Reklama:

Cardioteva

Substancja czynna: Acidum acetylsalicylicum 75 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki dojelitowe , 75 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWAPRODUKTULECZNICZEGO

  2. Cardioteva, 75 mg, tabletki dojelitowe

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka dojelitowa zawiera: 75 mg kwasu acetylosalicylowego (Acidum acetylsalicylicum). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletki dojelitowe.

    75 mg: Owalne, białe, obustronnie wypukłe tabletki, o wymiarach 9,2 mm x 5,2 mm.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

      • Prewencja wtórna zawału mięśnia sercowego.

      • Profilaktyka chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową.

      • Niestabilna dławica piersiowa w wywiadzie, z wyjątkiem ostrej fazy.

      • Zapobieganie zatkaniu przeszczepu naczyniowego po kardiochirurgicznym zabiegu

        wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych (by-pass) (ang. Coronary Artery Bypass Grafting

        - CABG).

      • Angioplastyka wieńcowa z wyjątkiem ostrej fazy.

      • Profilaktyka wtórna u pacjentów po przebytym przejściowym niedokrwieniu mózgu (TIA) i incydentach niedokrwienia mózgowo-naczyniowego (CVA), pod warunkiem wykluczenia krwawień wewnątrzmózgowych.

        Produkt leczniczy Cardioteva nie jest zalecany w sytuacjach wymagających nagłej pomocy. Zastosowanie jest ograniczone do prewencji wtórnej w leczeniu przewlekłym.

    2. Dawkowanie i sposób podawania

    3. Pacjenci dorośli

      Profilaktyka wtórna zawału:

      Zalecana dawka to 75-160 mg jeden raz na dobę.

      Profilaktyka chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową:

      Zalecana dawka to 75-160 mg jeden raz na dobę.

      Niestabilna dławica piersiowa w wywiadzie, z wyjątkiem ostrej fazy:

      Zalecana dawka to 75-160 mg jeden raz na dobę.

      Zapobieganie zatkaniu przeszczepu naczyniowego po kardiochirurgicznym zabiegu wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych (CABG).

      Zalecana dawka to 75-160 mg jeden raz na dobę.

      Angioplastyka wieńcowa z wyjątkiem ostrej fazy:

      Zalecana dawka to 75-160 mg jeden raz na dobę.

      Profilaktyka wtórna u pacjentów po przebytym przejściowym niedokrwieniu mózgu (TIA)

      i incydentach niedokrwienia mózgowo-naczyniowego (CVA), pod warunkiem wykluczenia krwawień wewnątrzmózgowych:

      Zalecana dawka to 75-325 mg jeden raz na dobę.

      Pacjenci w podeszłym wieku

      Ogólnie kwas acetylosalicylowy należy stosować z ostrożnością u pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej skłonni do występowania działań niepożądanych. Jeśli nie występuje ciężka

      niewydolność nerek lub wątroby, zalecana jest dawka zwykle stosowana u pacjentów dorosłych (patrz punkt 4.3 i 4.4). Leczenie powinno być oceniane w regularnych odstępach czasu.

      Dzieci i młodzież

      Kwasu acetylosalicylowego nie należy podawać dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, z wyjątkiem wyraźnych zaleceń lekarskich, gdy korzyści z leczenia przeważają nad ryzykiem związanym ze stosowaniem leku (patrz punkt 4.4).

      Sposób podawania

      Do stosowania doustnego.

      Tabletki należy połykać w całości, popijając wystarczającą ilością płynu (1/2 szklanki wody). Otoczka tabletki nie rozpada się w żołądku, dlatego tabletek nie należy kruszyć, łamać lub żuć, ponieważ otoczka zapobiega podrażnieniom błony śluzowej żołądka.

    4. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na związki zawierające kwas acetylosalicylowy lub inhibitory syntezy prostaglandyn (np. u niektórych pacjentów z astmą może wystąpić atak albo omdlenie), lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;

      • Czynny lub nawracający w wywiadzie wrzód trawienny i (lub) krwawienia z przewodu pokarmowego lub innego rodzaju krwawienia, takie jak krwawienia z naczyń mózgowych;

      • Skaza krwotoczna; choroby związane z krzepnięciem, takie jak hemofilia lub trombocytopenia;

      • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;

      • Ciężkie zaburzenia czynności nerek;

      • Dawki > 100 mg na dobę podczas trzeciego trymestru ciąży (patrz punkt 4.6);

      • Metotreksat stosowany w dawkach >15 mg na tydzień (patrz punkt 4.5).

    5. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    6. Produkt leczniczy Cardioteva nie jest zalecany do stosowania jako lek przeciwzapalny, przeciwbólowy, przeciwgorączkowy.

      Produkt leczniczy zalecany jest do stosowania u pacjentów dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 16 lat. Ten produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania u młodzieży lub dzieci w wieku poniżej 16 lat, chyba że korzyść ze stosowania przeważa nad ryzykiem. U niektórych dzieci zastosowanie kwasu acetylosalicylowego może mieć związek z występowaniem zespołu Reya.

      Występuje zwiększone ryzyko krwawienia zwłaszcza podczas lub po zabiegu chirurgicznym (nawet w przypadku niewielkich zabiegów, np. ekstrakcji zęba). Należy stosować z ostrożnością przed

      zabiegiem, włączając ekstrakcję zęba. Może być konieczne czasowe przerwanie leczenia.

      Produkt leczniczy Cardioteva nie jest zalecany do stosowania podczas obfitego krwawienia miesiączkowego, ponieważ może nasilać krwawienie miesiączkowe.

      Produkt leczniczy Cardioteva powinien być stosowany z ostrożnością w przypadku nadciśnienia tętniczego i u pacjentów z owrzodzeniem żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie, lub epizodami krwawienia albo poddawanych leczeniu lekami przeciwzakrzepowymi.

      Pacjenci powinni poinformować lekarza o jakimkolwiek nietypowym krwawieniu. Jeśli wystąpi krwawienie lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, należy zaprzestać stosowania produktu.

      Kwas acetylosalicylowy należy podawać z ostrożnością pacjentom z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby (przeciwwskazany, jeśli są to ciężkie zaburzenia) lub u pacjentów

      odwodnionych, ponieważ stosowanie leków z grupy NLPZ może spowodować pogorszenie czynności nerek. Należy regularnie przeprowadzać badania czynności wątroby u pacjentów wykazujących

      niewielką lub umiarkowaną niewydolność wątroby.

      Kwas acetylosalicylowy może prowokować skurcz oskrzeli lub napady astmy oskrzelowej lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka to istniejąca astma oskrzelowa, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa lub przewlekłe choroby układu oddechowego. Dotyczy to również pacjentów, którzy także wykazują reakcje alergiczne na inne substancje (tj. reakcje skórne, świąd i pokrzywka).

      Poważne reakcje skórne, w tym zespół Stevens-Johnsona, obserwowano rzadko w związku

      z zastosowaniem kwasu acetylosalicylowego (patrz punkt 4.8). Stosowanie produktu leczniczego Cardioteva należy przerwać w przypadku wystąpienia pierwszych objawów wysypki na skórze, błonie śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.

      Pacjenci w podeszłym wieku są zwłaszcza wrażliwi na działania niepożądane spowodowane przez NLPZ, w tym kwas acetylosalicylowy, w szczególności są to: krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, które mogą być śmiertelne (patrz punkt 4.2). W przypadku, gdy konieczne jest długotrwałe leczenie, pacjentów należy poddawać regularnej ocenie.

      Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Cardioteva z innymi lekami, które wpływają na hemostazę (tj. leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, leki przeciwzapalne

      i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), chyba że jest to wyraźnie wskazane,

      ponieważ mogą one zwiększać ryzyko krwawienia (patrz punkt 4.5). Jeżeli nie można uniknąć takiego połączenia, zaleca się ścisłą obserwację w kierunku objawów krwawienia.

      Zaleca się ostrożność u pacjentów, którzy stosują jednocześnie leki, które zwiększają ryzyko owrzodzenia, takie jak doustne kortykosteroidy, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i deferazyroks (patrz punkt 4.5).

      Kwas acetylosalicylowy w małych dawkach zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. Z tego względu, u pacjentów z tendencją do zmniejszonego wydalania kwasu moczowego może wystąpić atak dny moczanowej (patrz punkt 4.5).

      Ryzyko działania hipoglikemizującego pochodnych sulfonylomocznika i insuliny może być zwiększone w przypadku przyjmowania produktu Cardioteva w dawce większej niż zalecone dawkowanie (patrz punkt 4.5).

    7. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    8. Połączenia przeciwwskazane

      Metotreksat (stosowany w dawkach >15 mg na tydzień):

      Skojarzenie metotreksatu i kwasu acetylosalicylowego powoduje nasilenie toksyczności hematologicznej z powodu zmniejszonego klirensu nerkowego metotreksatu przez kwas acetylosalicylowy. Dlatego jednoczesne stosowanie metotreksatu (w dawkach >15 mg na tydzień) z produktem Cardioteva jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

      Połączenia niezalecane

      Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego (urikozuryczne), np. probenecyd

      Salicylany odwracają działanie probenecydu. Należy unikać takiego połączenia.

      Połączenia wymagające ostrożności lub które można rozważyć

      Leki przeciwzakrzepowe, np. kumaryna, heparyna, warfaryna

      Zwiększone ryzyko krwawienia spowodowane hamowaniem czynności trombocytów, uszkodzenie błony śluzowej dwunastnicy i wypieranie leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza. Czas krwawienia należy monitorować (patrz punkt 4.4).

      Leki przeciwpłytkowe (tj. klopidogrel i dipirydamol) i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI; takie jak sertralina lub paroksetyna)

      Zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

      Leki przeciwcukrzycowe, np. sulfonomoczniki

      Salicylany mogą zwiększać działanie hipoglikemiczne sulfonomocznika.

      Digoksyna i lit

      Kwas acetylosalicylowy utrudnia wydalanie digoksyny i litu, co prowadzi do zwiększenia stężeń

      w osoczu. Monitorowanie stężenia digoksyny i litu w osoczu zaleca się w przypadku rozpoczynania i kończenia leczenia kwasem acetylosalicylowym. Może być konieczne dostosowanie dawkowania.

      Leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe

      Leki NLPZ mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. Tak jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ, jednoczesne stosowanie z inhibitorami ACE zwiększa ryzyko ostrej niewydolności nerek.

      Leki moczopędne: ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek z powodu zmniejszonej filtracji kłębuszkowej poprzez zmniejszenie syntezy prostaglandyn. Zalecane jest nawodnienie pacjenta

      i monitorowanie czynności nerek na początku leczenia.

      Inhibitory anhydrazy węglanowej (acetazolamid)

      Może powodować ciężką kwasicę i zwiększone toksyczne działanie na obwodowy układ nerwowy.

      Kortykosteroidy stosowane systemowo

      Ryzyko wystąpienia owrzodzenia i krwawienia z przewodu pokarmowego może się zwiększyć podczas jednoczesnego stosowania kwasu acetylosalicylowego i kortykosteroidów (patrz punkt 4.4).

      Metotreksat (stosowany w dawkach <15 mg na tydzień):

      Skojarzenie metotreksatu i kwasu acetylosalicylowego powoduje nasilenie toksyczności hematologicznej z powodu zmniejszonego klirensu nerkowego metotreksatu przez kwas acetylosalicylowy. W ciągu pierwszych tygodni stosowania leczenia skojarzonego należy

      cotygodniowo kontrolować morfologię krwi. Dokładne monitorowanie należy prowadzić w przypadku nawet łagodnych zaburzeń czynności nerek, jak również w przypadku pacjentów w podeszłym wieku.

      Inne leki NLPZ

      Zwiększone ryzyko owrzodzeń i krwawień z przewodu pokarmowego z powodu działania synergicznego.

      Ibuprofen

      Dane doświadczalne wskazują na możliwość hamowania przez ibuprofen wpływu małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi w przypadku jednoczesnego podawania obu leków. Z uwagi jednak na ograniczenia wspomnianych danych oraz wątpliwości związane

      z ekstrapolacją danych uzyskanych ex vivo do warunków klinicznych, sformułowanie jednoznacznych wniosków dotyczących regularnego stosowania ibuprofenu nie jest możliwe, a kliniczne następstwa interakcji w przypadku doraźnego podawania ibuprofenu są mało prawdopodobne (patrz punkt 5.1).

      Metamizol

      Metamizol może zmniejszać działanie kwasu acetylosalicylowego (aspiryny) na agregację płytek krwi, gdy jest przyjmowany jednocześnie. Z tego względu połączenie to powinno być stosowane z ostrożnością u pacjentów przyjmujących małe dawki aspiryny w celach kardioprotekcyjnych.

      Cyklosporyna i takrolimus

      Jednoczesne stosowanie NLPZ z cyklosporyną lub takrolimusem może zwiększać ryzyko nefrotoksyczności cyklosporyny i takrolimusu. Czynność nerek należy monitorować w przypadku jednoczesnego stosowania tych leków z kwasem acetylosalicylowym.

      Kwas walproinowy

      Kwas acetylosalicylowy zmniejsza wiązanie walproinianu z białkami osocza, zwiększając tym samym stężenia wolnej frakcji walproinianu w osoczu w stanie stacjonarnym.

      Fenytoina

      Salicylany zmniejszają wiązanie fenytoiny z białkami osocza. To może prowadzić do zmniejszonego całkowitego stężenia fenytoiny w osoczu i zwiększenia wolnej frakcji fenytoiny. Stężenie frakcji

      niezwiązanej a tym samym działanie terapeutyczne nie wydaje się być znacząco zmienione.

      Alkohol

      Jednoczesne spożywanie alkoholu i przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

      Substancja pomocnicza - sód

      Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

    9. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    10. Ciąża

      Małe dawki (do 100 mg na dobę):

      Badania kliniczne wskazują, że dawki do 100 mg na dobę do ograniczonego stosowania

      w położnictwie i wymagające specjalistycznego monitorowania, wydają się być bezpieczne.

      Dawki od 100 do 500 mg na dobę:

      Brak jest wystarczających danych klinicznych dotyczących zastosowania dawek powyżej 100 mg na dobę do 500 mg na dobę. Dlatego też poniższe zalecenia dla dawek 500 mg na dobę i większych, także odnoszą się do tego zakresu dawki.

      Dawka 500 mg na dobę i większa:

      Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na to, że stosowanie inhibitorów syntezy

      prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży zwiększa ryzyko poronienia, występowania wad wrodzonych serca i wytrzewień wrodzonych. Całkowite ryzyko wystąpienia wrodzonych wad sercowo-naczyniowych zwiększa się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i długością okresu terapii. U zwierząt po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn zaobserwowano zwiększone ryzyko obumarcia zapłodnionego jaja w okresie przed i po zagnieżdżeniu się w macicy oraz zwiększone ryzyko obumarcia zarodka lub płodu. Dodatkowo, u zwierząt, po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy, donoszono o zwiększonej liczbie przypadków różnych wad rozwojowych, w tym wad sercowo-naczyniowych. Kwasu acetylosalicylowego nie należy stosować u kobiet w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, chyba że

      jest to bezwzględnie konieczne. W razie stosowania kwasu acetylosalicylowego przez kobiety usiłujące zajść w ciążę lub w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę produktu przez jak najkrótszy czas.

      W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować narażenie płodu na:

      • działania toksyczne na układ krążenia i oddechowy (włącznie z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym);

      • zaburzenia czynności nerek mogące prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia;

        W końcowym okresie ciąży wszystkie inhibitory prostaglandyn mogą spowodować narażenie matki i noworodka na:

      • możliwość wydłużenia czasu krwawienia oraz działanie antyagregacyjne, które może ujawnić się nawet po zastosowaniu małych dawek;

      • zahamowanie czynności skurczowej macicy prowadzącej do opóźnienia porodu lub przedłużenia akcji porodowej.

      W konsekwencji kwas acetylosalicylowy w dawkach 100 mg na dobę lub większych jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży.

      Karmienie piersią

      Kwas acetylosalicylowy i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet

      karmiących piersią. Ponieważ jak dotąd, podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów przez matki, nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, przerywanie karmienia piersią nie jest konieczne. W przypadku długotrwałego stosowania i (lub) podawania

      większych dawek kwasu acetylosalicylowego, karmienie piersią powinno być przerwane.

    11. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    12. Brak danych dotyczących wpływu produktu leczniczego Cardioteva na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W oparciu o właściwości farmakodynamiczne i działania niepożądane, oczekuje się, że kwas acetylosalicylowy nie wpływa na reakcje i zdolność do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

    13. Działania niepożądane

    14. Działania niepożądane zostały pogrupowane na podstawie klasyfikacji układów i narządów. W ramach każdej klasyfikacji układów i narządów częstości zostały zdefiniowane jako:

      bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < /10); niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

      Zaburzenia krwi i układu chłonnego

      Często:

      Zwiększona skłonność do krwawień.

      Rzadko:

      Trombocytopenia, granulocytoza, anemia aplastyczna.

      Nieznana:

      Przypadki krwawień z przedłużonym czasem krwawienia jak

      krwawienie z nosa, krwawienie z dziąsła. Objawy mogą się utrzymywać przez okres 4-8 dni po przerwaniu podawania kwasu acetylosalicylowego. W wyniku tego może zwiększyć się ryzyko krwawienia podczas zabiegu chirurgicznego.

      Istniejące krwawienie (krwawe wymioty, smoliste stolce) lub

      wystąpienie krwawienia z przewodu pokarmowego, może prowadzić do anemii z niedoboru żelaza (częstsze po większych dawkach).

      Zaburzenia ukladu immunologicznego

      Nieznana:

      Reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk alergiczny, reakcje anafilaktyczne, włączając wstrząs.

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      Nieznana:

      Hiperurykemia.

      Zaburzenia układu nerwowego

      Rzadko:

      Krwawienie wewnątrzczaszkowe.

      Nieznana:

      Ból głowy, zawroty głowy.

      Zaburzenia ucha i błędnika

      Nieznana:

      Zaburzenia słuchu; szumy uszne.

      Zaburzenia naczyniowe

      Rzadko:

      Krwotoczne zapalenie naczyń.

      Zaburzenia ukladu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Niezbyt często:

      Nieżyt nosa, duszność.

      Rzadko:

      Skurcz oskrzeli, ataki astmy oskrzelowej.

      Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

      Rzadko:

      Obfite krwawienie miesiączkowe.

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Często:

      Niestrawność.

      Rzadko:

      Ciężkie krwawienie z przewodu pokarmowego, nudności, wymioty.

      Nieznana:

      Owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy i perforacja.

      Zaburzenie wątroby i dróg żółciowych

      Nieznana:

      Niewydolność wątroby.

      Zaburzenia skóry

      i tkanki podskórnej

      Niezbyt często:

      Pokrzywka.

      Rzadko:

      Zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella, plamica, rumień guzowaty, rumień wielopostaciowy.

      Zaburzenie nerek i dróg moczowych

      Nieznana:

      Zaburzenie czynności nerek.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    15. Przedawkowanie

    16. Pomimo znacznych różnic międzyosobniczych można uznać, że dawka toksyczna wynosi około 200 mg/kg mc. u pacjentów dorosłych i 100 mg/kg mc. u dzieci. Śmiertelna dawka kwasu acetylosalicylowego wynosi 25-30 g. Stężenie salicylanów w osoczu powyżej 300 mg/l wskazuje na zatrucie. Stężenie w osoczu ponad 500 mg/l u pacjentów dorosłych i 300 mg/l u dzieci zazwyczaj powoduje ciężkie zatrucie. Przedawkowanie może być szkodliwe dla pacjentów dorosłych i

      szczególnie u małych dzieci (przedawkowanie terapeutyczne lub częste przypadkowe zatrucia mogą być śmiertelne).

      Objawy średnio nasilonego zatrucia

      Szumy uszne, zaburzenia słuchu, ból głowy, zawroty głowy, dezorientacja i zaburzenia żołądka i jelit (nudności, wymioty, ból brzucha).

      Objawy ciężkiego zatrucia

      Objawy są związane z poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej. W początkowym stadium występuje hiperwentylacja, która powoduje kwasicę oddechową. Kwasica oddechowa wywołana jest zahamowaniem ośrodka oddechowego. Dodatkowo kwasica metaboliczna spowodowana jest obecnością salicylanów.

      U młodszych dzieci objawy nie są często widoczne, aż do osiągnięcia końcowej fazy zatrucia, zwykle kiedy znajdują się one w fazie kwasicy mleczanowej.

      Ponadto, mogą wystąpić następujące objawy: hipertermia i pocenie się, czego wynikiem jest odwodnienie: uczucie niepokoju, drgawki, omamy i hipoglikemia. Depresja układu oddechowego może prowadzić do śpiączki, zapaści sercowo-naczyniowej lub zatrzymania oddechu.

      Leczenie przedawkowania

      Jeśli przyjęto dawkę toksyczną wymagana jest natychmiastowa hospitalizacja. W przypadku umiarkowanego zatrucia należy podjąć próbę sprowokowania wymiotów.

      Jeśli się to nie uda, w ciągu pierwszej godziny po przyjęciu znacznej ilości leku należy przeprowadzić płukanie żołądka. Następnie należy podać węgiel aktywowany (adsorbent) i siarczan sodu (środek przeczyszczający).

      Węgiel aktywowany może być podawany w pojedynczej dawce (50 g dla dorosłych, 1 g/kg masy ciała dla dzieci w wieku poniżej 12 lat).

      Zakwaszanie moczu (250 mmol NaHCO3) z jednoczesną kontrolą poziomu pH. W przypadku ciężkiego zatrucia preferuje się hemodializę.

      Inne objawy zatrucia należy leczyć objawowo.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Inhibitory agregacji płytek z wyłączeniem heparyn, kod ATC: B01AC06

      Kwas acetylosalicylowy hamuje agregację płytek: blokuje cyklooksygenazę w płytkach krwi poprzez acetylację, co hamuje syntezę tromboksanu A2, fizjologicznie aktywowanej substancji, uwalnianej przez płytki krwi i odgrywającej rolę w powikłaniach miażdżycowych. Hamowanie syntezy TXA2

      jest nieodwracalne, ponieważ trombocyty, które nie mają jąder, nie są zdolne (z powodu braku możliwości syntezy białek) do syntezowania nowej cyklooksygenazy, która była acetylowana przez kwas acetylosalicylowy.

      Dawki wielokrotne od 20 do 325 mg hamują aktywność enzymatyczną od 30 do 95%. Ze względu na nieodwracalny charakter wiążący, działanie utrzymuje się przez czas życia trombocytów (7-10 dni). Działanie hamujące nie wyczerpuje się podczas długotrwałego leczenia a aktywność enzymatyczna płytek krwi stopniowo powraca w ciągu 24-48 godzin po przerwaniu leczenia. Kwas

      acetylosalicylowy wydłuża czas krwawienia średnio o około 50 do 100%, ale obserwowano indywidualne zmiany w tym zakresie.

      Dane z badań doświadczalnych sugerują, że wpływ małych dawek kwasu acetylosalicylowego na

      agregację płytek krwi może być hamowany przez ibuprofen, w przypadku jednoczesnego podawania obu leków.

      W jednym z badań po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu 400 mg w ciągu 8 godzin przed lub w ciągu 30 minut po podaniu kwasu acetylosalicylowego w postaci farmaceutycznej

      o natychmiastowym uwalnianiu (81 mg), odnotowano osłabienie wpływu kwasu acetylosalicylowego na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Z uwagi jednak na ograniczenia tych danych oraz wątpliwości związane z ekstrapolacją danych uzyskanych ex vivo do warunków klinicznych, sformułowanie jednoznacznych wniosków dotyczących regularnego stosowania ibuprofenu nie jest możliwe, a kliniczne następstwa interakcji w przypadku doraźnego podawania ibuprofenu są mało prawdopodobne.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Po podaniu doustnym kwas acetylosalicylowy jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Głównym miejscem wchłaniania jest proksymalny odcinek jelita cienkiego. Jednak znaczna część dawki jest już hydrolizowana do kwasu salicylowego w ścianie jelita podczas

      wchłaniania. Stopień hydrolizy zależy od szybkości wchłaniania.

      Po przyjęciu produktu Cardioteva, tabletki dojelitowe, maksymalne stężenia w osoczu kwasu acetylosalicylowego i kwasu salicylowego są osiągane po około odpowiednio 5 i 6 godzinach

      po podaniu na czczo. Jeśli tabletki przyjmowane są z pokarmem, maksymalne stężenia w osoczu osiągane są około 3 godziny później niż po przyjęciu na czczo.

      Dystrybucja

      Kwas acetylosalicylowy, jak również główny metabolit, kwas salicylowy, są w dużym stopniu wiązane z białkami osocza i szybko dystrybuowane do wszystkich części ciała. Stopień wiązania

      kwasu acetylosalicylowego z białkami osocza zależy głównie od stężenia kwasu salicylowego i białka. Objętość dystrybucji kwasu acetylosalicylowego wynosi około 0,16 l/kg masy ciała. Kwas salicylowy powoli przenika do płynu stawowego, przenika przez barierę łożyska i do mleka matki.

      Metabolizm

      Kwas acetylosalicylowy jest szybko metabolizowany do kwasu salicylowego z okresem półtrwania 15-30 minut. Kwas salicylowy jest następnie przekształcany, głównie w sprzężenia z glicyną

      i kwasem glukuronowym, a niewielka część do kwasu gentyzynowego.

      Kinetyka eliminacji kwasu salicylowego jest zależna od dawki, ponieważ metabolizm jest ograniczony przez zdolność enzymów wątrobowych. Tak więc, okres półtrwania w fazie eliminacji różni się

      i wynosi 2-3 godzin po podaniu małych dawek, 12 godzin po zastosowaniu dawek przeciwbólowych oraz 15-30 godzin po podaniu dużych dawek terapeutycznych lub zatruciu.

      Eliminacja

      Kwas salicylowy i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Profil nieklinicznych danych o bezpieczeństwie jest dobrze udokumentowany. W badaniach

      eksperymentalnych na zwierzętach salicylany nie wykazywały żadnego innego uszkodzenia organów poza uszkodzeniem nerek. W badaniach na szczurach, obserwowano działanie fetotoksyczne

      i teratogenne kwasu acetylosalicylowego przy dawkach toksycznych dla matki. Znaczenie kliniczne nie jest znane, ponieważ dawki stosowane w badaniach przedklinicznych są znacznie większe

      (co najmniej 7 razy) niż maksymalne zalecane dawki dla wybranych wskazań sercowo-naczyniowych.

      Kwas acetylosalicylowy był szeroko badany z uwzględnieniem działania mutagennego

      i rakotwórczego. Wyniki jako całość nie wskazują na działanie mutagenne i rakotwórcze w badaniach na myszach i szczurach.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń tabletki:

      Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia kukurydziana Krzemionka koloidalna bezwodna Kwas stearynowy

      Otoczka tabletki:

      Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) Polisorbat 80

      Sodu laurylosiarczan Trietylu cytrynian Talk

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 2 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Blistry:

      Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

      Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

      Pojemnik do tabletek:

      Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

      Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty w celu ochrony przed wilgocią.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blister (PVC/Aluminium).

      Pojemnik do tabletek z HDPE z wieczkiem z LDPE. Pojemnik do tabletek z LDPE z wieczkiem z PP.

      Wielkości opakowań:

      Blistry: 10, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 100 tabletek dojelitowych.

      Pojemniki do tabletek: 10, 30, 50, 100, 500 tabletek dojelitowych. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Bez specjalnych wymagań.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o. ul. Emilii Plater 53

    00-113 Warszawa

  12. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. 75 mg: 18758

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.10.2011 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 06.04.2017

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: