Reklama:

Apap Junior

Substancja czynna: Paracetamolum 250 mg
Postać farmaceutyczna: Granulat , 250 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Apap Junior, 250 mg, granulat w saszetce

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Jedna saszetka zawiera 250 mg paracetamolu (Paracetamolum). Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

    Sorbitol (E 420) 600 mg/saszetkę,

    Sacharoza 0,1 mg/saszetkę,

    Glukoza (składnik maltodekstryny) 1,1 mg/saszetkę. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Granulat w saszetce

    Biały lub prawie biały granulat.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Produkt leczniczy Apap Junior stosuje się w objawowym leczeniu łagodnego do umiarkowanego bólu oraz gorączki.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawki zależą od wieku i masy ciała; dawka jednorazowa wynosi od 10 do 15 mg/kg masy ciała, a całkowita dawka dobowa wynosi 60-75 mg/kg masy ciała.

      Odstęp miedzy poszczególnymi dawkami zależy od objawów i maksymalnej dawki dobowej. Nie powinien być jednak krótszy niż 4 godziny.

      Nie stosować produktu leczniczego Apap Junior dłużej niż trzy dni bez zalecenia lekarza.

      Masa ciała (wiek)

      Pojedyczna dawka

      Maksymalna dawka dobowa

      17 kg-25 kg

      (4-8 lat)

      250 mg paracetamolu

      (1 saszetka)

      1000 mg paracetamolu

      (4 saszetki)

      26 kg-40 kg

      (8-12 lat)

      500 mg paracetamolu

      (2 saszetki)

      1500 mg paracetamolu

      (6 saszetek)

      Sposób podawania

      Tylko do podawania doustnego. Granulat należy przyjmować bezpośrednio do ust (na język) i połknąć bez popijania wodą.

      Nie przyjmować produktu leczniczego Apap Junior po posiłku. Specjalne grupy pacjentów

      Zaburzenia czynności wątroby lub nerek

      U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, lub z zespołem Gilberta, dawkę należy zmniejszyć lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami.

      Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek

      U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) musi być zachowany odstęp pomiędzy dawkami wynoszący co najmniej 8 godzin.

      Przewlekły alkoholizm

      Przewlekłe spożywanie alkoholu może obniżyć próg toksyczności paracetamolu. U tych pacjentów odstęp w czasie pomiędzy dwiema dawkami powinien wynosić minimum 8 godzin. Nie należy

      przekraczać dawki 2 g paracetamolu na dobę.

      Pacjenci w podeszłym wieku

      Nie jest wymagane dostosowywanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

      Dla wszystkich wskazań:

      Osoby dorosłe, osoby w podeszłym wieku i dzieci w wieku powyżej 12 lat: zwykle stosowana dawka wynosi 500 – 1000 mg co 4 do 6 godzin do maksimum 3 g na dobę.

      Należy zachować co najmniej 4-godzinny odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami.

      Niewydolność nerek

      W przypadku niewydolności nerek należy zmniejszyć dawkę:

      Szybkość filtracji kłębuszkowej

      Dawka

      30 – 50 ml/min

      500 mg co 6 godzin

      < 30 ml/min

      500 mg co 8 godzin

      Należy rozważyć podanie skutecznej dawki dobowej nieprzekraczającej 60 mg/kg/dobę (nieprzekraczającej 3 g/dobę) w następujących sytuacjach:

      • dorośli pacjenci o masie ciała mniejszej niż 50 kg,

      • niewydolność wątroby (łagodna do umiarkowanej),

        -przewlekły alkoholizm,

        -odwodnienie,

      • przewlekłe niedożywienie,

      • zaburzenie czynności wątroby lub nerek.

        U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub nerek lub z zespołem Gilberta należy zmniejszyć dawkę lub wydłużyć odstęp pomiędzy dawkami.

        Paracetamol w postaci granulatu w saszetkach nie jest zalecany dla dzieci w wieku poniżej 4. lat; dzieciom w wieku 4-8 lat można podawać 250 mg co 4-6 godzin do maksimum 4 dawek na 24 godziny. Dzieciom w wieku 8-12 lat można podawać 500 mg co 4-6 godzin do maksimum 1500 mg w ciągu 24 godzin.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nadwrażliwość na paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą Ciężka niewydolność wątroby (skala Childa i Pugha > 9).

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. W celu uniknięcia przedawkowania należy upewnić się, że żaden z równocześnie przyjmowanych produktów leczniczych nie zawiera paracetamolu.

      Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania paracetamolu u następujących pacjentów:

      • z niewydolnością wątroby (skala Childa i Pugha < 9)

      • przewlekle uzależnionych od alkoholu

      • z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min [patrz pkt. 4.2])

      • z zespołem Gilberta (rodzinną żółtaczką niehemolityczną)

      • z ostrym zapaleniem wątroby

      • przyjmujących równocześnie leki zaburzające czynność wątroby

      • z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

      • z niedokrwistością hemolityczną

        Jeśli wystąpią wysoka gorączka lub objawy wtórnego zakażenia lub jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 3 dni, należy skonsultować się z lekarzem.

        Ogólnie, bez konsultacji z lekarzem lub dentystą, produkty lecznicze zawierające paracetamol należy przyjmować jedynie przez kilka dni i w niedużych dawkach.

        Po długotrwałym, w dużych dawkach, niewłaściwym stosowaniu leków przeciwbólowych mogą wystąpić bóle głowy, które mogą nie ustąpić po większych dawkach produktu leczniczego.

        Ogólnie, nawykowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie połączeń kilku substancji przeciwbólowych, może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia analgetyczna).

        Nie zaleca się przedłużonego lub częstego przyjmowania leku. Należy poinformować pacjenta, aby nie przyjmował równocześnie innych produktów leczniczych zawierających paracetamol. Przyjęcie na raz wielokrotności dawki dobowej może spowodować ciężkie uszkodzenie wątroby. W takim

        przypadku nie dochodzi do utraty przytomności, lecz konieczna jest natychmiastowa pomoc

        medyczna. Przedłużone stosowanie leku bez nadzoru lekarza może być szkodliwe. U dzieci leczonych paracetamolem w dawce dobowej 60 mg/kg nie jest uzasadnione równoczesne podawanie innego leku przeciwgorączkowego, chyba że stosowanie samego paracetamolu jest nieskuteczne.

        Nagłe odstawienie leku po długotrwałym, w dużych dawkach, niewłaściwym stosowaniu leków przeciwbólowych może być przyczyną bólów głowy, osłabienia, bólów mięśniowych, niepokoju i objawów wegetatywnych. Te objawy z odstawienia ustępują po kilku dniach. Do tego czasu należy unikać dalszego przyjmowania leków przeciwbólowych i nie należy ich ponownie przyjmować bez konsultacji z lekarzem.

        Należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu w skojarzeniu z preparatami indukującymi CYP3A4 lub substancjami indukującymi enzymy wątrobowe, takimi jak ryfampicyna, cymetydyna, leki przeciwpadaczkowe, takie jak glutetymid, fenobarbital i karbamazepina.

        Należy zachować ostrożność stosując paracetamol u osób z niewydolnością nerek (patrz pkt. 4.2) lub łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby.

        W czasie leczenia paracetamolem nie należy spożywać alkoholu.

        Niebezpieczeństwo przedawkowania jest większe u osób z alkoholowym uszkodzeniem wątroby, bez marskości. Należy zachować ostrożność w przypadku przewlekłego alkoholizmu. U pacjentów nadużywających alkohol konieczne jest zmniejszenie dawki (patrz pkt. 4.2). W takim przypadku

        całkowita dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 gramy.

        W przypadku wystąpienia wysokiej gorączki lub objawów wtórnego zakażenia lub utrzymywaniu się objawów ponad 3 dni należy dokonać ponownej oceny stosowanego leczenia.

        Przyjęcie dawek większych od zalecanych wiąże się z bardzo poważnym uszkodzeniem wątroby. Należy natychmiast wdrożyć leczenie swoistą odtrutką (patrz pkt. 4.9).

        Należy zachować ostrożność stosując paracetamol u osób odwodnionych lub przewlekle niedożywionych.

        Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą

        obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu.

        Apap Junior zawiera 600 mg/saszetkę sorbitolu, sacharozę, glukozę (składnik maltodekstryny) i sód.

        Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego leku.

        Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na saszetkę to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

          1. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

          2. Przyjmowanie probenecydu hamuje wiązanie paracetamolu z kwasem glukuronowym, w ten sposób prowadząc do około dwukrotnego zmniejszenia klirensu paracetamolu. U pacjentów leczonych równocześnie probenecydem należy zmniejszyć dawki paracetamolu.

            Metabolizm paracetamolu zwiększają leki będące aktywatorami enzymów, takie jak ryfampicyna, oraz niektóre leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, prymidon). Odnotowano pojedyncze przypadki niespodziewanej hepatoksyczności u pacjentów przyjmujących produkty

            lecznicze aktywujące enzymy.

            Jednoczesne podawanie paracetamolu i AZT (zydowudyny) zwiększa tendencję do neutropenii. Dlatego ten produkt leczniczy można przyjmować równocześnie z AZT jedynie po zaleceniu przez lekarza.

            Jednoczesne przyjmowanie produktów leczniczych przyspieszających opróżnianie żołądka, takich jak metoklopramid, przyspiesza wchłanianie i początek działania paracetamolu.

            Jednoczesne przyjmowanie produktów leczniczych spowalniających opróżnianie żołądka opóźnia wchłanianie i początek działania paracetamolu.

            Kolestyramina zmniejsza wchłanianie paracetamolu i dlatego nie należy jej przyjmować w ciągu pierwszej godziny po podaniu paracetamolu.

            Wielokrotne przyjmowanie paracetamolu przez ponad 7 dni nasila działanie leków

            przeciwzakrzepowych, szczególnie warfaryny. Dlatego długotrwałe stosowanie paracetamolu u

            pacjentów leczonych lekami przeciwzakrzepowymi może odbywać się jedynie pod nadzorem lekarza. Sporadyczne przyjmowanie paracetamolu nie ma istotnego wpływu na tendencję do krwawień.

            Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ponieważ może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4).

            Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

            Paracetamol może wpływać na oznaczanie stężenia kwasu moczowego w surowicy wykorzystujące kwas fosforowolframowy oraz stężenia glukozy we krwi przy zastosowaniu peroksydazy i oksydazy glukozy. Probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie eliminacji paracetamolu poprzez

            zahamowanie sprzęgania z kwasem glukuronowym. Należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu przy równoczesnym leczeniu probenecydem.

            Paracetamol zwiększa stężenie kwasu acetylosalicylowego i chloramfenikolu w osoczu.

          3. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

          4. Ciąża

            Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że paracetamol nie powoduje anomalii rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów i noworodków. Wnioski z badań

            epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej.

            Podczas ciąży nie należy stosować paracetamolu w połączeniu z innymi produktami leczniczymi, ponieważ w takich przypadkach nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku.

            Laktacja

            Po podaniu doustnym paracetamol w niewielkich ilościach wydzielany jest do mleka. Nie odnotowano żadnego niekorzystnego wpływu na karmione niemowlęta. Podczas karmienia piersią mogą być stosowane terapeutyczne dawki tego produktu leczniczego.

          5. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

          6. Paracetamol nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie

            przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

          7. Działania niepożądane

          8. Konwencja MedDRA dotycząca częstości Rzadko (1/10 000 do <1/1 000)

            Bardzo rzadko (<1/10 000)

            W obrębie każdej grupy działania niepożądane przedstawiono według zmniejszającej się ciężkości objawów.

            Zaburzenia krwi i układu chłonnego

            Rzadko: niedokrwistość, niedokrwistość niehemolityczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego, małopłytkowość

            Zaburzenia serca Rzadko: obrzęki. Zaburzenia żołądka i jelit

            Rzadko: ostre i przewlekłe zapalenie trzustki, krwawienie, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, niewydolność wątroby, martwica wątroby, żółtaczka.

            Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

            Rzadko: świąd, wysypka, pocenie się, plamica, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka

            Bardzo rzadko: ciężkie reakcje skórne Zaburzenia nerek i układu moczowego Rzadko: nefropatie i tubulopatie

            Paracetamol to lek powszechnie stosowany, a doniesienia o działaniach niepożądanych są rzadkie i zazwyczaj związane z przedawkowaniem.

            Działania nefrotoksyczne są rzadkie, nie odnotowano ich związku z dawkami terapeutycznymi, poza przypadkami długotrwałego stosowania leku.

            Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

            Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

            niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

            Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

            Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: +48 22 49 21 301

            Faks: +48 22 49 21 309

            Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

            Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

          9. Przedawkowanie

        Istnieje ryzyko zatrucia, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, u małych dzieci oraz w przypadku

        chorób wątroby, przewlekłego nadużywania alkoholu i przewlekłego niedożywienia. Przedawkowanie może w tych przypadkach prowadzić do zgonu.

        Objawy zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 24 godzin i obejmują: nudności, wymioty, jadłowstręt, bladość i ból brzucha.

        Przedawkowanie (10 g lub więcej paracetamolu w jednorazowej dawce u osób dorosłych lub

        jednorazowe podawnie 150 mg/kg mc. u dzieci) powoduje martwicę hepatocytów z możliwością rozwoju całkowitej i nieodwracalnej martwicy, skutkującej niewydolnością wątroby, kwasicą

        metaboliczną i encefalopatią, które mogą prowadzić do śpiączki i zgonu. Równocześnie obserwuje się zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych (AspAT, AlAT), dehydrogenazy mleczanowej i stężeń bilirubiny wraz ze zmniejszeniem stężeń protrombiny, co może pojawić się 12-48 godzin po zażyciu leku.

        Postępowanie doraźne:

        • Natychmiastowy transport do szpitala

        • Pobranie krwi w celu oznaczania początkowego stężenia paracetamolu w osoczu

        • Płukanie żołądka

        Natychmiastowe, dożylne (lub, jeśli to możliwe doustne) podanie odtrutki (N-acetylocysteiny) przed upływem 10 godziny od przedawkowania

        Należy wdrożyć odpowiednie leczenie objawowe.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

      1. Właściwości farmakodynamiczne

      2. Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Anilidy.

        Kod ATC: N02BE01

        Nie wyjaśniono w pełni mechanizmu działania przeciwbólowego. Paracetamol może działać głównie poprzez zahamowanie syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN), a także, w mniejszym stopniu, obwodowo przez blokowanie wytwarzania bodźca bólowego. Obwodowe

        działanie może również wynikać z zahamowania syntezy prostaglandyn lub z zahamowania syntezy lub działania innych substancji uwrażliwiających receptory bólowe na bodźce mechaniczne lub chemiczne.

        Działanie przeciwgorączkowe paracetamolu prawdopodobnie polega na oddziaływaniu na ośrodek regulacji temperatury w podwzgórzu, czego skutkiem jest rozszerzenie naczyń obwodowych z

        następowym wzrostem przepływu krwi przez skórę, poceniem się i utratą ciepła. Wpływ ośrodkowy prawdopodobnie obejmuje zahamowanie syntezy prostaglandyn w podwzgórzu.

      3. Właściwości farmakokinetyczne

      4. Wchłanianie

        Po podaniu doustnym wchłanianie paracetamolu jest szybkie i całkowite. Maksymalne stężenia w osoczu osiągane jest 30-60 minut po przyjęciu paracetamolu.

        Dystrybucja

        Paracetamol ulega szybkiej dystrybucji we wszystkich tkankach. Stężenia we krwi, ślinie i osoczu są porównywalne. Słabo wiąże się z białkami. Maksymalne stężenie osiąga po 0,5 - 2 godzinach,

        maksymalne stężenie w osoczu wynosi 5 - 20 mikrogramów (μg)/ml (przy dawkach do 50 mg), maksymalne działanie stwierdza się po 1- 3 godzinach, a czas działania wynosi 3- 4 godziny.

        Metabolizm

        Paracetamol jest metabolizowany przede wszystkim w wątrobie dwoma głównymi szlakami: poprzez sprzęganie z kwasem glukuronowym i kwasem siarkowym. Ten drugi szlak ulega szybkiemu

        wysyceniu przy dawkach większych niż dawki terapeutyczne. Mniej istotny szlak, który katalizuje cytochrom P450, prowadzi do powstania pośredniego związku (N-acetylo-p-benzochinoimina), który w prawidłowych warunkach ulega szybkiej detoksykacji przez glutation i wydalaniu z moczem, po reakcji sprzęgania z cysteiną i kwasem merkaptopurynowym. Natomiast, kiedy nastąpi masywne zatrucie zwiększa się ilość tego toksycznego metabolitu.

        Wydalanie

        Paracetamol wydalany jest przede wszystkim z moczem. 90% przyjętej dawki ulega wydaleniu przez nerki w ciągu 24 godzin, głównie w postaci glukuronianów (60 do 80%) i siarczanów (20 do 30%). Mniej niż 5% wydalane jest w postaci niezmienionej. Okres półtrwania wynosi około 2 godziny.

        Zmienność patofizjologiczna.

        Niewydolność nerek: w przypadku ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) wydalanie paracetamolu i jego metabolitów ulega opóźnieniu.

        Osoby w podeszłym wieku. Nie zmienia się zdolność do wytwarzania sprzężonych metabolitów.

      5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    W doświadczeniach na zwierzętach dotyczących ostrej, przedłużonej i przewlekłej toksyczności paracetamolu zaobserwowano u szczurów i myszy uszkodzenia żołądka i jelit, zmiany w morfologii krwi, degenerację komórek miąższu wątroby i nerek, a nawet martwicę. Zmiany te przypisano z jednej strony mechanizmowi działania, a z drugiej metabolizmowi paracetamolu.

    W szeroko zakrojonych badaniach nie znaleziono dowodów na istotne ryzyko genotoksycznego działania paracetamolu w dawkach terapeutycznych, tzn. nietoksycznych.

    W długotrwałych badaniach na szczurach i myszach nie stwierdzono istotnego działania rakotwórczego paracetamolu w dawkach niehepatotoksycznych.

    Paracetamol przenika przez łożysko.

    W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono toksycznego działania na rozród.

    Konwencjonalne badania kliniczne zgodnie z aktualnie obowiązującymi standardami dotyczącymi oceny toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie są dostępne.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

      1. Wykaz substancji pomocniczych

      2. Sorbitol (E 420) Talk

        Kopolimer metakrylanu butylu zasadowy Magnezu tlenek lekki

        Karmeloza sodowa Sukraloza (E 955) Magnezu stearynian Hypromeloza

        Kwas stearynowy Sodu laurylosiarczan

        Tytanu dwutlenek (E 171) Symetykon

        Aromat truskawkowy (zawiera maltodekstrynę, gumę arabską , aromaty naturalne i identyczne z naturalnymi, glikol propylenowy, triacetynę, 3 -hydroksy-2-metylo-4H-piran-4-on .

        Aromat waniliowy (zawiera maltodekstrynę, aromaty naturalne i identyczne z naturalnymi, glikol propylenowy, sacharozę).

      3. Niezgodności farmaceutyczne

      4. Nie dotyczy.

      5. Okres ważności

      6. 3 lata

      7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

      8. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.

      9. Rodzaj i zawartość opakowania

      10. Saszetki z folii PETP/Aluminium/LDPE.

        2, 6,10, 12, 20, 24 saszetki w tekturowym pudełku.

        Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

      11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

    Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. US Pharmacia Sp. z o.o. ul. Ziębicka 40

    50-507 Wrocław

  12. NUMER (-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 18596

  13. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  14. / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

    Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 19 sierpnia 2011 Data przedłużenia pozwolenia: 29 czerwca 2017

  15. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

20.10.2022

Reklama: