Spis treści:
- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
- SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
- POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
- SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
- WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
- DANE FARMACEUTYCZNE
- PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
- DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
Wskazania do stosowania
zaawansowanego przerzutowego raka żołądka,
zaawansowanego i (lub) przerzutowego raka piersi.
Ponadto mitomycyna podawana jest dożylnie jako składnik chemioterapii wielolekowej w przypadku:
niedrobnokomórkowego raka płuca,
zaawansowanego raka trzustki.
Dawkowanie i sposób podawania
Produktu leczniczego Mitomycin Accord nie wolno używać w mieszanych wstrzyknięciach.
Inne roztwory do wstrzykiwań lub roztwory do infuzji muszą być podawane oddzielnie.
Należy unikać przypadkowego pozażylnego podania mitomycyny.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Karmienie piersią (patrz punkt 4.6).
Podanie ogólne
Przeciwwskazania bezwzględne obejmują: pancytopenię lub izolowaną leukopenię i (lub) małopłytkowość, skazy krwotoczne i ostre zakażenia.
Przeciwwskazania względne obejmują: zaburzenia wentylacji typu obturacyjnego lub restrykcyjnego,
zaburzenie czynności nerek, zaburzenie czynności wątroby i (lub) zły ogólny stan zdrowia.
Przeciwwskazaniem może być również związek czasowy z radioterapią lub podawaniem innych cytostatyków.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
wstrzyknięcia wykonywać wyłącznie do dużych żył w obrębie kończyn górnych;
wstrzyknięcia nie należy wykonywać bezpośrednio do żyły, lecz do linii dożylnej, przez którą w danym momencie w sposób prawidłowy i bezpieczny podawany jest wlew;
przed usunięciem kaniuli po podaniu produktu do żyły centralnej należy ją przez kilka minut przepłukiwać za pomocą wlewu, aby usunąć resztki mitomycyny.
Jeżeli dojdzie do wynaczynienia, zaleca się natychmiastowe ostrzyknięcie miejsca wynaczynienia roztworem wodorowęglanu sodu 8,4%, a następnie wstrzyknięcie 4 mg deksametazonu.
W pobudzaniu regeneracji uszkodzonych tkanek może być pomocne wstrzyknięcie do krążenia ogólnego 200 mg witaminy B6.
Długotrwałe stosowanie produktu może prowadzić do kumulacji toksycznego wpływu na szpik kostny. Zahamowanie czynności szpiku kostnego może pojawić się z opóźnieniem,
największe nasilenie osiąga po 4-6 tygodniach, kumuluje się po długotrwałym użyciu produktu i często wymaga indywidualnego zmodyfikowania dawkowania.
U pacjentów w podeszłym wieku wydolność narządów wewnętrznych jest często fizjologicznie gorsza. Może to powodować przedłużającą się depresję szpiku kostnego, w związku z czym mitomycynę należy w tej populacji pacjentów podawać z zachowaniem szczególnej ostrożności, ściśle monitorując stan pacjenta.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku wystąpienia nasilenia choroby zakaźnej lub skłonności do krwawień.
Mitomycyna to substancja mutagenna i potencjalnie rakotwórcza dla człowieka. Nie wolno dopuszczać do kontaktu produktu leczniczego ze skórą i błonami śluzowymi.
W przypadku pojawienia się objawów ze strony układu oddechowego, które nie wynikają z choroby
podstawowej, stosowanie produktu należy natychmiast przerwać. Działania toksyczne na układ oddechowy dobrze poddają się leczeniu glikokortykosteroidami.
Podawanie produktu należy natychmiast przerwać również wówczas, gdy pojawią się objawy hemolizy lub niewydolności nerek (nefrotoksyczności).
Przy dawkach przekraczających 30 mg/m2 pc. opisywano przypadki mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej. Zaleca się ścisłe monitorowanie czynności nerek.
Z najnowszych danych wynika, że właściwym postępowaniem w celu usunięcia kompleksów immunologicznych, które wydają się odgrywać istotną rolę w wywoływaniu objawów, jest wykonanie próby leczenia białkiem A gronkowca złocistego.
U pacjentów leczonych jednocześnie innymi lekami przeciwnowotworowymi opisywano przypadki
białaczki ostrej (w części przypadków poprzedzonej fazą przedbiałaczkową) oraz zespołu mielodysplastycznego.
U pacjentów z obniżoną immunokompetencją, co występuje w trakcie leczenia mitomycyną, zastosowanie szczepionki zawierającej żywe wirusy (np. szepionka przeciwko żółtej febrze) zwiększa ryzyko zakażeń i innych działań niepożądanych takich jak krowianka zgorzelinowa i krowianka uogólniona. Dlatego też w trakcie leczenie nie wolno podawać szczepionek
zawierających żywe wirusy. Zaleca się także zachowanie ostrożności podczas stosowania tego typu szczepionek również po zakończeniu chemoterapii i niestosowanie ich wcześniej niż 3 miesiące od przyjęcia ostatniej dawki chemioterapii (patrz punkt 4.5).
Zalecane badania kontrolne i środki bezpieczeństwa przy podaniu dożylnym:
Przed zastosowaniem leczenia
Morfologia krwi obwodowej
Badania czynnościowe układu oddechowego w przypadku podejrzenia niewydolności oddechowej
Oznaczenie parametrów czynnościowych nerek w celu wykluczenia niewydolności nerek
Oznaczenie parametrów czynnościowych wątroby w celu wykluczenia niewydolności wątroby
W trakcie stosowania leczenia
Regularne oznaczanie morfologii krwi obwodowej
Ścisłe monitorowanie czynności nerek
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Wpływ na płodność, ciążę i laktację Ciąża
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Działania niepożądane
Przedawkowanie
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Właściwości farmakodynamiczne
Właściwości farmakokinetyczne
Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
DANE FARMACEUTYCZNE
Wykaz substancji pomocniczych
Niezgodności farmaceutyczne
Okres ważności
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Rodzaj i zawartość opakowania
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
Mitomycin Accord, 40 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji
1 fiolka zawiera 40 mg mitomycyny.
Po odtworzeniu 1 ml roztworu zawiera 0,5 mg mitomycyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji Niebiesko-fioletowy krążek lub proszek.
Mitomycyna stosowana jest w leczeniu paliatywnym nowotworów.
Mitomycyna podawana jest dożylnie w chemioterapii jednolekowej albo jako składnik polichemioterapii w przypadku:
Dawkowanie
Mitomycyna powinna być stosowana wyłącznie przez lekarzy posiadających doświadczenie w prowadzeniu tego rodzaju leczenia, gdy istnieje ścisłe wskazanie do jej stosowania i przy ciągłej
kontroli parametrów hematologicznych. Istotne jest, aby lek podawać dożylnie. W razie pozażylnego wstrzyknięcia produktu leczniczego dochodzi do rozległej martwicy tkanek mających kontakt z produktem.
O ile lekarz nie zaleci inaczej, mitomycyna podawana jest według opisanego poniżej schematu dawkowania.
Podanie dożylne
W przypadku stosowania w chemioterapii jednolekowej mitomycyna zwykle podawana jest w postaci
szybkiego wstrzyknięcia dożylnego. Zalecane dawkowanie, w zależności od przyjętego schematu wynosi 10 do 20 mg/m2 powierzchni ciała (pc.) co 6 do 8 tygodni, 8 do 12 mg/m2 pc. co 3 do 4
tygodni lub 5 do 10 mg/m2 pc. co 1 do 6 tygodni.
Dawki większe niż 20 mg/m2 wywołują więcej objawów działań toksycznych, bez dodatkowych korzyści terapeutycznych. Maksymalna skumulowana dawka mitomycyny wynosi 60 mg/m2.
Dawkowanie mitomycyny stosowanej jako składnik chemioterapii wielolekowej jest znacznie niższe. Ze względu na ryzyko addytywnego wpływu toksycznego na czynność szpiku kostnego, nie
wolno bez istotnego powodu czynić żadnych odstępstw od protokołów leczenia o ugruntowanym zastosowaniu.
Szczególne populacje pacjentów
Dawkę należy zmniejszyć u pacjentów, których wcześniej poddawano intensywnemu leczeniu cytostatykami, u pacjentów z zahamowaniem czynności szpiku kostnego oraz u pacjentów
w podeszłym wieku.
Pacjenci w podeszłym wieku
Dostępne dane z badań klinicznych dotyczące stosowania mitomycyny u pacjentów w wieku od 65 lat są niewystarczające.
Produktu nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek (patrz punkt 4.3).
Nie zaleca się stosowania mitomycyny u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby, gdyż brak jest
danych dotyczących skuteczności działania i bezpieczeństwa stosowania produktu w tej grupie pacjentów.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności działania mitomycyny u dzieci i młodzieży do 17 lat.
Sposób podawania
Mitomycyna jest przeznaczona do podawania we wstrzyknięciu dożylnym lub infuzji dożylnej po wcześniejszym rozcieńczeniu. Produkt może być wykorzystany częściowo.
Instrukcja dotycząca odtworzenia produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
Produktu leczniczego Mitomycin Accord 40 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/infuzji nie wolno rozpuszczać w wodzie, niezależnie od drogi podania (podanie dożylne)
Uwagi
Ze względu na toksyczny wpływ mitomycyny na szpik kostny, inne metody leczenia wywołujące działanie mielotoksyczne (w szczególności chemioterapia i radioterapia) muszą być stosowane z zachowaniem szczególnej ostrożności, aby zmniejszyć ryzyko
addytywnego, hamującego wpływu na czynność szpiku kostnego.
Istotne jest, aby lek podawać dożylnie. W razie pozażylnego wstrzyknięcia produktu leczniczego dochodzi do rozległej martwicy tkanek mających kontakt z produktem. Aby nie dopuścić do powstania martwicy, należy stosować następujące zalecenia:
Możliwe jest wystąpienie interakcji prowadzących do mielotoksyczności między mitomycyną, a innymi produktami leczniczymi i niefarmakologicznymi metodami leczenia wywierającymi również
toksyczny wpływ na szpik kostny (w szczególności innymi produktami leczniczymi z grupy cytostatyków oraz radioterapią).
Jednoczesne stosowanie mitomycyny z alkaloidami barwinka lub z bleomycyną może prowadzić do
nasilenia toksycznego wpływu na układ oddechowy.
U pacjentów otrzymujących mitomycynę łącznie z 5-fluorouracylem lub tamoksyfenem opisywano
zwiększone ryzyko zespołu hemolityczno-mocznicowego.
W doświadczeniach na zwierzętach stwierdzono, że chlorowodorek pirydoksyny (witamina B6) znosi
działanie mitomycyny.
Pacjentów aktualnie poddawanym leczeniu mitomycyną nie należy szczepić żywymi szczepionkami
we wstrzyknięciach (patrz punkt 4.4).
Mitomycyna może nasilać kardiotoksyczne działanie doksorubicyny.
Brak danych dotyczących stosowania mitomycyny u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano wpływ na rozrodczość (patrz punkt 5.3). Mitomycyna wywiera działanie mutagenne, teratogenne i rakotwórcze i może w związku z tym upośledzać rozwój zarodka. Mitomycyny nie
należy stosować w okresie ciąży. W przypadku konieczności zastosowania mitomycyny u pacjentki
w ciąży ze wskazań życiowych, należy przeprowadzić konsultację lekarską na temat szkodliwego wpływu tego leczenia na dziecko.
Karmienie piersią
Wydaje się, iż mitomycyna przenika do mleka kobiecego. Ze względu na udowodnione działanie mutagenne, teratogenne i rakotwórcze mitomycyna nie może być podawana w okresie karmienia piersią. Przed rozpoczęciem leczenia mitomycyną pacjentka musi przerwać karmienie piersią.
Płodność i antykoncepcja u mężczyzn i kobiet
Pacjentki dojrzałe płciowo powinny w trakcie chemioterapii i przez okres do 6 miesięcy po jej
zakończeniu stosować antykoncepcję albo powstrzymać się od odbywania stosunków płciowych.
Mitomycyna wywiera działanie genotoksyczne. Mężczyznom leczonym mitomycyną należy zalecić,
aby w okresie przyjmowania tego leku oraz w okresie do 6 miesięcy po zakończeniu leczenia unikali
poczęcia dziecka. Należy zasięgnąć porady dotyczącej oddania nasienia przed rozpoczęciem leczenia,
gdyż mitomycyna może spowodować nieodwracalną niepłodność.
Nawet kiedy ten produkt leczniczy stosowany jest zgodnie z instrukcjami, może on wywoływać nudności i wymioty, wydłużając czas reakcji do takiego stopnia, że dochodzi do upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Zjawisko to jest jeszcze bardziej nasilone w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu.
Poniżej wymieniono zdarzenia niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów
oraz częstością występowania. Kategorie częstości występowania określono następująco: bardzo często (≥1/10), często (od ≥1/100 do <1/10), niezbyt często (od ≥1/1000 do <1/100), rzadko (od
≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000) i częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Możliwe działania niepożądane w przypadku podania ogólnego
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi mitomycyny podawanej ogólnie są objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak nudności i wymioty, a także zahamowanie czynności szpiku kostnego
z leukopenią i najczęściej dominującą małopłytkowością. Do zahamowania czynności szpiku kostnego może dochodzić nawet u 65% pacjentów.
Odsetek pacjentów, u których należy spodziewać się wystąpienia poważnych narządowych działań
toksycznych w postaci śródmiąższowego zapalenia płuc i nefrotoksyczności może sięgać 10%. Mitomycyna jest potencjalnie hepatotoksyczna.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bardzo często Zahamowanie czynności szpiku kostnego, leukopenia, małopłytkowość Rzadko Zagrażające życiu zakażenia, posocznica, niedokrwistość hemolityczna |
Zaburzenia układu immunologicznego | Bardzo rzadko Ciężka reakcja alergiczna |
Zaburzenia serca | Rzadko Niewydolność serca po wcześniejszym leczeniu antybiotykami antracyklinowymi |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Często Śródmiąższowe zapalenie płuc, duszność, kaszel Rzadko Nadciśnienie płucne, choroba żylno-okluzyjna płuc |
Zaburzenia żołądka i jelit | Bardzo często Nudności, wymioty Niezbyt często Zapalenie błon śluzowych, zapalenie jamy ustnej, biegunka, jadłowstręt |
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Rzadko Niewydolność wątroby, podwyższona aktywność aminotransferaz, żółtaczka, choroba żylno-okluzyjna wątroby |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Często Osutka, alergiczna wysypka skórna, kontaktowe zapalenie skóry, erytrodyzestezja podeszwowo-dłoniowa Niezbyt często Łysienie Rzadko Uogólniona osutka |
Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Często Niewydolność nerek, podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy krwi, glomerulopatia, nefrotoksyczność Rzadko Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS, haemolytic-uraemic syndrome) (często |
prowadzący do zgonu), mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna (MAHA, microangiopathic haemolytic anaemia) | |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Często Po wynaczynieniu: zapalenie tkanki podskórnej, martwica tkanek Niezbyt często Gorączka |
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka
stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
W przypadku przedawkowania należy spodziewać się wystąpienia ciężkich działań toksycznych w obrębie szpiku kostnego, łącznie z cytopenią z wyparcia komórek szpiku kostnego. Działanie toksyczne w pełni rozwija się klinicznie dopiero po około 2 tygodniach.
Okres, w którym liczba leukocytów spada do najniższej wartości, może wynosić 4 tygodnie.
Zatem
w przypadku przedawkowania konieczne jest długotrwałe monitorowanie parametrów hematologicznych.
Ponieważ nie istnieją żadne skuteczne odtrutki, należy przy każdorazowym podaniu leku dołożyć wszelkich starań, aby uniknąć jego przedawkowania.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwnowotworowe, inne antybiotyki cytostatyczne kod ATC: L01D C03
Antybiotyk mitomycyna to cytostatyczny produkt leczniczy z grupy związków alkilujących.
Mitomycyna izolowana jest ze szczepu Streptomyces caespitosus i posiada działanie przeciwnowotworowe. Występuje w postaci farmakologicznie nieczynnej. Aktywacja do trójfunkcyjnego związku alkilującego przebiega szybko, albo przy fizjologicznym pH
w obecności NADPH w surowicy, albo wewnątrzkomórkowo prawie we wszystkich komórkach ciała z wyjątkiem mózgu, ponieważ mitomycyna nie przenika przez barierę krew-mózg. Trzy
alkilujące rodniki wywodzą się z grupy chinonowej, azyrydynowej i uretanowej. Mechanizm działania oparty jest głównie na alkilowaniu DNA (oraz w mniejszym stopniu RNA)
z zahamowaniem syntezy DNA. Stopień uszkodzenia DNA koreluje z efektem klinicznym
i w komórkach opornych jest mniejszy niż w komórkach wrażliwych. Podobnie jak w przypadku innych związków alkilujących, komórki dzielące się ulegają uszkodzeniu w większym stopniu niż komórki pozostające w fazie spoczynkowej (G0) cyklu komórkowego. Dodatkowo
uwalniane są wolne rodniki nadtlenkowe, szczególnie w przypadku stosowania wyższych dawek, które prowadzą do pęknięć DNA. Uwalnianie rodników nadtlenkowych wiąże się ze swoistym narządowo profilem działań niepożądanych.
Po podaniu dożylnym mitomycyny w dawce 10-20 mg/m2 maksymalne stężenie w osoczu osiągało
0,4-3,2 μg/ml. Biologiczny okres półtrwania jest krótki i wynosi 40-50 minut. Stężenie w surowicy
obniża się dwuwykładniczo, przy czym w pierwszych 45 minutach spadek stężenia jest szybki, a po
tym okresie — wolniejszy.
Po około 3 godzinach stężenie w surowicy zwykle jest już poniżej granicy wykrywalności.
Głównymi
miejscami metabolizmu i eliminacji jest wątroba. W związku z tym wysokie stężenia mitomycyny stwierdza się w pęcherzyku żółciowym. Wydalanie drogą nerkową odgrywa niezbyt istotną rolę.
U zwierząt mitomycyna wykazuje działanie toksyczne w stosunku do wszystkich dzielących się tkanek, szczególnie komórek szpiku kostnego i błony śluzowej przewodu pokarmowego. Zahamowaniu ulega również spermatogeneza.
Mitomycyna wywiera działanie mutagenne, rakotwórcze i teratogenne, co można wykazać w odpowiednich układach doświadczalnych.
Tolerancja miejscowa
Mitomycyna wywołuje ciężką martwicę w przypadku wstrzyknięcia okołożylnego bądź wycieku z naczynia krwionośnego do otaczających tkanek.
Mannitol
Produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi, poza tymi wymienionymi w punkcie 6.6.
3 lata
Po odtworzeniu produkt leczniczy należy zużyć natychmiast.
Zawartość fiolki przeznaczona jest do jednorazowego użytku. Niewykorzystaną część przygotowanego roztworu należy zniszczyć.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego. Warunki przechowywania produktu po odtworzeniu, patrz punkt 6.3.
Fiolka z oranżowego szkła typu I z korkiem z gumy bromobutylowej i niebieskim, aluminiowym uszczelnieniem, w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera 1 lub 5 fiolek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Produktu leczniczego Mitomycin Accord 40 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/infuzji nie wolno odtwarzać z użyciem wody.
Zawartość fiolki należy odtworzyć z użyciem 80 ml roztworu chlorku sodu 0,9% lub roztworu glukozy 20%
Zawartość fiolki 40 mg nie może być odtworzona do stężenia 1 mg/ml. Aby osiągnąć takie stężenie należy użyć produktu o innej mocy.
Roztwór użyty do rekonstytucji/ rozcieńczenia | Stężenie | Zakres pH | Osmolalność |
Roztwór chlorku sodu 0,9 % | 0,5 mg/ml (po odtworzeniu) 0,1 mg/ml (po rozcieńczeniu) | 4,5-7,5 | Około 290 mOsm/kg |
Roztwór glukozy 20% | 0,5 mg/ml (po odtworzeniu) 0,1 mg/ml (po rozcieńczeniu) | 3,5-7,0 | Około 1100 mOsm/kg |
Kobiety należące do personelu medycznego będące w ciąży nie powinny przygotowywać ani podawać tego produktu leczniczego. Nie należy dopuszczać do kontaktu produktu leczniczego Mitomycin Accord ze skórą. Jeśli jednak do tego dojdzie, wówczas skórę należy kilkakrotnie spłukać roztworem wodorowęglanu sodu 8,4%, a następnie umyć wodą z mydłem. Narażonej skóry nie należy smarować kremem do rąk ani emolientem, gdyż może to zwiększyć przenikanie leku do naskórka.
W przypadku kontaktu z oczami należy je kilkakrotnie przepłukać roztworem chlorku sodu 0,9%. Następnie osobę narażoną należy obserwować przez kilka dni w celu wykrycia możliwego uszkodzenia rogówki. Jeśli będzie to konieczne, należy wdrożyć odpowiednie leczenie.
Roztwór po odtworzeniu jest klarowny, barwy niebiesko-fioletowej, bez widocznych cząstek stałych.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Wszelkie odpady należy usunąć zgodnie z obowiązującymi w szpitalu procedurami dla materiałów cytotoksycznych z uwzględnieniem aktualnych przepisów dotyczących unieszkodliwiania
Accord Healthcare Polska Sp. z o.o. ul. Taśmowa 7
02-677 Warszawa
Pozwolenie nr 24283
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 19.09.2017