Reklama:

Dexak

Substancja czynna: Dexketoprofenum 25 mg
Postać farmaceutyczna: Granulat w saszetce , 25 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Dexak, 25 mg, granulat w saszetce

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda saszetka granulatu zawiera 25 mg deksketoprofenu w postaci deksketoprofenu z trometamolem.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Granulat w saszetce.

    Granulat w kolorze jasnożółtym do białego.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Krótkotrwałe leczenie objawowe ostrego bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego np. ostrego bólu w układzie mięśniowym i kostno-stawowym, bolesnego miesiączkowania oraz bólu zębów.

      Produkt leczniczy do stosowania u dorosłych.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).

      Dorośli:

      W zależności od rodzaju i stopnia nasilenia bólu, zalecana dawka wynosi 25 mg co 8 godzin. Nie należy przekraczać całkowitej dawki dobowej 75 mg.

      Produkt leczniczy Dexak jest przeznaczony wyłącznie do krótkotrwałego stosowania, a leczenie należy ograniczyć do okresu występowania objawów.

      Osoby w podeszłym wieku:

      U osób w podeszłym wieku zaleca się rozpoczynanie leczenia od najmniejszej wartości zakresu dawek (całkowitej dawki dobowej 50 mg). Dawkę można zwiększyć do zalecanej dla dorosłych tylko wtedy, kiedy produkt leczniczy jest dobrze tolerowany. Ze względu na możliwy profil działań niepożądanych, pacjenci w podeszłym wieku powinni być szczególnie wnikliwie monitorowani przez cały okres leczenia (patrz punkt 4.4).

      Zaburzenia czynności wątroby:

      U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby leczenie należy zaczynać od mniejszej dawki (całkowitej dawki dobowej 50 mg), a pacjentów uważnie monitorować. Produktu leczniczego Dexak nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi

      zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3).

      Zaburzenia czynności nerek:

      U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek początkową dawkę należy zmniejszyć do całkowitej dawki dobowej 50 mg (klirens kreatyniny 60 – 89 ml/min) (patrz punkt 4.4).

      Produktu leczniczego Dexak nie należy stosować u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤ 59 ml/min) (patrz punkt 4.3).

      Dzieci i młodzież:

      Produkt leczniczy Dexak granulat nie został przebadany u dzieci i młodzieży. Dlatego, ze

      względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności nie należy go stosować u dzieci i młodzieży.

      Sposób podawania

      Pełną dawkę granulatu należy umieścić bezpośrednio na języku i połknąć, gdy tylko rozpuści się w ustach lub popić szklanką wody.

      Jednoczesne podawanie z pokarmem opóźnia wchłanianie produktu leczniczego (patrz punkt 5.2) i dlatego w leczeniu ostrego bólu zaleca się podawanie produktu leczniczego co najmniej 30 minut przed posiłkami.

    5. Przeciwwskazania

    6. Nie stosować produktu leczniczego Dexak granulat w następujących przypadkach:

      • nadwrażliwość na substancję czynną, inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;

      • u pacjentów, u których substancje o podobnym mechanizmie działania (np. kwas

        acetylosalicylowy lub inne NLPZ) wywołują napady astmy, skurcz oskrzeli, ostry nieżyt błony śluzowej nosa lub powodują wystąpienie polipów nosa, pokrzywki lub obrzęku naczynioruchowego;

      • jeśli w wywiadzie występowała fotoalergia lub reakcje fototoksyczne podczas leczenia ketoprofenem lub fibratami;

      • u pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzono krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforację, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ;

      • u pacjentów z czynną chorobą wrzodową i (lub) krwotokiem z przewodu pokarmowego lub jakimkolwiek krwawieniem z przewodu pokarmowego, owrzodzeniem lub perforacją w wywiadzie;

      • u pacjentów z przewlekłą dyspepsją;

      • u pacjentów, u których występuje inne czynne krwawienie lub zaburzenia przebiegające z krwawieniami;

      • u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego;

      • u pacjentów z ciężką niewydolnością serca;

      • u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny ≤ 59 ml/min);

      • u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (10-15 w skali Child-Pugh);

      • u pacjentów ze skazą krwotoczną i innymi zaburzeniami krzepnięcia krwi;

      • u pacjentów z ciężkim odwodnieniem (spowodowanym przez wymioty, biegunkę lub niedostateczną podaż płynów);

      • u kobiet w trzecim trymestrze ciąży i w okresie karmienia piersią (patrz punkt 4.6).

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Produkt leczniczy należy podawać ostrożnie pacjentom z alergią w wywiadzie.

      Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Dexak z innymi lekami z grupy NLPZ w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.

      Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres

      konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz ryzyko dotyczące przewodu pokarmowego i układu sercowo-naczyniowego podane poniżej).

      Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące przewodu pokarmowego

      Opisywano krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia i perforacje ze skutkiem

      śmiertelnym w przypadku stosowania wszystkich leków z grupy NLPZ, występujące w różnym czasie w trakcie leczenia, z lub bez objawów ostrzegawczych i z lub bez występujących

      ciężkich działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie. W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia u pacjentów przyjmujących Dexak, produkt należy odstawić.

      U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie, szczególnie powikłaną krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku, ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest zwiększone podczas przyjmowania dużych dawek NLPZ.

      Pacjenci w podeszłym wieku: Częstość występowania działań niepożądanych podczas leczenia NLPZ, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego oraz perforacji, które mogą prowadzić do zgonu jest większa u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2). Tacy pacjenci powinni rozpoczynać leczenie od możliwie najmniejszej dostępnej dawki.

      Tak jak w przypadku wszystkich leków z grupy NLPZ, przed rozpoczęciem leczenia deksketoprofenem należy zebrać wywiad dotyczący zapalenia przełyku, zapalenia błony śluzowej żołądka i (lub) choroby wrzodowej żołądka, aby upewnić się, że zostały całkowicie wyleczone. U pacjentów z objawami dotyczącymi przewodu pokarmowego lub chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie należy kontrolować zaburzenia żołądka i jelit,

      szczególnie krwawienia z przewodu pokarmowego.

      Leki z grupy NLPZ należy podawać ostrożnie pacjentom z chorobami przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna) w wywiadzie, ponieważ stan pacjentów może ulec pogorszeniu (patrz punkt 4.8).

      W przypadku tych pacjentów oraz pacjentów wymagających równoczesnego podawania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających prawdopodobieństwo

      ryzyka zaburzeń żołądka i jelit (patrz poniżej oraz punkt 4.5) należy rozważyć jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Dexak z innymi lekami o ochronnym mechanizmie działania (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).

      Pacjenci z działaniami niepożądanymi dotyczącymi układu pokarmowego w wywiadzie,

      szczególnie pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać każde niepokojące objawy brzuszne (szczególnie krwawienie z przewodu pokarmowego) przede wszystkim w początkowej fazie leczenia.

      Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów otrzymujących równocześnie leki mogące zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzenia lub krwawienia, takich jak: doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub leki antyagregacyjne takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).

      Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące nerek

      Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U tych pacjentów zastosowanie NLPZ może prowadzić do pogorszenia czynności nerek, zatrzymywania płynów w organizmie i obrzęków. Ostrożność jest także konieczna w przypadku pacjentów otrzymujących leki moczopędne i pacjentów zagrożonych hipowolemią, gdyż w takich przypadkach istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań nefrotoksycznych.

      Podczas leczenia należy zapewnić odpowiednie spożycie płynów aby zapobiec odwodnieniu i możliwości zwiększenia toksyczności dla nerek.

      Tak jak wszystkie leki z grupy NLPZ, ten produkt leczniczy może prowadzić do zwiększenia osoczowego stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny. Tak jak w przypadku innych

      inhibitorów syntezy prostaglandyn, niepożądane działania mogą dotyczyć nerek i mogą prowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek, śródmiąższowego zapalenia nerek, martwicy brodawek nerkowych, zespołu nerczycowego i ostrej niewydolności nerek.

      U pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo występowania zaburzeń czynności nerek (patrz punkt 4.2).

      Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące wątroby

      Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Tak jak inne

      NLPZ ten produkt leczniczy może powodować przemijające niewielkie zwiększenie niektórych wskaźników czynności wątroby, a także znaczące zwiększenie aktywności AspAT i AlAT. W przypadku wystąpienia istotnego zwiększenia wartości tych wskaźników należy przerwać leczenie tym produktem leczniczym.

      U pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo występowania zaburzeń czynności wątroby (patrz punkt 4.2).

      Wpływ na bezpieczeństwo stosowania dotyczące układu sercowo-naczyniowego i naczyń mózgowych

      Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej niewydolnością serca należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia.

      Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z chorobami serca w wywiadzie, w

      szczególności u tych, u których wcześniej stwierdzono niewydolność serca, gdyż występuje u nich podwyższone ryzyko nasilenia objawów niewydolności serca, ponieważ zatrzymanie płynów oraz obrzęki były w przeszłości zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.

      Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych

      niesteroidowych leków przeciwzapalnych (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zdarzeń zakrzepowych (np. zawał serca lub udar). Nie ma wystarczających danych, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania deksketoprofenu.

      Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu

      powinni być leczeni deksketoprofenem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).

      Wszystkie nieselektywne leki z grupy NLPZ mogą hamować agregację płytek i wydłużać czas krwawienia przez hamowanie syntezy prostaglandyn. Dlatego nie zaleca się stosowania deksketoprofenu u pacjentów otrzymujących inne leki, które wpływają na hemostazę, takie jak warfaryna i inne pochodne kumaryny lub heparyny (patrz punkt 4.5).

      U pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo występowania zaburzeń układu sercowo-naczyniowego (patrz punkt 4.2).

      Reakcje skórne

      Po podaniu NLPZ zgłaszano w bardzo rzadkich przypadkach występowanie ciężkich reakcji skórnych (niektóre z nich śmiertelne), włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-

      Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Wydaje się, iż większe ryzyko wystąpienia tych reakcji u pacjentów związane jest z początkowym okresem leczenia, w większości przypadków objawy te wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca od rozpoczęcia

      leczenia. Produkt leczniczy Dexak należy odstawić natychmiast po pojawieniu się pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian błon śluzowych lub jakiegokolwiek innego objawu nadwrażliwości.

      W wyjątkowych przypadkach, ospa wietrzna może być przyczyną powikłań prowadzących do

      ciężkich infekcji skóry i tkanek miękkich. Na chwilę obecną nie można wykluczyć wpływu leków z grupy NLPZ na pogorszenie stanu tych infekcji. W związku z tym zaleca się unikanie stosowania produktu leczniczego Dexak w przypadku ospy wietrznej.

      Maskowanie objawów zakażenia podstawowego

      Deksketoprofen może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia odpowiedniego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli ten lek stosowany jest z powodu bólu związanego z

      zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają.

      Inne uwagi:

      Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

      • wrodzonym zaburzeniem metabolizmu porfiryn (ostra przerywana porfiria)

      • odwodnieniem

      • bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych

      Jeśli lekarz uzna długotrwałe leczenie deksketoprofenem za konieczne, należy regularnie kontrolować czynność wątroby i nerek oraz morfologię krwi.

      Ciężkie i ostre reakcje nadwrażliwości (np. wstrząs anafilaktyczny) obserwuje się w bardzo rzadkich przypadkach. Należy przerwać stosowanie produktu leczniczego po wystąpieniu

      pierwszych objawów ciężkiej reakcji nadwrażliwości po podaniu produktu leczniczego Dexak. Właściwe leczenie, odpowiednie do objawów, powinno zostać zastosowane przez personel medyczny.

      U pacjentów z astmą oraz przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i (lub) polipami nosa, ryzyko wystąpienia uczulenia na kwas acetylosalicylowy i (lub) leki z grupy

      NLPZ jest wyższe niż u reszty populacji. Podanie tego produktu leczniczego może spowodować wystąpienie ataków astmy lub skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów z uczuleniem na kwas acetylosalicylowy i (lub) leki z grupy NLPZ (patrz punkt 4.3).

      Dexak należy podawać ostrożnie pacjentom z zaburzeniami hematopoezy, układowym toczniem rumieniowatym i mieszaną chorobą tkanki łącznej.

      Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może to nasilać działania niepożądane NLPZ, zwłaszcza te dotyczące przewodu pokarmowego lub ośrodkowego układu nerwowego.

      Produkt zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

      Dzieci i młodzież

      Bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie zostało ustalone.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    10. Następujące interakcje dotyczą całej grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ): Jednoczesne stosowanie nie zalecane:

      • Inne NLPZ (włączając selektywne inhibitory cyklooksygenazy 2) i duże dawki salicylanów

        ( 3 g/dobę): jednoczesne podawanie kilku NLPZ może poprzez działanie synergistyczne zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy oraz krwawienia z przewodu pokarmowego.

      • Doustne leki przeciwzakrzepowe: NLPZ mogą zwiększać działanie leków

        przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna (patrz punkt 4.4), ze względu na wysoki

        stopień wiązania deksketoprofenu z białkami osocza i hamowanie czynności płytek oraz uszkodzenie błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy. Jeżeli nie można uniknąć

        zastosowania takiego połączenia leków, należy prowadzić staranną obserwację kliniczną i monitorowanie wskaźników badań laboratoryjnych.

      • Heparyny: zwiększone ryzyko krwotoku (ze względu na hamowanie czynności płytek i uszkodzenie błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy). Jeżeli nie można uniknąć stosowania takiego połączenia, należy prowadzić staranną obserwację kliniczną i monitorowanie wskaźników badań laboratoryjnych.

      • Kortykosteroidy: zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzenia przewodu pokarmowego oraz krwawienia (patrz punkt 4.4).

      • Sole litu (interakcje opisywane dla różnych NLPZ): NLPZ zwiększają stężenie litu we krwi, które może osiągnąć wartości toksyczne (zmniejszone wydalanie litu przez nerki). Z tego powodu ten wskaźnik wymaga monitorowania na początku, podczas modyfikacji i przerwania leczenia deksketoprofenem.

      • Metotreksat, stosowany w dużych dawkach 15 mg/tydzień lub większych: zwiększone działanie toksyczne metotreksatu na układ krwiotwórczy w wyniku zmniejszenia klirensu nerkowego metotreksatu przez NLPZ.

      • Pochodne hydantoin i sulfonamidy: może nastąpić zwiększenie działania toksycznego tych substancji.

        Jednoczesne stosowanie wymagające zachowania środków ostrożności:

      • Leki moczopędne, ACE inhibitory, aminoglikozydy przeciwbakteryjne i antagoniści

        receptora angiotensyny II: deksketoprofen może zmniejszać działanie leków moczopędnych i leków hipotensyjnych. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np.

        pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne podawanie leków hamujących cyklooksygenazę i ACE inhibitorów,

        antagonistów receptora angiotensyny II lub aminoglikozydów przeciwbakteryjnych może prowadzić do dodatkowego pogorszenia czynności nerek, które zazwyczaj jest

        przemijające. W przypadku jednoczesnego podawania deksketoprofenu i leku moczopędnego bardzo ważne jest zapewnienie odpowiedniego nawodnienia pacjenta i kontrola czynności nerek na początku leczenia, które powinno być następnie okresowo powtarzane. W wyniku jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Dexak i leków moczopędnych oszczędzających potas może wystąpić hiperkaliemia. Należy kontrolować stężenie potasu we krwi (patrz punkt 4.4).

      • Metotreksat stosowany w małych dawkach, mniejszych niż 15 mg/tydzień: zwiększone działanie toksyczne metotreksatu na układ krwiotwórczy w wyniku zmniejszenia klirensu

        nerkowego przez niesteroidowe leki przeciwzapalne. Konieczna jest cotygodniowa kontrola wskaźników morfologii krwi podczas pierwszych tygodni stosowania skojarzonego. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku zaburzeń czynności nerek nawet jeśli są

        łagodne oraz u pacjentów w podeszłym wieku.

      • Pentoksyfilina: zwiększone ryzyko krwawienia. Należy prowadzić dokładną obserwację kliniczną i częściej kontrolować czas krwawienia.

      • Zydowudyna: ryzyko zwiększenia toksycznego działania na układ czerwonokrwinkowy. W wyniku niekorzystnego wpływu na retikulocyty w okresie jednego tygodnia od rozpoczęcia stosowania NLPZ może wystąpić ciężka niedokrwistość. Należy kontrolować wskaźniki morfologii krwi i liczbę retikulocytów w okresie od jednego do dwóch tygodni od rozpoczęcia leczenia NLPZ.

      • Pochodne sulfonylomocznika: NLPZ mogą zwiększać działanie hipoglikemizujące pochodnych sulfonylomocznika przez wypieranie ich z połączeń z białkami osocza.

        Jednoczesne stosowanie wymaga uwzględnienia:

      • Leki beta-adrenolityczne: podawanie NLPZ może zmniejszać działanie hipotensyjne w wyniku hamowania syntezy prostaglandyn.

      • Cyklosporyna i takrolimus: NLPZ mogą zwiększać działanie nefrotoksyczne poprzez wpływ na syntezę prostaglandyn nerkowych. Należy kontrolować czynność nerek podczas leczenia skojarzonego.

      • Leki trombolityczne: zwiększone ryzyko krwawienia.

      • Leki przeciwzakrzepowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny: zwiększone ryzyko krwawienia z żołądka i (lub) dwunastnicy (patrz punkt 4.4).

      • Probenecyd: stężenie deksketoprofenu w osoczu może się zwiększyć; interakcja ta może być spowodowana hamującym wpływem probenecydu na wydalanie cewkowe w nerce oraz sprzęganie z glukuronianami i wymaga modyfikacji dawki deksketoprofenu.

      • Glikozydy nasercowe: NLPZ mogą zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu.

      • Mifepryston: istnieje teoretycznie ryzyko, że niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą zmieniać skuteczność mifeprystonu.

        Ograniczone dane wskazują, że jednoczesne stosowanie NLPZ w dniu podania

        prostaglandyn nie ma negatywnego wpływu na działanie mifeprystonu lub prostaglandyn na dojrzewanie szyjki macicy i kurczliwość macicy oraz nie zmniejsza skuteczności klinicznej farmakologicznego przerwania ciąży.

      • Antybiotyki chinolonowe: dane z badań u zwierząt wskazują, że duże dawki chinolonów podawane w połączeniu z NLPZ mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.

      • Tenofowir: jednoczesne stosowanie leków z grupy NLPZ może zwiększać stężenie azotu mocznikowego i kreatyniny w osoczu. W związku z tym czynność nerek powinna być monitorowana w celu kontroli potencjalnego synergicznego wpływu na funkcjonowanie nerek.

      • Deferazyroks: jednoczesne stosowanie leków z grupy NLPZ może zwiększać ryzyko toksycznego wpływu na układ pokarmowy. Wymagane jest ścisłe monitorowanie kliniczne pacjentów, gdy stosuje się deferazyroks łącznie z tą grupą leków.

      • Pemetreksed: jednoczesne stosowanie leków z grupy NLPZ może zmniejszyć eliminację pemetreksedu, dlatego należy zachować ostrożność w czasie stosowania wyższych dawek NLPZ. Pacjentom z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny od 45 do 79 ml/min), nie należy podawać jednocześnie pemetreksedu z lekami z grupy NLPZ na 2 dni przed i przez 2 dni po podaniu pemetreksedu.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Stosowanie produktu leczniczego Dexak podczas trzeciego trymestru ciąży i laktacji jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

      Ciąża

      Działanie hamujące na syntezę prostaglandyn może mieć negatywny wpływ na przebieg ciąży i (lub) rozwój embrionu lub płodu. Dane z badań farmakoepidemiologicznych sugerują

      zwiększone ryzyko poronienia i zaburzeń budowy serca oraz wytrzewienia po zastosowaniu inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży. Całkowite ryzyko zaburzeń budowy układu sercowo-naczyniowego zwiększało się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, iż ryzyko zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki i czasu trwania leczenia. W badaniach na

      zwierzętach wykazano, że podawanie inhibitora syntezy prostaglandyn powodowało poronienie przed lub po zagnieżdżeniu się jaja płodowego oraz śmiertelność embrionu lub płodu.

      Dodatkowo u zwierząt, którym podawano inhibitor syntezy prostaglandyn w okresie

      organogenezy obserwowano zwiększoną częstość występowania różnych wad płodu włączając zaburzenia budowy układu sercowo-naczyniowego. Podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży deksketoprofenu nie należy podawać jeżeli nie ma przypadku zdecydowanej

      konieczności. Jeżeli deksketoprofen jest stosowany u kobiet planujących zajście w ciążę lub podczas pierwszego lub drugiego trymestru ciąży należy stosować możliwie najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy okres.

      Podczas trzeciego trymestru ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narażać płód na:

      • działanie toksyczne na serce i płuca (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym),

      • zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek z małowodziem, kobietę i płód pod koniec ciąży na:

      • możliwość wydłużenia czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe, które może wystąpić nawet po zastosowaniu małych dawek

      • hamowanie skurczów macicy, co może powodować opóźnianie lub przedłużanie porodu.

      Karmienie piersią

      Nie wiadomo, czy deksketoprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Dexak jest przeciwwskazany u kobiet karmiących piersią (patrz punkt 4.3).

      Płodność:

      Tak jak w przypadku innych NLPZ, stosowanie produktu leczniczego Dexak może

      niekorzystnie wpływać na płodność kobiet i nie jest ono zalecane u kobiet, które planują ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które są poddawane badaniom w związku z niepłodnością, należy rozważyć zakończenie stosowania deksketoprofenu.

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Ten produkt leczniczy może powodować działania niepożądane takie jak zawroty głowy,

      zaburzenia widzenia lub senność. W takim przypadku czas reakcji oraz zdolność do aktywnego uczestniczenia w ruchu drogowym i obsługiwania maszyn może być ograniczona.

    15. Działania niepożądane

    16. Działania niepożądane, które zgłaszano w badaniach klinicznych (dla tabletek) jak również po wprowadzeniu do obrotu produktu Dexak w postaci granulatu w saszetce, których związek z podawaniem deksketoprofenu uznano za co najmniej możliwy, podano poniżej grupując je według układów narządów i częstości występowania.

      Klasyfikacja układów i narządów

      Często (1/100 do

      <1/10)

      Niezbyt często (1/1,000 do

      <1/100)

      Rzadko (1/10 000 do

      <1/1 000)

      Bardzo rzadko (<1/10 000)

      Zaburzenia krwi i

      układu chłonnego

      ---

      ---

      ---

      Neutropenia,

      małopłytkowość

      Zaburzenia układu immunologicznego

      ---

      ---

      Obrzęk krtani

      Reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs

      anafilaktyczny

      Zaburzenia metabolizmu i

      odżywiania

      ---

      ---

      Jadłowstręt

      ---

      Zaburzenia

      psychiczne

      ---

      Bezsenność,

      niepokój

      ---

      ---

      Zaburzenia układu

      nerwowego

      ---

      Ból głowy, zawroty

      głowy, senność

      Parestezje,

      omdlenia

      ---

      Zaburzenia oka

      ---

      ---

      ---

      Nieostre widzenie

      Zaburzenia ucha i

      błędnika

      ---

      Zawroty głowy

      ---

      Szumy uszne

      Zaburzenia serca

      ---

      Kołatanie serca

      ---

      Tachykardia

      Zaburzenia

      naczyniowe

      ---

      Zaczerwienienie

      Nadciśnienie

      tętnicze

      Hipotonia

      Zaburzenia układu

      ---

      ---

      Zwolnienie

      Skurcz oskrzeli,

      oddechowego, klatki piersiowej i

      śródpiersia

      częstości oddechów

      duszność

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Nudności i (lub) wymioty, ból brzucha, biegunka,

      niestrawność

      Zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcia, suchość

      błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia.

      Choroba wrzodowa

      żołądka, krwotok lub perforacja (patrz punkt 4.4)

      Zapalenie trzustki

      Zaburzenia

      wątroby i dróg żółciowych

      ---

      ---

      Miąższowe

      uszkodzenie wątroby

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      ---

      Wysypka

      Pokrzywka, trądzik, zwiększone pocenie się

      Zespół Stevens Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół

      Lyella), obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, reakcje nadwrażliwości na

      światło, świąd

      Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe, i

      tkanki łącznej

      ---

      ---

      Ból pleców

      ---

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      ---

      ---

      Wielomocz, ostra

      niewydolność nerek

      Zapalenie nerek lub zespół nerczycowy

      Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

      ---

      ---

      Zaburzenia

      miesiączkowania, zaburzenia gruczołu

      krokowego

      ---

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      ---

      Zmęczenie, ból, osłabienie, sztywność, złe

      samopoczucie

      Obrzęki obwodowe

      ---

      Badania diagnostyczne

      ---

      ---

      Nieprawidłowe wskaźniki

      czynności wątroby

      ---

      Najczęściej obserwowane zdarzenia niepożądane dotyczyły żołądka i (lub) dwunastnicy.

      Szczególnie u osób w podeszłym wieku może wystąpić choroba wrzodowa żołądka, perforacja lub krwawienia z żołądka i (lub) dwunastnicy, w niektórych przypadkach ze skutkiem

      śmiertelnym (patrz punkt 4.4). Po zastosowaniu produktu leczniczego występowały: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, ból brzucha, smoliste stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy

      oraz choroby Leśniowskiego-Crohna (patrz punkt 4.4). Rzadziej obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka. Po zastosowaniu leków z grupy NLPZ obserwowano obrzęki, nadciśnienie i niewydolność serca.

      Tak jak w przypadku innych NLPZ mogą wystąpić następujące działania niepożądane: jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, głównie u pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej; oraz reakcje hematologiczne (plamica,

      niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, rzadko agranulocytoza i hipoplazja szpiku).

      Reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (bardzo rzadko).

      Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwałe w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zdarzeń zakrzepowych tętnic (np. zawał serca lub udar) (patrz punkt 4.4).

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem

      Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C

      02-222 Warszawa

      Tel.: + 48 22 49 21 301

      Faks: + 48 22 49 21 309

      Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

      Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie

    18. Objawy występujące po przedawkowaniu są nieznane. Produkty lecznicze o podobnym działaniu powodowały wystąpienie objawów za strony układu pokarmowego (wymioty, jadłowstręt, ból brzucha) i zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (senność, zawroty głowy, dezorientacja, bóle głowy.

      W przypadku przypadkowego zażycia produktu leczniczego lub przedawkowania, niezwłocznie wdrożyć leczenie objawowe, dostosowane do stanu pacjenta. Należy podać aktywny węgiel w

      ciągu godziny od zażycia produktu leczniczego, jeżeli dorosły lub dziecko przyjęło ponad 5 mg/kg mc.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Pochodne kwasu propionowego. Kod ATC: M01 AE 17.

      Trometamol deksketoprofenu jest solą trometaminową kwasu S-(+)-2-(3- benzoilofenylo)propionowego, jest lekiem przeciwbólowym, przeciwzapalnym i

      przeciwgorączkowym, który należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (M01AE).

      Mechanizm działania

      Mechanizm działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest związany ze zmniejszeniem syntezy prostaglandyn przez zahamowanie aktywności cyklooksygenazy. NLPZ hamują

      przekształcanie kwasu arachidonowego do cyklicznych endonadtlenków, PGG2 i PGH2, z

      których powstają prostaglandyny PGE1, PGE2, PGF2 i PGD2 oraz także prostacyklina PGI2 i tromboksany (TxA2 i TxB2). Ponadto zahamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać na inne mediatory zapalenia, takie jak kininy, powodując pośrednie działania, które mogą być dodatkowe w stosunku do działania bezpośredniego.

      Działanie farmakodynamiczne

      W badaniach wykazano, że deksketoprofen hamuje aktywność COX-1 i COX-2 u zwierząt i u ludzi.

      Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

      Badania kliniczne przeprowadzone na kilku modelach bólu wykazały skuteczne działanie

      przeciwbólowe deksketoprofenu. W niektórych badaniach początek działania przeciwbólowego uzyskiwano po 30 minutach od podania leku. Działanie przeciwbólowe utrzymuje się przez 4 do 6 godzin.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Przeprowadzono badanie biorównoważności na zdrowych ochotnikach w celu porównania granulatu deksketoprofenu 25 mg w saszetce i tabletkach powlekanych.

      Wchłanianie

      Po podaniu doustnym granulatu w saszetce trometamol deksketoprofenu jest szybko

      wchłaniany, z maksymalnym stężeniem w osoczu występującym po 0,25-0,83 godziny od momentu podania granulatu z wodą i 0,25-2,00 godziny od podania bez wody.

      W badaniu biorównoważności deksketoprofen w postaci granulatu 25 mg w saszetce podawanej z wodą był biorównoważny z tabletkami powlekanymi zarówno pod względem całkowitej ekspozycji (AUC), jak i maksymalnego stężenia (Cmax). Deksketoprofen 25 mg granulat w saszetce podawany bez wody okazał się biorównoważny z tabletkami powlekanymi pod

      względem wartości AUC, podczas gdy Cmax było nieco niższe w przypadku granulatu w saszetce w porównaniu z tabletkami powlekanymi. Ta niewielka różnica w Cmax oznacza nieistotną różnicę w biodostępności nieco poza zakresem akceptacji 20% (tj. 20,35%).

      Podczas podawania wraz z pokarmem AUC nie ulega zmianie, jednakże Cmax deksketoprofenu zmniejsza się a wchłanianie produktu leczniczego wydłuża się (wydłużenie Tmax).

      Dystrybucja

      Okres półtrwania w fazie dystrybucji i okres półtrwania w fazie eliminacji deksketoprofenu wynoszą odpowiednio 0,35 i 1,65 godziny. Tak jak w przypadku innych leków posiadających duży stopień wiązania z białkami osocza (99%), średnia objętość dystrybucji jest mniejsza niż 0,25 l/kg.

      W badaniu farmakokinetyki po podaniu dawek wielokrotnych obserwowano, że AUC po ostatnim podaniu nie różni się od uzyskanych po podaniu pojedynczej dawki, co oznacza, że produkt leczniczy nie kumuluje się w organizmie.

      Metabolizm

      Po podaniu trometamolu deksketoprofenu w moczu występuje tylko S-(+) enancjomer, co oznacza, że u ludzi nie występuje przekształcanie leku do R-(-) enancjomeru.

      Eliminacja

      Główną drogą eliminacji deksketoprofenu jest sprzęganie z glukuronidem, a następnie wydalanie przez nerki.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań dotyczących farmakologii bezpieczeństwa, genotoksyczności i immunofarmakologii nie ujawniły występowania

      szczególnego zagrożenia dla człowieka. Badania przewlekłej toksyczności przeprowadzone na

      myszach i małpach wykazały poziom NOAEL (poziom, na którym nie obserwowano żadnych działań niepożądanych) przy podawaniu dawek dwukrotnie większych niż maksymalne dawki zalecane u ludzi. Głównymi działaniami niepożądanymi obserwowanymi po podaniu większych dawek u małp były krew w kale, wolniejszy przyrost masy ciała i, po podaniu najwyższej dawki, nadżerki błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy. Objawy te występowały po podaniu dawek stanowiących 14-18 krotnie wyższą ekspozycję niż dawki maksymalne zalecane do stosowania u ludzi. Nie ma badań oceniających potencjał kancerogenny u zwierząt. W badaniach ketoprofenu na myszach i szczurach nie uzyskano dowodów na rakotwórczość,

      jednak w przypadku tego ostatniego gatunku badanie nie było rozstrzygające ze względu na małą przeżywalność.

      Jak stwierdzono dla całej grupy farmakologicznej NLPZ, deksketoprofen może powodować

      zmiany czasu przeżycia zarodka-płodu w modelach zwierzęcych, zarówno pośrednio, w wyniku działania toksycznego na żołądek i jelita u ciężarnych matek,

      i bezpośrednio poprzez wpływ na rozwój płodu.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Kopolimer metakrylanu butylu zasadowy Krzemionka koloidalna bezwodna Mannitol (E 421)

      Aromat limonkowy (zawiera naturalny aromat limonki, gumę arabską i trójglicerydy o średniej długości łańcucha)

      Sukraloza

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 30 miesięcy.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Bez specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania produktu leczniczego. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Jednodawkowa saszetka z folii PET/Aluminium/PE w tekturowym pudełku.

      2, 4, 10, 20, 30, 50, 100 saszetek w opakowaniu lub opakowanie zbiorcze zawierające 500 saszetek w opakowaniu (5 opakowań po 100 saszetek).

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

    12. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Berlin-Chemie AG Glienicker Weg 125,

    12489 Berlin Niemcy

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  14. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

  15. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: