Reklama:

Tranexamic acid Sunho

Substancja czynna: Acidum tranexamicum 100 mg/ml
Postać farmaceutyczna: Roztwór do wstrzykiwań / do infuzji , 100 mg/ml
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Tranexamic acid Sunho, 100 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań / do infuzji

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. 1 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji zawiera 100 mg kwasu traneksamowego.

    1 ampułka z 5 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji zawiera 500 mg kwasu traneksamowego.

    1 ampułka z 10 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji zawiera 1000 mg kwasu traneksamowego. 1 fiolka z 5 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji zawiera 500 mg kwasu traneksamowego.

    1 fiolka z 10 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji zawiera 1000 mg kwasu traneksamowego. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Roztwór do wstrzykiwań / do infuzji.

    Przezroczysty, bezbarwny roztwór o pH pomiędzy 6,5 a 8,0.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Kwas traneksamowy jest wskazany u dorosłych i dzieci powyżej 1. roku życia w celu zapobiegania i leczenia krwotoków spowodowanych miejscową lub ogólną fibrynolizą.

      Szczegółowe wskazania do stosowania obejmują:

      • Krwotok spowodowany uogólnioną lub miejscową fibrynolizą, taki jak:

        • Krwotok miesiączkowy i krwotok maciczny,

        • Krwawienia z przewodu pokarmowego,

        • Zaburzenia krwotoczne układu moczowego w następstwie operacji gruczołu krokowego lub zabiegów chirurgicznych w obrębie układu moczowego,

      • Zabiegi chirurgiczne dotyczące ucha, nosa, gardła (wycięcie wyrośli adenoidalnych, wycięcie migdałków, ekstrakcja zęba),

      • Zabiegi chirurgiczne ginekologiczne lub zaburzenia położnicze,

      • Zabiegi chirurgiczne w obrębie klatki piersiowej i jamy brzusznej oraz inne poważne interwencje chirurgiczne, takie jak zabiegi chirurgiczne dotyczące układu krążenia,

      • Opanowanie krwotoku spowodowanego podaniem leku fibrynolitycznego.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dorośli

      Jeśli nie zalecono inaczej, stosuje się następujące dawki:

      1. Przeciwwskazania

      2. − Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

        − Ostra zakrzepica żył lub tętnic (patrz punkt 4.4).

        − Stany fibrynolityczne wtórne do koagulopatii ze zużycia czynników krzepnięcia krwi,

        z wyjątkiem tych, w których dominuje aktywacja układu fibrynolitycznego z ostrymi ciężkimi krwawieniami (patrz punkt 4.4).

        − Ciężkie zaburzenia czynności nerek (ryzyko kumulacji produktu leczniczego).

        − Drgawki w wywiadzie.

        − Wstrzyknięcia dooponowe i dokomorowe, podania domózgowe (ryzyko obrzęku mózgu i drgawek).

      3. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

      4. Należy ściśle przestrzegać podanych poniżej wskazań i sposobu podawania:

        • Wstrzyknięcia dożylne należy wykonywać bardzo powoli (nie szybciej niż 1 mL na minutę).

        • Nie należy podawać kwasu traneksamowego domięśniowo.

          Drgawki

          W trakcie leczenia kwasem traneksamowym zgłaszano przypadki drgawek. W zabiegach pomostowania tętnic wieńcowych (CABG, ang. Coronary Artery Bypass Graft), większość z tych przypadków była zgłaszana po dożylnym wstrzyknięciu kwasu traneksamowego w dużych dawkach. Po zastosowaniu zalecanych mniejszych dawek kwasu traneksamowego, częstość występowania drgawek pooperacyjnych była taka sama jak u pacjentów nieleczonych.

          Zaburzenie widzenia

          Należy wziąć pod uwagę, że mogą wystąpić zaburzenia widzenia, w tym osłabienie widzenia, niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia kolorów, a w razie potrzeby należy przerwać leczenie.

          W przypadku ciągłego, długotrwałego stosowania kwasu traneksamowego wskazane jest regularne wykonywanie badań okulistycznych (badania oczu, w tym badania ostrości widzenia, widzenia barw, dna oka, pola widzenia itp.). W przypadku patologicznych zmian ocznych, zwłaszcza chorób siatkówki, lekarz po konsultacji ze specjalistą, powinien zdecydować indywidulanie w każdym przypadku, czy konieczne jest długotrwałe stosowanie kwasu traneksamowego.

          Krwiomocz

          W przypadku krwiomoczu z górnych dróg moczowych, istnieje ryzyko niedrożności cewki moczowej.

          Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe

          Przed zastosowaniem kwasu traneksamowego, należy ocenić czynniki ryzyka choroby zakrzepowo- zatorowej. U pacjentów z chorobami zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie lub u pacjentów ze zwiększoną częstością występowania zdarzeń zakrzepowo-zatorowych w wywiadzie rodzinnym (pacjenci z dużym ryzykiem trombofilii), kwas traneksamowy należy podawać tylko, jeśli istnieje wyraźne wskazanie medyczne po konsultacji z lekarzem doświadczonym w utrzymywaniu hemostazy i pod ścisłym nadzorem lekarza (patrz punkt 4.3).

          Kwas traneksamowy należy podawać ostrożnie u pacjentek przyjmujących doustne leki antykoncepcyjne, z powodu zwiększonego ryzyka zakrzepicy (patrz punkt 4.5).

          Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

          W większości przypadków, pacjentów z rozsianym zespołem wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC, ang. Disseminated Intravascular Coagulation) nie należy leczyć kwasem traneksamowym (patrz punkt 4.3). Podawanie kwasu traneksamowego musi być ograniczone do pacjentów, u których dominuje aktywacja układu fibrynolitycznego z ostrymi ciężkimi krwawieniami.

          Charakterystyczny profil hematologiczny jest zbliżony do następującego: skrócony czas lizy skrzepu euglobulinowego, wydłużony czas protrombinowy, zmniejszone stężenie fibrynogenu w osoczu, czynników V i VIII, plazminogenu, plazminy i alfa-2 makroglobuliny; prawidłowe stężenie P i P- kompleks w osoczu krwi, tzn. czynników II (protrombiny), VIII i X oraz zwiększone stężenie produktów degradacji fibrynogenu; prawidłowa liczba płytek krwi. Powyższe zakłada, że podstawowy stan chorobowy nie modyfikuje samodzielnie różnych elementów tego profilu. W takich ostrych przypadkach, pojedyncza dawka 1 g kwasu traneksamowego często wystarcza do opanowania krwawienia. Stosowanie kwasu traneksamowego w DIC można rozważać jedynie wtedy, gdy jest dostępne odpowiednie zaplecze laboratoryjne hematologiczne oraz specjalistyczna wiedza.

      5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

      6. Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwzakrzepowymi musi odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w tej dziedzinie. U pacjentów leczonych kwasem traneksamowym, należy ostrożnie stosować produkty lecznicze, które wpływają na hemostazę. Teoretyczne istnieje ryzyko zwiększonego potencjału tworzenia skrzepliny, np. w przypadku jednoczesnego stosowania estrogenów.

        Alternatywnie, przeciwfibrynolityczne działanie produktu może być antagonizowane przez leki trombolityczne.

      7. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

      8. Kobiety w wieku rozrodczym

        Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji w trakcie leczenia.

        Ciąża

        Brak lub ograniczona ilość wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania kwasu traneksamowego u kobiet w okresie ciąży. Dlatego, chociaż badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, w celu zachowania ostrożności nie zaleca się stosowania kwasu traneksamowego podczas pierwszego trymestru ciąży.

        Ograniczone dane kliniczne dotyczące zastosowania kwasu traneksamowego, w różnych stanach klinicznych związanych z krwotokiem, podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży nie wykazały szkodliwego wpływu na płód. Kwas traneksamowy należy stosować w całym okresie ciąży tylko wtedy, gdy oczekiwane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.

        Karmienie piersią

        Kwas traneksamowy przenika do mleka ludzkiego. Z tego względu, nie zaleca się karmienia piersią.

        Płodność

        Brak danych klinicznych dotyczących wpływu kwasu traneksamowego na płodność.

      9. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

      10. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

      11. Działania niepożądane

      12. Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu zostały przedstawione poniżej, zgodnie z klasyfikacją układów i narządów.

        Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

        Zgłaszane działania niepożądane przedstawiono w tabeli poniżej. Działania niepożądane zostały przedstawione zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. W ramach każdej kategorii, zdarzenia niepożądane ułożono w kolejności częstości ich występowania, zgodnie ze zmniejszającym się ich nasileniem.

        Klasyfikacja układów i narządów

        Często

        ≥ 1/100 do

        < 1/10

        Niezbyt często

        ≥ 1/1000 do

        < 1/100

        Częstość nieznana

        (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

        Zaburzenia układu

        immunologicznego

        - Reakcje nadwrażliwości, w tym

        anafilaksja

        Zaburzenia układu nerwowego

        - Drgawki, zwłaszcza w przypadku niewłaściwego zastosowania produktu leczniczego (patrz

        punkty 4.3 i 4.4)

        Zaburzenia oka

        - Zaburzenia widzenia, w tym

        zaburzenia widzenia barw

        Zaburzenia naczyniowe

        - Złe samopoczucie

        z niedociśnieniem tętniczym, z utratą świadomości lub bez

        (zwykle po zbyt szybkim wstrzyknięciu dożylnym, wyjątkowo po podaniu doustnym)

        - Zakrzepica żył lub tętnic w różnych częściach ciała

        Zaburzenia żołądka i jelit

        Zaburzenia skóry

        i tkanki podskórnej

        - Alergiczne

        zapalenie skóry

        • Biegunka

        • Wymioty

        • Nudności

        Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

        Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

        Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

        Tel.: + 48 22 49 21 301

        Faks: + 48 22 49 21 309

        Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

        Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

      13. Przedawkowanie

    Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.

    Objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą zawierać: zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, ból głowy, niedociśnienie tętnicze oraz drgawki. Wykazano, że drgawki mają tendencję do występowania z większą częstością wraz ze zwiększeniem dawki. Postępowanie w przypadku przedawkowania powinno być wspomagające.

    1. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

      1. Właściwości farmakodynamiczne

      2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwkrwotoczne; leki przeciwfibrynolityczne, aminokwasy, kod ATC: B02AA02.

        Działanie przeciwkrwotoczne kwasu traneksamowego polega na hamowaniu fibrynolitycznej aktywności plazminy.

        Kwas traneksamowy tworzy kompleks z plazminogenem; kwas traneksamowy jest związany z plazminogenem podczas przekształcenia w plazminę.

        Działanie kompleksu kwas traneksamowy - plazmina na aktywność fibryny jest słabsze niż działanie samej wolnej plazminy.

        W badaniach in vitro wykazano, że duże dawki kwasu traneksamowego zmniejszyły aktywność dopełniacza.

        Dzieci i młodzież

        Dzieci powyżej 1. roku życia

        Podczas przeglądu piśmiennictwa zidentyfikowano 12 badań dotyczących skuteczności kwasu traneksamowego w populacji dzieci i młodzieży poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym,

        badania objęły łącznie 1073 dzieci, spośród których 631 otrzymało kwas traneksamowy. Większość badań była kontrolowana placebo. Badana populacja była heterogenna pod względem wieku, rodzaju zabiegu, schematu dawkowania. Uzyskane wyniki wskazują, że stosowanie kwasu traneksamowego powoduje mniejszą utratę krwi oraz zmniejszone zapotrzebowanie na produkty krwiopochodne

        u dzieci i młodzieży poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym w krążeniu pozaustrojowym (CPB ang. cardiopulmonary bypass) w przypadku wysokiego ryzyka krwawienia, szczególnie u pacjentów z sinicą lub pacjentów poddawanych wielokrotnym zabiegom.

        Najbardziej właściwym schematem dawkowania wydaje się być:

        • pierwszy wlew w bolusie w dawce 10 mg/kg mc. po wprowadzeniu do znieczulenia i przed nacięciem skóry;

        • wlew ciągły w dawce 10 mg/kg mc./godzinę lub wstrzyknięcie do pompy krążenia pozaustrojowego w dawce dostosowanej do procedury pompy, zarówno zgodnie z masą ciała pacjenta w dawce 10 mg/kg, jak również zgodnie z objętością pompy, z ostatnim wstrzyknięciem 10 mg/kg podawanym na koniec krążenia pozaustrojowego.

        Mimo, że badania zostały wykonane na niewielkiej grupie pacjentów, ograniczone dane wskazują, że preferowany jest wlew ciągły kwasu traneksamowego, który zapewnia utrzymanie się jego terapeutycznego stężenia w osoczu podczas trwania zabiegu.

        U dzieci nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących oceny zależności dawka – skutek oraz badań farmakokinetycznych.

      3. Właściwości farmakokinetyczne

      4. Wchłanianie

        Maksymalne stężenie kwasu traneksamowego w osoczu jest osiągane bardzo szybko po krótkim wlewie dożylnym, po którym stężenie w osoczu krwi spada w sposób wielowykładniczy.

        Dystrybucja

        W stężeniu leczniczym w osoczu krwi, kwas traneksamowy wiąże się z białkami osocza w około 3% i wydaje się to być w pełni uzasadnione jego wiązaniem z plazminogenem. Kwas traneksamowy nie wiąże się z albuminami surowicy krwi. Początkowa objętość dystrybucji wynosi około 9 do 12 litrów. Kwas traneksamowy przenika przez barierę łożyska. Po podaniu dwunastu ciężarnym kobietom dożylnej dawki 10 mg/kg mc., stężenie kwasu traneksamowego w surowicy krwi mieściło się

        w zakresie 10-53 g/mL, natomiast stężenie we krwi pępowinowej mieściło się w zakresie 4-

        31 g/mL. Kwas traneksamowy szybko przenika do płynu stawowego i błony maziowej. Po podaniu siedemnastu pacjentom poddawanych operacji kolana dożylnej dawki 10 mg/kg mc., stężenie

        w płynach stawowych było podobne do obserwowanego w odpowiednich próbkach surowicy. Stężenie kwasu traneksamowego w wielu innych tkankach jest ułamkiem tego, który jest obserwowany we krwi (mleko kobiece, 1/100; płyn mózgowo-rdzeniowy, 1/10; ciecz wodnista, 1/10). Kwas traneksamowy wykryto w nasieniu, gdzie hamuje aktywność fibrynolityczną, ale nie wpływa na migrację plemników.

        Eliminacja

        Kwas traneksamowy jest głównie wydalany z moczem w niezmienionej postaci. Główną drogą eliminacji jest wydalanie nerkowe poprzez przesączanie kłębuszkowe. Klirens nerkowy jest równy klirensowi osoczowemu (110 do 116 mL/min). Wydalanie kwasu traneksamowego wynosi około 90% w ciągu pierwszych 24 godzin po dożylnym podaniu dawki 10 mg/kg mc. Okres półtrwania kwasu traneksamowego wynosi około 3 godzin.

        Szczególne grupy pacjentów

        Stężenie w osoczu zwiększa się u pacjentów z niewydolnością nerek.

        Nie przeprowadzono szczegółowych badań farmakokinetycznych u dzieci.

      5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

      6. Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. U zwierząt zaobserwowano aktywność padaczkorodną kwasu traneksamowego podczas jego stosowania dokanałowego.

    2. DANE FARMACEUTYCZNE

      1. Wykaz substancji pomocniczych

      2. Woda do wstrzykiwań.

      3. Niezgodności farmaceutyczne

      4. Tego produktu leczniczego nie należy mieszać z krwią przeznaczoną do transfuzji ani z roztworami zawierającymi penicylinę.

      5. Okres ważności

      6. 2 lata

        Po pierwszym otwarciu: roztwór do wstrzykiwań / do infuzji jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użytku. Niewykorzystany roztwór należy wyrzucić.

        Wykazano chemiczną i fizyczną stabilność produktu przez 24 godziny w temperaturze 25°C.

        Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt powinien być zużyty natychmiast. Jeśli nie zostanie on zużyty natychmiast, za czas przechowywania i warunki przed użyciem odpowiada użytkownik.

      7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

      8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego. Nie zamrażać. Warunki przechowywania produktu leczniczego po pierwszym otwarciu, patrz punkt 6.3.

      9. Rodzaj i zawartość opakowania

      10. Wielkości opakowań:

        5 x 5 mL

        5 x 10 mL

        Bezbarwna, przezroczysta, wykonana ze szkła typu I ampułka o pojemności 10 mL zawierająca 5 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji w blistrze z PVC i w tekturowym pudełku.

        Bezbarwna, przezroczysta, wykonana ze szkła typu I ampułka o pojemności 10 mL zawierająca 10 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji w blistrze z PVC i w tekturowym pudełku.

        Wielkości opakowań:

        10 x 5 mL

        10 x 10 mL

        Bezbarwne, przezroczyste fiolki ze szkła typu I o pojemności 10 mL zamknięte korkami z gumy bromobutylowej pokrytej warstwą z fluorowanego etylenu propylenu (FEP) i aluminiowymi wieczkami, zawierające 5 mL roztworu do wstrzykiwań / do infuzji. Fiolki pakowane są w blistry z PCV oraz w tekturowe pudełko.

        Bezbarwne, przezroczyste fiolki ze szkła typu I o pojemności 10 mL zamknięte korkami z gumy bromobutylowej pokrytej warstwą z fluorowanego etylenu propylenu (FEP) i aluminiowymi wieczkami, zawierające 10 mL roztworu do wstrzykiwań/do infuzji. Fiolki pakowane są w blistry z PCV oraz w tekturowe pudełko.

        Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

      11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

      12. Produkt leczniczy Tranexamic acid Sunho można mieszać z większością roztworów do infuzji, takich jak roztwory elektrolitów, roztwory węglowodanów, roztwory aminokwasów i roztwory dekstranu.

        Do produktu leczniczego Tranexamic acid Sunho może być dodana heparyna.

        Produkt leczniczy Tranexamic acid Sunho jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użytku.

        Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

    3. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

    4. Sunho Pharma Europe Sp. z o.o. ul. Długa 29

      00-238 Warszawa

    5. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

    6. Pozwolenie nr

    7. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

    8. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

    9. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: