Reklama:

Ambrosan

Substancja czynna: Ambroxoli hydrochloridum 30 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki , 30 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. AMBROSAN, 30 mg, tabletki

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Jedna tabletka zawiera 30 mg ambroksolu chlorowodorku (Ambroxoli hydrochloridum).

    Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

    Jedna tabletka zawiera 125 mg laktozy jednowodnej. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletki.

    Prawie białe, gładkie, obustronnie płaskie tabletki, z linią podziału po jednej stronie, ze ściętymi brzegami.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Ostre i przewlekłe choroby płuc i oskrzeli przebiegające z zaburzeniami wydzielania śluzu oraz utrudnieniem jego transportu.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat: 1 tabletka trzy razy na dobę.

      Działanie leku można zwiększyć stosując 2 razy w ciągu doby po 2 tabletki.

      Dzieci i młodzież

      Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: pół tabletki dwa lub trzy razy na dobę.

      Sposób podawania

      Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków, popijając je dużą ilością wody. Czas leczenia jest określony indywidualnie, w zależności od wskazań i rodzaju schorzenia. Produktu nie należy stosować przed snem.

    5. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na ambroksol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

      • Dziedziczna, rzadko występująca nietolerancja którejkolwiek z substancji pomocniczych (patrz punkt 4.4).

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Produkt leczniczy należy stosować z ostrożnością u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy.

      Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem

      i udzielić pacjentowi porady lekarskiej.

      Dodatkowo, w początkowej fazie zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej martwicy naskórka

      u pacjentów mogą najpierw wystąpić niespecyficzne (prodromalne) objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, uogólniony ból ciała, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Niespecyficzne objawy grypopodobne mogą być błędnie leczone za pomocą leków stosowanych w kaszlu

      i przeziębieniu.

      W przypadku niewydolności nerek lub ciężkiej niewydolności wątroby, chlorowodorek ambroksolu może być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Tak jak w przypadku innych leków

      metabolizowanych w wątrobie i następnie wydalanych przez nerki, w przypadku ciężkiej

      niewydolności nerek można spodziewać się gromadzenia metabolitów ambroksolu w organizmie.

      Jedna tabletka zawiera 125 mg laktozy, co odpowiada 500 mg laktozy w największej zalecanej dawce dobowej (120 mg ambroksolu chlorowodorku, tj. 4 tabletki). Pacjenci z rzadko występującą,

      dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy- galaktozy nie powinni stosować tego produktu.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Nie wykazano istotnych klinicznie niekorzystnych interakcji z innymi lekami.

      Nie należy stosować ambroksolu chlorowodorku jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi (np. kodeiną), ponieważ mogą one hamować odruch kaszlowy i utrudniać odkrztuszanie upłynnionego śluzu z drzewa oskrzelowego.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Ciąża

      Ambroksolu chlorowodorek przenika przez barierę łożyskową. Badania przedkliniczne nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka / płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy.

      Na podstawie dużego doświadczenia klinicznego u kobiet ciężarnych po 28. tygodniu ciąży nie wykazano jego szkodliwego działania na stan zdrowia płodu. Pomimo tego, należy zachować zwykłe środki ostrożności podczas stosowania produktu leczniczego u kobiet w ciąży. Zwłaszcza

      w pierwszym trymestrze ciąży nie zaleca się stosowania chlorowodorku ambroksolu.

      Karmienie piersią

      Ambroksolu chlorowodorek przenika do mleka kobiecego. Chociaż nie powinno to być szkodliwe dla noworodków karmionych mlekiem matki, nie zaleca się stosowania chlorowodorku ambroksolu u kobiet karmiących piersią.

      Płodność

      Badania przedkliniczne nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję.

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Nie ma dowodów na wpływ produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

      Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    14. Działania niepożądane

    15. Częstość występowania na podstawie konwencji MedDRA:

      bardzo często (≥ 1/10);

      często (≥ 1/100 do < 1/10);

      niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000);

      częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

      Klasyfikacja układów i narządów (wg terminologii MedDRA)

      Częstość występowania

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Reakcje nadwrażliwości

      Rzadko

      Reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd

      Częstość nieznana

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Nudności

      Często

      Biegunka

      Niezbyt często

      Wymioty

      Niezbyt często

      Niestrawność

      Niezbyt często

      Ból brzucha

      Niezbyt często

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Wysypka

      Rzadko

      Pokrzywka

      Rzadko

      Ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień

      wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica)

      Częstość nieznana

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309

      e-mail: ndl@urpl.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    16. Przedawkowanie

    17. Nie obserwowano dotychczas swoistych objawów przedawkowania u ludzi. Na podstawie przypadków nieumyślnego przedawkowania i (lub) zgłoszeń dotyczących niewłaściwego stosowania, obserwowano objawy odpowiadające znanym działaniom niepożądanym chlorowodorku ambroksolu stosowanego w zalecanych dawkach. Może być konieczne zastosowanie leczenia objawowego.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki mukolityczne; kod ATC: R05CB06.

      Mechanizm działania

      W badaniach przedklinicznych wykazano, że ambroksolu chlorowodorek (substancja czynna produktu Ambrosan) zwiększa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, co zwiększa wytwarzanie

      surfaktantu płucnego i poprawia czynność rzęsek nabłonka układu oddechowego. W rezultacie zwiększa się ilość śluzu i poprawia jego transport (klirens śluzowo-rzęskowy), jak wykazano w farmakologicznych badaniach klinicznych.

      Zwiększenie wydzielania śluzu i klirensu śluzowo-rzęskowego ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel.

      W badaniach na modelu oka królika zaobserwowano miejscowe działanie znieczulające ambroksolu

      chlorowodorku, co można wytłumaczyć blokowaniem kanałów sodowych. Badania in vitro wykazały, że ambroksolu chlorowodorek blokuje klonowane kanały sodowe w neuronach; wiązanie jest

      odwracalne i zależne od stężenia.

      W trakcie badań in vitro wykazano, że ambroksolu chlorowodorek istotnie zmniejsza uwalnianie cytokin z komórek jednojądrzastych i komórek cechujących się różnokształtnością jąder komórkowych krwi i tkanek.

      Po podaniu ambroksolu chlorowodorku zwiększa się stężenie antybiotyków (amoksycyliny, cefuroksymu, erytromycyny) w wydzielinie oskrzelowo-płucnej oraz w plwocinie.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Wchłanianie wszystkich doustnych postaci ambroksolu chlorowodorku, o natychmiastowym uwalnianiu, jest szybkie i całkowite; jest zależne w sposób liniowy od dawki w całym zakresie terapeutycznym.

      Maksymalne stężenie leku w osoczu osiągane jest w ciągu 1-2,5 godziny po podaniu doustnym leku w postaci o natychmiastowym uwalnianiu oraz po średnio 6,5 godziny po podaniu w postaci o opóźnionym uwalnianiu. Całkowita biodostępność tabletek 30 mg wyniosła 79%. Kapsułki o opóźnionym uwalnianiu wykazują względną dostępność na poziomie 95% (dawka znormalizowana) w porównaniu do dawki dobowej 60 mg (30 mg dwa razy na dobę) podawanej w postaci tabletki o natychmiastowym uwalnianiu.

      Dystrybucja

      Ambroksolu chlorowodorek jest szybko i w znacznym stopniu dystrybuowany z krwi do tkanek, a największe stężenie substancji czynnej jest stwierdzane w płucach. Objętość dystrybucji po podaniu doustnym została określona na 552 l. W zakresie dawek terapeutycznych ambroksol wiąże się z białkami osocza w około 90%.

      Metabolizm i eliminacja

      Po podaniu doustnym około 30% dawki jest eliminowane w wyniku metabolizmu pierwszego przejścia. Ambroksolu chlorowodorek jest metabolizowany głównie w wątrobie w procesie glukuronidacji i częściowo także do kwasu dibromoantranilowego (około 10% dawki), oprócz innych metabolitów o mniejszym znaczeniu. Badania na mikrosomach wątroby ludzkiej wykazały, że izoenzym CYP3A4 jest odpowiedzialny za metabolizm ambroksolu chlorowodorku do kwasu dibromoantranilowego.

      W ciągu 3 dni od podania doustnego około 6% dawki jest stwierdzane w moczu w postaci

      niezwiązanej, zaś około 26% dawki w postaci sprzężonej. Okres półtrwania w końcowej fazie

      eliminacji dla ambroksolu chlorowodorku wynosi około 10 godzin. Klirens całkowity wynosi około 660 ml/min, a klirens nerkowy stanowi około 8% klirensu całkowitego.

      Oceniono, że część dawki wydalana z moczem po 5 dniach wynosi około 83% dawki całkowitej (radioaktywność).

      Farmakokinetyka specjalnych grup pacjentów

      U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby, usuwanie ambroksolu chlorowodorku jest

      zmniejszone,w wyniku czego zwiększa się jego stężenie w osoczu około 1,3–2-krotnie. Ze względu na szeroki indeks terapeutyczny ambroksolu chlorowodorku nie ma konieczności dostosowywania dawki.

      Inne

      Wykazano, że wiek oraz płeć nie wpływają w klinicznie istotny sposób na farmakokinetykę ambroksolu, w związku z tym nie ma konieczności dostosowywania dawkowania.

      Nie wykazano wpływu posiłków na biodostępność ambroksolu chlorowodorku.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Ambroksolu chlorowodorek ma niski wskaźnik ostrej toksyczności.

      W badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnym doustnych dawek wynoszących

      150 mg/kg masy ciała/dobę (u myszy, 4 tygodnie), 50 mg/kg masy ciała/dobę (u szczurów,

      52 i 78 tygodni), 40 mg/kg masy ciała/dobę (u królików, 26 tygodni) i 10 mg/kg masy ciała/dobę (u psów, 52 tygodnie) nie obserwowano działań niepożądanych (ang. no observed adverse effect levels, NOAEL). Nie stwierdzono toksycznego działania w narządach docelowych.

      W badaniach toksyczności, w których przez 4 tygodnie podawano dożylnie chlorowodorek ambroksolu szczurom (4, 16 i 64 mg/kg masy ciała/dobę) oraz psom (45, 90 i 120 mg/kg masy ciała/dobę (wlew 3 godziny/dobę), nie wykazano ciężkiej miejscowej i ogólnoustrojowej

      toksyczności, w tym w wynikach badań histopatologicznych. Wszystkie działania niepożądane były przemijające.

      Po podaniu doustnym chlorowodorku ambroksolu szczurom w dawkach do

      3 000 mg/kg masy ciała/dobę i królikom w dawkach do 200 mg/kg masy ciała/dobę nie stwierdzono działania embriotoksycznego ani teratogennego leku. Podanie ambroksolu w dawkach do

      500 mg/kg masy ciała/dobę nie wpływało na płodność samic i samców szczura. Dawka, przy której nie obserwowano działań niepożądanych u potomstwa w okresie rozwoju okołoporodowego i po urodzeniu, wynosiła 50 mg/kg masy ciała/dobę.

      Chlorowodorek ambroksolu w dawce 500 mg/kg masy ciała/dobę wykazuje niewielkie działanie toksyczne w stosunku do matek i ich młodych, które objawia się wolniejszym przyrostem masy ciała i mniejszą liczebnością miotu.

      Badania genotoksyczności in vitro (test Amesa i test aberracji chromosomowych) oraz in vivo (test mikrojądrowy u myszy) nie wykazały działania mutagennego chlorowodorku ambroksolu.

      Chlorowodorek ambroksolu nie wykazał działania rakotwórczego w badaniach, w których lek dodawano do diety przez 105 tygodni u myszy (50, 200 i 800 mg/kg masy ciała/dobę) i 116 tygodni u szczurów (65, 250 i 1 000 mg/kg masy ciała/dobę).

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Laktoza jednowodna Magnezu stearynian Kopowidon

      Celuloza mikrokrystaliczna

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 3 lata.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry PVC/Al zawierające 10 tabletek w tekturowym pudełku. 20 tabletek (2 blistry po 10 tabletek) w tekturowym pudełku

      30 tabletek (3 blistry po 10 tabletek) w tekturowym pudełku

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Bez specjalnych wymagań.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. PRO.MED.CS Praha a.s. Telčská 377/1, Michle 140 00 Praha 4 Republika Czeska

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr: 9604

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.09.2002 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 22.11.2013

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: