Reklama:

Sympramol

Substancja czynna: Opipramoli dihydrochloridum 50 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki drażowane , 50 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Sympramol, 50 mg, tabletki drażowane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Jedna tabletka drażowana zawiera 50 mg dichlorowodorku opipramolu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna 48 mg,

    sacharoza 81,3 mg,

    benzoesan sodu (E 211) 0,100 mg.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka drażowana, okrągła, czerwonawa.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Leczenie musi zawsze przebiegać pod nadzorem lekarza.

      Zwykle u dorosłych dawka wynosi 50 mg dichlorowodorku opipramolu rano i w południe oraz 100 mg dichlorowodorku opipramolu wieczorem.

      W zależności od skuteczności i tolerancji leku przez pacjenta, dawkę można zmniejszyć do 50-100 mg dichlorowodorku opipramolu i podawać raz na dobę, najlepiej na noc, lub dawkę można zwiększyć do 100 mg dichlorowodorku opipramolu i podawać do trzech razy na dobę.

      Dzieciom powyżej 6 lat podaje się 3 mg dichlorowodorku opipramolu na kilogram masy ciała. Ponieważ doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest niewielkie, to zalecenie dotyczące dawkowania należy traktować tylko jako wskazówkę.

      Sympramol 50 mg tabletki drażowane należy przyjmować z płynem (wodą, sokiem owocowym).

      Efekt działania opipramolu nie pojawia się natychmiast, a zmiany nastroju postępują stopniowo, dlatego produkt leczniczy powinien być stosowany regularnie przez co najmniej 2 tygodnie.

      Zalecany średni czas leczenia wynosi od 1 do 2 miesięcy.

    5. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na dichlorowodorek opipramolu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

      • Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi i psychotropowymi.

      • Ostre zatrzymanie moczu.

      • Ostre delirium.

      • Nieleczona jaskra z wąskim kątem przesączania.

      • Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu.

      • Niedrożność jelita porażenna.

      • Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub rozproszone nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia.

      • Jednoczesne stosowanie opipramolu z inhibitorami MAO (patrz punkt 4.5).

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Dopuszcza się stosowanie u pacjentów z wcześniej istniejącym blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia lub innymi zaburzeniami przewodzenia tylko pod warunkiem częstego wykonywania badania EKG (w przypadku bloku przedsionkowo-komorowego wyższego stopnia patrz punkt 4.3.).

      Bardzo rzadko mogą wystąpić zmiany w obrazie krwi (neutropenia, agranulocytoza), dlatego podczas leczenia opipramolem należy kontrolować morfologię krwi, szczególnie, gdy u pacjenta wystąpi gorączka, infekcje grypopodobne czy ból gardła.

      Opipramol może powodować reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje opóźnione. Jeżeli wystąpią reakcje alergiczne skóry, leczenie opipramolem należy zakończyć.

      Podczas długotrwałego leczenia zaleca się, aby badać czynność wątroby.

      Laktoza jednowodna

      Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

      Sacharoza

      Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

      Benzoesan sodu (E 211)

      Lek zawiera 0,100 mg benzoesanu sodu w jednej tabletce.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Leczenie opipramolem nie wyklucza zastosowania terapii skojarzonej z neuroleptykami, lekami nasennymi i uspokajającymi (np. benzodiazepinami). Należy jednak wziąć pod uwagę, że podczas skojarzonego leczenia mogą nasilić się niektóre swoiste efekty, zwłaszcza ośrodkowe działania hamujące. To samo dotyczy sedacji po znieczuleniu ogólnym.

      Działanie szczególnie silnych produktów antycholinergicznych, takich jak leki stosowane w chorobie Parkinsona i fenotiazyny, może się nasilić.

      Jednoczesne leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i opipramolem może prowadzić do

      addytywnego wpływu tych leków na układ serotoninergiczny. Po zastosowaniu fluoksetyny i fluwoksaminy może zwiększyć się stężenie w osoczu trójpierścieniowych substancji psychotropowych i związane z tym nasilenie działań niepożądanych. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę opipramolu.

      Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować senność.

      Co najmniej 14 dni przed rozpoczęciem leczenia opipramolem należy odstawić inhibitory MAO. To samo dotyczy opipramolu - należy odstawić go przed włączeniem do leczenia inhibitorów MAO.

      Jednoczesne stosowanie beta-adrenolityków (np. propanolol), leków przeciwarytmicznych klasy Ic, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz leków wpływających na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych może prowadzić do zmiany stężenia w osoczu zarówno tych leków, jak

      i opipramolu. Barbiturany i leki przeciwdrgawkowe mogą zmniejszać stężenie opipramolu w osoczu,

      a zatem i zmniejszać działanie terapeutyczne opipramolu. Jednoczesne podawanie neuroleptyków

      (np. haloperydol, rysperydon) może zwiększać stężenie opipramolu w osoczu. Jeśli to konieczne, należy dokonać odpowiedniej zmiany.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Ciąża

      Nie ma danych dotyczących działania opipramolu u kobiet w ciąży.

      Płodność

      Badania na zwierzętach nie pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących szkodliwego działania opipramolu na rozwój zarodkowy lub płodność (patrz punkt 5.3). Kobietom w ciąży, szczególnie

      w pierwszym trymestrze, można podawać opipramol tylko wtedy, kiedy jest to bezwzględnie wskazane.

      Karmienie piersią

      Opipramol nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna

      w niewielkich ilościach przenika do mleka. Jeśli stosowanie opipramolu jest bezwzględnie wskazane, należy zaprzestać karmienia piersią.

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Szybkość reakcji może być zmieniona podczas prawidłowego stosowania dichlorowodorku opipramolu na tyle, by zaburzyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (zwłaszcza w skojarzeniu

      z alkoholem).

    14. Działania niepożądane

    15. Częstość występowania działań niepożądanych: Bardzo często (1/10)

      Często (1/100 do <1/10)

      Niezbyt często (1/1 000 do <1/100) Rzadko (1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (1/10 000)

      Często

      Niezbyt często

      Rzadko

      Bardzo rzadko

      Zaburzenia krwi

      i układu chłonnego

      Zmiany morfologii

      krwi, szczególnie leukopenia

      Agranulocytoza

      Zaburzenia układu nerwowego

      Szczególnie na początku leczenia - zmęczenie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie zatkanego nosa

      Zawroty głowy, senność, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia akomodacji,

      drżenie,

      zwiększenie masy ciała, odczucie pragnienia

      Stany pobudzenia, bóle głowy, parestezje,

      szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku: stany

      splątania i delirium, zwłaszcza po nagłym odstawieniu lub długotrwałym stosowaniu dużych dawek opipramolu; pobudzenie,

      pocenie się, zaburzenia snu

      Mózgowe napady drgawkowe, zaburzenia motoryczne (akatyzja, dyskinezy), ataksja, polineuropatie, nagła jaskra, stany lękowe

      Zaburzenia serca

      Szczególnie na

      początku leczenia -

      Tachykardia,

      palpitacje

      Stany zapaści,

      zaburzenia

      niedociśnienie i ortostatyczne

      spadki ciśnienia

      przewodzenia, nasilenie istniejącej

      niewydolności serca

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Zaparcia

      Zaburzenia żołądkowo-

      jelitowe, zaburzenia smaku, niedrożność jelit porażenna,

      szczególnie po nagłym odstawieniu opipramolu lub długotrwałym leczeniu dużymi dawkami: nudności,

      wymioty

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Okresowo zwiększona aktywność enzymów

      wątrobowych

      Ciężkie zaburzenia czynności wątroby, po długotrwałym leczeniu żółtaczka i przewlekłe uszkodzenie

      wątroby

      Zaburzenia skóry

      i tkanki podskórnej

      Skórne reakcje alergiczne

      (wysypka, pokrzywka)

      Obrzęki

      Wypadanie włosów

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Zatrzymanie moczu

      Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

      Zaburzenia ejakulacji,

      zaburzenia erekcji

      Mlekotok

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych

      i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301,

      Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    16. Przedawkowanie

    17. Objawy przedawkowania

      Senność, bezsenność, zawroty głowy, niepokój, śpiączka, osłupienie, przemijające stany splątania, nasilony lęk, ataksja, drgawki, oliguria, anuria, tachykardia/bradykardia, niemiarowość, blok przedsionkowo- komorowy, niedociśnienie, wstrząs, depresja oddechowa, rzadko - zatrzymanie akcji serca.

      Leczenie przedawkowania

      Brak swoistego antidotum dla opipramolu. Szkodliwą substancję należy usunąć przez wywołanie wymiotów i (lub) płukanie żołądka. Pacjent powinien być hospitalizowany. Należy podtrzymywać czynności życiowe. Należy monitorować czynność układu sercowo-naczyniowego przez co najmniej 48 godzin.

      W razie przedawkowania należy zastosować następujące leczenie:

      • niewydolność oddechowa: intubacja i sztuczna wentylacja;

      • ciężkie niedociśnienie: ułożenie pacjenta we właściwej pozycji, środki zwiększające objętość osocza, dopamina lub dobutamina we wlewie kroplowym;

      • niemiarowość serca: leczenie indywidualne; jeśli konieczne zastosować rozrusznik serca, skorygować niskie stężenie potasu i leczyć ewentualną kwasicę;

      • drgawki: diazepam w iniekcji dożylnej lub inny lek przeciwdrgawkowy, jak fenobarbital lub paraldehyd (uwaga: substancje te mogą nasilać istniejącą niewydolność oddechową, niedociśnienie lub śpiączkę);

      • dializa lub hemodializa są nieskuteczne.

      Dzieci i młodzież

      Dzieci są bardziej niż dorośli wrażliwe na ostre przedawkowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub uspokajających i obserwowano u nich ciężkie zdarzenia niepożądane, należy przedsięwziąć wszystkie możliwe środki, aby uniknąć przedawkowania. Niemniej jednak, jeśli do tego dojdzie, objawy przedawkowania należy potraktować poważnie i starannie leczyć.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki uspokajające/przeciwlękowe, kod ATC: N06 AA05 Mechanizm działania

      Opipramol wykazuje duże powinowactwo do receptorów sigma (typ 1 i typ 2) i działa antagonistycznie na

      receptory histaminowe typu 1. Powinowactwo do receptorów serotoninowych typu 2A, dopaminowych typu 2 i receptorów alfa-adrenergicznych jest mniejsze. W przeciwieństwie do strukturalnie podobnych

      trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, opipramol ma małą aktywność antycholinergiczną i nie hamuje wychwytu zwrotnego serotoniny ani noradrenaliny.

      Opipramol poprzez receptory sigma moduluje układ NMDA. W badaniach na zwierzętach wykazano zapobieganie utracie neuronów spowodowanej niedokrwieniem regionu hipokampa.

      Obrót metaboliczny dopaminy jest zwiększony. Podobne właściwości modulujące opisano dla ligandów

      sigma w układzie serotoninergicznym i noradrenergicznym.

      Opipramol, podobnie jak inne bardziej selektywne ligandy sigma, jest aktywny w farmakologicznych modelach behawioralnych, co jest wskaźnikiem działania anksjolitycznego. Wykazuje stosunkowo mniejszą aktywność w teście pływania u szczurów, stosowanym jako metoda skriningowa dla potencjalnych leków przeciwdepresyjnych.

      U ludzi opipramol wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe i nieznacznie poprawiające nastrój.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Po podaniu doustnym opipramol wchłania się szybko i całkowicie. Częściowy metabolizm do dehydroksyetyloopipramolu zachodzi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 91%. Objętość dystrybucji wynosi około 10 l/kg, a okres półtrwania w fazie eliminacji około 11 godzin.

      Opipramol jest głównie metabolizowany przez izoenzym CYP2D6. U pacjentów z niedoborem CYP2D6 (wolno metabolizujących) maksymalne stężenie opipramolu w osoczu może być nawet 2,5 razy większe niż u ludzi z prawidłowym metabolizmem. Jednakże w przypadku długotrwałego stosowania okres półtrwania w fazie eliminacji nie jest wydłużony, więc nawet u pacjentów wolno metabolizujących nie należy

      oczekiwać kumulacji opipramolu.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Ostra toksyczność jest względnie mała. Objawy toksyczności dotyczą głównie ośrodkowego układu nerwowego (patrz punkt 4.9).

      Subchroniczne i długotrwałe podawanie bardzo dużych dawek powoduje objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, uszkodzenie wątroby i płuc, zmiany skórne, powstawanie katarakty u niektórych gatunków.

      Badania in vitro i in vivo nie wykazały dzialania mutagennego. Badania na zwierzętach nie dostarczyły dowodu, by opipramol zaburzał płodność. W badaniach embriotoksyczności nie zaobserwowano działania teratogennego, ale po podaniu samicom toksycznych dawek stwierdzono działanie embriotoksyczne. Nie przeprowadzono badań toksyczności okołoporodowej i poporodowej.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń tabletki Skrobia kukurydziana Laktoza jednowodna Powidon K 30

      Celuloza mikrokrystaliczna Talk

      Magnezu stearynian

      Otoczka tabletki

      Szelak Talk

      Wapnia węglan Sacharoza

      Kaolin lekki (biała glinka) Guma arabska

      Tytanu dwutlenek (E171) Żelaza tlenek czerwony (E172)

      Opaglos 6000 NS (wosk żółty Carnauba i wosk biały) Sodu benzoesan (E211)

      Powidon K 30

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 3 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry PVDC/PVC/Aluminium

      Wielkości opakowań: 20, 40, 50, 60, 90, 100.

      Opakowania dla szpitali: 600 tabletek drażowanych (30 blistrów po 20 tabletek). Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Bez specjalnych wymagań.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65

    00-667 Warszawa

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr 12777

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 06.04.2007 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 19.12.2012

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

02/12/2020

Reklama: