Reklama:

Fexofenadine hydrochloride Cipla

Substancja czynna: Fexofenadini hydrochloridum 180 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki powlekane , 180 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Fexofenadine hydrochloride Cipla, 180 mg tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka powlekana zawiera 180 mg feksofenadyny chlorowodorku. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka powlekana

    Podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane w kolorze żółtym, gładkie z jednej strony i ze znajdującą się po środku linią podziału po drugiej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.

    Wymiary: 17,00 x 8,00 mm

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Produkt leczniczy Fexofenadine hydrochloride Cipla 180 mg jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i więcej w celu zmniejszenia objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dorośli

      Zalecana dawka feksofenadyny chlorowodorku dla dorosłych wynosi 180 mg raz na dobę przed posiłkiem.

      Feksofenadyna jest farmakologicznie czynnym metabolitem terfenadyny.

      Dzieci i młodzież

      Młodzież w wieku 12 i więcej lat

      Zalecana dawka feksofenadyny chlorowodorku dla młodzieży w wieku 12 lat i więcej wynosi 180 mg raz na dobę przed posiłkiem.

      Dzieci w wieku poniżej 12 lat

      Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania feksofenadyny chlorowodorku w dawce 180 mg u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

      Szczególne grupy pacjentów

      Badania obejmujące grupy szczególnego ryzyka (pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby) wskazują, że nie ma konieczności dostosowania dawki feksofenadyny chlorowodorku u takich pacjentów.

      Sposób podawania

      Tabletka chlorowodorku feksofenadyny służy do podawania doustnego.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

    7. Specjalne ostrzeżenia i specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Podobnie jak w przypadku większości nowych produktów leczniczych, dostępne są tylko ograniczone dane dotyczące pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniem

      czynności nerek lub wątroby. W takich grupach pacjentów feksofenadyny chlorowodorek należy stosować z ostrożnością.

      Należy ostrzec pacjentów z przebytą lub trwającą chorobą układu krążenia, że leki

      przeciwhistaminowe jako klasa związane są z działaniami niepożądanymi, częstoskurczem i kołataniem serca (patrz punkt 4.8).

      Substancja pomocnicza

      Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za

      „wolny od sodu”.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Feksofenadyna nie podlega metabolizmowi wątrobowemu, w związku z czym nie wchodzi w interakcje z innymi produktami leczniczymi na drodze mechanizmów wątrobowych.

      Stwierdzono, że podawanie feksofenadyny chlorowodorku jednocześnie z erytromycyną lub ketokonazolem powoduje 2-3-krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Zmianom tym nie towarzyszył żaden wpływ na odstęp QT ani też zwiększenie częstości występowania ani nasilenia działań niepożądanych w porównaniu do podawania tego produktu leczniczego w monoterapii.

      Badania na zwierzętach wykazały, że zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu obserwowane po podawaniu jednocześnie z erytromycyną lub ketokonazolem wydaje się

      wynikać ze zwiększenia wchłaniania z przewodu pokarmowego oraz, odpowiednio, zmniejszenia wydalania z żółcią lub wydzielania do przewodu pokarmowego.

      Nie zaobserwowano żadnych interakcji pomiędzy feksofenadyną a omeprazolem. Jednakże podanie leku zobojętniającego zawierającego wodorotlenek glinu i magnezu w postaci żelu 15 minut przed podaniem feksofenadyny chlorowodorku powoduje zmniejszenie dostępności

      biologicznej, najprawdopodobniej z powodu wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się zachowanie dwugodzinnego odstępu pomiędzy podaniem feksofenadyny chlorowodorku a podaniem leków zobojętniających zawierających wodorotlenek glinu i magnezu.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Ciąża

      Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania feksofenadyny chlorowodorku u kobiet w okresie ciąży.

      Ograniczone badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i(lub) płodu, przebieg porodu ani rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Feksofenadyny chlorowodorku nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne.

      Karmienie piersią

      Nie ma danych dotyczących składu mleka ludzkiego po podaniu feksofenadyny chlorowodorku.

      Jednakże w razie podawania terfenadyny karmiącym matkom stwierdzono obecność

      feksofenadyny w mleku matki. W związku z tym nie zaleca się podawania feksofenadyny chlorowodorku kobietom karmiącym piersią.

      Płodność

      Nie ma danych dotyczących wpływu feksofenadyny chlorowodorku w tabletkach na płodność u ludzi.

      W badaniach na myszach, którym podawano feksofenadynę, nie wykazano zaburzenia płodności (patrz punkt 5.3).

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Na podstawie profilu farmakodynamicznego i zgłaszanych działań niepożądanych jest praktycznie niemożliwe, aby feksofenadyny chlorowodorek w postaci tabletek wywierał

      jakikolwiek wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W obiektywnych testach wykazano, że feksofenadyny chlorowodorek nie ma znaczącego wpływu na czynność ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy i wykonywać inne czynności wymagające koncentracji. Jednakże zaleca się sprawdzić indywidulaną reakcję danego pacjenta przed prowadzeniem pojazdu lub wykonywaniem innych skomplikowanych działań, aby zidentyfikować wrażliwych pacjentów z nietypową reakcją na produkty lecznicze.

    15. Działania niepożądane

    16. Działania niepożądane zostały zestawione według częstości ich występowania:

      bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000) oraz nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

      W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się ciężkością.

      U dorosłych biorących udział w badaniach klinicznych następujące działania niepożądane występowały z częstością podobną do obserwowanej u pacjentów otrzymujących placebo.

      Zaburzenia układu nerwowego

      Często: ból głowy, senność, zawroty głowy

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Często: nudności

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Niezbyt często: uczucie zmęczenia

      Następujące działanie niepożądane zaobserwowano u dorosłych po wprowadzeniu produktu do obrotu. Częstość występowania tych działań jest nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Reakcje nadwrażliwości objawiające się w postaci obrzęku naczynioruchowego, ucisku w klatce piersiowej, duszności, uderzeń gorąca i ogólnoustrojowej reakcji anafilaktycznej

      Zaburzenia psychiczne

      Bezsenność, nerwowość, zaburzenia snu lub koszmary senne i (lub) intensywne sny (paroniria)

      Zaburzenia serca

      Częstoskurcz, kołatanie serca

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Biegunka

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Wysypka, pokrzywka, świąd

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

      Tel.: + 48 22 49 21 301,

      Faks: + 48 22 49 21 309,

      e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. Po przedawkowaniu feksofenadyny chlorowodorku zgłaszano zawroty głowy, senność,

      zmęczenie i suchość w jamie ustnej. Zdrowym ochotnikom podawano pojedyncze dawki do 800 mg oraz dawki do 690 mg dwa razy na dobę przez 1 miesiąc lub 240 mg raz na dobę przez

      1 rok bez wystąpienia klinicznie znaczących działań niepożądanych w porównaniu do podawania placebo. Nie określono maksymalnej tolerowanej dawki feksofenadyny chlorowodorku.

      Należy rozważyć zastosowanie standardowego postępowania w celu usunięcia niewchłoniętego produktu leczniczego. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Hemodializa nie usuwa skutecznie feksofenadyny chlorowodorku z krwi.

      Nie ma znanej swoistej odtrutki.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego.

      Kod ATC: R06A X26.

      Mechanizm działania

      Feksofenadyny chlorowodorek jest lekiem przeciwhistaminowym działającym na receptory H1 pozbawionym działania uspokajającego. Feksofenadyna jest farmakologicznie czynnym metabolitem terfenadyny.

      Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

      Badanie dermografizmu z użyciem histaminy po podawaniu feksofenadyny chlorowodorku raz i dwa razy na dobę wykazały, że ten produkt leczniczy wykazuje działanie przeciwhistaminowe rozpoczynające się w ciągu jednej godziny od podania, osiągające maksimum po 6 godzinach i utrzymujące się 24 godziny. Nie stwierdzono objawów tolerancji na to działanie po 28 dniach podawania produktu. Stwierdzono istnienie dodatniej zależności reakcji od dawki dla zakresu dawek doustnych do 10 mg do 130 mg. Stwierdzono, że w tym modelu działania

      przeciwhistaminowego do osiągnięcia stałego działania utrzymującego się przez 24 godzin wymagana jest dawka co najmniej 130 mg. Maksymalne zahamowanie reakcji dermografizmu przekraczało 80%.

      Nie zaobserwowano znaczących zmian odstępu QTc u pacjentów z sezonowym alergicznym

      zapaleniem błony śluzowej nosa, którym podawano feksofenadyny chlorowodorek w dawce do 240 mg dwa razy na dobę przez 2 tygodnie w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo. Nie zaobserwowano znaczących zmian odstępu QTc u zdrowych ochotników, którym podawano feksofenadyny chlorowodorek w dawce do 60 mg dwa razy na dobę przez 6 miesięcy, 400 mg dwa razy na dobę przez 6,5 dnia i 240 mg raz na dobę przez 1 rok w porównaniu do osób otrzymujących placebo. Feksofenadyna w stężeniu 32 razy większym od stężenia

      terapeutycznego u człowieka nie miała żadnego wpływu na opóźniony prostowniczy kanał potasowy sklonowany z ludzkiego serca.

      Feksofenadyny chlorowodorek (5-10 mg/kg mc. doustnie) hamował wywołany antygenem skurcz oskrzeli u uwrażliwionych świnek morskich, a w stężeniu większym od terapeutycznego (10-

      100 μM) hamował wydzielanie histaminy przez komórki tuczne otrzewnej.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Feksofenadyny chlorowodorek jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym, z wartością Tmaks wynoszącą około 1-3 godzin od podania. Średnia wartość Cmaks po podawaniu dawki 180 mg raz na dobę wynosiła około 494 ng/ml.

      Dystrybucja

      Feksofenadyna wiąże się z białkami osocza w 60-70%. Metabolizm i eliminacja

      Feksofenadyna podlega tylko w niewielkim stopniu metabolizmowi (wątrobowemu, jak i pozawątrobowemu), jako że jest jedynym związkiem wykrywanym w większych ilościach w moczu i kale zwierząt i ludzi. Wykres stężenia feksofenadyny w osoczu maleje w sposób dwuwykładniczy, z końcowym okresem półtrwania w fazie eliminacji wynoszącym od 11 do

      15 godzin po podaniu wielokrotnym. Farmakokinetyka feksofenadyny po podaniu jednorazowej dawki i wielu dawek jest liniowa dla dawek doustnych do 120 mg dwa razy na dobę. Dawka

      240 mg dwa razy na dobę powoduje nieco większe od proporcjonalnego zwiększenie (8,8%) pola pod krzywą w stanie stacjonarnym, co wskazuje, że farmakokinetyka feksofenadyny jest praktycznie liniowa w zakresie dawek od 40 mg do 240 mg na dobę. Uważa się, że główną drogą eliminacji jest wydalanie z żółcią, natomiast maksymalnie 10% przyjętej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej z moczem.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Psy tolerowały dawkę 450 mg/kg podawaną dwa razy na dobę przez 6 miesięcy i nie wykazały żadnych objawów działania toksycznego poza sporadycznymi wymiotami. Ponadto w badaniach na psach i szczurach obejmujących podanie pojedynczej dawki w badaniu pośmiertnym nie stwierdzono żadnych znaczących obserwacji związanych z leczeniem.

      Badania dystrybucji feksofenadyny chlorowodorku znakowanego radioizotopem w tkankach szczurów wykazały, że feksofenadyna nie przenika bariery krew-mózg.

      W różnych testach mutagenności in vitro i in vivo wykazano, że feksofenadyny chlorowodorek nie ma działania mutagennego.

      Możliwe rakotwórcze działanie feksofenadyny chlorowodorku oceniono na podstawie badań terfenadyny oraz dodatkowo badań farmakokinetycznych określających ekspozycję na feksofenadyny chlorowodorek (na podstawie wartości AUC w osoczu). Nie zaobserwowano

      żadnych dowodów działania rakotwórczego u szczurów i myszy, którym podawano terfenadynę (w dawce do 150 mg/kg/dobę).

      W badaniu toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa obejmującego myszy feksofenadyny chlorowodorek nie zaburzał płodności, nie miał działania teratogennego i nie wpływał na rozwój przed- i pourodzeniowy.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń tabletki

      Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia kukurydziana Kroskarmeloza sodowa Powidon

      Magnezu stearynian

      Otoczka tabletki

      Hypromeloza

      Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 400

      Makrogol 4000

      Żelaza tlenek żółty (E172)

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy

    5. Okres ważności

    6. 2 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania produktu leczniczego.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku. 10, 15, 20, 30, 50, 100 lub 200 tabletek w opakowaniu.

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

    12. Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Cipla Europe NV

    De Keyserlei 58-60, Box-19, 2018, Antwerpia, Belgia

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  14. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

21.03.2019

Reklama: