Reklama:

PoltechMIBI

Substancja czynna: MIBI 1 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. PoltechMIBI, 1 mg, zestaw do sporządzania preparatu radiofarmaceutycznego

  3. SKŁAD ILOŚCIOWY I JAKOŚCIOWY

    1. fiolka zawiera 1,0 mg [tetra(2-metoksy-2-metylopropylo-1-izonitrylo)]-tetrafluoroboranu miedzi (I). Radionuklid nie wchodzi w skład zestawu.

      Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  4. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  5. Zestaw do sporządzania preparatu radiofarmaceutycznego Biały proszek.

  6. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do diagnostyki.

      Przeznaczony do wstrzyknięć dożylnych po wyznakowaniu nadtechnecjanem (99mTc) sodu. Scyntygrafia z zastosowaniem PoltechMIBI jest wykorzystywana:

      • w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca.

      • w diagnostyce i lokalizacji zawału mięśnia sercowego.

      • do oceny całkowitej frakcji wyrzutowej komory i (lub) regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego w badaniu techniką pierwszego przejścia.

      • w diagnostyce nowotworów złośliwych u pacjentek z podejrzeniem raka sutka i niejednoznacznym wynikiem mammografii lub wyczuwalnym guzem sutka i ujemnym lub niejednoznacznym wynikiem mammografii.

      • w diagnostyce pacjentów z nawracającą lub utrzymującą się nadczynnością przytarczyc.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Produkt jest przeznaczony do podawania dożylnego.

      Przed podaniem pacjentowi produkt należy rozpuścić. Zawartość fiolki rozpuszcza się z maksimum 11 GBq nadtechnecjanu (99mTc) sodu, w 1 – 5 ml wolnego od utleniaczy roztworu do wstrzykiwań. Do znakowania najwyższą aktywnością 11 GBq należy użyć nie mniej niż 5 ml roztworu. Przed podaniem pacjentowi, należy sprawdzić czystość radiochemiczną preparatu. Instrukcja rozpuszczenia produktu przed podaniem, patrz punkt 12.

      Przygotowanie pacjenta, patrz punkt 4.4.

      Proponowany zakres aktywności do podania dożylnego pacjentowi o przeciętnej masie ciała (70 kg) wynosi:

      Diagnostyka choroby niedokrwiennej serca

      Wymagane są dwa wstrzyknięcia (badanie w warunkach spoczynkowych i po teście wysiłkowym/farmakologicznym) w celu różnicowania między przemijającymi i utrwalonymi ubytkami perfuzji.

      W protokole dwudniowym wysiłek / spoczynek 600 – 900 MBq na badanie.

      W protokole jednodniowym 400 – 500 MBq na pierwsze wstrzyknięcie i 2,5 – 3 razy większa aktywność na drugie wstrzyknięcie.

      Kolejność badań (wysiłek / spoczynek) w protokole jednodniowym może być dowolna, ale dawki należy podać w odstępie co najmniej dwóch godzin. Wspomniany przedział czasowy, wiążący się z fizycznym okresem rozpadu 99mTc, zależy jednak od podanej aktywności. Po wstrzyknięciu radiofarmaceutyku podczas wysiłku fizycznego, należy dodatkowo kontynuować wysiłek (jeśli to możliwe) przez jeszcze jedną minutę.

      Diagnostyka zawału mięśnia sercowego:

      400 – 900 MBq

      Do rozpoznania zawału mięśnia sercowego może być wystarczające jedno wstrzyknięcie w warunkach spoczynkowych.

      Ocena całkowitej frakcji wyrzutowej komory i (lub) regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego: 600 – 800 MBq

      Wstrzyknięcie w postaci bolusa.

      Obrazowanie guzów sutka:

      740 – 1100 MBq

      Obrazowanie przytarczyc:

      185 – 925 MBq (typowa aktywność 740 MBq)

      (Stosowane aktywności powinny być w każdym przypadku tak małe, jak jest to racjonalnie możliwe.) W świetle Dyrektywy Europejskiej 97/43/Euratom i aktualnej praktyki w Europie, powyższe aktywności

      99mTc-MIBI należy traktować jedynie jako ogólną wskazówkę. Należy zwrócić uwagę, że w każdym kraju lekarz specjalista w dziedzinie medycyny nuklearnej powinien uwzględniać diagnostyczne poziomy referencyjne (ang. diagnostic reference level, DRL) oraz zasady określone przez lokalne przepisy.

      Wstrzyknięcie aktywności większej niż lokalne DRLs powinno być uzasadnione.

      Obrazowanie serca:

      Jeśli to możliwe, pacjenci powinni pozostać na czczo przez co najmniej cztery godziny przed badaniem. Zaleca się, aby pacjenci po każdym wstrzyknięciu, a przed wykonaniem scyntygrafii spożyli lekki posiłek tłuszczowy lub wypili jedną lub dwie szklanki mleka. Takie postępowanie przyspiesza usuwanie 99mTc- MIBI przez drogi żółciowe, co zmniejsza udział aktywności zgromadzonej w wątrobie na scyntygramach.

      Stosunek aktywności mięsień sercowy / tło wzrasta z czasem, ale najkorzystniejszy czas obrazowania, stanowiący kompromis między tym stosunkiem a szybkością zliczeń znad serca, to około 15 – 60 min. po wstrzyknięciu po teście wysiłkowym i 30 – 60 min. po wstrzyknięciu w warunkach spoczynkowych.

      Dłuższe opóźnienia są wymagane do scyntygramów wykonanych w warunkach spoczynkowych i po podaniu leków rozszerzających naczynia ze względu na ryzyko wyższej aktywności 99mTc poniżej przepony. Brak jest dowodów na znaczące zmiany stężenia znacznika w czasie lub jego redystrybucję w mięśniu sercowym, dlatego obrazowanie możliwe jest do 6 godzin po wstrzyknięciu.

      W diagnostyce choroby niedokrwiennej serca i zawału mięśnia sercowego można wykonywać zarówno scyntygrafię planarną, jak i tomograficzną (ang. single photon emission computed tomography, SPECT), choć w miarę możliwości należy wykonać SPECT. Oba rodzaje badań mogą być bramkowane za pomocą EKG.

      W przypadku scyntygrafii planarnej należy stosować trzy standardowe projekcje (przednia, LAO 45°, LAO 70° lub LL; każda np. 5 – 10 minut).

      W przypadku scyntygrafii tomograficznej rejestracja obrazu w każdej projekcji powinna trwać około 20

      • 40 sekund w zależności od wstrzykniętej aktywności.

      Dla oceny całkowitej frakcji wyrzutowej komory można stosować te same standardowe metody i projekcje, jak ustalone dla badania frakcji wyrzutowej techniką pierwszego przejścia po podaniu 99mTc. Rejestracja danych powinna odbywać się w trybie „list mode” lub „frame mode” do komputera połączonego z kamerą scyntylacyjną pozwalającą na dużą szybkość zliczeń. Do oceny regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego mogą być wykorzystane te same protokoły jak w metodzie puli krwi z bramką sercową, obrazy mogą jednak być oceniane tylko wizualnie.

      Obrazowanie guzów sutka:

      Radiofarmaceutyk jest podawany do żyły kończyny górnej po stronie przeciwnej do sutka z podejrzeniem zmiany. Jeśli istnieje podejrzenie zmian obustronnych lub jeśli pacjentka przebyła mastektomię, najkorzystniejszą drogą jest wstrzyknięcie do żyły grzbietowej stopy.

      Optymalny czas rozpoczęcia akwizycji to 5 do 10 minut po wstrzyknięciu, w ułożeniu pacjentki na brzuchu, z piersią swobodnie zwisającą. Należy zarejestrować obrazy w projekcji bocznej, trwające 10 minut, przy ustawieniu głowicy tak blisko sutka, jak to możliwe.

      Następnie należy zmienić pozycję pacjentki tak, aby uzyskać swobodny zwis drugiej piersi i zarejestrować jej obraz w projekcji bocznej.

      Można również wykonać scyntygrafię w projekcji przedniej u pacjentki leżącej na plecach, z rękoma za głową.

      Obrazowanie przytarczyc:

      W technice subtrakcyjnej można użyć najpierw jodu 123I lub nadtechnecjanu 99mTc, a następnie 99mTc- MIBI albo można podać najpierw 99mTc-MIBI, a następnie nadtechnecjan 99mTc (nie można podawać 123I po 99mTc-MIBI).

      Jeżeli stosowany jest 123I, podaje się od 7,5 do 20 MBq jodu (123I) drogą doustną. Cztery godziny po podaniu 123I, wykonuje się scyntygramy szyi i klatki piersiowej. Po rejestracji obrazu 123I, podaje się od 185 do 740 MBq 99mTc-MIBI w iniekcji i wykonuje scyntygrafię 10 minut po wstrzyknięciu.

      W przypadku stosowania nadtechnecjanu 99mTc wstrzykuje się od 37 do 200 MBq nadtechnecjanu (99mTc) sodu i rejestruje obrazy znad szyi i klatki piersiowej po 30 minutach. Po tej akwizycji, podaje się 185 – 740 MBq 99mTc-MIBI i wykonuje scyntygrafię 10 minut po iniekcji.

      Jeżeli stosuje się badanie dwufazowe, wstrzykiwane jest od 370 do 740 MBq 99mTc-MIBI i pierwszy obraz szyi i klatki piersiowej rejestrowany 10 minut później. Po okresie wymywania (wash-out) od 1 do 2 godzin, wykonywane są ponownie scyntygramy szyi i klatki piersiowej.

      Dzieci i młodzież

      Podanie 99mTc-MIBI u dzieci należy starannie rozważyć, biorąc pod uwagę wskazania kliniczne i ocenę stosunku ryzyka do korzyści w tej grupie pacjentów. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały w pełni ustalone.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Ciąża, patrz punkt 4.6.

      Uzasadnienie indywidualnych korzyści / ryzyka

      W przypadku każdego pacjenta, ekspozycja (narażenie) na promieniowanie musi być uzasadniona oczekiwaną korzyścią. Podana aktywność powinna być w każdym przypadku tak mała, jak tylko to możliwe, przy uzyskaniu oczekiwanej informacji diagnostycznej.

      U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, konieczne jest staranne rozważenie wskazań, ponieważ możliwa jest zwiększona ekspozycja na promieniowanie.

      U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, konieczne jest staranne rozważenie wskazań, ponieważ możliwa jest zwiększona ekspozycja na promieniowanie.

      Dzieci i młodzież

      Dzieci i młodzież, patrz punkt 4.2.

      Przygotowanie pacjenta

      Przed rozpoczęciem badania należy pacjenta dobrze nawodnić, a następnie skłonić do możliwie częstego oddawania moczu w pierwszych godzinach po badaniu, w celu zmniejszenia ekspozycji na promieniowanie.

      Brak danych dotyczących skuteczności diagnostycznej w przypadkach podejrzenia nawrotu lub przerzutów raka sutka.

      W przypadku scyntygrafii mięśnia sercowego podczas badania wysiłkowego należy wziąć pod uwagę ogólne przeciwwskazania i środki ostrożności związane z wysiłkiem fizycznym lub obciążeniem farmakologicznym.

      Ze względu na możliwość uszkodzenia tkanek należy bezwzględnie unikać pozanaczyniowego podania radiofarmaceutyku.

      Po podaniu produktu pacjent powinien unikać bliskiego kontaktu z małymi dziećmi do 24 godzin po wstrzyknięciu.

      Specjalne ostrzeżenia

      Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę, tzn. zasadniczo jest „wolny od sodu”.

      W przypadku wystąpienia reakcji z nadwrażliwości lub reakcji anafilaktycznej, należy natychmiast przerwać podawanie produktu i, w razie potrzeby, rozpocząć leczenie dożylne. Aby umożliwić natychmiastowe leczenie w sytuacjach nagłych, w pobliżu muszą być dostępne odpowiednie leki i sprzęt, takie jak rurka intubacyjna i worek samorozprężalny (typu Ambu).

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Nie przeprowadzono badań interakcji lekowych i do tej pory nie opisano żadnych interakcji. Jednakże, produkty lecznicze, które wpływają na czynność mięśnia sercowego i (lub) przepływ wieńcowy mogą powodować fałszywie ujemne wyniki w diagnostyce choroby wieńcowej. Z tego powodu, podczas interpretacji wyników badań scyntygraficznych, należy wziąć pod uwagę jednocześnie stosowane produkty lecznicze.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Kobiety w wieku rozrodczym

      Jeżeli zachodzi konieczność podania produktu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy nie zostanie ona wykluczona. W razie wątpliwości dotyczących możliwej ciąży (jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka, jeśli miesiączki są bardzo nieregularne, itp.), należy zaproponować pacjentce alternatywne metody diagnostyczne, bez użycia promieniowania jonizującego (jeśli takie istnieją).

      Ciąża

      Badania radioizotopowe wykonywane u kobiet w ciąży wiążą się z napromienieniem również płodu. W czasie ciąży powinny być wykonywane tylko badania konieczne, gdy przewidywane korzyści znacznie przewyższają ryzyko ponoszone przez matkę i płód.

      Szacowana dawka dla macicy po podaniu w warunkach spoczynkowych 740 MBq wynosi 5,8 mGy. Dawka promieniowania powyżej 0,5 mGy (odpowiadająca w przybliżeniu rocznej ekspozycji na promieniowanie tła) może stanowić potencjalne zagrożenie dla płodu. Dlatego też badanie to nie jest zalecane u kobiet w ciąży.

      Karmienie piersią

      Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy radiofarmaceutyk pod względem wydzielania aktywności w mleku.

      Jeśli podanie radiofarmaceutyku zostanie uznane za konieczne, należy przerwać karmienie piersią na 24 godziny, a pokarm wydzielony w tym czasie usunąć. Zwykle zaleca się powrót do karmienia, kiedy radioaktywność zawarta w mleku nie spowoduje narażenia dziecka na dawkę większą niż 1 mSv.

      W tym czasie należy też ograniczyć bliski kontakt z dziećmi.

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Nie opisano wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    15. Działania niepożądane

    16. Narażenie na promieniowanie w przypadku każdego pacjenta musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego badania. Podana radioaktywność powinna być taka, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie mała, przy uzyskaniu pożądanego efektu diagnostycznego.

      Częstość występowania działań niepożądanych po podaniu 99mTc-MIBI przedstawiono w tabeli poniżej.

      Konwencja MedDRA dotycząca częstości

      Bardzo często (1/10)

      Często (1/100 do <1/10)

      Niezbyt często (1/1 000 do <1/100)

      Rzadko (1/10 000 do <1/1 000)

      Bardzo rzadko (<1/10 000)

      Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

      Zaburzenia serca

      Niezbyt często

      Rzadko

      Ból w klatce piersiowej / dusznica bolesna, nieprawidłowy zapis EKG.

      Zaburzenia rytmu serca.

      Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne

      Nie znana

      Wady wrodzone.

      Zaburzenia układu nerwowego

      Często Niezbyt często Rzadko

      Metaliczny lub gorzki smak. Przemijający ból głowy.

      Zawroty głowy, drgawki, utrata przytomności, parestezje, hipoestezje.

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Często Niezbyt często Rzadko

      Suchość w jamie ustnej. Nudności.

      Ból brzucha. Dyspepsja.

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Rzadko

      Nie znana

      Alergiczne reakcje skórne i ze strony błon śluzowych z wysypką (świąd, pokrzywka, obrzęk).

      Wysypka, bez świądu.

      Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

      Rzadko

      Przemijający ból stawów.

      Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

      Nie znana

      Indukcja nowotworów.

      Zaburzenia naczyniowe

      Rzadko

      Napadowe zaczerwienienie skóry, poszerzenie naczyń.

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Rzadko

      Zapalenie w miejscu wstrzyknięcia. Gorączka, uczucie zmęczenia.

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Rzadko

      Ciężkie reakcje nadwrażliwości takie jak duszność, spadek ciśnienia, bradykardia, uczucie zmęczenia i wymioty (zwykle w ciągu 2 godzin po podaniu), obrzęk naczyniowy.

      Narażenie na promieniowanie jonizujące jest powiązane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych i wad wrodzonych. Obecne dowody wskazują na małe prawdopodobieństwo wystąpienia tego rodzaju

      działań niepożądanych w przypadku badań diagnostycznych w medycynie nuklearnej.

      W większości badań diagnostycznych w medycynie nuklearnej dostarczona dawka promieniowania (dawka skuteczna) jest mniejsza niż 20 mSv. W niektórych sytuacjach klinicznych mogą być uzasadnione większe dawki.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

      Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

      tel.: + 48 22 49-21-301

      fax: +48 22 49-21-309

      e-mail: ndl@urpl.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. W przypadku podania zbyt dużej aktywności 99mTc-MIBI należy ograniczyć dawkę pochłoniętą przez pacjenta, o ile to możliwe, poprzez przyspieszenie usuwania radionuklidu z organizmu wskutek częstszego oddawania moczu i stolca.

  7. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: radiofarmaceutyki diagnostyczne, związki technetu (99mTc), kod ATC: V 09G A01

      W stężeniach chemicznych używanych do badań diagnostycznych 99mTc-MIBI nie ma, jak się wydaje, żadnego działania farmakodynamicznego.

      Po rozpuszczeniu w roztworze nadtechnecjanu (99mTc) sodu, tworzy się następujący kompleks:

      6

      99mTc (MIBI) +, gdzie: MIBI = 2-metoksyizobutyloizonitryl

      99mTc-MIBI, podawany w typowej aktywności i w zwykły sposób, nie ma wykrywalnego klinicznie działania farmakodynamicznego.

      Wychwyt tkankowy 99mTc-MIBI zależy przede wszystkim od unaczynienia, które jest generalnie wzmożone w tkankach nowotworowych. Ze względu na swoją lipofilność i dodatni ładunek, kompleks 99mTc-MIBI dyfunduje przez błonę komórkową i gromadzi się w najbardziej ujemnie naładowanym przedziale komórki, mitochondrium.

      Obrazowanie serca

      99mTc-MIBI wiąże się z błoną mitochondrialną, dlatego też nienaruszony potencjał błony mitochondrialnej jest ważny dla jego gromadzenia wewnątrzkomórkowego.

      Wychwyt 99mTc-MIBI w mięśniu sercowym jest proporcjonalny do przepływu krwi w fizjologicznym

      zakresie przepływu. Szybkość biernego gromadzenia zależy od przepuszczalności błony dla produktu i powierzchni łożyska naczyniowego eksponowanego na produkt. Ponieważ znacznik przechodzi do komórki drogą dyfuzji, należy liczyć się z niedoszacowaniem przepływu krwi przy dużych przepływach (> 2,0 ml/g/min.).

      Przy przepływie wieńcowym wynoszącym od 0,52 do 3,19 ml/g/min., wychwyt 99mTc-MIBI przez mięsień sercowy wynosi średnio 0,38 ± 0,09 podanej aktywności. 99mTc-MIBI ulega szybkiej dystrybucji z krwi do tkanek. W pięć minut po wstrzyknięciu tylko około 8% podanej dawki pozostaje w krwiobiegu.

      99mTc-MIBI w niewielkim stopniu ulega redystrybucji w czasie. Może mieć to wpływ na wykrywanie zmian, ponieważ różnica wymywania pomiędzy prawidłowym i niedokrwionym mięśniem sercowym może doprowadzić do zmniejszenia wielkości lub głębokości ubytku w czasie.

      Obrazowanie guzów sutka

      Jak wykazano, zwiększone gromadzenie 99mTc-MIBI w tkance guza sutka wiąże się prawdopodobnie z dużą ilością mitochondriów w komórkach nowotworowych oraz wysokim potencjałem błonowym tych komórek.

      W szeregu badań in vitro wykazano, że 99mTc-MIBI jest substratem glikoproteiny P. Stwierdzono bezpośredni związek pomiędzy ekspresją glikoproteiny P i eliminacją 99mTc-MIBI z guzów. Nadekspresja glikoproteiny P w komórkach może spowodować fałszywie ujemne obrazy guzów, szczególnie guzów większych niż 1 cm średnicy.

      Obrazowanie przytarczyc

      W gruczolakach przytarczyc zwiększone są zarówno przepływ krwi, jak i liczba mitochondriów. Fakt ten może wyjaśniać zwiększony wychwyt i retencję 99mTc-MIBI w gruczolakach przytarczyc.

      Gromadzenie 99mTc-MIBI zależy, jak się wydaje, od przepływu krwi w tkankach, fazy cyklu komórkowego (zwiększony wychwyt w aktywnej fazie wzrostu), stężenia 99mTc-MIBI dopływającego do tkanki i wielkości gruczolaka przytarczyc.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Kationowy kompleks gromadzi się w żywej tkance mięśnia sercowego proporcjonalnie do regionalnego przepływu wieńcowego.

      99mTc-MIBI ulega szybkiej dystrybucji z krwi do tkanek: 5 minut po wstrzyknięciu tylko około 8% wstrzykniętej dawki pozostaje nadal w krwiobiegu.

      W badaniach na zwierzętach wykazano, że wychwyt nie zależy od czynności pompy sodowo-potasowej. Eliminacja

      Głównym szlakiem metabolicznym eliminacji 99mTc-MIBI są wątroba i drogi żółciowe. Aktywność z

      pęcherzyka żółciowego pojawia się w jelicie w ciągu godziny od wstrzyknięcia. Około 27% wstrzykniętej dawki jest usuwana drogą nerkową w ciągu 24 godzin, a około 33% wstrzykniętej dawki jest usuwana z kałem w ciągu 48 godzin. Po pięciu minutach od iniekcji około 8% wstrzykniętej dawki pozostaje w krwiobiegu.

      Okres półtrwania

      Biologiczny okres półtrwania (T½) w mięśniu sercowym wynosi około siedmiu (7) godzin w warunkach spoczynkowych i po teście wysiłkowym. Efektywny okres półtrwania (T½) (obejmujący biologiczny i fizyczny okres półtrwania) wynosi około trzech (3) godzin.

      Wychwyt w mięśniu sercowym

      Wychwyt w mięśniu sercowym, zależny od przepływu wieńcowego, wynosi 1,5% podanej dawki po teście wysiłkowym i 1,2% podanej dawki w warunkach spoczynkowych.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. W badaniach ostrej toksyczności po podaniu dożylnym u myszy, szczurów i psów, najniższą letalną dawką 99mTc-MIBI było 7 mg/kg (wyrażone jako zawartość Cu [MIBI]4 BF4) u samic szczurów.

      Odpowiada to 500-krotności maksymalnej dawki u ludzi (maximal human dose, MHD) wynoszącej 0,014 mg/kg dla dorosłych (70 kg). Zarówno u szczurów, jak i u psów nie obserwowano działań związanych z podaniem 99mTc-MIBI w dawce odpowiednio 0,42 mg/kg (30 x MHD) i 0,07 mg/kg (5 x MHD) przez 28 dni. Nie prowadzono badań dotyczących toksycznego wpływu na funkcje rozrodcze. Cu (MIBI)4 BF4 nie wykazała genotoksyczności w testach Amesa, CHO / HPRT i wymiany chromatyd siostrzanych. W stężeniach cytotoksycznych, zaobserwowano wzrost aberracji chromosomowych w ludzkich limfocytach w badaniach in vitro. Nie stwierdzono genotoksyczności in vivo w teście mikrojądrowym u myszy po dawce 9 mg/kg. Nie prowadzono badań w celu oceny rakotwórczego działania 99mTc-MIBI.

  8. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Cyny (II) chlorek dwuwodny

      L-cysteiny chlorowodorek jednowodny Sodu cytrynian dwuwodny

      D-mannitol

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Proces znakowania technetem zależy od utrzymania cyny w stanie zredukowanym. Dlatego też nie należy używać roztworu nadtechnecjanu (99mTc) sodu do wstrzykiwań zawierającego utleniacze.

    5. Okres ważności

    6. Zestaw – 1 rok

      Po rozpuszczeniu i wyznakowaniu w roztworze nadtechnecjanu (99mTc) sodu, 99mTc-MIBI może być używany do 12 godzin, jeżeli jest przechowywany w temperaturze poniżej 25 °C.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C).

      Podczas transportu (nie dłużej niż 7 dni) dopuszcza się temperaturę poniżej 35°C. Warunki przechowywania produktu leczniczego po rozpuszczeniu, patrz punkt 6.3.

      Przechowywanie radiofarmaceutyków powinno odbywać się w sposób zgodny z lokalnymi przepisami dotyczącymi substancji promieniotwórczych.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Fiolka o pojemności 10 ml ze szkła typu I, zamknięta gumowym korkiem i kapslem aluminiowym. Fiolki pakowane są w tekturowe pudełka. Dostępne są opakowania zawierające 3 lub 6 fiolek.

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Ogólne ostrzeżenie

      Radiofarmaceutyki mogą być odbierane, stosowane i podawane tylko przez upoważnione osoby, w odpowiednich warunkach klinicznych. Ich odbiór, przechowywanie, stosowanie, przekazywanie i usuwanie podlegają regulacjom przepisów prawnych i (lub) odpowiednim licencjom wydanym przez właściwe lokalne instytucje.

      Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez użytkownika w sposób, zapewniający odpowiednie warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej. Należy podjąć odpowiednie środki ostrożności w celu zapewnienia jałowości produktu.

      Zawartość fiolki zestawu jest przeznaczona do użytku wyłącznie po odpowiednim przygotowaniu produktu i nie należy jej podawać pacjentowi bezpośrednio, bez wcześniejszego przygotowania. Zawartość zestawu przed przygotowaniem nie jest promieniotwórcza. Jednak po dodaniu roztworu nadtechnecjanu (99mTc) sodu, tak przygotowany produkt należy przechowywać we właściwej osłonie. Podawanie radioaktywnych produktów leczniczych stwarza w stosunku do innych osób ryzyko ekspozycji na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin itp. W kontakcie z promieniowaniem jonizującym należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności zgodne z lokalnie obowiązującymi przepisami.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub odpady materiałowe należy usunąć zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami.

      Instrukcja przygotowania radiofarmaceutyku, patrz punkt 12.

  9. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  10. Narodowe Centrum Badań Jądrowych ul. Andrzeja Sołtana 7

    05-400 Otwock

    Tel.: 22 7180700

    Fax: 22 7180350

    e-mail: polatom@polatom.pl

  11. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  12. R/3269

  13. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  14. 14.02.1992/22.12.1999/05.02.2005/29.10.2008/09.07.2013

  15. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

  16. Kwiecień 2016

  17. DOZYMETRIA

  18. Technet (99mTc) jest otrzymywany z generatora 99Mo/99mTc i rozpada się, emitując promieniowanie gamma o średniej energii 140 keV. Jego okres półtrwania wynosi 6,02 godz. Rozpada się do technetu

    99Tc, który, ze względu na długi okres półtrwania wynoszący 2,13 x 105 lat, można uznać za quasi stabilny.

    Poniżej podane są przewidywane dawki promieniowania do narządów i tkanek pacjenta o przeciętnej masie ciała (70 kg) po dożylnym podaniu 99mTc-MIBI.

    Dane zaczerpnięte z publikacji ICRP 80 były obliczone na podstawie następujących założeń: po podaniu dożylnym substancja jest szybko usuwana z krwi i gromadzi się głównie w komórkach mięśniowych (w tym serca), wątrobie, nerkach i, w mniejszej ilości, w gruczołach ślinowych i tarczycy. Po iniekcji związanej z wysiłkiem fizycznym ma miejsce znaczny wzrost gromadzenia w narządach i tkankach.

    Substancja jest wydalana przez wątrobę i nerki w proporcjach odpowiednio 75% i 25%.

    Narząd

    Dawka pochłonięta na jednostkę aktywności podanej pacjentowi [mGy/MBq]

    (próba spoczynkowa)

    Dorośli

    15 lat

    10 lat

    5 lat

    1 rok

    Nadnercza

    0,0075

    0,0099

    0,015

    0,022

    0,038

    Pęcherz moczowy (ściany)

    0,011

    0,014

    0,019

    0,023

    0,041

    Powierzchnie kości

    0,0082

    0,010

    0,016

    0,021

    0,038

    Mózg

    0,0052

    0,0071

    0,011

    0,016

    0,027

    Gruczoł piersiowy

    0,0038

    0,0053

    0,0071

    0,011

    0,020

    Pęcherzyk żółciowy

    0,039

    0,045

    0,058

    0,100

    0,320

    Przewód pokarmowy:

    Żołądek

    0,0065

    0,0090

    0,015

    0,021

    0,035

    Jelito cienkie

    0,015

    0,018

    0,029

    0,045

    0,080

    Okrężnica

    0,024

    0,031

    0,050

    0,079

    0,015

    Odcinek górny jelita

    0,027

    0,035

    0,057

    0,089

    0,170

    grubego

    Odcinek dolny jelita

    0,019

    0,025

    0,041

    0,065

    0,120

    grubego

    Serce

    0,0063

    0,0082

    0,012

    0,018

    0,030

    Nerki

    0,036

    0,043

    0,059

    0,085

    0,150

    Wątroba

    0,011

    0,014

    0,021

    0,030

    0,052

    Płuca

    0,0046

    0,0064

    0,0097

    0,014

    0,025

    Mięśnie

    0,0029

    0,0037

    0,0054

    0,0076

    0,014

    Przełyk

    0,0041

    0,0057

    0,0086

    0,013

    0,023

    Jajniki

    0,0091

    0,012

    0,018

    0,025

    0,045

    Trzustka

    0,0077

    0,010

    0,016

    0,024

    0,039

    Szpik kostny

    0,0055

    0,0071

    0,011

    0,030

    0,044

    Ślinianki

    0,014

    0,017

    0,022

    0,015

    0,026

    Skóra

    0,0031

    0,0041

    0,0064

    0,0098

    0,019

    Śledziona

    0,0065

    0,0086

    0,014

    0,020

    0,034

    Jądra

    0,0038

    0,0050

    0,0075

    0,011

    0,021

    Grasica

    0,0041

    0,0057

    0,0086

    0,013

    0,023

    Tarczyca

    0,0053

    0,0079

    0,012

    0,024

    0,045

    Macica

    0,0078

    0,010

    0,015

    0,022

    0,038

    Pozostałe narządy

    0,0031

    0,0039

    0,0060

    0,0088

    0,016

    Dawka skuteczna

    0,0090

    0,012

    0,018

    0,028

    0,053

    [mSv/MBq]

    Narząd

    Dawka pochłonięta na jednostkę aktywności podanej pacjentowi [mGy/MBq]

    (próba wysiłkowa)

    Dorośli

    15 lat

    10 lat

    5 lat

    1 rok

    Nadnercza

    0,0066

    0,0087

    0,013

    0,019

    0,033

    Pęcherz moczowy (ściany)

    0,0098

    0,013

    0,017

    0,021

    0,038

    Powierzchnie kości

    0,0078

    0,0097

    0,014

    0,020

    0,036

    Mózg

    0,0044

    0,0060

    0,0093

    0,014

    0,023

    Gruczoł piersiowy

    0,0034

    0,0047

    0,0062

    0,0097

    0,018

    Pęcherzyk żółciowy

    0,033

    0,038

    0,049

    0,086

    0,260

    Przewód pokarmowy:

    Żołądek

    0,0059

    0,0081

    0,013

    0,019

    0,032

    Jelito cienkie

    0,012

    0,015

    0,024

    0,037

    0,066

    Okrężnica

    0,019

    0,025

    0,041

    0,064

    0,120

    Odcinek górny jelita

    0,022

    0,028

    0,046

    0,072

    0,130

    grubego

    Odcinek dolny jelita

    0,016

    0,021

    0,034

    0,053

    0,099

    grubego

    Serce

    0,0072

    0,0094

    0,010

    0,021

    0,035

    Nerki

    0,026

    0,032

    0,044

    0,063

    0,110

    Wątroba

    0,0092

    0,012

    0,018

    0,025

    0,044

    Płuca

    0,0044

    0,0060

    0,0087

    0,013

    0,023

    Mięśnie

    0,0032

    0,0041

    0,0060

    0,0090

    0,017

    Przełyk

    0,0040

    0,0055

    0,0080

    0,012

    0,023

    Jajniki

    0,0081

    0,011

    0,015

    0,023

    0,040

    Trzustka

    0,0069

    0,0091

    0,014

    0,021

    0,035

    Szpik kostny

    0,0050

    0,0064

    0,0095

    0,013

    0,023

    Ślinianki

    0,0092

    0,011

    0,0015

    0,0020

    0,0029

    Skóra

    0,0029

    0,0037

    0,0058

    0,0090

    0,017

    Śledziona

    0,0058

    0,0076

    0,012

    0,017

    0,030

    Jądra

    0,0037

    0,0048

    0,0071

    0,011

    0,020

    Grasica

    0,0040

    0,0055

    0,0080

    0,012

    0,023

    Tarczyca

    0,0044

    0,0064

    0,0099

    0,019

    0,035

    Macica

    0,0072

    0,0093

    0,014

    0,020

    0,035

    Pozostałe narządy

    0,0033

    0,0043

    0,0064

    0,0098

    0,018

    Dawka skuteczna

    0,0079

    0,010

    0,016

    0,023

    0,045

    [mSv/MBq]

    Scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego

    Dawki skuteczne obliczone dla protokołu dwudniowego po podaniu 600 – 900 MBq po teście wysiłkowym i 600 – 900 MBq w warunkach spoczynkowych wynoszą od 10,1 mSv do 15,2 mSv.

    Dawki skuteczne obliczone dla protokołu jednodniowego po podaniu 400 – 500 MBq w pierwszej iniekcji i 1000 – 1500 MBq w drugiej iniekcji wynoszą od 11,5 mSv do 17,5 mSv.

    Diagnostyka zawału mięśnia sercowego

    Po podaniu 400 – 900 MBq, zakres dawek skutecznych wynosi od 3,6 mSv do 8,1 mSv.

    Ocena całkowitej frakcji wyrzutowej komory i/lub regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego

    Po podaniu w warunkach spoczynkowych 600 – 800 MBq, zakres dawek skutecznych wynosi od 5,4 mSv do 7,2 mSv. Po podaniu po teście wysiłkowym 600 – 800 MBq, zakres dawek skutecznych wynosi od 4,7 mSv do 6,3 mSv.

    Obrazowanie guzów sutka

    Po podaniu 740 – 1100 MBq, zakres dawek skutecznych wynosi od 6,7 mSv do 9,9 mSv.

    Obrazowanie przytarczyc

    Po podaniu 185 – 925 MBq, zakres dawek skutecznych wynosi od 1,7 mSv do 8,3 mSv.

  19. INSTRUKCJA PRZYGOTOWANIA PRODUKTÓW RADIOFARMACEUTYCZNYCH

Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez użytkownika w sposób zapewniający odpowiednie warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej. Należy podjąć odpowiednie środki ostrożności w celu zapewnienia jałowości produktu.

Jak w przypadku każdego produktu farmaceutycznego, jeśli podczas przygotowywania tego produktu fiolka zostanie uszkodzona, to nie powinien on być stosowany. Dlatego przed rozpoczęciem znakowania należy dokładnie sprawdzić fiolkę pod względem uszkodzeń, a szczególnie pęknięć. Nie należy używać uszkodzonej fiolki, ponieważ może ona pęknąć podczas ogrzewania.

Instrukcja przygotowania 99mTc-MIBI

  1. Procedura gotowania

    99mTc-MIBI należy przygotować w sposób aseptyczny zgodnie z następującą procedurą:

    1. Uwaga: fiolka musi pozostać w pozycji pionowej korkiem do góry. Używać tak przygotowanej łaźni wodnej, aby korek znajdował się powyżej poziomu wody.

    2. Uwaga: istnieje możliwość pęknięcia i znaczącego skażenia podczas ogrzewania fiolek zawierających

    3. substancje promieniotwórcze.

  2. Procedura w termocyklerze:

    99m Tc-MIBI należy przygotować w sposób aseptyczny zgodnie z następującą procedurą:

    1. Uwaga: Nie należy używać radiofarmaceutyku, jeżeli jego czystość radiochemiczna wynosi mniej niż 94%.

    2. Linia startu

      Linia cięcia

      Linia cięcia

      Czoło eluentu

      Sample Image

      Po rozpuszczeniu, opakowanie i wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

Reklama: