Reklama:

Salofalk 500

Substancja czynna: Mesalazinum 500 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki dojelitowe , 500 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. SALOFALK 500, 500 mg, tabletki dojelitowe

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Jedna tabletka dojelitowa zawiera jako substancję czynną 500 mg mesalazyny, tj. kwasu 5-aminosalicylowego (Mesalazinum).

    Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sodu węglan i karboksymetyloceluloza sodowa. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletki dojelitowe

    Wygląd: okrągłe tabletki dojelitowe koloru jasnożółtego do koloru ochry, matowe, o gładkiej powierzchni, bez nacięcia.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

      • wrzodziejące zapalenie jelita grubego– w fazie zaostrzenia i zapobieganie nawrotom choroby;

      • choroba Leśniowskiego-Crohna– w fazie zaostrzenia.

    2. Dawkowanie i sposób podawania

    3. W leczeniu chorób zapalnych jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego).

      Jeśli zalecana jest dawka większa niż 1,5 g mesalazyny na dobę, należy zastosować produkt Salofalk 500.

      Dawkowanie u dorosłych

      W zależności od rodzaju i nasilenia choroby zaleca się następujące dobowe dawki mesalazyny:

      Choroba

      Leśniowskiego-Crohna

      Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

      Ostre stany

      Ostre stany

      Zapobieganie nawrotom

      /leczenie długotrwałe

      Mesalazyna

      1,5 g-4,5 g

      1,5 g-3,0 g

      1,5 g

      Salofalk 500 mg

      3 x 1 tabletka do

      3 x 3 tabletki

      3 x 1 tabletka do

      3 x 2 tabletki

      3 x 1 tabletka

      Dawkowanie u dzieci (w wieku 6 lat i starszych)

      Istnieją jedynie nieliczne dane dotyczące stosowania mesalazyny u dzieci (wiek 6-18 lat).

      Ostre stany zapalne (dotyczy obydwu wskazań)

      Dawkę należy ustalać indywidualnie, rozpoczynając od 30-50 mg/kg mc./dobę.

      Dawka maksymalna: 75 mg/kg mc./dobę. Dawka całkowita nie może być większa niż maksymalna dawka zalecana dla osób dorosłych.

      Leczenie długotrwałe (dotyczy tylko wrzodziejącego zapalenia jelita grubego) Dawkę należy ustalać indywidualnie, rozpoczynając od 15-30 mg/kg mc./dobę.

      Dawka całkowita nie powinna być większa niż maksymalna dawka zalecana dla osób dorosłych.

      Dzieciom o masie ciała do 40 kg ogólnie zalecaną dawką może być połowa dawki stosowanej u dorosłych. Natomiast u dzieci o masie ciała powyżej 40 kg można stosować dawkę normalnie zalecaną dla dorosłych.

      Sposób podawania

      Salofalk 500 należy przyjmować na 1 godzinę przed jedzeniem, trzy razy na dobę: rano, w południe i wieczorem. Tabletki należy połykać w całości, nie przeżuwając ich, popijając dużą ilością płynu.

      Aby leczenie było skuteczne, ważne jest, by Salofalk 500 był stosowany regularnie i konsekwentnie, zarówno podczas leczenia ostrych stanów zapalnych, jak i leczenia długotrwałego.

      Lekarz określi czas trwania leczenia.

      Ostre stany wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub choroby Leśniowskiego-Crohna wymagają zazwyczaj 8 do 12 tygodni leczenia.

      W zapobieganiu nawrotom wrzodziejącego zapalenia jelita grubego dawkę można zwykle zmniejszyć do 1,5 g mesalazyny na dobę (dorośli i młodzież o masie ciała powyżej 40 kg).

    4. Przeciwwskazania

    5. Stosowanie produktu leczniczego Salofalk 500 jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

      • nadwrażliwość na substancję czynną, salicylany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,

      • ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby.

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Przed podaniem leku i w czasie jego podawania, według oceny lekarza prowadzącego leczenie, należy wykonać badania krwi (morfologia krwi z rozmazem, parametry czynnościowe wątroby, takie jak

      aktywność aminotransferazy alaninowej lub asparaginianowej, stężenie kreatyniny w surowicy krwi) i moczu (testy paskowe i osad moczu). Zaleca się przeprowadzenie tych badań po 14 dniach od rozpoczęcia leczenia, a następnie 2-3 razy w odstępach 4-tygodniowych.

      Jeżeli wyniki są prawidłowe, badania należy wykonywać co trzy miesiące. W przypadku wystąpienia dodatkowych objawów choroby, należy badania przeprowadzić natychmiast.

      Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Produktu leczniczego Salofalk 500 nie należy podawać pacjentom z zaburzeniami czynności nerek.

      W razie pogorszenia się czynności nerek w okresie stosowania leku, należy podejrzewać wystąpienie

      działania nefrotoksycznego mesalazyny.

      Po zastosowaniu mesalazyny odnotowano przypadki wystąpienia kamicy układu moczowego, w tym kamieni składających się w 100% z mesalazyny. Podczas leczenia należy przyjmować odpowiednią ilość płynów.

      Mesalazyna może powodować czerwonobrązowe przebarwienie moczu po kontakcie z wybielaczem podchlorynem sodu (np. w toaletach czyszczonych podchlorynem sodu zawartym w niektórych wybielaczach).

      Pacjenci z chorobami płuc, zwłaszcza z astmą, wymagają obserwacji w trakcie leczenia produktem Salofalk.

      Ciężkie skórne działania niepożądane

      W związku z leczeniem mesalazyną notowano ciężkie skórne działania niepożądane (SCAR), w tym reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), zespół Stevensa-Johnsona (SJS) oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN).

      Należy przerwać stosowanie mesalazyny w chwili pojawienia się pierwszych przedmiotowych i podmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości.

      Rzadko zgłaszano powodowane przez mesalazynę reakcje nadwrażliwości ze strony serca (zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie osierdzia).

      Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły objawy działań niepożądanych produktów leczniczych zawierających sulfasalazynę, powinni rozpoczynać leczenie wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarza. Jeśli wystąpią ostre objawy nietolerancji, takie jak skurcze w obrębie jamy brzusznej, ostry ból brzucha, gorączka, ciężkie bóle głowy lub wysypka, należy natychmiast odstawić lek.

      Tabletek Salofalk 500 nie należy podawać dzieciom do 6 lat ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie wiekowej.

      Uwaga:

      W rzadkich przypadkach, u pacjentów z usuniętym odcinkiem jelita lub po operacji w okolicach przejścia jelita cienkiego w grube, z usunięciem zastawki krętniczo-kątniczej, ze względu na przyspieszony transport przez jelito, tabletki produktu Salofalk 500 wydalane były z kałem w postaci nierozpuszczonej.

      Ten produkt leczniczy zawiera 49 mg sodu na tabletkę, co odpowiada 2,5% zalecanej przez WHO maksymalnej dobowej dawki sodu. Maksymalna dawka dobowa tego produktu jest odpowiednikiem 22% zalecanej przez WHO maksymalnej dawki dobowej sodu. Uważa się, że zawartość sodu w produkcie leczniczym Salofalk 500 jest wysoka. Należy to uwzględnić zwłaszcza u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Nie przeprowadzono swoistych badań dotyczących interakcji.

      U pacjentów otrzymujących jednoczesne leczenie azatiopryną, 6-merkaptopuryną lub tioguaniną należy wziąć pod uwagę możliwość nasilenia działania supresyjnego azatiopryny, 6-merkaptopuryny lub tioguaniny na szpik kostny.

      Istnieją słabe przesłanki wskazujące na to, że mesalazyna może osłabiać działanie przeciwzakrzepowe warfaryny.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Wpływ na płodność

      Dane dotyczące stosowania mesalazyny wskazują na to, że substancja ta może powodować przemijającą oligospermię u mężczyzn.

      Ciąża

      Dostępna jest niewystarczająca ilość danych dotyczących stosowania leku Salofalk 500 u kobiet w ciąży. U ograniczonej liczby kobiet w ciąży, które przyjmowały mesalazynę, nie stwierdzono szkodliwego wpływu na przebieg ciąży lub rozwój płodu i noworodka. Brak dalszych istotnych danych epidemiologicznych. W jednym przypadku opisano niewydolność nerek u noworodka urodzonego przez kobietę, która długotrwale przyjmowała mesalazynę w okresie ciąży w dużych dawkach (2-4 g na dobę, doustnie).

      Badania na zwierzętach, którym podawano mesalazynę doustnie, nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu lub rozwój noworodka.

      Salofalk 500 wolno stosować w okresie ciąży jedynie wówczas, gdy spodziewane korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem.

      Karmienie piersią

      Kwas N-acetylo-5-aminosalicylowy oraz niewielkie ilości mesalazyny przenikają do mleka ludzkiego. Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania mesalazyny u kobiet w okresie laktacji. Nie można wykluczyć wystąpienia reakcji nadwrażliwości u niemowląt, np. biegunki. Z tego względu Salofalk 500 należy stosować w okresie laktacji jedynie wówczas, gdy spodziewane korzyści

      przeważają nad potencjalnym ryzykiem. W razie wystąpienia biegunki u niemowlęcia należy przerwać karmienie piersią.

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Salofalk nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    14. Działania niepożądane

    15. Klasyfikacja układów

      i narządów

      Częstość występowania według klasyfikacji MedDRA

      Często

      Niezbyt często

      Rzadko

      Bardzo rzadko

      Nieznana

      (≥1/100 do

      (≥1/1000 do

      ( 1/10 000 do

      (< 1/10 000)

      (częstość nie

      <1/10)

      <1/100)

      <1/1000)

      może być

      określona na

      podstawie

      dostępnych

      danych)

      Zaburzenia krwi i

      Zaburzenia

      układu chłonnego

      morfologii krwi

      (niedokrwistość

      aplastyczna,

      agranulocytoza,

      pancytopenia,

      neutropenia,

      leukopenia

      i trombocytope-

      nia)

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Reakcje nadwrażliwości, takie jak wysypka alergiczna,

      gorączka polekowa, toczeń rumieniowaty, uogólnione zapalenie jelita grubego

      (pancolitis)

      Zaburzenia układu

      nerwowego

      Ból głowy

      Zawroty głowy

      Neuropatia

      obwodowa

      Zaburzenia serca

      Zapalenie osierdzia, zapalenie

      mięśnia sercowego

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Alergiczne i zwłókniające

      reakcje w obrębie płuc (w tym duszność, kaszel, skurcz oskrzeli, zapalenie pęcherzyków płucnych, eozynofilia płucna, nacieki na

      płuca, zapalenie płuc)

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Ból brzucha, biegunka,

      niestrawność, wzdęcia, nudności, wymioty, ostre zapalenie

      trzustki

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Cholestatyczne zapalenie

      wątroby

      Zapalenie wątroby

      Kamica układu moczowego*

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Nadwrażliwość na światło

      Łysienie

      Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), zespół Stevensa i Johnsona (SJS), toksyczne martwicze

      oddzielanie się naskórka (TEN)

      Zaburzenia mięśniowo-

      szkieletowe i tkanki

      łącznej

      Ból stawów

      Ból mięśni

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Zaburzenia

      czynności nerek, w tym ostre i przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek oraz

      niewydolność

      nerek

      Zaburzenia układu

      rozrodczego i piersi

      Oligospermia

      (odwracalna)

      Zaburzenia ogólne

      Astenia,

      zmęczenie

      Badania diagnostyczne

      Zmiany parametrów czynności wątroby (zwiększenie aktywności

      aminotransfera z oraz

      wskaźników cholestazy), zmiany

      aktywności enzymów trzustkowych (zwiększenie aktywności lipazy i amylazy), zwiększenie liczby

      eozynofilów

      * Więcej informacji w punkcie 4.4.

      W związku z leczeniem mesalazyną notowano ciężkie skórne działania niepożądane (SCAR), w tym reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), zespół Stevensa i Johnsona (SJS) oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN) (patrz punkt 4.4).

      Nadwrażliwość na światło

      Cięższe reakcje notowano u pacjentów z wcześniej występującymi schorzeniami skóry, takimi jak atopowe zapalenie skóry i wyprysk atopowy.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: 22 49 21 301

      Faks: 22 49 21 309

      Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    16. Przedawkowanie

    17. Dostępne są bardzo ograniczone dane dotyczące przypadków przedawkowania (np. umyślne samobójstwo z użyciem wysokich doustnych dawek mesalazyny), które nie wskazują na możliwość wystąpienia działań toksycznych w obrębie nerek lub wątroby. Nie istnieje swoiste antidotum. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwzapalne stosowane w chorobach jelit. Kwas aminosalicylowy i leki o podobnym działaniu.

      Kod ATC: A07EC02

      Mechanizm działania przeciwzapalnego nie został dotychczas w pełni wyjaśniony. Na podstawie badań in vitro sugeruje się hamujące działanie mesalazyny na lipoksygenazę.

      Ponadto obserwowano wpływ mesalazyny na stężenie prostaglandyny w błonie śluzowej jelita. Mesalazyna (kwas 5-aminosalicylowy) może także działać jako substancja wychwytująca wolne rodniki tlenowe.

      Po przejściu do światła jelita mesalazyna podana doustnie działa głównie miejscowo na błonę śluzową i tkankę podśluzową. Dlatego jest ważne, aby mesalazyna znalazła się w częściach jelita, objętych procesem zapalnym. Dostępność biologiczna i stężenia mesalazyny w osoczu krwi nie mają znaczenia dla skuteczności terapeutycznej leku, pozwalają jednak na ocenę bezpieczeństwa jego stosowania. W celu spełnienia tych kryteriów tabletki dojelitowe Salofalk 500 są powlekane substancją Eudragit L. Dlatego nie rozpadają się w żołądku a uwalnianie mesalazyny zależy od pH.

        1. Właściwości farmakokinetyczne

        2. Ogólne właściwości mesalazyny

          Wchłanianie

          Wchłanianie mesalazyny jest największe w odcinkach bliższych a najmniejsze w odcinkach dalszych jelit.

          Metabolizm

          Mesalazyna jest metabolizowana przed przejściem do krążenia układowego, zarówno w błonie śluzowej jelit, jak i wątrobie, do kwasu N-acetylo-5-aminosalicylowego (N-acetyl-5-aminosalicylic acid, N-Ac-5-ASA), który jest farmakologicznie nieczynny. Jak się wydaje, acetylacja nie zależy od tego, do którego fenotypu acetylacji należy dany pacjent. Część mesalazyny jest acetylowana przez bakterie jelita grubego. Stopień wiązania mesalazyny z białkami osocza wynosi 43% a N-Ac-5-ASA- 78%.

          Eliminacja

          Mesalazyna i jej metabolit, N-Ac-5-ASA, są wydalane głównie z kałem, przez nerki (od 20% do 50%, w zależności od drogi podania, postaci farmaceutycznej oraz sposobu uwalniania mesalazyny) oraz z żółcią (najmniejsza część). Wydalanie przez nerki obejmuje głównie N-Ac-5-ASA. Około 1%

          mesalazyny podanej drogą doustną przenika do mleka kobiecego, głównie w postaci N-Ac-5-ASA. Szczególne właściwości produktu Salofalk 500 w postaci tabletek dojelitowych po 500 mg

          Dystrybucja

          Badania z użyciem znakowanej substancji czynnej właściwości farmakokinetycznychi wykazały, że tabletki Salofalk 500 mg docierają do okolicy krętniczo-kątniczej po około 3 – 4 godzinach, podczas

          przyjmowania leku na czczo oraz docierają do okrężnicy wstępującej w ciągu około 4 – 5 godzin. Całkowity czas przechodzenia przez okrężnicę wynosi około 17 godzin.

          Wchłanianie

          Uwalnianie mesalazyny z tabletek Salofalk 500 mg rozpoczyna się po fazie opóźnienia, trwającej od 3

          – 4 godzin. Maksymalne stężenia leku w osoczu krwi występują po około5 godzinach (kiedy tabletka znajduje się w okolicy krętniczo-kątniczej). Stężenia maksymalne w warunkach stanu równowagi, przy podawaniu trzy razy na dobę po 500 mg kwasu 5-aminosalicylowego (3 x 1 tabletka Salofalk 500 mg) wynoszą 3,0 ± 1,6 µg/ml w odniesieniu do kwasu 5-acetylosalicylowego oraz 3,4 ± 1,6 µg/ml w odniesieniu do jego metabolitu, N-Ac-5-ASA.

          Eliminacja

          Przy stosowaniu leku Salofalk 500 w postaci tabletek dojelitowych po 500 mg przez 2 dni, przy dawkowaniu 3 razy po 500 mg mesalazyny na dobę i przyjęciu jednej tabletki w trzeciej dobie, czyli w dniu badania, ogólny wskaźnik wydalania mesalazyny i N-Ac-5-ASA z nerkami wynosił około 60% (wartość z okresu 24 godzin po przyjęciu ostatniej dawki leku). Mesalazyna w postaci niezmienionej stanowiła około 10%.

        3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

      Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego (na szczurach) oraz

      toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.

      W badaniach dotyczących działania toksycznego mesalazyny podawanej wielokrotnie w dużych dawkach stwierdzono działanie toksyczne na nerki (martwicę brodawek nerkowych i uszkodzenie nabłonka cewek nerkowych bliższych lub całego nefronu). Kliniczne znaczenie tego odkrycia jest niejasne.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Sodu węglan Glicyna Powidon K25

      Celuloza mikrokrystaliczna Karboksymetyloceluloza sodowa Krzemionka koloidalna bezwodna Wapnia stearynian

      Hypromeloza Otoczka:

      Eudragit L 100

      Makrogol 6000 Talk

      Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek żółty (E 172) Eudragit E.

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy

    5. Okres ważności

    6. 3 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry z folii PVC/PVDC/aluminium w tekturowym pudełku. Opakowania zawierające po 50 i 100 tabletek.

      Każdy blister zawiera 10 tabletek.

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Bez specjalnych wymagań.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. DR. FALK PHARMA GmbH

    Leinenweberstrasse 5

    79108 Freiburg Niemcy

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr 4001

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 05.02.1999 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 10.04.2009 r.

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

01/2023

Reklama: