażenie krwi
Zapalenie żył
Zablokowanie naczyń krwionośnych w płucach przez zakrzep
Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia zależy, w kontekście całego programu terapeutycznego, od postępu w leczeniu substytucyjnym i indywidualnych odczuć pacjenta. Celem leczenia jest osiągnięcie abstynencji
od narkotyków. Czas trwania stosowania leku może obejmować podawanie krótkoterminowe (np. substytucja u pacjentów uzależnionych od leków podczas leczenia szpitalnego) do długoterminowego.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Lefisyo
W przypadku podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem! Należy mieć pod ręką tę ulotkę dołączoną do opakowania celem okazania lekarzowi dla jego informacji. Lekarz bezzwłocznie udzieli natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Do objawów przedawkowania należą:
„Uczucie wesołości”
Zaburzona zdolność koncentracji
Senność
Zawroty głowy podczas zmiany pozycji na stojącą
Wilgotna zimna skóra
Niskie stężenie cukru we krwi
Zmniejszenia częstości i głębokości oddechów, również powodujące zasinienie ust
Spowolnione bicie serca i niskie ciśnienie tętnicze krwi
Zwężenie źrenic
Zwiotczenie mięśni szkieletowych
Głęboka senność przechodzącą w utratę przytomności, a nawet śpiączkę
Ciężkie zatrucie może prowadzić do zatrzymania oddechu, niewydolności krążenia, zatrzymania akcji serca i zgonu.
Przyjmowanie leku Lefisyo przez osoby, które nie są do tego przyzwyczajone, może prowadzić do zgonu w wyniku zatrzymania oddechu. Dotyczy to następujących grup pacjentów:
Dzieci w wieku poniżej 5 lat od dawki 0,5 mg lewometadonu chlorowodorku
Starsze dzieci od dawki 1,5 mg lewometadonu chlorowodorku
Dorośli, którzy nie są przyzwyczajeni do stosowania opioidów, od dawki 10 mg lewometadonu chlorowodorku
Nigdy nie należy podawać leku Lefisyo innym osobom! Pominięcie przyjęcia leku Lefisyo
Należy przyjąć pominiętą dawkę tego samego dnia tylko, jeśli pacjent przyjął mniej leku Lefisyo niż przepisano i występują u niego objawy odstawienia. W żadnym wypadku nie należy zwiększać dawki przepisanej na dany dzień. Jeśli u pacjenta nie wystąpiły jakiekolwiek objawy odstawienia po przyjęciu mniejszej ilości, należy powiedzieć o tym lekarzowi, aby mógł dostosować dawkę dobową.
Odstawienie lewometadonu
Jeśli przepisana dawka lewometadonu jest zbyt mała, mogą wystąpić objawy odstawienia (zastój krwi (przekrwienie) w okolicy nosa, ból brzucha, biegunka, ból mięśni, lęk) w ciągu 24-godzinnego odstępu między dawkami. Lekarz prowadzący powinien być świadomy, że może zaistnieć
konieczność zmiany dawki, jeśli pacjent zgłasza objawy odstawienia.
Przerwanie przyjmowania leku Lefisyo
Nie należy nagle odstawiać lub przerywać leczenia w przypadku przyjmowania leku przez długi
czas. Nagłe przerwanie stosowania leku Lefisyo może prowadzić do ciężkich, a nawet zagrażających życiu, objawów odstawiennych. Zakończenie długotrwałego leczenia powinno następować powoli
i stopniowo.
Należy omówić wszelkie zmiany, które pacjent chciałby wprowadzić do leczenia, z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niżej wymienione objawy odstawienia występują często na początku leczenia (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 osób):
Lęk
Utrata apetytu
Mimowolne drganie mięśni
Depresja
Skurcze jelit, skurcze żołądka
Nudności, wymioty
Biegunka
Gorączka, naprzemienne dreszcze i uderzenia gorąca
Ziewanie
Gęsia skórka
Spadek masy ciała
Przyspieszone bicie serca
Katar, kichanie
Rozszerzone źrenice
Rozdrażnienie
Senność
Ból fizyczny
Omdlenie
Intensywne pocenie się
Nasilone łzawienie
Niepokój ruchowy i drżenie
Inne możliwe działania niepożądane
Często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 osób) do niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 osób):
Spłycenie i osłabienie oddechu
Nudności, wymioty, zaparcia, skurcz dróg żółciowych
Kołatanie serca, wolniejsze bicie serca
Stan splątania, dezorientacja
Zawroty głowy, uspokojenie
Pokrzywka i inne rodzaje wysypki, świąd
Obniżony popęd seksualny i (lub) impotencja
Zmniejszona objętość moczu, zaburzenia w oddawaniu moczu
Zatrzymanie wody w tkankach
Bezsenność, pobudzenie
Utrata apetytu, zmęczenie, osłabienie
Podekscytowanie i przygnębienie
Pocenie się, suchość jamy ustnej
Zamazane widzenie
Ból głowy
Rzadko (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 1 000 osób) do bardzo rzadko (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 osób):
Zaczerwienienie skóry i uczucie gorąca
Zatrzymanie oddechu
Zatrzymanie akcji serca
Spadek ciśnienia tętniczego krwi przy zmianie pozycji na stojącą
Zaburzenia związane z krążeniem krwi
Krótkie okresy omdlenia z powodu nieregularnego bicia serca
Wstrząs
Krwawienie
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Niskie stężenie cukru we krwi
Uwaga
Po osiągnięciu regularnej dawki dobowej działania niepożądane mogą ulec złagodzeniu w ciągu kilku tygodni. Zaparcia i zwiększone pocenie się często utrzymują się i można je złagodzić, podejmując odpowiednie środki. Należy zapytać o to lekarza.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa,
tel: + 48 22 49 21 301,
fax: + 48 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Jak przechowywać lek Lefisyo
Zawartość opakowania i inne informacje Co zawiera lek Lefisyo
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i etykiecie po: Termin ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego 90 dni, o ile był przechowywany w temperaturze poniżej 25oC w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Rozcieńczone roztwory z sokiem owocowym (takim jak sok pomarańczowy lub syrop malinowy) lub wodą pitną do natychmiastowego zastosowania nadają się do użycia w ciągu 7 dni, o ile były przechowywane w temperaturze poniżej 25°C.
Roztwory rozcieńczone wodą pitną lub konserwowanymi i lepkimi rozcieńczalnikami do stosowania w domu nadają się do użycia w ciągu 3 miesięcy, o ile były przechowywane w temperaturze poniżej 25°C. Preparat do stosowania w domu należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Substancją czynną leku jest lewometadonu chlorowodorek.
Pozostałe składniki to: glicerol, sodu benzoesan (E 211), kwas cytrynowy jednowodny i woda, oczyszczona.
Jak wygląda lek Lefisyo i co zawiera opakowanie
Lek Lefisyo jest przejrzystym i bezbarwnym roztworem.
Pudełko tekturowe zawierające butelkę ze szkła brunatnego (typu III), zamkniętą zakrętką z zabezpieczeniem przed otwarciem przez dzieci (PP) z polietylenową wkładką i pierścieniem umożliwiającym stwierdzenie naruszenia.
Wielkość opakowań:
100 ml, 500 ml i 1000 ml roztworu doustnego
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny
INN-FARM d.o.o.
Maleševa ulica 14
1000 Ljubljana Słowenia
Tel.: +386 70 390 711
Fax: + 386 5191 116
Wytwórca Alkaloid-INT d.o.o. Šlandrova ulica 4
1231 Ljubljana-Črnuče Słowenia
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Notatka dla farmaceuty:
Przepisany preparat przeznaczony do stosowania w domu można przygotować, rozcieńczając lek Lefisyo wodą pitną w proporcji 1:2 (jedna część leku Lefisyo i dwie części wody) lub konserwowanymi i lepkimi rozcieńczalnikami w proporcji 1:1.
W przypadku recepty na lek do stosowania w domu, lek Lefisyo jest podzielony na porcje zgodnie z ustaloną dawką dobową i opatrzony etykietą. Te porcje dobowe są wydawane pacjentowi.
Zalecenie dla lekarza dotyczące leczenia przedawkowania:
Należy natychmiast wdrożyć natychmiastową pomoc na oddziale ratunkowym lub, jeśli to konieczne, oddziale intensywnej opieki medycznej (np. intubacja i wentylacja). Do leczenia objawów zatrucia można użyć specyficznych antagonistów receptora opiatowego (np. naloksonu). Poszczególni
antagoniści receptora opiatowego różnią się od siebie w zakresie dawkowania (patrz informacja wytwórcy!). W szczególności należy wziąć pod uwagę, że lewometadon może mieć długotrwałe działanie depresyjne na układ oddechowy (do 75 godzin), podczas gdy antagoniści receptora opiatowego działają znacznie krócej (od 1 do 3 godzin). Z tego powodu, po ustąpieniu działania antagonistycznego, może być konieczne podanie dodatkowych wstrzyknięć. Konieczne może być podjęcie kroków zapobiegających utracie temperatury ciała i uzupełnienie objętości krwi.
W przypadku doustnego zatrucia lewometadonem płukanie żołądka można przeprowadzić tylko
po podaniu antagonisty. Szczególnie ważne jest zabezpieczenie dróg oddechowych poprzez intubację w przypadku płukania żołądka, jak i przed podaniem antagonistów (możliwe wystąpienie wymiotów). W leczeniu zatruć nie wolno stosować alkoholu, barbituranów, bemegridu, fenotiazyny i skopolaminy.
Lewometadon nie podlega dializie.
