CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Willfact 500 j.m., proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań Willfact 1000 j.m., proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań Willfact 2000 j.m., proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Produkt Willfact jest dostarczany jako proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań, zawierający nominalnie 500 j.m., 1000 j.m. albo 2000 j.m. ludzkiego czynnika von Willebranda (vWF) w każdej fiolce.

Po rekonstytucji w 5 ml (500 j.m.), 10 ml (1000 j.m.) albo 20 ml (2000 j.m.) wody do wstrzykiwań produkt zawiera w przybliżeniu 100 j.m./ml ludzkiego czynnika von Willebranda.

Przed dodaniem albuminy aktywność swoista produktu Willfact wynosi ≥ 60 j.m. vWF:RCo/mg białka.

Moc (j.m.) czynnika von Willebranda jest mierzona w badaniu aktywności kofaktora rystocetyny (vWF:RCo) w odniesieniu do międzynarodowego wzorca koncentratu czynnika von Willebranda.

Zawartość ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII (FVIII) w produkcie Willfact wynosi

≤ 10 j.m./100 j.m. vWF:RCo. Moc (j.m.) FVIII określa się na podstawie oznaczenia metodą chromogenną zgodną z Farmakopeą Europejską.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:

Ten produkt leczniczy zawiera sód:

• Jedna fiolka z 5 ml (500 j.m.) produktu Willfact zawiera 0,15 mmol (3,4 mg) sodu.

• Jedna fiolka z 10 ml (1000 j.m.) produktu Willfact zawiera 0,3 mmol (6,9 mg) sodu.

• Jedna fiolka z 20 ml (2000 j.m.) produktu Willfact zawiera 0,6 mmol (13,8 mg) sodu. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.

Proszek powinien mieć postać białego do jasnożółtego, liofilizowanego proszku lub kruchej stałej masy.

Rozpuszczalnik powinien być przezroczysty i bezbarwny.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Wskazania do stosowania

Produkt Willfact jest wskazany do zapobiegania krwotokom lub krwawieniom związanym z zabiegami chirurgicznymi i leczenia ich u pacjentów z rozpoznaniem choroby von Willebranda, jeśli monoterapia desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczna lub przeciwwskazana.

Nie należy stosować produktu Willfact w leczeniu hemofilii A.

2. Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie produktem Willfact powinien nadzorować lekarz z doświadczeniem w leczeniu zaburzeń krzepnięcia krwi.

Dawkowanie

Można przyjąć, że 1 j.m./kg mc. czynnika von Willebranda zwiększa aktywność krążącego vWF:RCo o 0,02 j.m./ml (2%).

Należy dążyć do uzyskania stężęń vWF:RCo > 0,6 j.m./ml (60%) i FVIII:C > 0,4 j.m./ml (40%).

Hemostaza jest nieskuteczna, jeśli aktywność koagulacyjna FVIII (FVIII:C) wynosi mniej niż 0,4 j.m./ml (40%). Po jednokrotnym wstrzyknięciu vWF maksymalne zwiększenie aktywności FVIII:C nastąpi dopiero po co najmniej 6–12 godz. Pojedyncze podanie vWF nie wystarcza do uzyskania bezpośredniej normalizacji aktywności FVIII:C. Jeśli wyjściowa aktywność FVIII:C w osoczu znajduje się poniżej krytycznego poziomu, a konieczne jest szybkie skorygowanie hemostazy (np. w związku z leczeniem krwotoku, ciężkiego urazu lub przeprowadzeniem zabiegu operacyjnego w trybie nagłym), wówczas wraz z pierwszą dawką vWF należy podać produkt zawierający FVIII, aby uzyskać stężenie FVIII:C w osoczu zapewniającą hemostazę.

Jednak jeśli nie ma potrzeby uzyskania szybkiego wzrostu stężenia FVIII:C (np. w przypadku przeprowadzenia zabiegu operacyjnego w trybie planowym) lub jeśli wyjściowa aktywność FVIII:C pozwala na utrzymanie hemostazy, lekarz może zrezygnować z jednoczesnego podania FVIII wraz z pierwszym wstrzyknięciem.

Rozpoczęcie leczenia

W leczeniu krwotoku lub urazu pierwsza dawka produktu Willfact wynosi 40 do 80 j.m./kg; jest ona podawana w skojarzeniu z wymaganą ilością produktu zawierającego czynnik VIII określaną na podstawie wyjściowego stężenia FVIII:C w osoczu pacjenta, bezpośrednio przed zabiegiem lub możliwie jak najszybciej po wystąpieniu epizodu krwawienia lub ciężkiego urazu. W przypadku zabiegów operacyjnych produkt należy podać na godzinę przed rozpoczęciem procedury.

Podanie początkowej dawki 80 j.m./kg mc. produktu Willfact może być konieczne szczególnie w przypadku choroby von Willebranda typu 3, w której utrzymanie prawidłowego stężenia może wymagać stosowania większych dawek niż w przypadku pozostałych typów choroby.

Zabieg operacyjny w trybie planowym: produkt Willfact należy podać na 12–24 godz., a następnie ponownie na 1 godz. przed rozpoczęciem zabiegu. W takim przypadku nie ma potrzeby skojarzonego podawania FVIII, ponieważ na ogół stężenie endogennego FVIII:C osiąga krytyczną wartość 0,4 j.m./ml (40%) przed rozpoczęciem zabiegu — należy to jednak potwierdzić u każdego z pacjentów. .

Kolejne wstrzyknięcia

W razie potrzeby należy kontynuować leczenie kolejnymi dawkami produktu Willfact, podając 40–80 j.m./kg mc. w jednym albo dwóch wstrzyknięciach na dobę przez okres od jednego do kilku dni. Dawka i długość leczenia zależą od stanu klinicznego pacjenta, rodzaju i nasilenia krwawienia oraz stężeń vWF:RCo i FVIII:C.

Profilaktyka długoterminowa

Produkt Willfact można również stosować w profilaktyce długoterminowej. W takim przypadku dawkowanie ustala się indywidualnie u każdego pacjenta. Stosowanie dawek produktu Willfact wynoszących 40–60 j.m./kg mc. i podawanych od dwóch do trzech razy w tygodniu zmniejsza liczbę epizodów krwawienia.

Dzieci i młodzież

Brak danych z badań klinicznych charakteryzujących odpowiedź na stosowanie produktu Willfact u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Udokumentowano jedynie pojedyncze przypadki stosowania produktu Willfact u dzieci poniżej 12 lat. W badaniach klinicznych nie udokumentowano stosowania produktu Willfact u pacjentów uprzednio nieleczonych vWF.

Sposób podawania

Produkt powinien być podawany drogą dożylną, z przepływem nie większym niż 4 ml/minutę. Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

3. Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Jako leczenie pierwszego rzutu u pacjentów z aktywnym krwawieniem zaleca się skojarzone podanie produktu FVIII z produktem zawierającym czynnik von Willebranda o niskiej zawartości FVIII.

Nadwrażliwość

Podobnie jak w przypadku dożylnego podawania wszystkich produktów białkowych otrzymywanych z osocza możliwe jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości o charakterze alergicznym. Podczas wstrzykiwania należy prowadzić ścisłą kontrolę i obserwację stanu pacjenta w kierunku jakichkolwiek objawów. Należy poinformować pacjentów o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, takich jak pokrzywka, pokrzywka uogólniona, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, niedociśnienie i anafilaksja. Jeśli wystąpią te objawy, należy natychmiast przerwać podawanie produktu. Jeśli dojdzie do wstrząsu, należy stosować postępowanie przeciwwstrząsowe.

Czynniki zakaźne

Standardowe procedury przeciwdziałania zakażeniom związanym z zastosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badania

przesiewowe materiału od poszczególnych dawców i puli osocza w kierunku określonych wskaźników zakażeń oraz stosowanie technologii produkcji skutecznie inaktywujących/usuwających wirusy.

Mimo tego nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza. Dotyczy to również nieznanych lub nowych wirusów oraz innych czynników chorobotwórczych.

Stosowane środki zapobiegawcze uważa się za skuteczne w przypadku wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) i wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). Stosowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność w przypadku wirusów bezotoczkowych, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A i parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może powodować poważne powikłania u kobiet w ciąży (zakażenie płodu), osób z niedoborami odporności lub przyspieszoną erytropoezą (np. niedokrwistość hemolityczna).

W przypadku pacjentów regularnie przyjmujących vWF otrzymywany z ludzkiego osocza należy rozważyć odpowiednie szczepienia (WZW typu A i B).

Stanowczo zaleca się, by podczas każdego podawania produktu Willfact pacjentowi zapisane zostały nazwa i numer serii produktu, co umożliwi zachowanie połączenia między imieniem i nazwiskiem pacjenta oraz numerem serii produktu.

Powikłania zatorowo-zakrzepowe

Istnieje ryzyko wystąpienia incydentów zakrzepowych, szczególnie u pacjentów z potwierdzonym występowaniem klinicznych lub laboratoryjnych czynników ryzyka. Z tego powodu u pacjentów należących do grupy podwyższonego ryzyka należy prowadzić monitorowanie w kierunku wczesnych objawów zakrzepicy. Należy stosować profilaktykę żylnych powikłań zatorowo-zakrzepowych zgodnie z aktualnymi zaleceniami.

Lekarz stosujący preparat czynnika von Willebranda zawierający FVIII powinien pamiętać, że leczenie może powodować nadmierne zwiększenie stężenia FVIII:C. U pacjentów otrzymujących preparaty vWF zawierające FVIII należy monitorować stężenie FVIII:C w osoczu w celu uniknięcia wystąpienia długotrwałego wzrostu stężenia FVIII:C w osoczu, mogącego zwiększać ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowych.

Immunogenność

U pacjentów z chorobą von Willebranda (szczególnie typu 3) może dojść do wytworzenia przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) przeciwko czynnikowi von Willebranda. Jeśli nie udaje się osiągnąć oczekiwanego stężenia vWF:RCo w osoczu lub jeśli prawidłowa dawka nie pozwala na skuteczne opanowanie krwawienia, należy wykonać test w kierunku obecności inhibitora czynnika vWF. U pacjentów z wysokim stężeniem inhibitora leczenie czynnika von Willebranda może być nieskuteczne. W takich przypadkach należy rozważyć inne metody leczenia.

Informacje dotyczące substancji pomocniczej (zawartość sodu)

Ten produkt leczniczy zawiera sód. W przypadku podawania we wstrzyknięciu dawki większej niż 3300 j.m. (ponad 1 mmol sodu), należy wziąć to pod uwagę u pacjentów stosujących dietę o kontrolowanej zawartości sodu.

5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie są znane interakcje produktów zawierających czynnika von Willebranda z innymi produktami leczniczymi.

6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na płodność, reprodukcję, ciążę, rozwój zarodkowy i płodowy lub rozwój okołoporodowy i pourodzeniowy są niewystarczające do oceny bezpieczeństwa stosowania.

Nie przeprowadzono kontrolowanych badań klinicznych bezpieczeństwa stosowania produktu Willfact w czasie ciąży i karmienia piersią.

Produkt Willfact powinien być podawany kobietom w ciąży i karmiącym piersią z niedoborem czynnika von Willebranda wyłącznie jeśli istnieją wyraźne wskazania do jego podania.

7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt Willfact nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

8. Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Nadwrażliwość lub reakcje alergiczne (mogące obejmować obrzęk naczynioruchowy, uczucie pieczenia i kłucia w miejscu podania wlewu, dreszcze, uderzenia gorąca, uogólnioną pokrzywkę, ból głowy, pokrzywkę, niedociśnienie, ospałość, nudności, niepokój, częstoskurcz, ucisk w klatce piersiowej, mrowienie, wymioty, świszczący oddech) obserwowano niezbyt często, lecz w niektórych przypadkach reakcje te mogą przybrać postać ciężkiej reakcji anafilaktycznej (łącznie ze wstrząsem). Rzadko obserwowano gorączkę.

U pacjentów z chorobą von Willebranda, szczególnie typu 3, bardzo rzadko może dojść do wytworzenia przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) przeciwko czynnikowi von Willebranda. Należy uważnie kontrolować pacjentów leczonych czynnikiem von Willebranda w kierunku wystąpienia inhibitorów, stosując odpowiednią obserwację kliniczną i wykonując badania laboratoryjne. Jeśli takie inhibitory wystąpią, stan ten będzie objawiał się niewystarczającą odpowiedzią kliniczną. Przeciwciała takie ulegają strącaniu i wykazują bliski związek z reakcjami anafilaktycznymi. We wszystkich tego rodzaju przypadkach zaleca się konsultację z wyspecjalizowanym ośrodkiem leczenia hemofilii. Dlatego w przypadku pacjentów, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna, należy zbadać na obecność inhibitorów.

Po skorygowaniu niedoboru vWF — ze względu na występowanie pewnych czynników ryzyka wystąpienia incydentów zakrzepowych — należy prowadzić obserwację w kierunku wczesnych objawów zakrzepicy lub rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego oraz stosować profilaktykę powikłań zatorowo-zakrzepowych zgodnie z aktualnymi praktykami.

W przypadku pacjentów otrzymujących preparaty czynnika von Willebranda zawierające FVIII utrzymujące się podwyższone stężenia FVIII:C w osoczu mogą zwiększać ryzyko występowania incydentów zakrzepowych.

Informacje o bezpieczeństwie związanym z czynnikami zakaźnymi, patrz punkt 4.4. Tabelaryczna lista działań niepożądanych

Częstość występowania oszacowano zgodnie z następującą konwencją: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo

rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów inarządów zgodna z MedDRA	Działanie niepożądane	Częstość
Zaburzenia układu immunologicznego	Nadwrażliwość lub reakcje alergiczne. Reakcje takie mogą niekiedy ulegać progresji do ciężkiej anafilaksji (łącznie ze wstrząsem).	Niezbyt często
Zaburzenia psychiczne	Niepokój	Niezbyt często
Zaburzenia układu nerwowego	Ból głowy, mrowienie, ospałość	Niezbyt często
Zaburzenia serca	Częstoskurcz	Niezbyt często
Zaburzenia naczyniowe	Niedociśnienie, uderzenia gorąca	Niezbyt często
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia	Świszczący oddech	Niezbyt często
Zaburzenia żołądka i jelit	Nudności, wymioty	Niezbyt często
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Obrzęk naczynioruchowy, uogólniona pokrzywka, pokrzywka	Niezbyt często
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Uczucie pieczenia i kłucia w miejscu podania wlewu, dreszcze, ucisk w klatce piersiowej Gorączka	Niezbyt często Rzadko
Badania diagnostyczne	Przeciwciała neutralizujące (inhibitory) przeciwko vWF	Bardzo rzadko

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych 02-222 Warszawa, Al. Jerozolimskie 181C

tel + 48 22 49 21 301

faks + 48 22 49 21 309

e-mail ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

9. Przedawkowanie

Nie zgłaszano przypadków przedawkowania produktu Willfact.

W przypadku znacznego przedawkowania mogą wystąpić incydenty zakrzepowo-zatorowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwkrwotoczne: czynnik von Willebranda, kod ATC: B02BD10 Działanie produktu Willfact jest identyczne jak działanie endogennego czynnika von Willebranda.

Podawanie czynnika von Willebranda umożliwia wyrównanie zaburzeń krzepnięcia u pacjentów z niedoborem tego czynnika za pośrednictwem dwóch mechanizmów działania:

• Czynnik von Willebranda wiąże się z warstwą podśródbłonkową i błoną komórkową płytek krwi, dzięki czemu umożliwia przywrócenie adhezji płytek krwi do śródbłonka naczyniowego w miejscu uszkodzenia naczynia. Zapewnia to hemostazę pierwotną, o czym świadczy skrócenie czasu krwawienia. Efekt działania w znacznym stopniu zależy od poziomu multimeryzacji substancji aktywnej.

• Czynnik von Willebranda powoduje opóźnioną korekcję towarzyszącego chorobie niedoboru czynnika

  VIII. Po podaniu dożylnym czynnik von Willebranda wiąże się z endogennym czynnikiem VIII (w prawidłowych warunkach wytwarzanym w organizmie pacjenta) i przez stabilizację tego czynnika zapobiega jego szybkiej degradacji. Z tego powodu podanie czystego czynnika von Willebranda (produkt zawierający VWF i niewielką ilość FVIII) przywraca prawidłowe stężenie FVIII:C. Jest to działanie wtórne, które rozpoczyna się po pierwszym wlewie. Podanie preparatu czynnika von Willebranda zawierającego FVIII:C przywraca prawidłowe stężenie FVIII:C natychmiast po pierwszym wlewie.

2. Właściwości farmakokinetyczne

Na podstawie badania farmakokinetycznego produktu Willfact w grupie 8 pacjentów z chorobą von Willebranda typu 3 w odniesieniu do vWF:RCo wykazano, że:

• Średnia wartość AUC0-∞ wynosi 3444 j.m. x godz./dl po podaniu pojedynczej dawki 100 j.m./kg mc. produktu Willfact.

• Szczytowe stężenie w osoczu występuje w okresie od 30 min do 1 godz. po wstrzyknięciu.

• Średnia wartość odzysku wynosi 2,1 [j.m./dl]/[j.m./kg mc.] w przypadku preparatu we wstrzyknięciu.

• Okres półtrwania wynosi 8–14 godz. (średnio 12 godz.).

• Średni klirens wynosi 3,0 ml/godz./kg.

Normalizacja stężenia FVIII jest procesem postępującym, zmiennym i zazwyczaj zajmuje od 6 do 12 godzin. Efekt ten utrzymuje się przez 2 do 3 dni.

Zwiększenie stężenia FVIII stopniowo narasta i powraca do wartości prawidłowej po 6–12 godz. Stężenie FVIII zwiększa się średnio o 6% (j.m./dl) na godzinę. Tak więc np. u pacjentów z wyjściowym stężeniem FVIII:C <5% (j.m./dl) po 6 godz. od wstrzyknięcia stężenie FVIII:C zwiększa się do około 40% (j.m./dl) i utrzymuje przez ponad 24 godz.

3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Na podstawie danych uzyskanych z kilku badań przedklinicznych z wykorzystaniem modeli zwierzęcych nie uzyskano dowodów na działania toksyczne produktu Willfact inne niż działanie immunogenne ludzkich białek u zwierząt laboratoryjnych. Badanie toksyczności po podaniu dawek wielokrotnych jest praktycznie niemożliwe ze względu na powstawanie przeciwciał przeciwko białkom heterologicznym w modelach zwierzęcych.

Dane przedkliniczne wskazują, że produkt Willfact nie ma potencjału mutagennego.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

1. Wykaz substancji pomocniczych

Proszek:

albumina ludzka, argininy chlorowodorek, glicyna,

sodu cytrynian,

wapnia chlorek dwuwodny. Rozpuszczalnik: woda do wstrzykiwań.

2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego Willfact z innymi produktami leczniczymi. Dopuszcza się jedynie mieszanie z osoczowym czynnikiem krzepnięcia VIII produkowanym przez LFB-BIOMEDICAMENTS, dla którego przeprowadzono badanie zgodności. Jednakże ten czynnik krzepnięcia FVIII nie znajduje się w obrocie we wszystkich krajach europejskich.

Należy stosować wyłącznie licencjonowane, polipropylenowe zestawy do podawania. W przypadku stosowania innych zestawów leczenie może być nieskuteczne wskutek adsorpcji ludzkiego czynnika von Willebranda na wewnętrznych powierzchniach niektórych zestawów.

3. Okres ważności

3 lata.

Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną produktu przygotowanego do użycia przez 24 godziny w 25°C.

Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast. Jeżeli produkt nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania przed użyciem odpowiada użytkownik.

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie zamrażać.

Warunki przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji, patrz punkt 6.3.

5. Rodzaj i zawartość opakowania

1 opakowanie zawiera: proszek w fiolce (ze szkła typu I) z korkiem z gumy bromobutylowej, rozpuszczalnik w fiolce (ze szkła typu I) z korkiem z gumy chlorobutylowej (5 ml i 20 ml) / bromobutylowej (10 ml) oraz system do przenoszenia.

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

Rekonstytucja:

Należy przestrzegać aktualnych zaleceń dotyczących aseptycznej techniki pracy. System do przenoszenia stosuje się wyłącznie do rekonstutucji leku, zgodnie z opisem poniżej. System nie jest przeznaczony do podawania leku pacjentowi.

wyjmowania łącznika z jego opakowania, przyłączyć niebieski koniec łącznika Mix2Vial do korka fiolki z rozpuszczalnikiem.

• Ogrzać obie fiolki (proszek i rozpuszczalnik) do temperatury nie wyższej niż 25°C.

• Zdjąć ochronny kołpak z fiolki z rozpuszczalnikiem (woda do wstrzykiwań) i z fiolki z proszkiem.

• Odkazić powierzchnie obu korków.

• Usunąć wieczko z opakowania zawierającego łącznik Mix2Vial. Bez

• Usunąć i wyrzucić opakowanie łącznika. Uważać, aby nie dotknąć odsłoniętej części łącznika.

łącznikiem i przyłączyć je do fiolki z proszkiem za pomocą przezroczystej części łącznika. Rozpuszczalnik automatycznie spłynie do fiolki z proszkiem. Przytrzymać system i łagodnie mieszać ruchem wirowym do całkowitego rozpuszczenia produktu.

• Odwrócić do góry dnem fiolkę z rozpuszczalnikiem i dołączonym do niej

• Następnie, trzymając jedną ręką część łącznika od strony fiolki produktem po rekonstytucji, a drugą ręką część łącznika od strony fiolki po rozpuszczalniku, odkręcić łącznik Mix2Vial w celu oddzielenia fiolek.

Proszek na ogół rozpuszcza się natychmiast, w czasie krótszym niż 5 min.

Powstały roztwór powinien być przezroczysty lub lekko opalizujący, bezbarwny lub lekko żółty.

Podawanie:

• Trzymać fiolkę z produktem po rekonstytucji pionowo podczas przykręcania jałowej strzykawki do łącznika Mix2Vial. Następnie powoli pobrać produkt do strzykawki.

• Po przeniesieniu produktu do strzykawki, mocno trzymając strzykawkę (tłokiem strzykawki skierowanym ku dołowi), odkręcić łącznik Mix2Vial, zastępując go igłą do wstrzyknięć dożylnych lub igłą typu motylek.

• Odpowietrzyć strzykawkę, odkazić skórę i wprowadzić igłę do żyły.

• Podawać powoli drogą dożylną bezpośrednio po rekonstytucji w pojedynczej dawce z szybkością podawania nieprzekraczającą 4 ml/min.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

LFB-BIOMEDICAMENTS

3, avenue des Tropiques ZA de Courtaboeuf 91940 Les Ulis FRANCJA

8. NUMER POZWOLENIA / NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

22366 (500 j.m.), 18351 (1000 j.m.), 22367 (2000 j.m.)

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 12 stycznia 2011 (1000 j.m.), 18 grudnia 2014 (500 j.m., 2000 j.m.)

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15 maja 2015 (1000 j.m.), 05 luty 2020 (500 j.m.), 04 luty

2020 (2000 j.m.).

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Maj 2021