Spis treści:
- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
- SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
- POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
- SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
- WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
- DANE FARMACEUTYCZNE
- PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
- NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
- DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
Wskazania do stosowania
Dawkowanie i sposób podawania
Przeciwwskazania
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Działania niepożądane
Przedawkowanie
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Właściwości farmakodynamiczne
Właściwości farmakokinetyczne
Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
DANE FARMACEUTYCZNE
Wykaz substancji pomocniczych
Niezgodności farmaceutyczne
Okres ważności
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Rodzaj i zawartość opakowania
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
octenisept oral mono, 1 mg/mL, roztwór do stosowania w jamie ustnej
1 mL roztworu zawiera 1 mg octenidini dihydrochloridum (oktenidyny dwuchlorowodorek). Substancja pomocnicza o znanym działaniu
Zawiera makrogologlicerolu hydroksystearynian (17,6 mg/mL).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do stosowania w jamie ustnej.
Prawie przejrzysty, bezbarwny roztwór o miętowym zapachu.
Do czasowego zmniejszenia liczby bakterii w jamie ustnej oraz czasowego zahamowania tworzenia
się płytki nazębnej, w przypadku niedostatecznej higieny jamy ustnej. Octenisept oral mono jest wskazany do stosowania u dorosłych.
Skuteczność mikrobiologiczna in-vitro produktu leczniczego octenisept oral mono obejmuje bakterie Gram-dodatnie, bakterie Gram-ujemne oraz drożdże (patrz punkt 5.1).
Dawkowanie
Należy stosować 10 mL roztworu, 2 razy na dobę. Produktu leczniczego octenisept oral mono nie należy stosować dłużej niż 5 dni, jako, że dostępne są dane dotyczące tylko ciągłego stosowania przez 5 dni.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego octenisept oral mono
u dzieci i młodzieży.
Dane kliniczne są niedostępne.
Sposób podawania
Podanie na śluzówkę jamy ustnej. Produkt leczniczy wskazany tylko do użytku powierzchniowego (patrz punkt 4.4). Należy płukać jamę ustną 10 mL roztworu przez 30 sekund, dwa razy na dobę. Po użyciu roztwór należy wypluć.
W celu odmierzenia właściwej dawki należy użyć dołączonego dozownika.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
Produkt leczniczy wskazany tylko do użytku powierzchniowego. Nie wolno podawać tego produktu leczniczego w głąb tkanek za pomocą strzykawki lub kaniuli aby zapobiec potencjalnemu rozwojowi obrzęków lub martwicy tkanek. W szczególności nie należy go stosować do płukania
kieszonek przyzębnych, płukania kanałów korzeniowych podczas zabiegów endodontycznych ani do płukania ropni jamy ustnej.
Octenisept oral mono należy stosować wyłącznie do płukania jamy ustnej. Nie należy go połykać. Dlatego powinien być stosowany przez pacjentów, którzy mogą samodzielnie płukać jamę ustną. Unikać kontaktu produktu leczniczego z oczami. W razie kontaktu roztworu z oczami należy je szybko i dokładnie wypłukać wodą.
Oktenidyny dwuchlorowodorek może wchodzić w interakcje ze anionowymi środkami obecnymi w produktach do mycia zębów. Dlatego należy je stosować przed użyciem produktu leczniczego octenisept oral mono (jamę ustną należy wypłukać wodą przed użyciem produktu leczniczego) lub o innej porze dnia.
Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego octenisept oral mono i produktów zawierających powidon jodowany do stosowania w jamie ustnej, ponieważ może to powodować fioletowe lub brązowe zabarwienie jamy ustnej oraz miejscowe podrażnienie (patrz punkt 4.5).
Może wystąpić czasowe przebarwienie języka.
Ten produkt leczniczy zawiera makrogologlicerolu hydroksystearynian, który może powodować
reakcje skórne.
Oktenidyny dwuchlorowodorek wykazuje niezgodność z środkami anionowymi oraz produktami zawierającymi powidon jodowany (patrz punkt 4.4).
Ciąża
Dostępne są ograniczone dane kliniczne (między 300 a 1000 kobiet w okresie ciąży, wiek
ciążowy ≥12 tygodni) z użycia roztworu 0,1% oktenidyny dwuchlorowodorku w połączeniu z 2% fenoksyetanolem (octenisept) u kobiet w okresie ciąży do dezynfekcji skóry i błon śluzowych oraz antyseptycznego leczenia ran. Nie zgłoszono żadnych działań niepożądanych związanych z leczeniem produktem leczniczym octenisept w okresie ciąży i po porodzie.
Badania na zwierzętach po podaniu doustnym oktenidyny dwuchlorowodorku nie wykazały
szkodliwego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
Można rozważyć stosowanie produktu leczniczego octenisept oral mono w okresie ciąży, jeśli to
konieczne.
Karmienie piersią
Brak jest wystarczających danych doświadczalnych na zwierzętach i danych klinicznych dotyczących
stosowania oktenidyny dwuchlorowodoreku w okresie karmienia piersią.
Ponieważ oktenidyny dwuchlorowodorek w przewodzie pokarmowym wchłania się tylko w bardzo małych ilościach lub nie wchłania się, należy założyć, że nie przenika do mleka kobiet karmiących piersią.
Nie należy się spodziewać wpływu na noworodki lub dzieci karmione piersią, ponieważ ekspozycja
ogólnoustrojowa na oktenidyny dwuchlorowodorek u kobiet karmiących piersią jest minimalna.
Octenisept oral mono może być stosowany podczas karmienia piersią.
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu oktenidyny dwuchlorowodorku na płodność u ludzi. Podanie doustne oktenidyny dwuchlorowodorku nie miało wpływu na płodność u szczurów.
Octenisept oral mono nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
Działania niepożądane po podaniu produktu leczniczego octenisept oral mono zgłaszano w dwóch kontrolowanych placebo badaniach III fazy z udziałem 200 pacjentów (151 pacjentów otrzymywało octenisept oral mono, 49 pacjentów otrzymywało placebo). Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były zaburzenia smaku (21%) i przemijające przebarwienia języka (6%). Ponadto u niektórych
pacjentów obserwowano łagodne i odwracalne przebarwienie zębów.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Działanie niepożądane zgłoszone podczas badan klinicznych zostały przedstawione w tabeli poniżej zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania.
Klasyfikacja układów i narządów | Bardzo często (≥ 1/10) | Często (≥ 1/100 to < 1/10) | Niezbyt często (≥ 1/1000 to < 1/100) |
Zaburzenia układu nerwowego | Zaburzenia smaku | Ból głowy | |
Zaburzenia żołądka i jelit | Łagodne i odwracalne przebarwienie zębów | Osad na języku, czasowe przebarwienie języka, osad w jamie ustnej, niedoczulica w jamie ustnej, nadwrażliwość zębów | Nudności, parestezje w jamie ustnej, nadmierne wydzielanie śliny |
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departament Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C
02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.
Przypadkowe połkniecie produktu leczniczego octenisept oral mono nie stanowi zagrożenia, ponieważ toksyczność oktenidyny dwuchlorowodorku po podaniu doustnym jest niewielka. W przypadku połknięcia większych ilości produktu leczniczego octenisept oral mono mogą wystąpić objawy
żołądkowo-jelitowe wynikające z zaburzenia endogennej flory jelitowej, które należy leczyć
objawowo.
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobach gardła, antyseptyki. Kod ATC: R02AA21
Mechanizm działania
Oktenidyny dwuchlorowodorek należy do związków kationowo-czynnych, posiada dwa aktywne centra, dzięki czemu ma właściowości powierzchniowo czynne. Reaguje ze składnikami ściany komórkowej i błony komórkowej drobnoustrojów, prowadząc w ten sposób do zniszczenia funkcji życiowych komórki.
Działanie farmakodynamiczne
Oktenidyny dwuchlorowodorek działa antyseptycznie wobec bakterii i drożdży. Skuteczność oktenidyny dwuchlorowodorku wobec bakterii i drożdży badano w warunkach in vitro zgodnie z normą EN 13727 oraz EN 13624 (temperatura 33°C).
Szczep | Stężenie produktu leczniczego (octenisept oral mono) | Czas kontaktu | Współczynnik redukcji (log) |
S. aureus | 97% | 30 sek. | >5,08 |
E. coli K12 | 97% | 30 sek. | >5,19 |
E. hirae | 97% | 30 sek. | >5,39 |
P. aeruginosa | 97% | 30 sek. | >5,14 |
C. albicans | 97% | 60 sek. | >4,42 |
Brak danych klinicznych dotyczących oporności bakterii na oktenidyny dwuchlorowodorek. Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Płukanie jamy ustnej roztworem oktenidyny dwuchlorowodorku dwa razy na dobę przez 5 dni
zasadniczo zahamowało tworzenie się płytki nazębnej. W 5. dniu mediana całkowitego średniego wskaźnika płytki nazębnej zmniejszyła się o 1,290 po zastosowaniu oktenidyny dwuchlorowodorku w porównaniu z 0,355 po zastosowaniu placebo. Zdolność hamowania tworzenia się płytki była wyższa niż w przypadku placebo (jednostronne p <0,0001).
Pojedyncze płukanie roztworem oktenidyny dwuchlorowodorku zmniejszyło liczbę bakterii w ślinie skuteczniej niż placebo. Po zastosowaniu oktenidyny dwuchlorowodorku liczba bakterii zmniejszyła się o 2,725 lg CFU/mL (lgRF 2,725) po płukaniu w porównaniu ze spadkiem o 0,240 lg CFU/mL (lgRF 0,240) z placebo (dwustronny p <0,0001, test van Elterena).
Najcześciej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi podczas płukania jamy ustnej oktenidyny dwuchlorowodorkiem dwa razy na dobę, przez 5 dni były zaburzenia smaku (21%) i przemijające przebarwienie języka (6%).
Dzieci i młodzież
Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań produktu leczniczego
octenisept oral mono we wszystkich podgrupach populacji dzieci i młodzieży w zapobieganiu
zakażeniom jamy ustnej tkanek miękkich (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).
Wchłanianie
Oktenidyny dwuchlorowodorek słabo się wchłania przez błonę śluzową jamy ustnej lub z przewodu pokarmowego po połknięciu.
Dystrybucja
Nie dotyczy, ponieważ dostępne dane potwierdzają brak ogólnoustrojowego wchłaniania
oktenidyny dwuchlorowodorku.
Metabolizm
Nie dotyczy, ponieważ dostępne dane potwierdzają brak ogólnoustrojowego wchłaniania
oktenidyny dwuchlorowodorku.
Eliminacja
Badania na zwierzętach wykazały, że po podaniu doustnym oktenidyny dwuchlorowodorek jest
wydalany prawie całkowicie z kałem. Tylko niewielkie ilości były wydalane z moczem.
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności,
potencjalnego działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Ocena ryzyka dla środowiska
Ryzyko dla środowiska jest akceptowalne w przypadku oktenidyny dwuchlorowodorku.
Glicerol 85% Sodu glukonian Kwas cytrynowy
Disodu fosforan dwuwodny (do ustalenia pH) Makrogologlicerolu hydroksystearynian Sukraloza
Woda oczyszczona
Aromat miętowy (zawiera glikol propylenowy (49%), mentol (45%), menton (6%))
Oktenidyny dwuchlorowodorek wykazuje niezgodność z środkami anionowymi, które mogą być składnikami past do zębów (patrz punkt 4.5).
3 lata
Po pierszym otwarciu opakowania:
Butelka 60 mL: 2 tygodnie
Butelka 250 mL: 8 tygodni
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego
250 mL i 60 mL: Przezroczysta, bezbarwna butelka z politereftalanu etylenu z plastikową zakrętką
z białego polipropylenu z białym krążkiem uszczelniającym z polietylenu, z dozownikiem z polipropylenu, w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 60 mL oraz 250 mL
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie
z lokalnymi przepisami.
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Schülke & Mayr GmbH Robert-Koch-Strasse 2
22851 Norderstedt Niemcy
Pozwolenie nr
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: