Reklama:

Silamil

Substancja czynna: Solifenacini succinas 10 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki powlekane , 10 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Silamil, 10 mg, tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.

    Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 128 mg laktozy jednowodnej.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka powlekana

    Jasnoróżowa, okrągła tabletka powlekana z wytłoczonym kodem „RK76” z jednej strony i gładka po drugiej stronie. Tabletki mają długość około 7,5 mm.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Leczenie objawowe naglącego nietrzymania moczu i (lub) częstomoczu oraz parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku

      Zalecana dawka wynosi 5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę.

      Tabletki 5 mg solifenacyny w postaci bursztynianu mogą być stosowane w celu odpowiedniego dawkowania.

      Szczególne grupy pacjentów

      Dzieci i młodzież

      Ponieważ nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, produktu leczniczego Silamil nie należy stosować u dzieci.

      Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

      U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny >30 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) należy zachować ostrożność i nie stosować dawki większej niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).

      1

      Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

      U pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna.

      U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 w skali Child- Pugh) należy zachować ostrożność podczas leczenia i nie stosować dawki większej niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).

      Silne inhibitory cytochromu P450 3A4

      Podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub leczniczych dawek innych silnych inhibitorów CYP3A4, np. rytonawiru, nelfinawiru, itrakonazolu maksymalna dawka produktu leczniczego Silamil nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.5).

      Sposób stosowania

      Tabletki produktu leczniczego Silamil należy przyjmować doustnie, bez żucia lub rozkruszania, popijając płynem. Można je przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

    5. Przeciwwskazania

    6. Stosowanie solifenacyny jest przeciwwskazane u pacjentów z zatrzymaniem moczu, ciężkimi

      zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (w tym z toksycznym rozdęciem okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania oraz u pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia tych chorób.

      • U pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

      • U pacjentów poddawanych hemodializie (patrz punkt 5.2).

      • U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

      • U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami

        czynności wątroby, leczonych jednocześnie silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5).

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Silamil należy rozważyć inne przyczyny

      częstomoczu (niewydolność serca lub choroba nerek). W razie zakażenia układu moczowego należy rozpocząć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.

      Produkt leczniczy Silamil należy stosować ostrożnie u pacjentów:

      • z istotnym klinicznie zwężeniem drogi odpływu moczu z pęcherza z ryzykiem zatrzymania moczu;

      • z zaburzeniami drożności przewodu pokarmowego.

      • z ryzykiem zwolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego.

      • z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min; patrz punkty 4.2 i 5.2), u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg.

      • z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 wg skali Childa-Pugha; patrz punkty 4.2 i 5.2); u tych pacjentów nie należy stosować dawki większej niż 5 mg.

      • jednocześnie leczonych silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkty 4.2 i 4.5).

      • z przepukliną rozworu przełykowego, refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub)

        jednocześnie otrzymujących produkty lecznicze, które mogą spowodować lub zaostrzyć zapalenie przełyku (takie jak bisfosfoniany).

      • z neuropatią autonomicznego układu nerwowego.

      U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak wcześniej stwierdzony zespół wydłużonego odstępu QT i hipokaliemia, obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes.

      Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u pacjentów z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia neurogennego.

      Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.

      U niektórych pacjentów otrzymujących solifenacynę notowano obrzęk naczynioruchowy

      z niedrożnością dróg oddechowych. W takim wypadku produkt leczniczy Silamil należy odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) postępowanie.

      U niektórych pacjentów leczonych solifenacyną zgłaszano występowanie reakcji anafilaktycznej. Jeśli u pacjenta rozwinie się reakcja anafilaktyczna, leczenie solifenacyną należy przerwać i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) postępowanie.

      Maksymalne działanie produktu leczniczego Silamil występuje najwcześniej po 4 tygodniach leczenia.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Interakcje farmakologiczne

      Jednoczesne stosowanie z innymi produktami leczniczymi o własnościach cholinolitycznych może spowodować nasilenie działania leczniczego i wystąpienie działań niepożądanych. Należy zachować przerwę około tygodnia między odstawieniem produktu leczniczego Silamil, a podjęciem leczenia innym produktem leczniczym o działaniu cholinolitycznym. Jednoczesne stosowanie agonistów

      receptorów cholinergicznych może osłabić działanie lecznicze solifenacyny.

      Solifenacyna może osłabiać działanie produktów leczniczych pobudzających perystaltykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.

      Interakcje farmakokinetyczne

      W badaniach in vitro wykazano, że solifenacyna w stężeniach terapeutycznych nie hamuje aktywności izoenzymów CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 lub 3A4, pochodzących z mikrosomów ludzkiej wątroby.

      Dlatego jest mało prawdopodobne, aby solifenacyna zmieniała klirens produktów leczniczych metabolizowanych przez te enzymy.

      Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę solifenacyny

      Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4. Jednoczesne podawanie ketokonazolu (200 mg/dobę), silnego inhibitora CYP3A4, powodowało dwukrotne zwiększenie AUC solifenacyny, zaś po podaniu ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę zwiększenie to było trzykrotne. Dlatego największa dawka produktu leczniczego Silamil stosowanego jednocześnie z ketokonazolem lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (tj. rytonawir, nelfinawir, itrakonazol) w dawkach leczniczych, nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.2).

      Jednoczesne stosowanie solifenacyny i silnych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane u

      pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby.

      Nie badano wpływu indukcji enzymów na farmakokinetykę solifenacyny i jej metabolitów ani wpływu substratów o większym powinowactwie do CYP3A4 na ekspozycję na solifenacynę. Ponieważ solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4, możliwe są jej interakcje farmakokinetyczne

      z innymi substratami CYP3A4 o większym powinowactwie (tj. werapamil, diltiazem) oraz z induktorami CYP3A4 (tj. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina).

      Wpływ solifenacyny na farmakokinetykę innych produktów leczniczych

      3

      Doustne środki antykoncepcyjne

      Nie wykazano interakcji farmakokinetycznej solifenacyny ze złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol/lewonorgestrel).

      Warfaryna

      Stosowanie produktu leczniczego Silamil nie zmieniało farmakokinetyki R-warfaryny i S-warfaryny ani ich wpływu na czas protrombinowy.

      Digoksyna

      Stosowanie produktu leczniczego Silamil nie wpływało na farmakokinetykę digoksyny.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Ciąża

      Nie ma dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania solifenacyny w czasie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego szkodliwego wpływu na płodność, rozwój zarodka i (lub) płodu albo przebieg porodu (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Silamil w okresie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują antykoncepcji.

      Karmienie piersią

      Nie ma danych dotyczących przenikania solifenacyny do mleka kobiecego. U myszy solifenacyna i (lub) jej metabolity przenikały do mleka matki, powodując u noworodków zależne od dawki zaburzenia prawidłowego rozwoju (patrz punkt 5.3). Produktu leczniczego Silamil nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Solifenacyna, tak jak inne produkty lecznicze o działaniu cholinolitycznym, może powodować zaburzenia widzenia, rzadziej senność i zmęczenie (patrz punkt 4.8), dlatego może niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    15. Działania niepożądane

    16. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

      Na skutek farmakologicznego działania solifenacyny, produkt leczniczy Silamil może powodować działania niepożądane wynikające z jego działania cholinolitycznego, na ogół o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu. Ich częstość jest zależna od dawki.

      Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym solifenacyny była suchość w jamie ustnej, występująca u 11% pacjentów przyjmujących solifenacynę w dawce 5 mg raz na dobę, u 22%

      pacjentów przyjmujących 10 mg raz na dobę i u 4% pacjentów otrzymujących placebo. Nasilenie tego działania niepożądanego było na ogół lekkie i tylko sporadycznie było przyczyną przerwania leczenia. Zasadniczo przestrzeganie przez pacjentów zaleceń dotyczących leczenia było bardzo dobre (około 99%), a około 90% pacjentów otrzymujących solifenacynę ukończyło badanie obejmujące 12 tygodni leczenia.

      Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

      Klasyfikacja układów i narządów

      Bardzo często (≥1/10)

      Często (≥1/100,

      <1/10

      Niezbyt często (≥1/1000,

      <1/100)

      Rzadko (≥1/10 000,

      <1/1000)

      Bardzo rzadko (<1/10 000)

      Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie

      dostępnych

      danych)

      Zakażenia i zarażenia

      pasożytnicze

      Zakażenie dróg moczowych Zapalenie

      pęcherza moczowego

      Zaburzenia układu immunologicz

      nego

      Reakcja anafilaktyczna

      *

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      Zmniejszenie apetytu* Hiperkaliemia

      *

      Zaburzenia psychiczne

      Omamy*

      Stan splątania*

      Urojenia*

      Zaburzenia układu nerwowego

      Senność, Zaburzenia smaku

      Zawroty głowy* Ból

      głowy*

      Zaburzenia oka

      Niewyraźne widzenie

      Suchość oczu

      Jaskra*

      Zaburzenia serca

      Zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes* Wydłużenie odstępu QT* Migotanie przedsionków

      *

      Kołatanie

      serca* Tachykardia*

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej

      i śródpiersia

      Suchość błony śluzowej nosa

      Dysfonia*

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Suchość w

      jamie ustnej

      Zaparcie, Nudności Niestrawność Ból brzucha

      Choroba refluksowa żołądkowo- przełykowa Suchość w gardle

      Niedrożn ość jelita grubego Kamienie kałowe Wymioty

      *

      Niedrożność jelit* Odczucie dyskomfortu w jamie brzusznej*

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Zaburzenia czynności wątroby*

      Nieprawidłow e wyniki

      5

      badań*

      czynności wątroby*

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Suchość skóry

      Wysypka

      *

      Świąd*

      Rumień wielopost aciowy* Pokrzywk a*

      Obrzęk naczynior ucho

      wy*

      Złuszczające zapalenie skóry*

      Zaburzenia mięśniowo-

      szkieletowe i tkanki łącznej

      Osłabienie mięśni*

      Zaburzenia

      nerek i dróg moczowych

      Trudności w

      oddawaniu moczu

      Zatrzyma nie moczu

      Zaburzenia

      czynności nerek*

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu

      podania

      Zmęczenie, obrzęki obwodowe

      *obserwowane po wprowadzeniu solifenacyny do obrotu

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. Objawy

      Przedawkowanie solifenacyny bursztynianu może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych wynikających z jej działania cholinolitycznego. Największą dawką solifenacyny w postaci bursztynianiu przypadkowo podaną temu samemu pacjentowi było 280 mg w ciągu 5 godzin, co spowodowało wystąpienie zmian stanu psychicznego, niewymagających hospitalizacji.

      Postępowanie

      W razie przedawkowania solifenacyny bursztynianu należy zastosować węgiel aktywny. Płukanie żołądka jest skuteczne, jeśli zostanie wykonane w ciągu 1 godziny, lecz nie należy prowokować wymiotów.

      Tak jak w przypadku innych produktów leczniczych o działaniu cholinolitycznym, objawy można leczyć następująco:

      • ciężkie ośrodkowe objawy cholinolityczne, takie jak omamy lub nadmierne pobudzenie: zastosować fizostygminę lub karbachol.

      • drgawki lub nadmierne pobudzenie: zastosować benzodiazepiny.

      • niewydolność oddechowa: zastosować sztuczną wentylację.

      • tachykardia: zastosować produkty lecznicze o działaniu beta-adrenolitycznym.

      • zatrzymanie moczu: zastosować cewnikowanie pęcherza.

      • rozszerzenie źrenic: zastosować krople do oczu z pilokarpiną i (lub) umieścić pacjenta w ciemnym pomieszczeniu.

      Podobnie jak w wypadku przedawkowania innych produktów leczniczych o działaniu

      przeciwmuskarynowym, należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów z ryzykiem wydłużenia odstępu QT (tj. hipokaliemia, bradykardia i jednoczesne podawanie produktów leczniczych, które mogą wydłużać odstęp QT) i pacjentów z istotnymi, współistniejącymi chorobami serca (tj.

      niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu, zastoinowa niewydolność serca).

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki urologiczne, spazmolityki. Kod ATC: G04BD08 Mechanizm działania

      Solifenacyna jest konkurencyjnym, wybiórczym antagonistą receptora cholinergicznego.

      Pęcherz moczowy jest unerwiony przez przywspółczulne cholinergiczne włókna nerwowe.

      Acetylocholina powoduje skurcz mięśni gładkich wypieracza poprzez receptory muskarynowe, głównie podtyp M3. Farmakologiczne badania in vitro i in vivo wskazują, że solifenacyna jest konkurencyjnym inhibitorem podtypu M3 receptora muskarynowego. Stwierdzono ponadto, że jest ona wybiórczym antagonistą receptorów muskarynowych o małym lub żadnym powinowactwie wobec innych badanych receptorów i kanałów jonowych.

      Działania farmakodynamiczne

      Leczenie solifenacyną w dawkach dobowych 5 mg i 10 mg oceniano u mężczyzn i kobiet

      z nadreaktywnym pęcherzem w kilku randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą.

      Jak przedstawiono w poniższej tabeli, solifenacyna w dawce 5 mg i 10 mg powodowała w porównaniu z placebo statystycznie znaczącą poprawę w odniesieniu do głównych i drugorzędowych punktów końcowych. Skuteczność leczenia obserwowano w ciągu tygodnia od jego rozpoczęcia i działanie to stabilizowało się w okresie 12 tygodni. W długotrwałym otwartym badaniu wykazano utrzymywanie się skuteczności produktu leczniczego przez co najmniej 12 miesięcy. Spośród pacjentów z

      nietrzymaniem moczu przed rozpoczęciem leczenia, po 12 tygodniach epizody nietrzymania moczu całkowicie ustąpiły u około 50% pacjentów, zaś u 35% pacjentów częstość oddawania moczu

      zmniejszyła się do mniej niż 8 mikcji na dobę. Leczenie objawów nadreaktywnego pęcherza wpływało również korzystnie na kilka parametrów jakości życia (QoL), takie jak ogólne poczucie zdrowia, wpływ nietrzymania moczu na jakość życia, ograniczenia pełnionej roli, ograniczenia natury fizycznej, ograniczenia społeczne, emocje, ciężkość objawów, nasilenie objawów i jakość snu i (lub) witalność.

      Wyniki (łączne dane) czterech kontrolowanych badań III fazy, w których leczenie trwało 12 tygodni

      Placebo

      Solifenacyny

      bursztynian 5 mg raz na dobę

      Solifenacyny

      bursztynian 10 mg raz na dobę

      Tolterodyna 2 mg dwa

      razy na dobę

      Liczba mikcji/24h

      7

      Średnia wartość wyjściowa Średnie zmniejszenie wobec wartości

      wyjściowej

      % zmiany wobec wartości wyjściowej

      n

      wartość p*

      11,9

      1,4

      (12%)

      1138

      12,1

      2,3

      (19%)

      552

      <0,001

      11,9

      2,7

      (23%)

      1158

      <0,001

      12,1

      1,9

      (16%)

      250

      0,004

      Liczba incydentów parcia naglącego/24h

      Średnia wartość wyjściowa Średnie zmniejszenie wobec wartości

      wyjściowej

      % zmiany wobec wartości wyjściowej

      n

      wartość p*

      6,3

      2,0

      (32%)

      1124

      5,9

      2,9

      (49%)

      548

      <0,001

      6,2

      3,4

      (55%)

      1151

      <0,001

      5,4

      2,1

      (39%)

      250

      0,031

      Liczba epizodów nietrzymania moczu/24 h

      Średnia wartość wyjściowa Średnie zmniejszenie wobec wartości

      wyjściowej

      % zmiany wobec wartości wyjściowej

      n

      wartość p*

      2,9

      1,1

      (38%)

      781

      2,6

      1,5

      (58%)

      314

      <0,001

      2,9

      1,8

      (62%)

      778

      <0,001

      2,3

      1,1

      (48%)

      157

      0,009

      Liczba epizodów nykturii/24 h

      Średnia wartość wyjściowa Średnie zmniejszenie wobec wartości

      wyjściowej

      % zmiany wobec wartości wyjściowej

      n

      wartość p*

      1,8

      0,4

      (22%)

      1005

      2,0

      0,6

      (30%)

      494

      0,025

      1,8

      0,6

      (33%)

      1035

      <0,001

      1,9

      0,5

      (26%)

      232

      0,199

      Objętość moczu na mikcję

      Średnia wartość wyjściowa Średnie zmniejszenie wobec wartości

      wyjściowej

      % zmiany wobec wartości wyjściowej

      n

      wartość p*

      166 ml

      9 ml

      (5%)

      1135

      146 ml

      32 ml

      (21%)

      552

      <0,001

      163 ml

      43 ml

      (26%)

      1156

      <0,001

      147 ml

      24 ml

      (16%)

      250

      <0,001

      Liczba wkładek/24 h

      Średnia wartość wyjściowa Średnie zmniejszenie wobec wartości

      wyjściowej

      % zmiany wobec wartości wyjściowej

      n

      wartość p*

      3,0

      0,8

      (27%)

      238

      2,8

      1,3

      (46%)

      236

      <0,001

      2,7

      1,3

      (48%)

      242

      <0,001

      2,7

      1,0

      (37%)

      250

      0,010

      Uwaga: W 4 kluczowych badaniach klinicznych stosowano solifenacynę o mocy 10 mg i placebo. W 2 z tych 4 badań stosowano również solifenacynę o mocy 5 mg, a w jednym z badań tolterodynę w dawce 2 mg dwa razy na dobę.

      Nie wszystkie parametry i nie wszystkie badane grupy oceniano w każdym z badań, dlatego podana liczba pacjentów może różnić się w odniesieniu do poszczególnych parametrów i leczonych grup.

      * Wartość p w porównaniu z placebo.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Solifenacyna przyjęta w postaci tabletek uzyskuje maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) po 3 do 8 godzinach. Wartość tmax jest niezależna od dawki. Wartości Cmax oraz pola pod krzywą (AUC) zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zakresie od 5 mg do 40 mg. Całkowita biodostępność wynosi około 90%.

      Spożycie posiłku nie wpływa na wartości Cmax ani AUC solifenacyny. Dystrybucja

      Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 l. Solifenacyna jest w znacznym stopniu (około 98%) związana z białkami osocza, głównie z kwaśną alfa-1- glikoproteiną.

      Metabolizm

      Solifenacyna podlega znacznemu metabolizmowi w wątrobie, głównie z udziałem układu cytochromu P450 3A4 (CYP3A4). Istnieją również alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą uczestniczyć

      w przemianach solifenacyny. Klirens układowy solifenacyny wynosi około 9,5 l/godzinę, a końcowy okres półtrwania wynosi 45 do 68 godzin. Po podaniu doustnym w osoczu wyodrębniono, oprócz samej solifenacyny, jeden metabolit czynny farmakologicznie (4R-hydroksysolifenacyna) oraz trzy metabolity nieczynne farmakologicznie (N-glukuronid, N-tlenek i 4R-hydroksy-N-tlenek solifenacyny).

      Wydalanie

      Po 26 dniach od podania znakowanej radioizotopem 14C solifenacyny w pojedynczej dawce 10 mg, około 70% radioaktywności wykryto w moczu, a 23% w kale. Około 11% radioaktywności w moczu pochodziło z niezmienionej substancji czynnej, około 18% z N-tlenku, 9% z 4R-hydroksy-N-tlenku, a 8% z czynnego metabolitu 4R-hydroksysolifenacyny.

      Liniowość lub nieliniowość

      Farmakokinetyka solifenacyny jest liniowa w zakresie dawek leczniczych. Szczególne grupy pacjentów

      Pacjenci w podeszłym wieku

      Modyfikacja dawki produktu leczniczego w zależności od wieku pacjenta nie jest konieczna. Wyniki badań u osób w podeszłym wieku wykazały, że ekspozycja na solifenacynę (wyrażona jako AUC) po podaniu solifenacyny bursztynianu (5 mg i 10 mg raz na dobę) była podobna u zdrowych osób w podeszłym wieku (65-80 lat) i u zdrowych osób młodych (w wieku poniżej 55 lat). Średnia szybkość wchłaniania wyrażona jako tmax była nieco mniejsza u osób w podeszłym wieku, zaś końcowy okres półtrwania był u osób starszych dłuższy o około 20%. Te nieznaczne różnice uznano za nieistotne klinicznie.

      Nie ustalono farmakokinetyki solifenacyny u dzieci i młodzieży.

      9

      Płeć

      Na farmakokinetykę solifenacyny nie ma wpływu płeć pacjenta.

      Rasa

      Farmakokinetyka solifenacyny nie zależy od rasy.

      Zaburzenia czynności nerek

      Wartości AUC i Cmax solifenacyny u pacjentów z lekkimi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie różniły się znacząco od wartości stwierdzanych u zdrowych ochotników. U pacjentów

      z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) ekspozycja na solifenacynę była znacznie większa niż w grupie kontrolnej, ze zwiększeniem Cmax o około 30%, AUC o ponad 100%, a t1/2 o ponad 60%. Zaobserwowano istotną statystycznie zależność między klirensem kreatyniny i klirensem solifenacyny.

      Nie badano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów poddawanych hemodializie.

      Zaburzenia czynności wątroby

      Umiarkowane zaburzenia czynności wątroby (7 do 9 wg skali Childa-Pugha) nie zmieniały wartości Cmax, wartość AUC zwiększały o 60% i podwajały t1/2. Nie badano farmakokinetyki solifenacyny

      u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących

      bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, wpływu na płodność, rozwój zarodka i płodu, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają

      szczególnego zagrożenia dla człowieka. W badaniach rozwoju przed- i pourodzeniowego myszy podawanie solifenacyny karmiącym samicom powodowało istotne klinicznie, zależne od dawki

      zmniejszenie liczby żywych urodzeń, zmniejszenie wagi urodzeniowej i wolniejszy rozwój fizyczny potomstwa. U młodych myszy podawanie od 10. lub od 21. dnia po urodzeniu solifenacyny w dawkach wywołujących działanie farmakologiczne powodowało zależne od dawki zwiększenie śmiertelności bez uprzednich objawów klinicznych. W obu grupach śmiertelność była większa niż u dorosłych myszy.

      U młodych myszy, które otrzymywały solifenacynę od 10. dnia po urodzeniu, stężenie produktu leczniczego w osoczu było większe niż u dorosłych myszy, zaś u tych, którym podawano solifenacynę od 21. dnia po urodzeniu, ogólnoustrojowa ekspozycja była porównywalna z ekspozycją u dorosłych myszy. Kliniczne następstwa zwiększonej śmiertelności u młodych myszy nie są znane.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń tabletki:

      Laktoza bezwodna Hypromeloza 2910 (5 mPA∙s) Skrobia kukurydziana Magnezu stearynian

      Otoczka

      Opadry White YS-1-7040-A# (Hypromeloza 2910, Makrogol 6000, Tytanu dwutlenek (E 171), Talk Żelaza tlenek czerwony (E 172).

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 2 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Opakowania

      Tabletki dostępne są w:

      blistrach z folii PVC/PVDC/Aluminium powleczonej lakierem termicznym na wewnętrznej stronie.

      Butelka HDPE

      Opakowanie zawiera butelkę z białego, nieprzezroczystego HDPE o pojemności 40 ml.

      Wielkość opakowań zawierających blistry:

      30, 50 lub 90 tabletek powlekanych

      Wielkość opakowań zawierających butelkę:

      30, 50, 90 lub 100 tabletek powlekanych

      Nie wszystkie rodzaje i wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Bez specjalnych wymagań.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Ranbaxy (Poland) Sp. z o.o. ul. Kubickiego 11

    02-954 Warszawa

  12. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  14. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

  15. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

11

Reklama: