Spis treści:
- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
- SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
- POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
- SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
- WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
- DANE FARMACEUTYCZNE
- PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
- DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
Wskazania do stosowania
Dawkowanie i sposób podawania
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Reaktywna choroba dróg oddechowych, w tym astma oskrzelowa lub astma oskrzelowa w wywiadzie, ciężka postać przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, blok zatokowo- przedsionkowy niekontrolowany przez rozrusznik serca, blok przedsionkowo-komorowy stopnia drugiego lub trzeciego, objawowa niewydolność serca, wstrząs kardiogenny.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Działania niepożądane
Przedawkowanie
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Właściwości farmakodynamiczne
Właściwości farmakokinetyczne
Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
DANE FARMACEUTYCZNE
Wykaz substancji pomocniczych
Niezgodności farmaceutyczne
Okres ważności
Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Rodzaj i zawartość opakowania
Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
Bimaroz Duo, 0,3 mg/ml + 5 mg/ml, krople do oczu, roztwór
Jeden ml roztworu zawiera 0,3 mg bimatoprostu i 5 mg tymololu (w postaci 6,8 mg tymololu maleinianu).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu
Każdy ml roztworu zawiera 0,05 mg benzalkoniowego chlorku. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Krople do oczu, roztwór
Roztwór bezbarwny do lekko żółtego.
pH roztworu 6,5 do 7,8; osmolalność 260 do 320 mOsmol/kg.
Obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego u dorosłych pacjentów z jaskrą z otwartym kątem lub
nadciśnieniem wewnątrzgałkowym, u których nie następuje dostateczna reakcja na stosowane miejscowo leki blokujące receptory beta-adrenergiczne lub analogi prostaglandyn.
Dawkowanie
Zalecane dawkowanie u dorosłych (w tym osób w podeszłym wieku)
Zalecana dawka to jedna kropla produktu leczniczego Bimaroz Duo do zmienionego chorobowo oka (oczu) raz na dobę, wkraplana rano lub wieczorem.
Istniejące dane literaturowe dotyczące bimatoprostu z tymololem wskazują, że podawanie wieczorem może być bardziej skuteczne w obniżaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego niż podawanie rano. Jednakże należy zwrócić uwagę na prawdopodobieństwo przestrzegania zaleceń, gdy rozpatruje się dawkowanie poranne lub wieczorne (patrz punkt 5.1).
W razie pominięcia dawki leczenie należy kontynuować, podając kolejną dawkę zgodnie z planem leczenia. Dawka nie powinna przekraczać jednej kropli na dobę do zmienionego chorobowo oka (oczu).
Zaburzenia czynności nerek i wątroby
Bimatoprost z tymololem nie został przebadany u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Z tego powodu, w tej grupie pacjentów należy zachować ostrożność podczas ich stosowania.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Bimaroz Duo u dzieci w wieku od 0 do 18 lat. Dane nie są dostępne.
Sposób podawania
Jeśli konieczne jest stosowanie więcej niż jednego okulistycznego produktu leczniczego działającego miejscowo, każdy z nich należy podawać w co najmniej 5-minutowym odstępie.
Zastosowanie uciśnięcia dróg łzowych lub zamknięcia powiek na 2 minuty powoduje zmniejszenie wchłaniania ogólnoustrojowego. Może to doprowadzić do zmniejszenia ogólnoustrojowych działań niepożądanych i zwiększenia działania miejscowego.
Podobnie jak inne okulistyczne produkty lecznicze stosowane miejscowo, substancje czynnne (bimatoprost i tymolol) znajdujące się w produkcie leczniczym Bimaroz Duo mogą być wchłaniane ogólnoustrojowo. Nie zaobserwowano nasilenia wchłaniania ogólnoustrojowego poszczególnych substancji czynnych. Z powodu obecności składnika beta-adrenergicznego, tymololu, mogą wystąpić te
same typy działań niepożądanych ze strony układu krążenia, oddechowego i innych, jak obserwowane w przypadku beta-adrenolityków podawanych ogólnoustrojowo. Częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż w przypadku podawania ogólnoustrojowego. W celu zmniejszenia wchłaniania ogólnoustrojowego, patrz punkt 4.2.
Zaburzenia serca
Należy poddać krytycznej ocenie pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. choroba niedokrwienna serca, dusznica Prinzmetala i niewydolność serca) i leczenie nadciśnienia tętniczego za pomocą beta-adrenolityków oraz należy rozważyć terapię innymi substancjami czynnymi. Pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego należy obserwować w celu wykrycia pogorszenia tych
chorób, oraz działań niepożądanych.
Leki beta-adrenolityczne należy podawać tylko z zachowaniem ostrożności u pacjentów z blokiem serca pierwszego stopnia, ze względu na ich negatywny wpływ na czas przewodzenia.
Zaburzenia naczyniowe
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (tzn. ciężkie postacie choroby Raynauda lub zespołu Raynauda).
Zaburzenia oddechowe
Po podaniu niektórych okulistycznych produktów leczniczych zawierających beta-adrenolityki zgłaszano reakcje oddechowe, w tym zgon z powodu skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą.
Produkt leczniczy Bimaroz Duo należy stosować z ostrożnością u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc i tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Zaburzenia endokrynologiczne
Leki beta- adrenolityczne należy podawać z zachowaniem ostrożności u pacjentów podatnych na spontaniczną hipoglikemię lub pacjentów z cukrzycą chwiejną, gdyż beta-adrenolityki mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrej hipoglikemii.
Beta-adrenolityki mogą również maskować objawy nadczynności tarczycy.
Choroby rogówki
Okulistyczne beta-adrenolityki mogą powodować suchość oczu. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z chorobami rogówki.
Inne leki blokujące receptory beta-adrenergiczne
Wpływ na ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znane skutki ogólnoustrojowej blokady receptorów beta mogą się nasilić w przypadku podawania tymololu pacjentom już otrzymującym układowy beta-adrenolityk.
Należy uważnie obserwować reakcję tych pacjentów. Nie zaleca się stosowania dwóch leków beta- adrenolitycznych działających miejscowo (patrz punkt 4.5).
Reakcje anafilaktyczne
Podczas stosowania beta-adrenolityków, pacjenci ze stwierdzoną w wywiadzie atopią lub ciężką reakcją anafilaktyczną na różne alergeny mogą reagować silniej podczas powtarzającej się ekspozycji na takie
alergeny oraz może nie nastąpić reakcja na zwykłą dawkę adrenaliny stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych.
Odwarstwienie naczyniówki
Odnotowano przypadki odwarstwienia naczyniówki w związku z zastosowaniem leczenia
ograniczającego wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid), po procedurze filtracji.
Znieczulenie chirurgiczne
Okulistyczne produkty lecznicze zawierające beta-adrenolityki mogą blokować układowe działanie - agonistyczne np. adrenaliny. Należy poinformować anestezjologa, gdy pacjent otrzymuje tymolol.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie chorobą wątroby o łagodnym nasileniu lub wyjściowo
nieprawidłowymi wartościami aminotransferazy alaninowej (AlAT), aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i (lub) bilirubiny, w ciągu 24 miesięcy nie stwierdzono niepożądanego wpływu bimatoprostu na czynność wątroby. Nie są znane żadne działania niepożądane podawanego do oka tymololu na czynność wątroby.
Zaburzenia oka
Przed rozpoczęciem leczenia pacjentów należy poinformować o możliwości periorbitopatii po zastosowaniu analogu prostaglandyn (PAP) oraz wzmożenia pigmentacji brązowej tęczówki, gdyż obserwowano takie objawy podczas leczenia bimatoprostem i bimatoprostem/tymololem. Niektóre z tych zmian mogą mieć trwały charakter i mogą prowadzić do zaburzonego pola widzenia oraz różnic w
wyglądzie oczu w przypadku, gdy leczone jest tylko jedno oko (patrz punkt 4.8).
Podczas stosowania bimatoprostu z tymololem zgłaszano przypadki obrzęku plamki, w tym torbielowatego obrzęku plamki. Dlatego produkt leczniczy Bimaroz Duo należy stosować ostrożnie u pacjentów z bezsoczewkowością, pacjentów z bezsoczewkowością rzekomą z rozdarciem tylnej części torebki soczewki lub u pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka obrzęku plamki (np. zabiegi
chirurgiczne wewnątrz gałki ocznej, niedrożność naczyń krwionośnych siatkówki, choroba zapalna oczu i retinopatia cukrzycowa).
Produkt leczniczy Bimaroz Duo należy stosować ostrożnie u pacjentów z aktywnym zapaleniem
śródgałkowym (np. zapaleniem błony naczyniowej), ponieważ może dojść do nasilenia stanu zapalnego.
Skóra
Istnieje możliwość wystąpienia porostu włosów na obszarach, w których produkt leczniczy Bimaroz Duo wielokrotnie wchodzi w kontakt ze skórą. Z tego względu ważne jest, aby podawać produkt leczniczy Bimaroz Duo zgodnie z instrukcją i unikać jego przedostawania się na policzki lub inne obszary skóry.
Substancje pomocnicze
Lek zawiera 0,05 mg chlorku benzalkoniowego w każdym ml.
Chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez miękkie soczewki kontaktowe i zmieniać ich zabarwienie.
Przed zakropleniem, soczewki kontaktowe należy wyjąć i można je ponownie założyć dopiero po upływie co najmniej 15 minut. Należy unikać kontaktu kropli z miękkimi soczewkami kontaktowymi.
Zgłaszano, że chlorek benzalkoniowy może powodować także podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka lub może wpływać na film łzowy i powierzchnię rogówki. Chlorek benzalkoniowy należy stosować ostrożnie u pacjentów z zespołem suchego oka lub z uszkodzeniami rogówki. Pacjentów leczonych długotrwale należy kontrolować.
Pozostałe stany
Produkt leczniczy Bimaroz Duo nie został przebadany u pacjentów ze stanami zapalnymi oka, jaskrą neowaskularną, jaskrą z zamkniętym kątem, jaskrą wrodzoną lub jaskrą z wąskim kątem.
W badaniach dotyczących bimatoprostu w dawce 0,3 mg/ml u pacjentów z jaskrą lub nadciśnieniem wewnątrzgałkowym wykazano, że częstsza ekspozycja oka na więcej niż jedną dawkę bimatoprostu na dobę może zmniejszyć efekt obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Pacjenci stosujący produkt leczniczy Bimaroz Duo z innymi analogami prostaglandyn powinni być monitorowani pod względem zmian ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji właściwych dla ustalonego połączenia bimatoprostu z tymololem.
Istnieje ryzyko działania addytywnego, prowadzącego do niedociśnienia tętniczego i (lub) znacznej bradykardii, podczas stosowania roztworu do oczu zawierającego beta-adrenolityki jednocześnie
z doustnymi blokerami kanału wapniowego, guanetydyną, lekami beta-adrenolitycznymi, parasympatykomimetykami, lekami antyarytmicznymi (w tym amiodaronem) oraz glikozydami naparstnicy.
Podczas jednoczesnego leczenia inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyną, fluoksetyną, paroksetyną) oraz tymololem zgłaszano addytywną ogólnoustrojową blokadę receptorów beta (np. zmniejszenie częstości akcji serca, depresja).
Sporadycznie zgłaszano rozszerzenie źrenic wynikające z jednoczesnego stosowania okulistycznych produktów leczniczych zawierających beta-adrenolityki oraz adrenaliny (epinefryny).
Ciąża
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania ustalonego połączenia bimatoprostu/tymololu u kobiet w ciąży. Produktu leczniczego Bimaroz Duo nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W celu zmniejszenia wchłaniania ogólnoustrojowego, patrz punkt 4.2.
Bimatoprost
Brak jest wystarczających danych klinicznych dotyczących kobiet w ciąży narażonych na działanie leku. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję przy dużych dawkach toksycznych dla matki (patrz punkt 5.3).
Tymolol
Badania epidemiologiczne nie wykazały powstawania wad wrodzonych, ale ujawniły ryzyko opóźnienia rozwoju wewnątrz macicy przy podawaniu beta-adrenolityków drogą doustną. Ponadto u noworodków zaobserwowano objawy przedmiotowe i podmiotowe blokady receptorów beta (np. bradykardię,
niedociśnienie tętnicze, zaburzenia oddechowe i hipoglikemię), gdy beta-adrenolityki były podawane do chwili porodu. Jeśli produkt leczniczy Bimaroz Duo jest stosowany do momentu porodu, noworodka należy objąć ścisłą obserwacją w trakcie pierwszych dni życia. Badania na zwierzętach dotyczące
stosowania tymololu wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję w dawkach znacznie wyższych niż planowane do stosowania w praktyce klinicznej (patrz punkt 5.3).
Karmienie piersią
Tymolol
Beta-adrenolityki przenikają do mleka kobiecego. Jednakże, jest mało prawdopodobne, aby tymolol w postaci kropli do oczu w dawkach terapeutycznych znajdował się w mleku kobiecym w ilości wystarczającej do wywołania objawów klinicznych blokady receptorów beta u niemowląt. W celu zmniejszenia wchłaniania ogólnoustrojowego, patrz punkt 4.2.
Bimatoprost
Nie wiadomo, czy bimatoprost przenika do mleka kobiecego, jednak przenika do mleka karmiących samic szczurów. Nie należy stosować produktu leczniczego Bimaroz Duo u kobiet karmiących piersią.
Płodność
Nie istnieją dane dotyczące wpływu bimatoprostu z tymololem na płodność człowieka.
Produkt leczniczy Bimaroz Duo wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podobnie jak w przypadku innych leków okulistycznych, jeśli przy zakraplaniu leku wystąpi przejściowa utrata ostrości widzenia, pacjent powinien poczekać do momentu poprawy widzenia przed podjęciem jazdy lub obsługi maszyn.
Produkt leczniczy Bimaroz Duo
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych z użyciem bimatoprostu z tymololem były
ograniczone do wcześniej zgłaszanych dla pojedynczych substancji czynnych: bimatoprostu i tymololu. W badaniach klinicznych nie zaobserwowano nowych działań niepożądanych specyficznych dla bimatoprostu z tymololem.
Większość działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych przy użyciu bimatoprostu z tymololem dotyczyła oka i miała łagodne nasilenie; nie odnotowano ciężkich działań niepożądanych. Na podstawie 12-miesięcznych danych klinicznych, najczęstszym zgłaszanym działaniem niepożądanym było przekrwienie spojówek (przeważnie śladowe do łagodnego i uważane za przekrwienie o charakterze niezapalnym), występujące u około 26% pacjentów i prowadzące do odstawienia leku u 1,5% pacjentów.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Tabela 1 przedstawia działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych z użyciem bimatoprostu z tymololem (w obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są przedstawione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem) lub w okresie po wprowadzeniu do obrotu.
Częstość występowania możliwych działań niepożądanych wymienionych poniżej określono następująco:
Bardzo często | ≥1/10 |
Często | ≥1/100 do <1/10 |
Niezbyt często | ≥1/1000 do <1/100 |
Rzadko | ≥1/10 000 do <1/1000 |
Bardzo rzadko | <1/10 000 |
Częstość nieznana | częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych |
Tabela 1
Klasyfikacja układów i narządów | Częstość | Działanie niepożądane |
Zaburzenia układu immunologicznego | Częstość nieznana | reakcje nadwrażliwości, w tym objawy przedmiotowe i podmiotowe alergicznego zapalenia skóry, obrzęk naczynioruchowy, alergia oczu |
Zaburzenia psychiczne | Częstość nieznana | bezsenność, koszmary senne |
Zaburzenia układu nerwowego | Często | ból głowy, zawroty głowy |
Częstość nieznana | zaburzenia smaku | |
Zaburzenia oka | Bardzo często | przekrwienie spojówek, periorbitopatia po zastosowaniu analogu prostaglandyn |
Często | punkcikowe zapalenie rogówki, nadżerka rogówki, uczucie pieczenia w oku, podrażnienie spojówek, świąd oka, kłujący ból w oku, uczucie obecności ciała obcego, suchość oka, rumień powieki, ból oka, światłowstręt, wydzielina z oka, zaburzenia widzenia, świąd powieki, pogorszenie ostrości widzenia, zapalenie powiek, obrzęk powiek, podrażnienie oka, zwiększone łzawienie, nadmierny porost rzęs | |
Niezbyt często | zapalenie tęczówki, obrzęk spojówek, ból powiek, anormalne uczucie w oku, osłabienie wzroku, nieprawidłowy porost rzęs, wzmożenie pigmentacji tęczówki, retrakcja powieki, przebarwienie rzęs (ściemnienie) | |
Częstość nieznana | torbielowaty obrzęk plamki, obrzęk oka, niewyraźne widzenie, dyskomfort w oku | |
Zaburzenia serca | Częstość nieznana | bradykardia |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Często | nieżyt nosa |
Niezbyt często | duszność | |
Częstość nieznana | skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z wcześniej obecną chorobą bronchospastyczną), astma | |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Często | pigmentacja skóry powiek, nadmierne owłosienie, nadmierna pigmentacja skóry (wokół oczu) |
Częstość nieznana | Łysienie, przebarwienie skóry (wokół oka). | |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Częstość nieznana | zmęczenie |
Podobnie jak inne okulistyczne leki stosowane miejscowo, produkt leczniczy Bimaroz Duo (bimatoprost z tymololem) jest wchłaniany do krążenia ustrojowego. Wchłanianie tymololu może powodować
działania niepożądane podobne do tych jakie są obserwowane podczas stosowania beta-adrenolityków podawanych ogólnoustrojowo. Częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż po podaniu ogólnoustrojowym. W celu zmniejszenia wchłaniania ogólnoustrojowego, patrz punkt 4.2.
Dodatkowe działania niepożądane, które obserwowano podczas stosowania jednej z substancji czynnych (bimatoprostu lub tymololu) i mogą wystąpić także podczas stosowania bimatoprostu z tymololem wymieniono poniżej w Tabeli 2:
Tabela 2
Klasyfikacja układów i narządów | Działanie niepożądane |
Zaburzenia układu immunologicznego | Uogólnione reakcje alergiczne, w tym anafilaksja1 |
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Hipoglikemia1 |
Zaburzenia psychiczne | Depresja1, utrata pamięci1, halucynacja1 |
Zaburzenia układu nerwowego | Omdlenie1, udar naczyniowy mózgu1, pogorszenie objawów przedmiotowych i podmiotowych myasthenia gravis1, parestezja1, niedokrwienie mózgu1 |
Zaburzenia oka | Zmniejszenie wrażliwości rogówki1, diplopia1, opadanie powiek1, odwarstwienie naczyniówki po zabiegu filtracyjnym (patrz punkt 4.4)1, zapalenie rogówki1, blefarospazm 2, wylew krwi do siatkówki2, zapalenie błony naczyniowej2 |
Zaburzenia serca | Blok przedsionkowo-komorowy1, zatrzymanie akcji serca1, arytmia1, niewydolność serca1, zastoinowa niewydolność serca1, ból w klatce piersiowej 1, kołatanie serca 1, obrzęk1 |
Zaburzenia naczyniowe | Niedociśnienie tętnicze1, nadciśnienie tętnicze2, objaw Raynauda1, zimne dłonie i stopy1 |
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | Zaostrzenie astmy2, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc2, kaszel1 |
Zaburzenia żołądka i jelit | Nudności1,2, biegunka1, dyspepsja1, suchość w jamie ustnej1, ból brzucha1, wymioty1 |
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Wysypka łuszczycopodobna 1 lub zaostrzenie łuszczycy 1, wysypka skórna1 |
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | Bóle mięśniowe1 |
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | Zaburzenia seksualne1, zmniejszenie libido1 |
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Osłabienie1,2. |
Badania diagnostyczne | Nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby 2 |
1 działania niepożądane zaobserwowane dla tymololu
2 działania niepożądane obserwowane podczas monoterapii bimatoprostem Opis wybranych działań niepożądanych
Periorbitopatia po zastosowaniu analogu prostaglandyn (PAP)
Analogi prostaglandyn, w tym produkt leczniczy LUMIGAN, mogą wywoływać lipodystroficzne zmiany okołooczodołowe, które mogą prowadzić do pogłębienia bruzdy powieki, ptozy, zapadnięcia oczu,
retrakcji powieki, inwolucji wywołanej dermatochalazą i uwidocznienia dolnej części twardówki.
Zmiany są zwykle łagodne, mogą wystąpić już po miesiącu od rozpoczęcia leczenia produktem
leczniczym LUMIGAN i mogą powodować zaburzenia pola widzenia nawet przy braku rozpoznania przez pacjenta. Periorbitopatia po zastosowaniu analogu prostaglandyn jest również związana z okołooczodołową hiperpigmentacją lub przebarwieniem skóry oraz hipertrichozą. Odnotowano, że wszystkie zmiany są częściowo lub całkowicie odwracalne po przerwaniu leczenia lub przejściu na
leczenie alternatywne.
Hiperpigmentacja tęczówki
Wzmożona pigmentacja tęczówki najczęściej ma charakter trwały. Zmiana pigmentacji wynika ze
zwiększenia zawartości melaniny w melanocytach, a nie ze zwiększenia liczby melanocytów. Nieznany jest długookresowy wpływ zwiększenia pigmentacji tęczówki. Zmiana koloru tęczówki obserwowana przy podawaniu bimatoprostu do oka może być niezauważalna przez kilka miesięcy a nawet lat. Zwykle w oczach dotkniętych zmianą brązowe zabarwienie wokół źrenicy rozprzestrzenia się koncentrycznie w kierunku obwodu tęczówki, a silniejsza pigmentacja obejmuje całą tęczówkę albo niektóre jej części.
Wydaje się, że leczenie nie ma żadnego wpływu na znamiona i piegi tęczówki. Częstość występowania hiperpigmentacji tęczówki po 12 miesiącach stosowania bimatoprostu 0,1 mg/ml krople do oczu, roztwór wynosiła 0,5%. Po 12 miesiącach stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór częstość występowania wynosiła 1,5% (patrz punkt 4.8, Tabela 2) i nie uległa zwiększeniu w trakcie 3 lat leczenia.
Działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania kropli do oczu zawierających fosforany
Zgłaszano bardzo rzadko przypadki zwapnienia rogówki w związku ze stosowaniem kropli do oczu zawierających fosforany u niektórych pacjentów ze znacznym uszkodzeniem rogówki.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48
22 49 21 309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wystąpienia miejscowego przedawkowania lub działania toksycznego bimatoprostu z tymololem jest mało prawdopodobne.
Bimatoprost
W razie przypadkowego spożycia bimatoprostu/tymololu mogą być przydatne następujące informacje: w dwutygodniowych badaniach na szczurach i myszach przy doustnym podawaniu, dawki bimatoprostu do 100 mg/kg mc./dobę nie działały toksycznie. Dawka ta wyrażona jako mg/m2 pc. jest co najmniej 70- krotnie wyższa niż dawka zawarta w jednej butelce bimatoprostu z tymololem, przypadkowo przyjęta przez dziecko o masie ciała 10 kg.
Tymolol
Objawy ogólnoustrojowego przedawkowania tymololu obejmują: bradykardię, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ból głowy, zawroty głowy, duszność i zatrzymanie akcji serca. Badanie pacjentów wykazało, że tymolol nie ulega łatwo dializie.
Jeśli wystąpi przedawkowanie, leczenie powinno mieć charakter objawowy i podtrzymujący.
Grupa farmakoterapeutyczna: preparaty oftalmologiczne – leki β-adrenolityczne; kod ATC: S01ED51
Mechanizm działania
Produkt leczniczy Bimaroz Duo składa się z dwóch substancji czynnych: bimatoprostu i maleinianu tymololu. Te dwa składniki obniżają podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe w wyniku
komplementarnych mechanizmów działania, a ich skojarzone działanie prowadzi do dodatkowego obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z każdym z tych leków osobno. Produkt leczniczy Bimaroz Duo charakteryzuje się szybkim początkiem działania.
Bimatoprost jest silnie działającą substancją czynną obniżającą ciśnienie w gałce ocznej. Jest to
syntetyczny prostamid, pod względem budowy zbliżony do prostaglandyny F2ɑ (PGF2ɑ), który nie działa poprzez żaden ze znanych receptorów prostaglandyn. Bimatoprost wykazuje niektóre spośród działań niedawno odkrytych substancji otrzymywanych poprzez biosyntezę, zwanych prostamidami. Jednak dotychczas nie określono jeszcze struktury receptora dla prostamidów. Mechanizm działania, poprzez który bimatoprost obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe u ludzi, polega na zwiększaniu odpływu cieczy
wodnistej oka poprzez siatkę włókien kolagenowych w kącie przesączania oka i nasilaniu odpływu drogą naczyniówkowo-twardówkową.
Tymolol jest środkiem nieselektywnie blokującym receptory adrenergiczne beta1 i beta2, który nie wykazuje znaczącej wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania depresyjnego na kurczliwość mięśnia sercowego ani działania miejscowo znieczulającego
(stabilizującego błony). Tymolol obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej oka. Dokładny mechanizm działania nie jest jednoznacznie określony, ale
prawdopodobne jest hamowanie nasilonej syntezy cyklicznego AMP wywoływanej przez endogenną stymulację beta-adrenergiczną.
Działanie kliniczne
Działanie obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe produktu leczniczego Bimaroz Duo nie ustępuje wynikom uzyskiwanym przy leczeniu wspomagającym bimatoprostem (raz na dobę) i tymololem (dwa razy na dobę).
Istniejące dane literaturowe dotyczące bimatoprostu z tymololem wskazują, że podawanie produktu leczniczego wieczorem może być bardziej skuteczne w obniżaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego niż
podawanie rano. Jednakże należy zwrócić uwagę na prawdopodobieństwo przestrzegania zaleceń, gdy rozpatruje się dawkowanie poranne lub wieczorne.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bimatoprostu/tymololu u dzieci w wieku od 0 do 18 lat.
Produkt leczniczy Bimaroz Duo
Stężenia bimatoprostu i tymololu w osoczu krwi zostały ustalone w badaniu skrzyżowanym porównującym schematy monoterapii z podawaniem bimatoprostu/tymololu u osób zdrowych.
Wchłanianie ogólnoustrojowe poszczególnych składników leku było bardzo małe i nie było zmienione pod wpływem jednoczesnego podawania w postaci pojedynczego preparatu.
W dwóch 12-miesięcznych badaniach, w których mierzono wchłanianie ogólnoustrojowe, nie zaobserwowano kumulowania się żadnego ze poszczególnych składników leku.
Bimatoprost
Bimatoprost przenika dobrze in vitro do rogówki i twardówki oka ludzkiego. Po podaniu do oka ogólnoustrojowa ekspozycja na działanie bimatoprostu jest bardzo niska, bez kumulacji w czasie. Po stosowaniu raz na dobę jednej kropli 0,03% roztworu bimatoprostu do obu oczu przez okres dwóch tygodni, stężenia leku we krwi osiągały wartość szczytową w ciągu 10 minut od chwili podania i
obniżały się poniżej dolnego progu wykrywalności (0,025 ng/ml) w ciągu 1,5 godziny od chwili podania. Średnie wartości Cmax i AUC0-24godz były podobne w dniu 7. i 14. i wynosiły odpowiednio około
0,08 ng/ml i 0,09 ng•godz./ml, co oznacza, że stałą wartość stężenia leku osiągano w czasie pierwszego tygodnia podawania do oka.
Bimatoprost jest umiarkowanie dystrybuowany w tkankach, a ogólnoustrojowa objętość dystrybucji w stanie równowagi u ludzi wynosi 0,67 l/kg. W ludzkiej krwi bimatoprost znajduje się głównie w osoczu. Wiązanie bimatoprostu z białkami osocza wynosi około 88%.
Po podaniu do oka i dotarciu do krążenia ustrojowego bimatoprost jest głównym związkiem krążącym we krwi. Bimatoprost następnie podlega oksydacji, N-deetylacji i związaniu z kwasem glukuronowym, tworząc różnego rodzaju metabolity.
Bimatoprost jest eliminowany głównie poprzez przesączanie nerkowe. Prawie 67% dawki dożylnej podanej zdrowym ochotnikom było wydalane w moczu, a 25% dawki - z kałem. Okres półtrwania w fazie eliminacji określony po podaniu dożylnym wynosił około 45 minut; całkowity klirens krwi wynosił 1,5 l/godz./kg mc.
Charakterystyka u pacjentów w podeszłym wieku
Po podawaniu bimatoprostu dwa razy na dobę średnia wartość AUC0-24godz 0,0634 ng•godz./ml u osób w podeszłym wieku (pacjenci 65-letni lub starsi) była znacznie wyższa niż 0,0218 ng•godz./ml
u zdrowych dorosłych w młodym wieku. Jednak wynik ten nie jest kliniczne istotny, gdyż ekspozycja ogólnoustrojowa zarówno u pacjentów w podeszłym wieku, jak i młodych, pozostawała bardzo niska po podaniu do oka. Nie występowała kumulacja bimatoprostu we krwi w czasie, a profil bezpieczeństwa był podobny u pacjentów w podeszłym wieku i u młodych pacjentów.
Tymolol
Po podaniu do oka 0,5% roztworu kropli do oczu u osób poddawanych zabiegowi chirurgicznego
usunięcia zaćmy szczytowe stężenie tymololu wynosiło 898 ng/ml w cieczy wodnistej oka jedną godzinę po podaniu. Część dawki jest wchłaniana ogólnoustrojowo i w znacznym stopniu metabolizowana
w wątrobie. Okres półtrwania tymololu w osoczu krwi wynosi około 4-6 godzin. Tymolol jest częściowo metabolizowany przez wątrobę; tymolol i jego metabolity są usuwane przez nerki. Tymolol nie wiąże się silnie z osoczem krwi.
Produkt leczniczy Bimaroz Duo
Badania toksyczności dla oka po wielokrotnym podaniu bimatoprostu/tymololu nie wykazały
szczególnego zagrożenia dla ludzi. Profil bezpieczeństwa poszczególnych składników leku dla oczu, oraz bezpieczeństwa ogólnoustrojowego jest dobrze określony.
Bimatoprost
Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka. Badania na gryzoniach wykazały swoiste dla danego gatunku poronienia przy poziomach narażenia ogólnoustrojowego 33 do 97 razy wyższych od tych, które osiągane są u ludzi po podaniu do worka spojówkowego.
Podawanie małpom przez okres 1 roku bimatoprostu do worka spojówkowego w stężeniu ≥0,03% powodowało wzmożenie pigmentacji tęczówki i zależne od dawki, odwracalne działanie na tkanki wokół oka, charakteryzujące się wyraźną górną i (lub) dolną bruzdą i poszerzeniem szpary powiekowej.
Wzmożenie pigmentacji tęczówki wydaje się być spowodowane zwiększeniem stymulacji wytwarzania melaniny w melanocytach, a nie wzrostem liczby melanocytów. Nie zaobserwowano czynnościowych lub mikroskopowych zmian mających związek z działaniem na tkanki wokół oka, a mechanizm działania powodujący zmiany w tkankach wokół oka nie jest znany.
Tymolol
Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego
działania rakotwórczego i toksycznego wpływu na reprodukcję, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Kwas cytrynowy jednowodny
Disodu wodorofosforan siedmiowodny Sodu chlorek
Benzalkoniowy chlorek
Kwas solny stężony lub sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) Woda oczyszczona
Nie dotyczy.
3 lata
Po pierwszym otwarciu: 4 tygodnie
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Białe butelki z LDPE z ciemnoniebieską zakrętką z HDPE i białym kroplomierzem z LDPE, w tekturowym pudełku.
Dostępne są następujące wielkości opakowań:
- pudełka tekturowe zawierające 1 lub 3 butelki po 3 ml roztworu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Brak specjalnych wymagań.
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 05-152 Czosnów
Pozwolenie nr 24801
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03.07.2018
02.12.2022