Reklama:

Aspirin Cardio

Substancja czynna: Acidum acetylsalicylicum 100 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki dojelitowe , 100 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. ASPIRIN CARDIO, 100 mg, tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. 1 tabletka powlekana zawiera jako substancję czynną 100 mg (Acidum acetylsalicylicum) kwasu acetylosalicylowego (ASA).

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka powlekana

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Kwas acetylosalicylowy jest wskazany do stosowania u dorosłych w następujących chorobach układu sercowo-naczyniowego:

      • w niestabilnej chorobie wieńcowej,

      • w świeżym zawale serca lub podejrzeniu świeżego zawału serca,

      • w zapobieganiu powtórnemu zawałowi serca,

      • w zapobieganiu powikłaniom zatorowo-zakrzepowym po zabiegach chirurgicznych lub interwencyjnych na naczyniach (np. przezskórna śródnaczyniowa angioplastyka wieńcowa (PTCA), pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG), endarterektomia tętnicy szyjnej, zespolenie („shunt”) tętniczo-żylne),

      • w zapobieganiu napadom przejściowego niedokrwienia (TIA) i niedokrwiennego udaru mózgu u pacjentów z TIA,

      • w zapobieganiu pierwszemu zawałowi serca u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka,

      • w zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich i zatorowi płuc u pacjentów długotrwale unieruchomionych, np. po dużych zabiegach chirurgicznych, jako uzupełnienie innych metod profilaktyki.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Tabletki należy przyjmować doustnie, najlepiej co najmniej 30 minut przed posiłkiem, popijając dużą ilością wody. Tabletek powlekanych nie należy kruszyć, łamać ani żuć, aby zapewnić uwalnianie

      w środowisku zasadowym jelita. Ostry zawał serca: dawka początkowa powinna być rozkruszona lub rozgryziona i połknięta.

      • w niestabilnej chorobie wieńcowej: 100 mg ASA raz na dobę;

      • w świeżym zawale serca lub u pacjentów z podejrzeniem świeżego zawału serca:

        początkowa dawka nasycająca 200 - 300 mg ASA raz na dobę (2 do 3 tabletek) w celu uzyskania szybkiego zahamowania agregacji płytek. Tabletki należy rozgryźć, aby uzyskać szybkie wchłanianie;

      • w zapobieganiu powtórnemu zawałowi serca: 100 mg ASA raz na dobę;

      • w zapobieganiu powikłaniom zatorowo-zakrzepowym po zabiegach chirurgicznych lub interwencyjnych na naczyniach (np. przezskórna śródnaczyniowa angioplastyka wieńcowa

        (PTCA), pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG), endarterektomia tętnicy szyjnej, zespolenie („shunt”) tętniczo-żylne) - 100 mg ASA raz na dobę;

      • w zapobieganiu napadom przejściowego niedokrwienia (TIA) i niedokrwiennego udaru mózgu u pacjentów z TIA - 100 mg ASA raz na dobę;

      • w zapobieganiu pierwszemu zawałowi serca u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka - 100 mg ASA raz na dobę;

      • w zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich i zatorowi płuc u pacjentów długotrwale unieruchomionych, np. po dużych zabiegach chirurgicznych jako uzupełnienie innych metod profilaktyki – od 100 mg do 200 mg ASA raz na dobę.

        Produkt leczniczy Aspirin Cardio jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku do 12 lat (patrz punkt 4.3).

        Szczególne grupy pacjentów

        Zaburzenia czynności wątroby i (lub) nerek

        Aspirin Cardio jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.3). Aspirin Cardio należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).

        Aspirin Cardio jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (patrz punkt 4.3). Aspirin Cardio należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ ASA może dodatkowo zwiększać ryzyko wystąpienia niewydolności nerek i ostrej niewydolności nerek (patrz punkt 4.4).

    5. Przeciwwskazania

    6. Produktu leczniczego nie należy stosować:

      • w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną - ASA, inne salicylany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,

      • u pacjentów ze skazą krwotoczną,

      • u pacjentów z ostrą chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy,

      • u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek,

      • u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby,

      • u pacjentów z ciężką niewydolnością serca,

      • u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych,

      • jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych (patrz punkt 4.5),

      • w ostatnim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.6),

      • u dzieci w wieku do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a – rzadko występującej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu.

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Kwas acetylosalicylowy należy stosować ostrożnie:

      • w pierwszym i drugim trymestrze ciąży,

      • w okresie karmienia piersią,

      • w przypadku nadwrażliwości na niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące,

      • podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych (patrz punkt 4.5),

      • u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub z zaburzeniami układu krążenia (np. choroba naczyniowa nerek, zastoinowa niewydolność serca, zmniejszenie objętości, duże zabiegi chirurgiczne, sepsa lub duże zdarzenia krwotoczne), gdyż ASA może zwiększyć ryzyko uszkodzenia nerek i ostrej niewydolności nerek,

      • u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD) ASA może wywołać hemolizę lub niedokrwistość hemolityczną. Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko hemolizy to np. duże dawki, gorączka lub ciężka infekcja,

      • w przypadku planowanego zastosowania NLPZ. Niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen i naproksen, mogą zmniejszać hamujący wpływ ASA na agregację płytek krwi. Należy zalecić pacjentom zgłaszanie lekarzowi stałego przyjmowania ASA

        w przypadku planowanego zastosowania NLPZ (patrz punkt 4.5),

      • u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby,

      • u pacjentów z chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie.

        ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do pacjentów wykazujących reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje.

        ASA, ze względu na działanie antyagregacyjne, może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia w czasie lub po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcją zęba).

        ASA, nawet w małych dawkach, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego.

        U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego produkt leczniczy może wywołać napad dny moczanowej.

        Dzieci i młodzież z objawami infekcji wirusowej, występującej z gorączką lub bez nie powinny przyjmować ASA bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

        W przypadku infekcji wirusowych, szczególnie takich jak: grypa typu A i B oraz ospa wietrzna, istnieje ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a – rzadkiej, ale zagrażającej życiu choroby wymagającej natychmiastowej interwencji lekarskiej. Ryzyko może zwiększyć się, jeżeli w trakcie tych chorób, zostanie podany ASA. Uporczywe wymioty występujące w czasie trwania chorób wirusowych mogą być objawem zespołu Reye’a.

        Aspirin Cardio zawiera sód

        Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z kwasem acetylosalicylowym:

      • metotreksat w dawkach 15 mg na tydzień lub większych.

        Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza - patrz punkt 4.3).

        Interakcje wymagające zachowania szczególnej ostrożności:

      • metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień.

        Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza - patrz punkt 4.4).

      • NLPZ.

        Jednoczesne (tego samego dnia) stosowanie niektórych NLPZ, takich jak ibuprofen i naproksen, może zmniejszyć nieodwracalny hamujący wpływ ASA na agregację płytek krwi. Kliniczne znaczenie tych interakcji nie jest znane.

        Leczenie niektórymi lekami z grupy NLPZ, takimi jak naproksen i ibuprofen, pacjentów ze zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym może ograniczyć kardioprotekcyjne działanie ASA (patrz punkt 4.4).

      • metamizol.

        Metamizol stosowany jednocześnie z ASA może zmniejszać wpływ ASA na agregację płytek krwi. Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania metamizolu u pacjentów otrzymujących małe dawki ASA w celu ochrony mięśnia sercowego.

      • leki przeciwzakrzepowe, np. pochodne kumaryny, heparyna.

        Jednoczesne stosowanie ASA z lekami przeciwzakrzepowymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych ASA.

      • selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

        Zwiększone ryzyko krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego z powodu działania synergicznego.

      • inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym salicylany.

        Jednoczesne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych z ASA zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek, na skutek synergicznego działania tych leków.

      • leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzbromaron, probenecyd. ASA stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, powoduje zmniejszenie działania leków przeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe).

      • digoksyna.

        Jednoczesne stosowanie ASA z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki.

      • leki przeciwcukrzycowe, np. insulina, pochodne sulfonylomocznika stosowane z ASA w dużych dawkach.

        Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza, ASA w dużych dawkach zwiększa działanie leków przeciwcukrzycowych.

      • leki trombolityczne lub inne leki hamujące agregację płytek krwi, np. tyklopidyną. Stosowane jednocześnie z ASA mogą powodować zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków.

      • leki moczopędne stosowane jednocześnie z ASA w dawkach 3 g na dobę i większych. Zmniejszenie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. ASA może zwiększać działanie ototoksyczne furosemidu.

      • glikokortykosteroidy systemowe, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona.

        Stosowane jednocześnie z ASA - zwiększenie ryzyka wystąpienia choroby wrzodowej żołądka

        i (lub) dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów.

      • inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z ASA w dawkach 3 g na dobę i większych.

        Zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne.

      • kwas walproinowy.

        ASA zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy zwiększa działanie przeciwagregacyjne ASA ze względu na synergiczne działanie antyagregacyjne obu leków.

      • alkohol.

      Alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenia błony śluzowej lub krwawienia.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Ciąża

      Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i (lub) rozwój zarodka/płodu. Badania epidemiologiczne sugerują, iż stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży zwiększa ryzyko wystąpienia poronienia, wad rozwojowych serca oraz wytrzewień wrodzonych. Ryzyko bezwzględne było większe od 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i długością okresu terapii.

      U zwierząt po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn zaobserwowano zwiększone ryzyko obumarcia zapłodnionego jaja w okresie przed i po zagnieżdżeniu w macicy oraz zwiększone ryzyko obumarcia zarodka/płodu. Dodatkowo, u zwierząt, po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy, donoszono o zwiększonej liczbie przypadków różnych wad rozwojowych, w tym wad sercowo-naczyniowych.

      Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3).

      ASA nie powinien być stosowany u kobiet w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W razie stosowania ASA przez kobiety planujące ciążę lub w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę produktu przez jak najkrótszy czas. W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować narażenie płodu na:

      • działania toksyczne na układ krążenia i oddechowy (włącznie z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym),

      • zaburzenia czynności nerek mogące prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia;

        W końcowym okresie ciąży wszystkie inhibitory prostaglandyn mogą spowodować narażenie matki i noworodka na:

      • możliwość wydłużenia czasu krwawienia oraz działanie antyagregacyjne, które może ujawnić się nawet po zastosowaniu małych dawek,

      • zahamowanie czynności skurczowej macicy prowadzącej do opóźnienia porodu lub przedłużenia akcji porodowej.

      W konsekwencji ASA w dawkach 100 mg/dobę lub większych jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży.

      Karmienie piersią

      Kwas acetylosalicylowy i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Ponieważ jak dotąd, podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów u matki, nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, przerywanie karmienia piersią z reguły nie jest konieczne. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek ASA, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane.

      Płodność

      Ograniczone, dostępne, opublikowane dane z badań przeprowadzonych na ludziach, nie wykazały spójnego efektu stosowania ASA na zaburzenia płodności. Badania prowadzone na zwierzętach również nie wykazują jednoznacznych dowodów na to, że stosowanie ASA wpływa na płodność.

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Aspirin Cardio nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    15. Działania niepożądane

    16. Wymienione poniżej działania niepożądane przedstawione zostały w oparciu o spontaniczne raporty po wprowadzeniu produktu do obrotu dla wszystkich produktów leczniczych zawierających ASA

      i badania kliniczne (CTs) z ASA jako badanym lekiem. Obliczenie częstości jest oparte na danych z ramienia, w którym stosowano ASA w badaniu ARRIVE.

      Częstość działań niepożądanych zgłoszonych dla ASA została podsumowana w poniższej tabeli, zgodnie z częstością występowania określoną następująco:

      często (1/100 do <1/10),

      niezbyt często (1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1 000).

      Działania niepożądane zaobserwowane jedynie po wprowadzeniu produktu do obrotu, dla których częstość występowania nie mogła być określona, zostały przedstawione w kolumnie zatytułowanej

      „Częstość nieznana”.

      Tabela 1. Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznym ARRIVE* lub w okresie nadzoru po wprowadzeniu do obrotu u pacjentów, których leczono produktem Aspirin Cardio

      Częstość

      Klasyfikacja układów

      i narządów

      Często

      Niezbyt często

      Rzadko

      Częstość nieznana

      Zaburzenia krwi i układu chłonnego

      Niedokrwistość

      z niedoboru żelazaa

      Niedokrwistość pokrwotoczna

      Hemolizab, niedokrwistość hemolitycznab

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Nadwrażliwość, nadwrażliwość na lek,

      obrzęk alergiczny i obrzęk naczynioruchowy

      Reakcja anafilaktyczna

      Wstrząs anafilaktyczny

      Zaburzenia

      układu nerwowego

      Zawroty głowy

      Krwotok mózgowy i śródczaszkowyc

      Zaburzenia ucha i błędnika

      Szumy uszne

      Zaburzenia serca

      Zapaść sercowo- oddechowad

      Zaburzenia naczyniowe

      Krwiak

      Krwotok, krwotok

      mięśniowy

      Krwotok okołozabiegowy

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Krwawienie z nosa, nieżyt nosa

      Przekrwienie błony śluzowej nosa

      Zaostrzenie choroba układu oddechowego wynikające ze stosowania kwasu

      acetylosalicylowego

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Niestrawność (zgaga, nudności, wymioty),

      bóle żołądkowo- jelitowe i bóle brzucha, zapalenie przewodu pokarmowego, krwotok

      z przewodu pokarmowegoc

      Krwawienie z dziąseł, nadżerki

      i choroba wrzodowa układu pokarmowego

      Perforacja owrzodzenia układu pokarmowego

      Enteropatia zwężeniowa jelit

      Zaburzenia

      wątroby i dróg żółciowych

      Zaburzenia czynności wątroby

      Zwiększenie

      aktywności aminotransferaz

      Zaburzenia skóry i tkanki

      podskórnej

      Wysypka, świąd

      Pokrzywka

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Krwawienie z dróg moczowo- płciowych

      Zaburzenia czynności nereke, ostra

      niewydolność nereke

      Urazy, zatrucia

      oraz powikłania po zabiegach

      Patrz punkt 4.9 Przedawkowanie

      *ARRIVE jest sponsorowanym przez firmę Bayer badaniem klinicznym, w którym wzięło udział 6270 uczestników w ramieniu z zastosowaniem ASA w dawce 100 mg i 6276 uczestników w ramieniu z zastosowaniem placebo. Mediana czasu trwania ekspozycji na ASA wynosiła 5,0 lat, z zakresem od 0 do 7 lat.

      a W kontekście krwawienia.

      b W kontekście poważnych form niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD).

      c Przypadki śmiertelne zostały zgłoszone w ASA i placebo z taką samą częstotliwością, <0,1%.

      d W kontekście ciężkich reakcji alergicznych.

      e U pacjentów z wcześniejszym upośledzeniem funkcji nerek lub zaburzeniem krążenia sercowo- naczyniowego.

      Zaburzenia krwi i układu chłonnego

      Zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia. Obserwowano krwawienia takie jak: krwotok okołooperacyjny, krwiaki, krwawienie z nosa, krwawienia z dróg moczowo-płciowych, krwawienia z dziąseł. Rzadko lub bardzo rzadko odnotowano poważne krwawienia takie jak: krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok mózgowy (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i (lub) w przypadku równoczesnego podawania leków hamujących krwawienie), które w pojedynczych przypadkach mogą potencjalnie zagrażać życiu.

      Krwotok może prowadzić do ostrej lub przewlekłej niedokrwistości i (lub) niedokrwistości

      z niedoboru żelaza (na przykład w wyniku utajonych mikrokrwawień) z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi, takimi jak: astenia, bladość, hipoperfuzja.

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek.

      Zaburzenie układu immunologicznego

      Reakcje nadwrażliwości z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi w tym: astma, odczyny skórne, wysypka, pokrzywka, obrzęk, świąd, zaburzenia sercowo-oddechowe, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa.

      Długotrwałe przyjmowanie leków zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.

      U pacjentów z ciężkim niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD) zgłaszano hemolizę lub niedokrwistość hemolityczną.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

      Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. Zatrucie salicylanami (może wystąpić w przypadku przyjmowania dawki > 100 mg/kg mc/dobę przez więcej niż 2 dni) może być spowodowane długotrwałym przyjmowaniem dawek terapeutycznych lub zatruciem ostrym (w wyniku przedawkowania) potencjalnie zagrażającym życiu, np. po przypadkowym przyjęciu produktu leczniczego przez dzieci.

      Objawy zatrucia w wyniku długotrwałego przyjmowania produktu leczniczego są niespecyficzne, przez co łatwe do zbagatelizowania. Lekkie zatrucie lub salicylizm, występuje zwykle po wielokrotnym przyjęciu zbyt dużych dawek. Objawy zatrucia obejmują: zawroty głowy (w tym

      pochodzenia błędnikowego), szumy uszne, głuchotę, nadmierne pocenie się, nudności i wymioty, ból głowy, dezorientację i mogą przeminąć po zmniejszeniu dawki przyjmowanego produktu leczniczego. Szumy uszne mogą pojawić się po wystąpieniu stężenia produktu leczniczego we krwi od 150 do

      300 mikrogramów/ml. Poważniejsze działania niepożądane występują, gdy stężenie ASA we krwi jest powyżej 300 mikrogramów/ml.

      Ciężkie zatrucie charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowej, a objawy różnią się w zależności od wieku i ciężkości zatrucia. U dzieci objawia się najczęściej kwasicą metaboliczną. Stężenie ASA we krwi nie pozwala oszacować stopnia zatrucia. Wchłanianie ASA może być zmniejszone w wyniku opóźnionego opróżniania żołądka, tworzenia się złogów w żołądku lub

      w wyniku przyjęcia produktu leczniczego w postaci tabletek powlekanych. Leczenie ciężkiego zatrucia jest uzależnione od przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia. Podstawowe działania, które należy podjąć to zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej

      i równowagi kwasowo-zasadowej.

      Ze względu na złożoną patofizjologię skutków zatrucia salicylanami, objawy oraz wyniki badań mogą obejmować:

      Objawy

      Wyniki badań

      Postępowanie

      Zatrucie lekkie do umiarkowanego

      Płukanie żołądka, wielokrotne podanie węgla aktywnego, forsowana diureza alkaliczna

      Przyspieszony oddech, hiperwentylacja, alkaloza

      oddechowa

      Alkalemia, alkaluria

      Podawanie płynów i kontrola stężenia elektrolitów

      Obfite pocenie się

      Nudności, wymioty

      Zatrucie umiarkowane do ciężkiego

      Płukanie żołądka, wielokrotne podanie węgla aktywnego, forsowana diureza alkaliczna,

      hemodializa w ciężkich przypadkach

      Alkaloza oddechowa z wyrównawczą kwasicą

      metaboliczną

      Kwasica, aciduria

      Podawanie płynów i kontrola stężenia elektrolitów

      Bardzo wysoka gorączka

      Podawanie płynów i kontrola stężenia elektrolitów

      Zaburzenia układu oddechowego: od hiperwentylacji, obrzęku płuc niesercowego pochodzenia do zatrzymania oddechu i asfiksji

      Zaburzenia serca i naczyń krwionośnych od arytmii, niskiego ciśnienia krwi do

      zatrzymania pracy serca

      Ciśnienie krwi, zmiany w zapisie EKG

      Utrata płynów i elektrolitów: od odwodnienia, oligurii aż do niewydolności nerek

      Hipokaliemia, hipernatremia, hiponatremia, zaburzona czynność nerek

      Podawanie płynów i kontrola stężenia elektrolitów

      Zaburzenia metabolizmu glukozy, ketoza

      Hiperglikemia, hipoglikemia

      (szczególnie u dzieci) Zwiększone stężenie ketonów

      Szumy uszne, głuchota

      Zaburzenia układu pokarmowego: krwawienia z układu pokarmowego

      Zaburzenia krwi: od

      Np. wydłużenie czasu

      zahamowania agregacji płytek krwi do koagulopatii

      protrombinowego, hipoprotrombinemia

      Zaburzenia neurologiczne: toksyczna encefalopatia

      i hamowanie czynności OUN objawiające się letargiem, dezorientacją aż do śpiączki

      i napadu drgawkowego

      Postępowanie po przedawkowaniu

      Pacjenta należy natychmiast przewieźć do szpitala.

      Postępowanie zależy od wielkości przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować środki, mające na celu zmniejszenie wchłaniania substancji czynnej: płukanie żołądka, podanie węgla aktywnego oraz kontrolować równowagę kwasowo-zasadową (niezbędna jest kontrola następujących parametrów krwi: pH, pCO2, stężenia wodorowęglanów, stężenia potasu). Jeśli zachowana jest prawidłowa czynność nerek, można zastosować diurezę alkaliczną aż do uzyskania pH moczu w zakresie 7,5–8; w przypadku stężenia salicylanów w osoczu powyżej 500 mg/l (3,6 mmol/l) u dorosłych lub 300 mg/l (2,2 mmol/l) u dzieci należy rozważyć możliwość zastosowania forsowanej diurezy alkalicznej. Należy stosować wlewy dożylne zawierające NaHCO3, KCl oraz leki moczopędne.

      W przypadkach ciężkiego zatrucia można zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową. Należy uzupełniać płyny oraz prowadzić ogólne postępowanie objawowe.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory agregacji płytek krwi; kod ATC: B01AC06.

      Kwas acetylosalicylowy należy do grupy kwasowych niesteroidowych leków przeciwzapalnych

      o właściwościach przeciwbólowych, przeciwgorączkowych, przeciwzapalnych i antyagregacyjnych. Jego mechanizm działania polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a tym samym hamowaniu syntezy prostanoidów: prostaglandyny E2 (PGE2), prostaglandyny I2 (PGI2) oraz tromboksanu A2.

      Kwas acetylosalicylowy hamuje agregację płytek krwi przez blokowanie syntezy tromboksanu A2

      w płytkach. Ten mechanizm jest wynikiem nieodwracalnego hamowania enzymu - cyklooksygenazy (COX-1), a co za tym idzie - syntezy prostanoidów oraz tromboksanu A2. Działanie to utrzymuje się do czasu pojawienia się nowej generacji płytek, ponieważ płytki krwi nie są w stanie zresyntezować tego enzymu. Przypuszcza się, że ASA wywiera także inne działania hamujące na płytki krwi.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Po podaniu doustnym, kwas acetylosalicylowy wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. Jest przekształcany do jego głównego metabolitu – kwasu salicylowego – w czasie i po wchłonięciu.

      Ze względu na odporny na kwas żołądkowy skład tabletek powlekanych produktu Aspirin Cardio, kwas acetylosalicylowy nie uwalnia się w żołądku, lecz w zasadowym środowisku jelita. Dlatego Cmax ASA jest osiągane po 2-7 godzinach po podaniu tabletek powlekanych.

      Jednoczesne przyjęcie pokarmu prowadzi do opóźnionego, jednak całkowitego wchłaniania ASA, co wskazuje na wpływ pokarmu jedynie na zmianę szybkości wchłaniania, ale nie na stopień wchłaniania. Ze względu na bezpośredni związek pomiędzy całkowitą ekspozycją ASA w osoczu

      a jego działaniem hamującym agregację płytek krwi, nie uważa się opóźnienia wchłaniania tabletek powlekanych produktu Aspirin Cardio za istotne dla osiągnięcia odpowiedniego efektu zahamowania

      agregacji płytek krwi w przypadku przewlekłego leczenia małymi dawkami produktu Aspirin Cardio. Tym niemniej, w celu optymalnego wykorzystania właściwości składu tabletek powlekanych Aspirin Cardio, odpornych na działanie kwasu żołądkowego, tabletki te powinny być przyjmowane najlepiej przed posiłkami (30 minut lub więcej) i popijane dużą ilością wody (patrz punkt 4.2).

      Zarówno ASA jak i kwas salicylowy wiążą się silnie z białkami osocza i ulegają szybkiej dystrybucji w całym organizmie. Kwas salicylowy przenika przez łożysko i do mleka kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.6).

      Główna substancja czynna – ASA - jest przekształcany do jego głównego metabolitu – kwasu salicylowego. Grupa acetylowa ASA jest uwalniana na drodze hydrolizy, nawet podczas przechodzenia przez błonę śluzową jelita, ale powyższy proces zachodzi głównie w wątrobie. Główny metabolit - kwas salicylowy – jest metabolizowany głównie w wątrobie. Jego metabolity to: kwas salicylurowy, fenylosalicylan glukuronidu i acetylosalicylan glukuronidu oraz kwas gentyzynowy

      w postaci wolnej i sprzężonej z glicyną.

      Kinetyka eliminacji kwasu salicylowego zależy w dużym stopniu od dawki, ponieważ metabolizm kwasu salicylowego jest ograniczony przez aktywność enzymów wątrobowych. Okres półtrwania wynosi od 2 do 3 godzin po zastosowaniu małych dawek (do 325 mg/dobę) do około 15 godzin po dużych dawkach terapeutycznych (powyżej 3 g/dobę) lub w przypadku zatrucia. Kwas salicylowy i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki. Dostępne dane farmakokinetyczne dla ASA nie

      wskazują na istnienie klinicznie istotnego odchylenia od dawko-zależności w zakresie dawek 100-500 mg.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Profil bezpieczeństwa kwasu acetylosalicylowego jest dobrze udokumentowany w licznych badaniach przedklinicznych. W badaniach na zwierzętach salicylany powodowały uszkodzenie nerek, lecz nie wywoływały innych zmian chorobowych.

      Dane niekliniczne uzyskane na podstawie badań in vitro i in vivo, dotyczące działania mutagennego i rakotwórczego nie ujawniają występowania działania mutagennego i rakotwórczego ASA. Badania na zwierzętach i innych gatunkach wykazały objawy teratogenne salicylanów. Opisywane były objawy embriotoksyczne, fetotoksyczne i zaburzenia związane z możliwościami przyswajania wiedzy u potomstwa.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Celuloza sproszkowana, Skrobia kukurydziana,

      Skład otoczki:

      Kopolimer kwasu metakrylowego i akrylan metylu, Polisorbat 80,

      Sodu laurylosiarczan, Talk,

      Cytrynian trietylu.

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 5 lat

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w temperaturze poniżej 25 C.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry z folii PP/Al/papier laminowany lub blistry z folii PVC/PVDC/Al lub blistry z folii PP/Al w tekturowym pudełku.

      Opakowanie zawiera 28, 56, 98 tabletek powlekanych w blistrach po 14 tabletek lub 30, 50, 60, 90 tabletek powlekanych w blistrach po 10 tabletek.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Bez specjalnych wymagań.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Bayer Sp. z o.o.,

    Al. Jerozolimskie 158,

    02-326 Warszawa

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr R/6841

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 04.10.1996 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 05.10.2011

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: