Reklama:

Amoxicillin Aurovitas

Substancja czynna: Amoxicillinum 750 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki powlekane , 750 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Amoxicillin Aurovitas, 500 mg, tabletki powlekane Amoxicillin Aurovitas, 750 mg, tabletki powlekane Amoxicillin Aurovitas, 1000 mg, tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg amoksycyliny (Amoxicillinum) w postaci amoksycyliny

    trójwodnej.

    Każda tabletka powlekana zawiera 750 mg amoksycyliny (Amoxicillinum) w postaci amoksycyliny

    trójwodnej.

    Każda tabletka powlekana zawiera 1000 mg amoksycyliny (Amoxicillinum) w postaci amoksycyliny

    trójwodnej.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka powlekana.

    Amoxicillin Aurovitas, 500 mg, tabletki powlekane: (Wielkość: 17,2 × 8,7 mm)

    Białe lub białawe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wytłoczonym napisem „A500” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

    Amoxicillin Aurovitas, 750 mg, tabletki powlekane: (Wielkość: 19,2 × 9,7 mm)

    Białe lub białawe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wytłoczonym napisem „A750” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

    Amoxicillin Aurovitas, 1000 mg, tabletki powlekane: (Wielkość: 21,3 × 10,2 mm)

    Białe lub białawe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wytłoczonym napisem

    „A1000” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie.

    Linia podziału ułatwia przełamanie tabletki w celu ułatwienia jej połknięcia, a nie podział na równe dawki.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Amoxicillin Aurovitas wskazany jest do leczenia następujących zakażeń u dzieci i dorosłych (patrz punkty 4.2, 4.4 i 5.1):

      • Ostre bakteryjne zapalenie zatok

      • Ostre zapalenie ucha środkowego

      • Ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła

      • Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli

      • Pozaszpitalne zapalenie płuc

      • Ostre zapalenie pęcherza moczowego

      • Bezobjawowy bakteriomocz w okresie ciąży

      • Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek

      • Dur brzuszny i dur rzekomy

      • Ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej

      • Zakażenia związane z protezowaniem stawów

      • Eradykacja Helicobacter pylori

      • Choroba z Lyme

        Amoxicillin Aurovitas jest również wskazany w zapobieganiu zapaleniu wsierdzia. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Określając dawkę produktu Amoxicillin Aurovitas do stosowania w leczeniu poszczególnych zakażeń należy brać pod uwagę:

      • przewidywane patogeny i ich prawdopodobną wrażliwość na leki przeciwbakteryjne (patrz punkt 4.4)

      • ciężkość i umiejscowienie zakażenia

      • wiek, masę ciała i czynność nerek pacjenta, jak podano poniżej.

        Czas prowadzonego leczenia powinien być określany na podstawie rodzaju zakażenia i reakcji pacjenta na leczenie i powinien być możliwie jak najkrótszy. Niektóre zakażenia wymagają zastosowania dłuższego okresu leczenia (patrz punkt 4.4 odnośnie przedłużonego leczenia).

        Dorośli i dzieci o masie ciała ≥40 kg

        Wskazanie*

        Dawka*

        Ostre bakteryjne zapalenie zatok

        250 mg do 500 mg co 8 godzin lub 750 mg do 1 g

        co 12 godzin

        Bezobjawowy bakteriomocz w okresie ciąży

        Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek

        Ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej

        W ciężkich zakażeniach 750 mg do 1 g co 8 godzin

        Ostre zapalenie pęcherza moczowego

        Ostre zapalenie pęcherza moczowego można leczyć dawką 3 g dwa razy na dobę przez jeden dzień

        Ostre zapalenie ucha środkowego

        500 mg co 8 godzin, 750 mg do 1 g

        co 12 godzin

        W ciężkich zakażeniach 750 mg do 1 g co 8 godzin przez 10 dni

        Ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła

        Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli

        Pozaszpitalne zapalenie płuc

        500 mg do 1 g co 8 godzin

        Dur brzuszny i dur rzekomy

        500 mg do 2 g co 8 godzin

        Zakażenia związane z protezowaniem stawów

        500 mg do 1 g co 8 godzin

        Zapobieganie zapaleniu wsierdzia

        2 g doustnie, pojedyncza dawka na 30 do 60 minut

        przed zabiegiem

        Eradykacja Helicobacter pylori

        750 mg do 1 g dwa razy na dobę w skojarzeniu z inhibitorem pompy protonowej (na przykład omeprazolem, lanzoprazolem) i innym antybiotykiem (na przykład klarytromycyną,

        metronidazolem) przez 7 dni

        Choroba z Lyme (patrz punkt 4.4)

        Wczesna postać: 500 mg do 1 g co 8 godzin do maksymalnej dawki 4 g na dobę w dawkach podzielonych przez 14 dni (10 do 21 dni) Późna postać (objawy układowe): 500 mg do 2 g co 8 godzin do maksymalnej dawki 6 g na dobę w

        dawkach podzielonych przez 10 do 30 dni

        *Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące stosowania leków w poszczególnych wskazaniach.

        Dzieci o masie ciała <40 kg

        Amoksycylina u dzieci może być stosowana w postaci kapsułek, tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej oraz proszku do sporządzania zawiesiny doustnej w saszetkach.

        Amoksycylina w postaci zawiesiny doustnej jest zalecana u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy. U dzieci o masie ciała 40 kg lub większej należy stosować dawkę jak u dorosłych.

        Zalecane dawkowanie:

        Wskazanie+

        Dawka+

        Ostre bakteryjne zapalenie zatok

        20 do 90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych*

        Ostre zapalenie ucha środkowego

        Pozaszpitalne zapalenie płuc

        Ostre zapalenie pęcherza moczowego

        Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek

        Ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej

        Ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła

        40 do 90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych*

        Dur brzuszny i dur rzekomy

        100 mg/kg mc./dobę w trzech dawkach podzielonych

        Zapobieganie zapaleniu wsierdzia

        50 mg/kg mc. doustnie, pojedyncza dawka na 30 do 60 minut przed zabiegiem

        Choroba z Lyme (patrz punkt 4.4)

        Wczesna postać: 25 do 50 mg/kg mc./dobę w trzech dawkach podzielonych przez 10 do 21 dni

        Późna postać (objawy układowe): 100 mg/kg mc./dobę w trzech dawkach podzielonych przez 10 do 30 dni

        +Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące stosowania leków w poszczególnych wskazaniach.

        *Schemat podawania dwa razy na dobę należy brać pod uwagę jedynie w przypadku stosowania dawek

        z górnego zakresu.

        Osoby w podeszłym wieku

        Modyfikacja dawki nie jest konieczna.

        Zaburzenia czynności nerek

        GFR (ml/min)

        Dorośli i dzieci o masie ciała

        ≥ 40 kg

        Dzieci o masie ciała < 40 kg#

        większy niż 30

        Modyfikacja dawki nie jest

        konieczna

        Modyfikacja dawki nie jest

        konieczna

        10 do 30

        Maksymalnie 500 mg dwa razy na dobę

        15 mg/kg mc. podawane dwa razy na dobę (maksymalnie

        500 mg dwa razy na dobę)

        mniejszy niż 10

        Maksymalnie 500 mg/dobę

        Jedna dawka 15 mg/kg mc. podawana raz na dobę

        (maksymalnie 500 mg)

        #W większości przypadków preferowane jest leczenie pozajelitowe.

        Pacjenci poddawani hemodializie

        Amoksycylinę można usunąć z krążenia za pomocą hemodializy.

        Hemodializa

        Dorośli i dzieci o masie ciała

        ≥ 40 kg

        500 mg co 24 godziny

        Przed hemodializą należy podać dodatkową dawkę 500 mg.

        W celu przywrócenia stężenia antybiotyku we krwi należy podać kolejną dawkę 500 mg po zakończeniu hemodializy.

        Dzieci o masie ciała < 40 kg

        Jedna dawka 15 mg/kg mc./dobę podawana w dawce pojedynczej (maksymalnie 500 mg).

        Przed hemodializą należy podać dodatkową dawkę 15 mg/kg mc. W celu przywrócenia stężenia antybiotyku we krwi należy podać

        kolejną dawkę 15 mg/kg mc. po zakończeniu hemodializy.

        Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej

        Maksymalna dawka amoksycyliny wynosi 500 mg na dobę.

        Zaburzenia czynności wątroby

        Należy zachować ostrożność podczas dawkowania i regularnie kontrolować czynność wątroby (patrz punkty 4.4 i 4.8).

        Sposób podawania

        Amoxicillin Aurovitas jest przeznaczony do podawania doustnego.

        Wchłanianie produktu Amoxicillin Aurovitas nie ulega zaburzeniu przy jednoczesnym przyjmowaniu posiłku.

        Leczenie można rozpocząć od zastosowania postaci pozajelitowych amoksycyliny zgodnie z zaleconym dawkowaniem dla postaci do podawania dożylnego i kontynuować podając produkt w postaci doustnej.

        Tabletki powlekane należy połykać w całości bez kruszenia ani żucia, popijając wodą.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nadwrażliwość na substancję czynną, na którąkolwiek z penicylin lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

      Wystąpienie w przeszłości ciężkiej natychmiastowej reakcji nadwrażliwości (np. anafilaksji) na inny

      lek beta-laktamowy (tj. cefalosporynę, karbapenem lub monobaktam).

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Reakcje nadwrażliwości

      Przed rozpoczęciem leczenia amoksycyliną niezbędne jest zebranie dokładnego wywiadu dotyczącego uprzednio występujących reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne leki beta- laktamowe (patrz punkty 4.3 i 4.8).

      Notowano występowanie ciężkich, sporadycznie zakończonych zgonem, reakcji uczuleniowych (w tym reakcję anafilaktoidalną i ciężkie niepożądane reakcje skórne) u pacjentów leczonych penicylinami. Wystąpienie takich reakcji jest bardziej prawdopodobne u osób, u których w przeszłości wystąpiła nadwrażliwość na penicyliny oraz u osób z chorobami atopowymi. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy przerwać leczenie amoksycyliną i wdrożyć alternatywny stosowny sposób leczenia.

      Niewrażliwe mikroorganizmy

      Amoksycylina nie jest odpowiednia do stosowania w leczeniu niektórych rodzajów zakażeń, chyba że wcześniej określono patogen i wiadomo, że jest on wrażliwy lub podejrzewa się, że najbardziej prawdopodobny patogen będzie reagować na leczenie amoksycyliną (patrz punkt 5.1). Należy to wziąć pod uwagę, zwłaszcza gdy rozważane jest leczenie pacjentów z zakażeniami układu moczowego i ciężkimi zakażeniami ucha, nosa i gardła.

      Drgawki

      Drgawki mogą wystąpić u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub otrzymujących duże dawki, lub u pacjentów, u których występują czynniki predysponujące (np. występowanie drgawek w przeszłości, leczona padaczka lub zaburzenia oponowe (patrz punkt 4.8).

      Zaburzenia czynności nerek

      U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę należy dostosować do stopnia niewydolności (patrz punkt 4.2).

      Reakcje skórne

      Uogólniony rumień z krostkami i gorączką, występujący na początku leczenia, może być objawem ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP, ang. Acute Generalised Exanthemous Pustulosis (patrz punkt 4.8)). Jeśli taka reakcja wystąpi, konieczne jest odstawienie amoksycyliny i jest przeciwwskazane wszelkie dalsze podawanie amoksycyliny.

      Należy unikać stosowania amoksycyliny, jeśli podejrzewa się mononukleozę zakaźną, ponieważ u pacjentów z mononukleozą zakaźną stwierdzono związek pomiędzy występowaniem odropodobnych wysypek a zastosowaniem amoksycyliny.

      Reakcja Jarischa-Herxheimera

      Podczas stosowania amoksycyliny w leczeniu choroby z Lyme może wystąpić reakcja Jarischa- Herxheimera (patrz punkt 4.8). Wynika ona z bezpośredniego, bakteriobójczego działania amoksycyliny na komórki bakterii Borrelia burgdorferi, wywołującej chorobę z Lyme. Należy uświadomić pacjentowi, że jest to częsta i zazwyczaj ustępująca samoistnie konsekwencja stosowania antybiotyku w leczeniu choroby z Lyme.

      Nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych

      Długotrwałe stosowanie może czasami powodować nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych.

      Podczas stosowania prawie wszystkich leków przeciwbakteryjnych opisywano występowanie związanego z antybiotykiem zapalenia jelita grubego, o nasileniu od lekkiego do zagrażającego życiu (patrz punkt 4.8). Dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę to rozpoznanie u pacjentów, u których wystąpiła biegunka w trakcie lub po zakończeniu podawania jakiegokolwiek antybiotyku.

      Jeśli wystąpi zapalenie jelita grubego związane z antybiotykiem, należy natychmiast odstawić amoksycylinę, przeprowadzić badanie lekarskie pacjenta i wdrożyć odpowiednie leczenie. W tej sytuacji przeciwwskazane jest stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit.

      Długotrwałe leczenie

      W czasie długotrwałego leczenia zaleca się okresowe badania czynności narządów wewnętrznych, w tym nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. Obserwowano zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych oraz zmiany w morfologii krwi (patrz punkt 4.8).

      Leki przeciwzakrzepowe

      U pacjentów otrzymujących amoksycylinę rzadko notowano wydłużenie czasu protrombinowego. Podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych należy prowadzić odpowiednie kontrole. Może być konieczna modyfikacja dawek doustnych leków przeciwzakrzepowych w celu utrzymania właściwego zmniejszenia krzepliwości krwi (patrz punkty 4.5 i 4.8).

      Krystaluria

      U pacjentów ze zmniejszoną objętością wydalanego moczu bardzo rzadko obserwowano krystalurię, szczególnie podczas leczenia parenteralnego. Podczas podawania dużych dawek amoksycyliny, zaleca się zapewnienie odpowiedniej podaży płynów i wydalania moczu, aby zminimalizować możliwość tworzenia się kryształków amoksycyliny w moczu. U pacjentów z cewnikiem w pęcherzu moczowym, należy regularnie sprawdzać drożność cewnika (patrz punkty 4.8 i 4.9).

      Wpływ na testy diagnostyczne

      Zwiększone stężenie amoksycyliny w surowicy krwi i w moczu może wpływać na wyniki niektórych testów laboratoryjnych. Duże stężenie amoksycyliny w moczu może prowadzić do występowania fałszywie dodatnich wyników testów prowadzonych metodami chemicznymi.

      Jeśli w czasie leczenia amoksycyliną oznacza się glukozę w moczu, należy stosować metody enzymatyczne z zastosowaniem oksydazy glukozowej.

      Obecność amoksycyliny może zaburzać wynik testów na stężenie estriolu u kobiet w ciąży. Amoxicillin Aurovitas zawiera sód

      Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy lek

      uznaje się za „wolny od sodu”.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Probenecyd

      Nie zaleca się jednoczesnego stosowania probenecydu. Probenecyd zmniejsza nerkowe wydzielanie kanalikowe amoksycyliny. Jednoczesne stosowanie probenecydu może powodować zwiększone i długo utrzymujące się stężenie amoksycyliny we krwi.

      Allopurynol

      Podawanie allopurynolu w czasie leczenia amoksycyliną może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia skórnych reakcji alergicznych.

      Tetracykliny

      Tetracykliny i inne leki bakteriostatyczne mogą wpływać na działanie bakteriobójcze amoksycyliny.

      Doustne leki przeciwzakrzepowe

      Doustne leki przeciwzakrzepowe i antybiotyki z grupy penicylin były szeroko stosowane w lecznictwie, bez doniesień o interakcjach. Jednakże w literaturze są opisane przypadki zwiększania się międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) u leczonych acenokumarolem lub warfaryną pacjentów, u których zastosowano leczenie amoksycyliną. Jeżeli konieczne jest jednoczesne stosowanie, należy ściśle kontrolować czas protrombinowy lub INR po rozpoczęciu lub zakończeniu stosowania amoksycyliny. Ponadto może być konieczna modyfikacja dawki doustnych leków przeciwzakrzepowych (patrz punkty 4.4 i 4.8).

      Metotreksat

      Penicyliny mogą zmniejszać wydalanie metotreksatu powodując potencjalne zwiększenie toksyczności.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Ciąża

      Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni lub pośredni szkodliwy wpływ na reprodukcję. Ograniczone dane dotyczące stosowania amoksycyliny u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych. Amoksycylina może być stosowana u kobiet w ciąży jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko związane z leczeniem.

      Karmienie piersią

      Amoksycylina przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach, co może stanowić ryzyko wystąpienia uczulenia u oseska. W rezultacie, może wystąpić biegunka i zakażenie grzybicze błon śluzowych u karmionego piersią dziecka, w związku z tym może być konieczne zaprzestanie karmienia piersią. Amoksycylinę można stosować w czasie karmienia piersią jedynie po przeprowadzeniu przez lekarza prowadzącego oceny stosunku korzyści do ryzyka.

      Płodność

      Brak danych na temat wpływu amoksycyliny na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak mogą wystąpić działania niepożądane (np. reakcje alergiczne, zawroty głowy, drgawki), które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8).

    15. Działania niepożądane

    16. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są biegunka, nudności i wysypka skórna.

      Działania niepożądane opisane w trakcie badań klinicznych oraz po wprowadzeniu amoksycyliny do obrotu są przedstawione poniżej według klasyfikacji układów i narządów MedDRA.

      Następującą terminologię zastosowano w celu klasyfikacji częstości występowania działań niepożądanych:

      Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10)

      Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

      Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

      Bardzo rzadko

      Kandydoza skóry i błon śluzowych.

      Zaburzenia krwi i układu chłonnego

      Bardzo rzadko

      Przemijająca leukopenia (w tym ciężka neutropenia i agranulocytoza), przemijająca trombocytopenia i niedokrwistość hemolityczna.

      Wydłużony czas krwawienia i czas protrombinowy (patrz punkt 4.4).

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Bardzo rzadko

      Ciężkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja, zespół choroby posurowiczej i alergiczne zapalenie naczyń (patrz punkt

      4.4).

      Częstość nieznana

      Reakcja Jarischa-Herxheimera (patrz punkt 4.4)

      Zaburzenia układu nerwowego

      Bardzo rzadko

      Hiperkinezja, zawroty głowy i drgawki (patrz punkt

      4.4).

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Dane z badań klinicznych

      *Często

      Biegunka i nudności

      *Niezbyt często

      Wymioty

      Dane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu

      Bardzo rzadko

      Związane z antybiotykiem zapalenie jelita grubego (w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego oraz krwotoczne zapalenie jelita grubego; patrz punkt 4.4). Czarny, włochaty język.

      Powierzchniowe przebarwienie zębów#

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Bardzo rzadko

      Zapalenie wątroby i żółtaczka zastoinowa.

      Niewielkie zwiększenie aktywności AspAT i (lub) AlAT.

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Dane z badań klinicznych

      *Często

      Wysypka skórna

      *Niezbyt często

      Pokrzywka i świąd

      Dane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu

      Bardzo rzadko

      Reakcje skórne, takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, pęcherzowe i złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. Acute Generalised Exhantematous Pustulosis - AGEP) (patrz punkt 4.4) i polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. Drug Reactions with Eosinophilia and Systemic Symptoms - DRESS).

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Bardzo rzadko

      Śródmiąższowe zapalenie nerek.

      Krystaluria (patrz punkty 4.4 i 4.9).

      *Częstość występowania tych działań niepożądanych oszacowano na podstawie danych z badań klinicznych obejmujących około 6000 pacjentów dorosłych i pacjentów z grupy dzieci i młodzieży przyjmujących amoksycylinę.

      # Odnotowywano powierzchniowe przebarwienie zębów u dzieci. Dobra higiena jamy ustnej może pomóc w zapobieganiu przebarwieniu zębów, które zazwyczaj można usunąć przez szczotkowanie.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,

      tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. Przedmiotowe i podmiotowe objawy przedawkowania

      Mogą wystąpić objawy ze strony przewodu pokarmowego (takie jak nudności, wymioty i biegunka) i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. Obserwowano tworzenie się kryształków amoksycyliny w moczu (krystaluria), w niektórych przypadkach prowadzące do niewydolności nerek.

      U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub otrzymujących duże dawki mogą wystąpić drgawki (patrz punkty 4.4 i 4.8).

      Leczenie zatrucia

      Objawy ze strony przewodu pokarmowego można leczyć objawowo, ze zwróceniem szczególnej

      uwagi na równowagę wodno-elektrolitową.

      Amoksycylinę można usunąć z krążenia za pomocą hemodializy.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: penicyliny o szerokim spektrum działania, kod ATC: J 01CA04. Mechanizm działania

      Amoksycylina jest półsyntetyczną penicyliną (antybiotyk beta-laktamowy), która hamuje jeden lub

      więcej enzymów (często zwanych białkami wiążącymi penicylinę, PBP – ang. penicillin-binding proteins) w szlaku biosyntezy bakteryjnego peptydoglikanu, będącego integralnym strukturalnym składnikiem ściany komórki bakteryjnej. Zahamowanie syntezy peptydoglikanu prowadzi do osłabienia ściany komórki, po czym następuje zazwyczaj liza komórki i śmierć bakterii.

      Amoksycylina podlega rozkładowi przez beta-laktamazy wytwarzane przez bakterie oporne i dlatego zakres działania samej amoksycyliny nie obejmuje organizmów, które wytwarzają te enzymy.

      Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne

      Czas powyżej minimalnego stężenia hamującego (T>MIC) jest uznawany za główny wyznacznik skuteczności amoksycyliny.

      Mechanizmy oporności

      Głównymi mechanizmami oporności na amoksycylinę są:

      • Unieczynnienie przez beta-laktamazy bakteryjne.

      • Zmiana struktury białek PBP, co zmniejsza powinowactwo leku przeciwbakteryjnego do miejsca docelowego.

      Nieprzepuszczalność błony komórkowej bakterii lub mechanizmy pompy wyrzutowej mogą

      wywoływać oporność bakterii lub przyczyniać się do jej wystąpienia, szczególnie u bakterii Gram- ujemnych.

      Wartości graniczne

      Wartości graniczne MIC amoksycyliny zostały określone przez Europejski Komitet ds. Oznaczania Lekowrażliwości (ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing, EUCAST) wersja 10.0.

      Drobnoustroje

      Wartości graniczne MIC [mg/L]

      Wrażliwy ≤

      Oporny >

      Enterobacteriaceae

      8

      8

      Staphylococcus spp.

      Odnośnik1, 2, 3

      Odnośnik2

      Enterococcus spp.3

      41

      81

      Streptococcus grup A, B, C i G

      Odnośnik1

      Odnośnik1

      Streptococcus pneumoniae

      0,51

      11

      Paciorkowce zieleniejące

      0,5

      2

      Haemophilus influenzae1

      0,001

      2

      Moraxella catarrhalis

      -1

      -1

      Neisseria meningitidis

      0,125

      1

      Beztlenowe bakterie Gram-dodatnie z wyjątkiem Clostridium difficile1

      4

      8

      Beztlenowe bakterie Gram-ujemne1

      0,5

      2

      Helicobacter pylori

      0,125

      0,125

      Pasteurella multocida

      1

      1

      Wartości graniczne niezależne od gatunku

      2

      8

      Staphylococcus:

      1Większość gronkowców wytwarza penicylinazy, a niektóre z nich są oporne na metycylinę. Każdy z tych mechanizmów czyni je opornymi na amoksycylinę.

      2Żadna obecnie dostępna metoda nie pozwala w wiarygodny sposób wykryć produkcji penicylinazy

      przez gronkowce koagulazo-ujemne.

      3S. saprophyticus wrażliwe na ampicylinę są mecA - ujemne i wrażliwe na ampicylinę, amoksycylinę i piperacylinę (bez lub z beta-laktamazą).

      Enterococcus:

      1O wrażliwości na ampicylinę, amoksycylinę i piperacylinę (z lub bez inhibitora beta-laktamazy) można wywnioskować na podstawie wrażliwości na ampicylinę. Oporność na ampicylinę jest rzadka u E. faecalis (należy potwierdzić MIC), ale częsta u E. faecium.

      Streptococcus grup A, B, C i G

      1O wrażliwości paciorkowców z grup A, B, C i G na penicyliny wnioskuje się na podstawie wrażliwości na benzylopenicylinę.

      Streptococcus pneumoniae:

      1W celu wykluczenia mechanizmów oporności na beta-laktamy stosuje się badanie przesiewowe krążkowe z oksacyliną 1 μg lub test MIC z benzylopenicyliną. Gdy wynik przesiewu jest ujemny (strefa zahamowania oksacyliny ≥20 mm lub MIC benzylopenicyliny ≤ 0,06 mg/L), wszystkie leki beta- laktamowe, dla których dostępne są kliniczne wartości graniczne, w tym te z oznaczeniem „Uwaga”, mogą być zgłaszane jako wrażliwe bez dalszych badań, z wyjątkiem cefakloru, który, jeśli zostanie zgłoszony, należy zgłosić jako „podatne, zwiększone narażenie”. Gdy wynik jest dodatni (strefa zahamowania < 20 mm lub MIC benzylopenicyliny > 0,06 mg/L).

      Haemophilus influenzae:

      1W przypadku izolatów beta-laktamazo-dodatnich można stwierdzić oporność na amoksycylinę.

      Moraxella catarrhalis:

      1Większość M. catarrhalis wytwarza beta-laktamazę, chociaż produkcja beta-laktamazy jest powolna i może dawać słabe wyniki w testach in vitro. Należy odnotować, że szczepy produkujące beta-laktamazy są oporne na penicyliny i aminopenicyliny bez inhibitorów.

      Gram dodatnie tlenowce za wyjątkiem Clostridium difficile:

      1O wrażliwości na ampicylinę, amoksycylinę, piperacylinę i tikarcylinę można wnioskować na podstawie wrażliwości na benzylopenicylinę.

      Gram ujemne tlenowce:

      1O wrażliwości na ampicylinę, amoksycylinę, piperacylinę i tikarcylinę można wnioskować na podstawie wrażliwości na benzylopenicylinę.

      Częstość występowania oporności wybranych gatunków może zmieniać się z upływem czasu i być różna w różnych rejonach geograficznych. Należy odnieść się do lokalnych danych dotyczących oporności, szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności, należy zasięgnąć opinii specjalistycznej, gdy lokalna częstość występowania oporności jest taka, że przydatność leku jest wątpliwa, przynajmniej w niektórych rodzajach zakażeń.

      Wrażliwość drobnoustrojów na amoksycylinę in vitro

      Szczepy zwykle wrażliwe

      Tlenowe bakterie Gram-dodatnie:

      Enterococcus faecalis

      Paciorkowce beta-hemolizujące (grupy A, B, C i G)

      Listeria monocytogenes

      Gatunki, u których może wystąpić problem oporności nabytej

      Tlenowe bakterie Gram-ujemne:

      Escherichia coli Haemophilus influenzae Helicobacter pylori Proteus mirabilis Salmonella Typhi Salmonella Paratyphi Pasteurella multocida

      Tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Gronkowce koagulazo-ujemne Staphylococcus aureus£ Streptococcus pneumoniae Streptococcus spp. grupy viridans

      Beztlenowe bakterie Gram-dodatnie:

      Clostridium spp.

      Beztlenowe bakterie Gram-ujemne:

      Fusobacterium spp.

      Inne:

      Borrelia burgdorferi

      Drobnoustroje z opornością naturalną

      Tlenowe bakterie Gram-dodatnie:

      Enterococcus faecium

      Tlenowe bakterie Gram-ujemne:

      Acinetobacter spp.

      Enterobacter spp.

      Klebsiella spp.

      Pseudomonas spp.

      Beztlenowe bakterie Gram-ujemne:

      Bacteroides spp. (wiele szczepów Bacteroides fragilis jest opornych).

      Inne:

      Chlamydia spp. Mycoplasma spp. Legionella spp.

      Naturalna średnia wrażliwość przy braku nabytego mechanizmu oporności.

      £ Niemal wszystkie S. aureus są oporne na amoksycylinę z powodu wytwarzania penicylinaz. Dodatkowo, wszystkie szczepy oporne na metycylinę są oporne na amoksycylinę.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Amoksycylina całkowicie dysocjuje w wodnych roztworach w zakresie fizjologicznego pH. Szybko i dobrze wchłania się po podaniu doustnym. Biodostępność amoksycyliny po podaniu doustnym wynosi około 70%. Czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu (Tmax) wynosi około 1 godziny

      Poniżej przedstawiono parametry farmakokinetyczne z badania, w którym 250 mg amoksycyliny podawano trzy razy na dobę, na czczo, grupie zdrowych ochotników.

      Cmax

      Tmax *

      AUC (0-24h)

      T ½

      [µg/ml]

      [h]

      [µg,h/ml]

      [h]

      3,3 ±1,12

      1,5 (1,0-2,0)

      26,7 ± 4,56

      1,36 ± 0,56

      *Mediana (zakres)

      W zakresie od 250 do 3000 mg biodostępność przebiega liniowo proporcjonalnie do dawki (mierzona

      jako Cmax i AUC). Wchłanianie nie jest zaburzane przez jednoczesne przyjmowanie posiłku. Amoksycylinę można usunąć za pomocą hemodializy.

      Dystrybucja

      Z całkowitej ilości leku w osoczu około 18% amoksycyliny jest związane z białkami. Objętość dystrybucji wynosi około 0,3 do 0,4 l/kg.

      Po podaniu dożylnym amoksycylinę wykryto w pęcherzyku żółciowym, w tkankach narządów jamy brzusznej, skórze, tkance tłuszczowej, mięśniach, w płynie maziowym, płynie otrzewnowym, żółci i ropie. Amoksycylina nie przenika wystarczająco do płynu mózgowo-rdzeniowego.

      Badania na zwierzętach nie dostarczyły dowodów na znaczącą retencję tkankową pochodnych leku. Amoksycylinę, podobnie jak większość penicylin, można wykryć w mleku kobiecym (patrz punkt 4.6).

      Wykazano, że amoksycylina przenika przez łożysko (patrz punkt 4.6).

      Metabolizm

      Amoksycylina jest częściowo wydalana z moczem w postaci nieczynnego kwasu penicylinowego w ilościach równoważnych od 10 do 25% początkowej dawki amoksycyliny.

      Eliminacja

      Główną drogą wydalania amoksycyliny są nerki.

      U osób zdrowych średni okres półtrwania w fazie eliminacji amoksycyliny wynosi około 1 godziny, a średni klirens całkowity około 25 l/godzinę. Około 60 do 70% amoksycyliny jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem w czasie pierwszych 6 godzin od podania pojedynczej dawki 250 mg lub 500 mg. W różnych badaniach stwierdzono, że w okresie 24 godzin 50-85% amoksycyliny było wydalane z moczem.

      Jednoczesne podanie probenecydu opóźnia wydalanie amoksycyliny (patrz punkt 4.5).

      Wiek

      Okres półtrwania amoksycyliny w fazie eliminacji u dzieci w wieku od 3 miesięcy do 2 lat jest podobny do uzyskiwanego u dzieci starszych i u dorosłych. U bardzo małych dzieci (w tym u wcześniaków) w pierwszym tygodniu życia nie należy podawać leku częściej niż dwa razy na dobę z powodu niedojrzałości nerkowej drogi wydalania. U pacjentów w podeszłym wieku prawdopodobieństwo zmniejszonej czynności nerek jest większe, dlatego należy starannie dobierać dawki i przydatne może być monitorowanie czynności nerek.

      Płeć

      Po podaniu doustnym amoksycyliny zdrowym mężczyznom i kobietom nie stwierdzono znaczącego wpływu płci na farmakokinetykę amoksycyliny.

      Zaburzenie czynności nerek

      Całkowity klirens amoksycyliny z surowicy zmniejsza się proporcjonalnie do zmniejszającej się wydolności nerek (patrz punkty 4.2 i 4.4).

      Zaburzenie czynności wątroby

      U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy podczas dawkowania zachować ostrożność i regularnie kontrolować czynność wątroby.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.

      Nie przeprowadzono badań dotyczących rakotwórczości amoksycyliny.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń:

      Celuloza mikrokrystaliczna (typ - 101) Karboksymetyloskrobia sodowa (typ - A) Powidon K 30

      Celuloza mikrokrystaliczna (typ - 102) Magnezu stearynian

      Otoczka:

      Hypromeloza 2910 (6 cP)

      Makrogol 6000

      Tytanu dwutlenek (E 171)

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 2 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Przezroczysty blister z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku. Wielkości opakowań: opakowanie zawiera 8, 10, 16, 20, 24 lub 30 tabletek powlekanych.

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

  11. DOPUSZCZENIE DO OBROTU

    Aurovitas Pharma Polska Sp. z o.o. ul. Sokratesa 13D lokal 27

    01-909 Warszawa

  12. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Amoxicillin Aurovitas, 500 mg, tabletki powlekane Pozwolenie nr:

    Amoxicillin Aurovitas, 750 mg, tabletki powlekane Pozwolenie nr:

    Amoxicillin Aurovitas, 1000 mg, tabletki powlekane Pozwolenie nr:

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: