Reklama:

Nitedor

Substancja czynna: Doxylamini hydrogenosuccinas 25 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki powlekane , 25 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Nitedor, 25 mg, tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg doksylaminy wodorobursztynianu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

    Każda tabletka powlekana zawiera 158,34 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej) i 0,61 mg –

    1,36 mg sodu.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt. 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka powlekana

    Białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału po jednej stronie. Wymiary tabletki: 12 mm x 6 mm.

    Linia podziału służy jedynie do przełamywania tabletki w celu ułatwienia połknięcia, a nie podzielenia tabletki na dwie równe dawki.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Krótkotrwałe, objawowe leczenie sporadycznie występującej bezsenności (trudności z zasypianiem, częste przebudzenia nocne) u osób dorosłych.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dorośli:

      • 25 mg doksylaminy wodorobursztynianu raz na dobę

      • 50 mg doksylaminy wodorobursztynianu raz na dobę jako dawka maksymalna w leczeniu ciężkich zaburzeń snu

        Tabletki należy przyjmować na około od pół do jednej godziny przed snem.

        W przypadku ostrych zaburzeń snu, w miarę możliwości, leczenie należy ograniczyć do podawania pojedynczej dawki.

        Czas trwania leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. Leczenie trwa zwykle od kilku dni do jednego tygodnia. Leczenie należy przerwać najpóźniej po dwóch tygodniach codziennego stosowania.

        Specjalne grupy pacjentów

        U pacjentów z obniżoną czynnością nerek lub wątroby, pacjentów w podeszłym wieku lub

        osłabionych, którzy są bardziej wrażliwi na działanie doksylaminy, należy zmniejszyć dawkę produktu leczniczego.

        W przypadku dawek, których podanie nie jest możliwe z zastosowaniem produktu Nitedor, dostępne są inne produkty lecznicze z ustaloną dawką.

        Dzieci i młodzież

        Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności doksylaminy jako leku nasennego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dlatego doksylaminy nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

        Sposób podawania Podanie doustne.

        Tabletkę należy przyjmować, popijając szklanką wody.

    5. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na substancję czynną, inne leki przeciwhistaminowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

      • Ostry atak astmy

      • Jaskra z zamkniętym kątem przesączania

      • Guz chromochłonny nadnerczy

      • Przerost gruczołu krokowego z zatrzymaniem moczu

      • Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi lub przeciwbólowymi oraz psychotropowymi (neuroleptyki, leki uspokajające, przeciwdepresyjne, lit)

      • Padaczka

      • Jednoczesne leczenie inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) (patrz punkt 4.5)

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Nitedor, jeśli u pacjenta występują:

      • Zaburzenia czynności wątroby

      • Zaburzenia czynności nerek

      • Występujące wcześniej zaburzenia czynności serca i nadciśnienie tętnicze

      • Przewlekłe choroby układu oddechowego i astma

      • Refluks żołądkowo-przełykowy

      • Bliznowaciejące wrzody trawienne

      • Zwężenie odźwiernikowo-dwunastnicze

        Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania doksylaminy u pacjentów

        z neurologicznie widocznymi uszkodzeniami kory mózgowej i drgawkami w wywiadzie, ponieważ już w przypadku niewielkich dawek doksylaminy może dojść do wystąpienia napadów kloniczno-

        tonicznych (grand mal). Zaleca się kontrolę poprzez przeprowadzanie badania EEG. Nie należy przerywać trwającego leczenia napadów drgawkowych podczas stosowania produktu leczniczego Nitedor.

        Podczas stosowania leków przeciwhistaminowych zgłaszano zmiany w zapisie EKG, zwłaszcza zaburzenia repolaryzacji, dlatego zaleca sie regularne monitorowanie pracy serca. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z wcześniej występującymi

        zaburzeniami czynności serca. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, gdyż leki przeciwhistaminowe mogą zwiększać ciśnienie krwi.

        U pacjentów w wieku powyżej 65 lat zalecana jest ostrożność z powodu większej wrażliwości na występowanie działań niepożądanych (patrz punkt 4.2). U pacjentów w podeszłym wieku opisano także zwiększone ryzyko upadku (patrz punkt 4.8).

        Pacjenci powinni mieć zapewniony wystarczający czas snu (co najmniej 8 godzin) po przyjęciu produktu leczniczego Nitedor, tak aby następnego dnia rano nie doszło do obniżenia zdolności reagowania.

        Wpływ na wyniki badań diagnostycznych

        Doksylamina może wpływać na badania alergenów:

      • Próba prowokacyjna z histaminą lub antygenem podawanymi drogą wziewną: możliwe zahamowanie odpowiedzi na badanie

      • Test skórny na obecność antygenu: Możliwe zahamowanie reakcji w postaci pojawienia się bąbli pokrzywkowych i zaczerwienienia

        Zaleca się przerwanie przyjmowania tego produktu leczniczego na 3 dni przed wykonaniem tych badań.

        Nitedor zawiera laktozę

        Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

        Nitedor zawiera sód

        Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Jednoczesne stosowanie przeciwwskazane

      Podczas jednoczesnego stosowania doksylaminy i inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) może wystąpić niedociśnienie tętnicze oraz zwiększenie hamującego działania na czynność ośrodkowego układu nerwowego i układu oddechowego. Dlatego jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO jest przeciwwskazane (patrz także punkt 4.3).

      Jednoczesne stosowanie wymagające szczególnej ostrożności

      Jednoczesne stosowanie doksylaminy i innych produktów leczniczych (np. niektóre neuroleptyki, leki uspokajające, przeciwdepresyjne, nasenne, przeciwbólowe, znieczulające, leki przeciwpadaczkowe, leki zwiotczające mięśnie, inne leki przeciwhistaminowe) może zwiększać działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy.

      Należy unikać spożywania alkoholu podczas stosowania doksylaminy, gdyż może on wpływać w sposób nieprzewidywalny na jej działanie.

      Jednoczesne stosowanie doksylaminy i innych produktów leczniczych o działaniu

      przeciwcholinergicznym (np. atropina, biperyden, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) może zwiększać działanie tych leków, co może prowadzić np. do porażennej niedrożności jelit, zatrzymania moczu lub ostrej jaskry.

      Zmniejszeniu może ulec skuteczność następujących produktów leczniczych:

      • fenytoiny,

      • neuroleptyków.

        Jednoczesne stosowanie doksylaminy:

      • z lekami przeciwnadciśnieniowymi o działaniu ośrodkowo aktywnym, takimi jak guanabenz, klonidyna lub alfa-metyldopa, może nasilać działanie uspokajające.

      • może zmniejszać objawy początkowego uszkodzenia ucha wewnętrznego wywołanego przez ototoksyczne produkty lecznicze (np. aminoglikozydy, salicylany, leki moczopędne).

      • może powodować uzyskiwanie fałszywie ujemnych wyników testów skórnych.

      • z adrenaliną nie jest zalecane, ponieważ może paradoksalnie prowadzić do dalszego obniżenia ciśnienia krwi (odwrócenie działania adrenaliny). W przypadku silnych wstrząsów można zastosować leczenie norepinefryną (patrz punkt 4.9). Z tego powodu należy unikać jednoczesnego stosowania doksylaminy i adrenaliny.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Ciąża

      Badania epidemiologiczne produktów leczniczych zawierających doksylaminy bursztynian nie dowiodły wpływu na występowanie wrodzonych wad rozwojowych u ludzi. Badania przeprowadzone na zwierzętach dotyczące toksycznego działania na rozrodczość są niewystarczające (patrz punkt 5.3).

      Jako środek zapobiegawczy zaleca się unikanie stosowania produktu leczniczego Nitedor podczas ciąży.

      Karmienie piersią

      Należy przerwać karmienie piersią w czasie leczenia produktem leczniczym Nitedor, ponieważ zawarta w nim substancja czynna przenika do mleka ludzkiego.

      Płodność

      Brak dostępnych danych na temat możliwego wpływu doksylaminy na płodność u ludzi. Badania prowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność nawet przy dawkach o wiele

      większych niż zalecane w praktyce klinicznej (patrz punkt 5.3).

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Produkt leczniczy Nitedor wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów

      i obsługiwania maszyn. Nawet w przypadku stosowania zgodnie z zaleceniami, ten produkt leczniczy może wpływać na zdolność reagowania, powodując zmniejszenie zdolności do aktywnego udziału

      w ruchu drogowym i obsługiwaniu maszyn. Objawy mogą się nasilać podczas jednoczesnego stosowania produktu leczniczego z alkoholem.

      W związku z tym należy całkowicie zrezygnować z prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub wykonywania innych niebezpiecznych czynności, przynajmniej w pierwszej fazie leczenia.

    14. Działania niepożądane

    15. Przedstawiona poniżej lista działań niepożądanych została sklasyfikowana na podstawie częstości występowania według następujących konwencji: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

      Zaburzenia krwi i układu chłonnego

      Bardzo rzadko: Zmiany liczby krwinek w postaci leukopenii, małopłytkowości, niedokrwistości hemolitycznej, niedokrwistości aplastycznej i agranulocytozy.

      Zaburzenia endokrynologiczne

      Częstość nieznana: U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy podanie leków przeciwhistaminowych może prowadzić do uwolnienia katecholamin.

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      Częstość nieznana: utrata apetytu lub zwiększony apetyt

      Zaburzenia psychiczne

      Częstość nieznana: zaburzenie koncentracji, depresja, wydłużenie czasu reakcji.

      Istnieje również możliwość występowania reakcji „paradoksalnych”, takich jak niepokój, podniecenie, napięcie, bezsenność, koszmary senne, dezorientacja, omamy, drżenie.

      Po przedłużonym okresie codziennego stosowania mogą ponownie pojawić się nasilone zaburzenia snu w przypadku nagłego przerwania leczenia.

      Zaburzenia układu nerwowego

      Rzadko: drgawki

      Częstość nieznana: zawroty głowy, senność, ból głowy

      Zaburzenia oka

      Częstość nieznana: trudności ze skupieniem uwagi, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego

      Zaburzenia ucha i błędnika

      Częstość nieznana: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szumy uszne

      Zaburzenia serca

      Częstość nieznana: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, pogorszenie istniejącej niewydolności serca i zmiany w zapisie EKG

      Zaburzenia naczyniowe

      Częstość nieznana: niedociśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Częstość nieznana: Czynność układu oddechowego może być osłabiona z powodu występowania gęstej wydzieliny, niedrożności oskrzeli i skurczu oskrzeli. Uczucie zatkanego nosa.

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Bardzo rzadko: zagrażająca życiu porażenna niedrożność jelit

      Częstość nieznana: zaparcia, nudności, wymioty, biegunka, ból w nadbrzuszu, suchość w jamie ustnej

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Częstość nieznana: zaburzenia czynności wątroby (żółtaczka cholestatyczna)

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Częstość nieznana: skórne reakcje alergiczne i reakcje nadwrażliwości na światło

      Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

      Częstość nieznana: osłabienie mięśni

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Częstość nieznana: zaburzenia oddawania moczu

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Częstość nieznana: osłabienie, zaburzenia regulacji temperatury ciała

      Uwaga:

      Częstość i nasilenie działań niepożądanych mogą być zmniejszone poprzez ostrożne i indywidualne dostosowywanie dawki dobowej.

      Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe u pacjentów w podeszłym wieku, również ryzyko upadków może być zwiększone w tej populacji.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301

      Faks: + 48 22 49 21 309

      e-mail: ndl@urpl.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

      4.9. Przedawkowanie

      Zasadniczo, należy zawsze brać pod uwagę możliwość zatrucia wieloma lekami jednocześnie, na przykład w przypadku przyjęcia kilku produktów leczniczych z zamiarem popełnienia samobójstwa.

      Objawy przedawkowania i zatrucia

      • Senność po śpiączkę, czasem podekscytowanie i splątanie z majaczeniem

      • Działanie antycholinergiczne: niewyraźne widzenie, ostra jaskra, brak perystaltyki jelit, zatrzymanie moczu

      • Układ sercowo-naczyniowy: niedociśnienie tętnicze, tachykardia lub bradykardia, tachyarytmia komorowa, niewydolność krążenia i serca

      • Hipertermia, hipotermia

      • Drgawki

      • Problemy oddechowe: sinica, depresja oddechowa, zatrzymanie oddychania, zachłyśnięcie.

        Leczenie przedawkowania

        Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące w oparciu o ogólne zasady postępowania w przypadku przedawkowania, a w szczególności:

      • Wcześnie przeprowadzone płukanie żołądka i wywoływanie wymiotów w przypadku doustnego przyjęcia większych ilości produktu leczniczego.

      • Przeciwwskazane jest stosowanie analeptyków, ponieważ doksylamina może obniżać próg drgawkowy, a tym samym zwiększać ryzyko napadów.

      • Ze względu na możliwość występowania reakcji paradoksalnych nie należy stosować substancji podobnych do adrenaliny w przypadku nadciśnienia tętniczego. Zaleca się stosowanie norepinefryny (np. norepinefryny w postaci ciągłej infuzji) lub amidu angiotensyny. Należy unikać

        stosowania agonistów receptorów beta-adrenergicznych, ponieważ nasilają one rozszerzenie naczyń.

      • Objawy antycholinergiczne można leczyć podając fizostygminy salicylan (1-2 mg IV)

        (ewentualnie powtórzyć); należy jednak unikać rutynowego stosowania z powodu ciężkich działań niepożądanych.

      • W przypadku powtarzających się napadów padaczkowych wskazane jest stosowanie leków przeciwdrgawkowych, pod warunkiem, iż możliwe będzie wykonanie sztucznego oddychania z uwagi na ryzyko wystąpienia depresji oddechowej.

      • Wymuszona diureza wykazuje niską skuteczność, ponieważ leki przeciwhistaminowe

      występują w moczu w niewielkich ilościach. Jeśli nie można wykluczyć mieszanych zatruć, skuteczna może okazać się hemodializa oraz dializa otrzewnowa.

      W bardzo rzadkich przypadkach po przedawkowaniu obserwowano rabdomiolizę, która może prowadzić do niewydolności nerek. W związku z tym uzasadnione jest przeprowadzanie regularnej oceny stanu zdrowia pacjenta poprzez określenie aktywności fosfokinazy kreatynowej (CPK). Te

      ciężkie działania niepożądane nie były opisywane po przedawkowaniu dawek terapeutycznych, tj. dawka, która prowadzi do wystąpienia rabdomiolizy i zgonu wynosi odpowiednio 13 mg/kg oraz 25 mg/kg, co stanowi prawie 100-krotność zakresu terapeutycznego. Wczesne wykrywanie i leczenie rabdomiolizy są niezbędne dla zminimalizowania stopnia uszkodzenia nerek. Leczenie rabdomiolizy

      spowodowanej przedawkowaniem doksylaminy obejmuje intensywne nawadnianie i alkalizację moczu. U osób dorosłych intensywne nawadnianie dożylnymi krystaloidami, takimi jak 0,9% roztwór chlorku sodu lub roztwór Ringera z mleczanem, z szybkością 300-500 ml/h jest niezbędne. Do tej pory nie stwierdzono różnicy w skuteczności pomiędzy roztworem chlorku sodu a roztworem Ringera z mleczanem. W zależności od objawów stosuje się różne środki terapeutyczne.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, etery alkiloaminowe, kod ATC: R06AA09.

      Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne

      Doksylamina jest pochodną etanoloaminy o działaniu blokującym receptory histaminy H1. W ten sposób zmniejsza aktywację receptorów H1, co prowadzi do rozszerzania naczyń, zwiększenia przepuszczalności ścian naczyń włosowatych i uwrażliwienia receptorów bólowych.

      Poza działaniem blokującym, w którym pośredniczy receptor H1, doksylamina wykazuje działanie uspokajające. Dowiedziono, iż doksylamina skraca czas zasypiania oraz wydłuża czas trwania snu i poprawia jego jakość.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Doksylamina jest szybko i prawie w całości wchłaniana po podaniu doustnym. Początkowy efekt działania występuje po upływie 30 minut, a maksymalne stężenie mierzone po 2,4 godzin po podaniu doustnym pojedynczej dawki 25 mg wynosiło 99 ng/ml. Efekt działania utrzymuje się przez 3-6 godzin.

      Metabolizm

      Doksylamina jest metabolizowana głównie w wątrobie. Wykryto obecność N-desmetylodoksylaminy, N-didesmetylodoksylaminy i ich koniugatów N-acetylowych.

      Eliminacja

      U zdrowych, dorosłych ochotników okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 10-13 godzin, zwiększając się do około 12-16 godzin u osób w wieku podeszłym. Substancja czynna wydalana jest głównie z moczem w postaci niezmienionej doksylaminy (około 60%), jak również w postaci

      metabolitów nordoksylaminy i dinordoksylaminy. Jedynie niewielkie ilości są wydalane z kałem u ludzi.

      Brak danych dotyczących farmakokinetyki doksylaminy u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek i wątroby. Można się jednak spodziewać zwiększonej ekspozycji na substancję czynną.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących

      toksyczności przewlekłej, genotoksyczności, toksycznego wpływu na rozród i rozwój, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.

      Badania toksyczności po podaniu wielokrotnym wykazały, że doustne podawanie doksylaminy u myszy i szczurów powoduje uszkodzenie wątroby u tych gryzoni.

      W badaniach rakotwórczości stwierdzono, iż doksylamina powodowała powstawanie guzów wątroby u myszy i szczurów oraz guzów tarczycy u myszy. Indukcja enzymu CYP450 oraz glukuronidacja tyroksyny wraz ze zmniejszeniem stężenia tyroksyny w surowicy oraz zwiększeniem ilości hormonów

      stymulujących tarczycę to najbardziej prawdopodobne mechanizmy toksyczności i powstawania tych nowotworów u gryzoni. Mechanizm ten nie ma znaczenia w przypadku ludzi.

      U szczurów nie stwierdzono wpływu na płodność nawet po zastosowaniu dawek znacznie większych niż zalecane w praktyce klinicznej. Doksylamina przenika przez barierę łożyskową, a lek jest wykrywalny we krwi płodu w stężeniu większym niż w osoczu ciężarnych samic. W badaniach

      embriotoksyczności, doksylaminy bursztynian nie wykazywał działania teratogennego. Nie badano potencjalnego wpływu na rozwój w okresie około- i poporodowym.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń tabletki:

      Laktoza jednowodna Kroskarmeloza sodowa Celuloza mikrokrystaliczna Magnezu stearynian

      Otoczka:

      Hypromeloza

      Tytanu dwutlenek (E 171) Makrogol 400

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 2 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blister (OPA/Aluminium/PVC/Aluminium).

      Wielkości opakowań: 7, 10, 14 i 20 tabletek powlekanych, w tekturowym pudełku. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

    12. Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: