CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ketoprofen Pharmexon, 50 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Ketoprofen Pharmexon, 50 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce

Każda dwudzielna saszetka zawiera: 50 mg ketoprofenu (co odpowiada 80 mg ketoprofenu z lizyną).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

Mannitol (E421) 1700 mg

Sód 9,55 mg

Sacharoza 9 mg

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce Granulat koloru kości słoniowej o delikatnym zapachu mięty.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Wskazania do stosowania

Dorośli

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce jest wskazany do stosowania u dorosłych w objawowym leczeniu stanów zapalnych związanych z bólem, w tym: reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, bólu w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów, pourazowych stanów zapalnych, bolesnych stanów zapalnych w stomatologii, otolaryngologii, urologii i pulmonologii.

Dzieci i młodzież

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce jest wskazany do stosowania u młodzieży w wieku 16 lat i starszej w objawowym i krótkotrwałym leczeniu bólu oraz zapalenia przebiegającego z gorączką lub bez gorączki, w stanach, które dotyczą np. układu kostno-stawowego, bólu pooperacyjnego i zapalenia ucha.

2. Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Ryzyko działań niepożądanych można zminimalizować poprzez stosowanie produktu leczniczego przez najkrótszy możliwy okres konieczny do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.4).

Dorośli oraz młodzież w wieku 16 lat i starsza

Zaleca się przyjmowanie jednej całej dwudzielnej saszetki, równoważnej 50 mg ketoprofenu,

co odpowiada 80 mg soli lizynowej ketoprofenu, trzy razy na dobę, najlepiej z posiłkami.

Maksymalna dawka dobowa ketoprofenu to 200 mg, co odpowiada 320 mg soli lizynowej ketoprofenu. Przed rozpoczęciem leczenia dawką 200 mg ketoprofenu na dobę należy dokładnie rozważyć stosunek ryzyka do korzyści, a stosowanie większej dawki nie jest zalecane (patrz również punkt 4.4).

Osoby w podeszłym wieku

Lekarz powinien zachować ostrożność podczas ustalania dawki i powinien rozważyć stosowanie dawki mniejszej niż wyżej wskazana (patrz punkt 4.4).

Zaburzenie czynności wątroby

Leczenie należy rozpocząć, stosując minimalną dawkę dobową (patrz punkt 4.4).

Zaburzenie czynności nerek

U pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzenia czynności nerek zaleca się zmniejszenie dawki początkowej i wdrożenie leczenia podtrzymującego najmniejszą dawką skuteczną. Indywidualne dostosowanie dawki należy rozważyć dopiero po ustaleniu dobrej tolerancji produktu leczniczego.

Należy kontrolować diurezę i czynność nerek (patrz punkt 4.4)

Produktu leczniczego Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek (patrz punkt 4.3).

Ryzyko działań niepożądanych można zminimalizować poprzez stosowanie produktu leczniczego przez najkrótszy możliwy okres konieczny do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.4).

Sposób podawania

Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce:

Po otwarciu saszetki wzdłuż linii oznaczonej „cała dawka” uzyskuje się dawkę 50 mg ketoprofenu (co odpowiada 80 mg soli lizynowej ketoprofenu).

Należy wysypać zawartość saszetki do szklanki wypełnionej do połowy wodą i mieszać przez jedną minutę. Roztwór należy niezwłocznie wypić.

3. Przeciwwskazania

Nie należy podawać produktu leczniczego Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce w następujących przypadkach:

• nadwrażliwość na substancję czynną, inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą;

• pacjenci z dodatnim wywiadem w kierunku reakcji nadwrażliwości, takich jak skurcz oskrzeli, napady astmy oskrzelowej, ostre zapalenie błony śluzowej nosa, pokrzywka, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub inny rodzaj reakcji alergicznej na ketoprofen, lub substancje o tym samym mechanizmie działania (np. kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ). U tych pacjentów obserwowano ciężkie, rzadko zakończone zgonem przypadki reakcji anafilaktycznych (patrz punkt 4.8);

• astma oskrzelowa w wywiadzie;

• ciężka niewydolność serca;

• czynna choroba wrzodowa żołądka lub krwawienie, lub nawracające krwawienie i (lub) choroba wrzodowa w wywiadzie (dwa lub więcej oddzielnych epizodów potwierdzonego powstawania owrzodzeń lub krwawienia),

• krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego lub przewlekła niestrawność w wywiadzie;

• krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego po leczeniu NLPZ;

• leukopenia i niedobór płytek krwi;

• choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego;

• zapalenie błony śluzowej żołądka;

• ciężka niewydolność wątroby (marskość wątroby, ciężkie zapalenie wątroby);

• ciężka niewydolność nerek;

• skaza krwotoczna i zaburzenia krzepnięcia, pacjenci z zaburzeniami hemostatycznymi;

• pacjenci w trakcie intensywnego leczenia diuretycznego;

• trzeci trymestr ciąży.

4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ostrzeżenia

Ryzyko działań niepożądanych można zminimalizować poprzez stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez najkrótszy możliwy okres konieczny do kontrolowania objawów (patrz punkt 4.2 oraz punkty poniżej dotyczące ryzyka powikłań ze strony układu pokarmowego i sercowo-naczyniowego).

Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.

Krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie i perforacja: W przypadku wszystkich NLPZ opisywano występowanie krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji (z możliwym skutkiem śmiertelnym), które mogą występować w dowolnym momencie leczenia, również bez objawów zwiastunowych lub ciężkich zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie.

Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji w obrębie przewodu pokarmowego jest większe podczas stosowania większych dawek NLPZ, u pacjentów w podeszłym wieku a także u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową, zwłaszcza powikłaną krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 4.3). U tych pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej możliwej dawki.

U tych pacjentów, a także u pacjentów, którzy przyjmują aspirynę w małych dawkach lub inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko epizodów dotyczących przewodu pokarmowego, należy rozważyć jednoczesne podawanie leków o działaniu ochronnym (mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej) (patrz niżej oraz punkt 4.5).

Pacjenci, u których występuje działanie toksyczne na przewód pokarmowy w wywiadzie, a zwłaszcza pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy w obrębie jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), a szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów przyjmujących jednocześnie produkty lecznicze, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) lub leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy (ang. acetylsalicylic acid, ASA), lub nikorandyl (patrz punkt 4.5).

Pacjenci w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku zwiększa się częstość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem NLPZ, zwłaszcza krwotoki z przewodu pokarmowego, które mogą zakończyć się zgonem (patrz punkt 4.2).

Dzieci:

U niektórych dzieci i młodzieży leczonych solą lizynową ketoprofenu występowało krwawienie z przewodu pokarmowego (niekiedy ciężkie) i owrzodzenie (patrz punkt 4.8). Z tego względu produkt leczniczy należy podawać u tych pacjentów pod ścisłym nadzorem medycznym, a lekarz powinien

okresowo oceniać stosowany schemat leczenia.

Pacjentów z czynną chorobą przewodu pokarmowego lub z chorobą przewodu pokarmowego w wywiadzie należy ściśle monitorować w kierunku możliwych zaburzeń układu trawiennego, w szczególności krwawienia z przewodu pokarmowego.

Jeśli u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub choroba wrzodowa, leczenie należy przerwać.

Pacjenci z chorobą wrzodową czynną lub w wywiadzie:

Leki z grupy NLPZ należy podawać ostrożnie u pacjentów z chorobą przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, chorobą Leśniowskiego-Crohna), ze względu na możliwość zaostrzenia przebiegu choroby (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”).

Pewne dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie ketoprofenu, podobnie jak niektórych innych NLPZ (zwłaszcza w dużych dawkach), może wiązać się z dużym ryzykiem ciężkiego działania toksycznego na przewód pokarmowy (patrz również punkty 4.2 i 4.3).

Reakcje skórne:

Ciężkie reakcje skórne, czasami prowadzące do zgonu, takie jak złuszczające zapalenie skóry, syndrom Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, były bardzo rzadko obserwowane podczas stosowania NLPZ (patrz punkt 4.8). Wydaje się, że większe ryzyko występuje na początku leczenia: w większości przypadków reakcje te występują w pierwszym miesiącu leczenia. Po wystąpieniu pierwszych oznak wysypki skórnej, zmian w obrębie błon śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce należy odstawić.

Stosowanie produktu leczniczego Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce nie wpływa na dietę niskokaloryczną lub kontrolowaną i można go podawać pacjentom z cukrzycą.

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce nie zawiera glutenu; w związku z tym stosowanie tego produktu leczniczego nie jest przeciwwskazane u pacjentów z celiakią.

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce nie zawiera aspartamu; może być podawany pacjentom z fenyloketonurią.

Środki ostrożności

Zaburzenia układu sercowo-naczyniowego, zaburzenia czynności nerek i wątroby:

U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek ketoprofen należy podawać z zachowaniem ostrożności, ponieważ produkt jest eliminowany przez nerki.

U pacjentów z niewydolnością serca, marskością wątroby i nerczycą, pacjentów otrzymujących leki moczopędne lub pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, zwłaszcza jeśli są w podeszłym wieku, należy uważnie monitorować czynność nerek na początku leczenia. Podanie tym pacjentom ketoprofenu może spowodować zmniejszenie perfuzji nerek na skutek hamowania prostaglandyn i prowadzić do niewydolności nerek. (Patrz punkt 4.3 „Przeciwwskazania”).

Należy zachować ostrożność również u pacjentów przyjmujących leki moczopędne lub z możliwą hipowolemią ze względu na zwiększone ryzyko toksycznego działania na nerki.

Podobnie jak inne NLPZ, produkt leczniczy może zwiększać stężenie azotu mocznika we krwi i stężenie kreatyniny.

Podobnie jak inne inhibitory syntezy prostaglandyn, stosowanie produktu leczniczego może wiązać się z występowaniem zdarzeń niepożądanymi dotyczących nerek, które mogą prowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek, martwicy brodawek nerkowych, zespołu nerczycowego i ostrych zaburzeń czynności nerek.

U pacjentów z nieprawidłowymi wynikami badań czynności wątroby lub z chorobami wątroby w wywiadzie należy okresowo kontrolować aktywność aminotransferaz, zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia.

Podobnie jak inne NLPZ, produkt leczniczy może powodować nieznaczne przemijające zwiększenie wartości niektórych parametrów wątrobowych, jak również znaczące zwiększenie aktywności ALT i AST. W przypadku znaczącego zwiększenia wartości tych parametrów należy odstawić leczenie. Podczas stosowania ketoprofenu zgłaszano przypadki żółtaczki i zapalenia wątroby.

Podczas długotrwałego leczenia należy badać morfologię krwi oraz czynność wątroby i nerek.

U pacjentów w podeszłym wieku występuje większa skłonność do zaburzeń czynności nerek, układu sercowo-naczyniowego lub czynności wątroby.

Wpływ na układ krążenia i naczyniowo-mózgowy

Podobnie jak w przypadku wszystkich NLPZ, należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca i rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych, a także przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. z nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą, palących tytoń).

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) lekką do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca w wywiadzie konieczne jest odpowiednie monitorowanie i udzielanie odpowiednich zaleceń, gdyż podczas leczenia NLPZ opisywano zatrzymanie płynów i obrzęki.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że stosowanie niektórych NLPZ (szczególnie w dużych dawkach i długotrwale) może być związane ze zwiększeniem ryzyka zdarzeń zakrzepowych w tętnicach (np. zawału serca lub udaru.) Brak wystarczających danych, aby wykluczyć podobne ryzyko dla soli lizynowej ketoprofenu.

Zgłaszano zwiększone ryzyko migotania przedsionków związane ze stosowaniem NLPZ.

Możliwe jest wystąpienie hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z cukrzycą, niewydolnością nerek i (lub) jednocześnie leczonych lekami sprzyjającymi wystąpieniu hiperkaliemii (patrz punkt 4.5).

W takich okolicznościach należy kontrolować stężenie potasu.

Zakażenia

Maskowanie objawów zakażenia podstawowego. Ketoprofen może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia Zaobserwowano to w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce podawany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się monitorowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować sięz lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają.

Choroby układu oddechowego

Podobnie jak w przypadku wszystkich NLPZ, stosowanie ketoprofenu u pacjentów z astmą oskrzelową i skazą alergiczną może wywołać napad astmy.

U pacjentów z astmą oskrzelową współistniejącą z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i (lub) polipami nosa występuje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej na kwas acetylosalicylowy i (lub) NLPZ w porównaniu z resztą populacji.

Podanie tego produktu leczniczego może wywołać napad astmy lub skurcz oskrzeli, zwłaszcza u pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy lub NLPZ. (Patrz punkt 4.3). U osób z astmą i osób z predyspozycjami mogą wystąpić kryzysy bronchospazmatyczne, wstrząs i inne zdarzenia alergiczne z powodu interakcji produktu leczniczego z metabolizmem kwasu arachidonowego.

Zaburzenia widzenia

W przypadku zaburzeń widzenia, takich jak niewyraźne widzenie, konieczne jest odstawienie produktu leczniczego.

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce należy podawać z zachowaniem ostrożności pacjentom, u których występują zmiany w układzie krwiotwórczym, toczeń rumieniowaty układowy lub mieszane choroby tkanki łącznej.

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce zawiera sód

Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na 50 mg granulatu w saszetce, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

Produkt leczniczy Ketoprofen Pharmexon 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce zawiera sacharozę (zawartą w aromacie miętowym)

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Niezalecane leczenie skojarzone

• Inne NLPZ (w tym selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2) lub duże dawki salicylanów (>3 g na dobę): jednoczesne podawanie różnych NLPZ może zwiększać ryzyko owrzodzeń w obrębie przewodu pokarmowego oraz krwawienia w wyniku działania synergicznego.

• Leki przeciwzakrzepowe (heparyna i warfaryna): Leki z grupy NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna (patrz punkt 4.4) Zwiększone ryzyko krwawienia ze względu na hamowanie czynności płytek krwi i uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). Jeśli jednoczesne podawanie jest konieczne, należy uważnie monitorować stan pacjenta.

• Inhibitory agregacji płytek (tyklopidyna i klopidogrel): zwiększone ryzyko krwawienia ze względu na hamowanie czynności płytek krwi i uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). Jeśli jednoczesne podawanie jest konieczne, należy uważnie monitorować stan pacjenta.

• Lit (interakcje opisywane dla kilku leków z grupy NLPZ): NLPZ zwiększają stężenie litu w osoczu (zmniejszenie wydalania litu przez nerki), które może osiągnąć wartości toksyczne. Z tego względu należy monitorować stężenie litu w osoczu i dostosowywać jego dawkę w trakcie i po zakończeniu leczenia ketoprofenem i innymi NLPZ.

• Metotreksat w dawkach większych niż 15 mg/tydzień: zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej metotreksatu, zwłaszcza podawanego w dużych dawkach (>15 mg/tydzień), prawdopodobnie na skutek wypierania metotreksatu z miejsc wiążących z białkami i zmniejszonego klirensu nerkowego przez leki przeciwzapalne.

  Należy zachować co najmniej 12-godzinną przerwę między odstawieniem lub rozpoczęciem stosowania ketoprofenu a podaniem metotreksatu.

• Hydantoina i sulfonamid: może nastąpić nasilenie działania toksycznego tych substancji.

  Leczenie skojarzone wymagające ostrożności

• Produkty lecznicze i grupy leków, które mogą sprzyjać wystąpieniu hiperkaliemii:

  niektóre produkty lecznicze i grupy leków, t.j. chlorek potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II, NLPZ, heparyna (drobnocząsteczkowa lub niefrakcjonowana), cyklosporyna, takrolimus i trymetoprym, mogą sprzyjać wystąpieniu hiperkaliemii. Wystąpienie hiperkaliemii jest uzależnione od obecności czynników współistniejących. Ryzyko hiperkaliemii jest większe, gdy wyżej wymienione produkty lecznicze są podawane jednocześnie.

• Tenofowir: jednoczesne podawanie fumaranu dizoproksylu tenofowiru i NLPZ może zwiększać ryzyko zaburzeń czynności nerek.

• Leki moczopędne: U pacjentów (zwłaszcza odwodnionych) otrzymujących leki moczopędne istnieje zwiększone ryzyko rozwoju niewydolności nerek wtórnej do zmniejszonej perfuzji w wyniku zahamowania syntezy prostaglandyn. Pacjentów takich należy nawodnić przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego i na początku leczenia kontrolować u nich czynność nerek (patrz punkt 4.4). NLPZ mogą osłabiać działanie leków moczopędnych.

• Inhibitory ACE i antagoniści angiotensyny II: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. odwodnionych i w podeszłym wieku) jednoczesne podawanie inhibitora ACE lub antagonisty angiotensyny II i leku hamującego aktywność cyklooksygenazy może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, z możliwością wystąpienia ostrej niewydolności nerek. Leczenie skojarzone należy zatem podawać z zachowaniem ostrożności, w szczególności u osób w podeszłym wieku. Pacjentów takich należy nawodnić przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego i po rozpoczęciu leczenia skojarzonego kontrolować u nich czynność nerek.

• Metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień: zwiększone działanie toksyczne metotreksatu na układ krwiotwórczy w wyniku zmniejszenia klirensu nerkowego przez niesteroidowe leki przeciwzapalne. Konieczna jest cotygodniowa kontrola wskaźników morfologii krwi podczas pierwszych tygodni stosowania leczenia skojarzonego. Należy zintensyfikować monitorowanie w przypadku pogorszenia czynności nerek, nawet jeśli są łagodne, oraz u pacjentów w podeszłym wieku.

• Kortykosteroidy: zwiększone ryzyko owrzodzenia w obrębie przewodu pokarmowego lub krwawienia (patrz punkt 4.4).

• Pentoksyfilina: zwiększone ryzyko krwawienia. Należy prowadzić dokładną obserwację kliniczną i częściej kontrolować czas krwawienia.

• Zydowudyna: ryzyko zwiększenia toksycznego działania na układ czerwonokrwinkowy w wyniku niekorzystnego wpływu na retikulocyty, w okresie jednego tygodnia od rozpoczęcia stosowania NLPZ może wystąpić ciężka niedokrwistość. Należy kontrolować wskaźniki morfologii krwi i liczbę retikulocytów w okresie od jednego do dwóch tygodni od rozpoczęcia leczenia NLPZ.

• Pochodne sulfonylomocznika: NLPZ mogą zwiększać działanie hipoglikemizujące pochodnych sulfonylomocznika przez wypieranie ich z połączeń z białkami osocza.

• Glikozydy nasercowe: NLPZ mogą zaostrzać zastoinową niewydolność serca, zmniejszać szybkość przesączania kłębuszkowego i zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu; jednakże nie wykazano interakcji farmakokinetycznych między ketoprofenem a aktywnymi glikozydami.

  Leczenie skojarzone do rozważenia

• Leki przeciwnadciśnieniowe (leki beta-adrenolityczne, inhibitory ACE, leki moczopędne): Leki z grupy NLPZ mogą osłabiać działanie leków przeciwnadciśnieniowych. Leczenie lekami z grupy NLPZ może osłabiać ich działanie przeciwnadciśnieniowe poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn rozszerzających naczynia krwionośne.

  Mifepryston: teoretycznie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym aspiryna (kwas acetylosalicylowy), mogą zmniejszać skuteczność metody antykoncepcji, na skutek działania antyprostaglandynowego.

  Są dowody, które wskazują na to, że jednoczesne podawanie NLPZ w dniu podania dawki prostaglandyn nie ma negatywnego wpływu na działanie mifeprystonu lub prostaglandyn na dojrzewanie szyjki macicy i kurczliwość macicy oraz nie zmniejsza skuteczności klinicznej

  farmakologicznego przerwania ciąży.

• Wkładki domaciczne (ang. intrauterine device, IUD): możliwe zmniejszenie skuteczności wkładki, a tym samym zwiększenie ryzyka zajścia w ciążę.

• Cyklosporyna i takrolimus: jednoczesne leczenie z NLPZ może zwiększać ryzyko działania nefrotoksycznego u pacjentów w podeszłym wieku.

• Leki trombolityczne: zwiększone ryzyko krwawienia.

• Leki przeciwzakrzepowe (tiklopidyna i klopidogrel) i selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI): zwiększone ryzyko krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

• Probenecyd: jednoczesne podawanie probenecydu może znacząco zmniejszyć klirens ketoprofenu z osocza, na skutek czego stężenie ketoprofenu w osoczu może ulec zwiększeniu; interakcja ta może być spowodowana działaniem hamującym na wydalanie cewkowe w nerce oraz sprzęganie z glukuronianami i wymaga modyfikacji dawki ketoprofenu.

• Antybiotyki z grupy chinolonów: dane pochodzące od zwierząt wykazują, że NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. Pacjenci przyjmujący NLPZ i chinolony mogą być narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.

• Difenylohydantoina i sulfonamidy: Ponieważ ketoprofen jest w wysokim stopniu związany z białkami, może być konieczne zmniejszenie dawki difenylohydantoiny lub sulfonamidów w przypadku jednoczesnego podawania.

• Gemeprost: zmniejszenie działania gemeprostu.

• Należy unikać spożywania alkoholu.

6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Należy unikać stosowania ketoprofenu podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży.

Hamowanie syntezy prostaglandyn może mieć negatywny wpływ na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka. Kilka badań epidemiologicznych wskazuje, że stosowanie inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia i rozwoju wad rozwojowych serca oraz wytrzewienia jelit. Bezwzględne ryzyko wad rozwojowych serca zwiększyło się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem czasu leczenia. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększoną utratę przed- i poimplantacyjną zarodków oraz zwiększenie śmiertelności zarodków i płodów.

Ponadto stwierdzono, że podawanie zwierzętom inhibitora syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy zwiększa częstość rozwoju wad rozwojowych, w tym dotyczących układu sercowo-naczyniowego.

Począwszy od 20. tygodnia ciąży, stosowanie ketoprofenu może spowodować małowodzie spowodowane zaburzeniami czynności nerek płodu. Może ono wystąpić w krótkim czasie po rozpoczęciu leczenia i zazwyczaj ustępuje po jego przerwaniu. Dodatkowo istnieją doniesienia o skurczu przewodu Botalla po leczeniu prowadzonym w drugim trymestrze, które w większości przypadków ustępuje po przerwaniu leczenia. Z tego powodu w pierwszego i drugim trymestze ciąży nie należy stosować ketoprofenu, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne.

Jeśli ketoprofen stosuje kobieta starająca się zajść w ciążę lub jest w pierwszim i drugim trymestrze ciąży, dawka produktu leczniczego powinna być możliwie najmniejsza, czas stosowania jak najkrótszy.

Monitorowanie ciąży pod kątem małowodzia i skurczu przewodu Botalla należy rozważyć po ekspozycji na ketoprofen przez kilka dni począwszy od 20 tygodnia ciąży. Należy przerwać podawanie ketoprofenu w razie stwierdzenia małowodzia lub skurczu przewodu Botalla.

Wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn: stosowane podczas trzeciego trymestru ciąży mogą narazić płód na:

• Toksyczne działanie na serce i płuca (przedwczesnym skurczem/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym);

• zaburzenia czynności nerek, które mogą postępować do niewydolności nerek z małowodziem (patrz powyżej);

  przyjmowane pod koniec ciąży mogą narazić matkę i noworodka na:

• wydłużenie czasu krwawienia i działanie przeciwzakrzepowe, które może wystąpić nawet po zastosowaniu bardzo małych dawek;

• zahamowanie skurczów macicy, które prowadzi do opóźnienia lub przedłużenia porodu.

Stosowanie produktu leczniczego w okresie blisko porodu może powodować zmiany hemodynamiki

krążenia płucnego u nienarodzonego dziecka, a co za tym idzie ciężkie powikłania dotyczące oddychania. Z tego względu ketoprofen jest przeciwwskazany do stosowania podczas trzeciego trymestru ciąży.

Karmienie piersią

Brak dostępnych danych dotyczących przenikania ketoprofenu do mleka kobiet karmiących piersią. Ketoprofen nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży.

Płodność

Stosowanie NLPZ może osłabiać płodność u kobiet i nie jest ono zalecane u kobiet, które planują ciążę.

Podobnie jak w przypadku innych leków hamujących syntezę prostaglandyn i cyklooksygenazę, nie zaleca się stosowania soli lizynowej ketoprofenu w postaci granulatu u kobiet, które planują zajść w ciążę.

U kobiet, u których występują zaburzenia płodności lub które są poddawane badaniom pod kątem niepłodności, należy przerwać podawanie NLPZ, jak również soli lizynowej ketoprofenu w postaci granulatu.

7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Jeśli po przyjęciu ketoprofenu u pacjenta występują działania niepożądane, takie jak senność, zawroty głowy lub drgawki należy unikać prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub wykonywania

czynności wymagających wzmożonej uwagi.

Sól lizynowa ketoprofenu nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak pacjentów należy ostrzec o możliwości wystąpienia działań niepożądanych, takich jak senność,zawroty głowy, drgawki lub niewyraźne widzenie i odradzić w takim przypadku prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn.

8. Działania niepożądane

Jak każdy produkt leczniczy, produkt leczniczy Ketoprofen lysine 50 mg granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczą przewodu pokarmowego.

Klasyfikacja oczekiwanych działań niepożądanych:

Bardzo często (1/10), często (od 1/100 do ≤1/10), niezbyt często (od 1/1 000 do ≤1/100), rzadko

(od 1/10 000 do ≤1/1 000), bardzo rzadko (≤1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Następujące działania niepożądane obserwowano podczas stosowania ketoprofenu u dorosłych:

Klasyfikacj a układów i narządów/ częstość	Bardzo często	Często	Niezbyt często	Rzadko	Bardzo rzadko	Częstość nieznana
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze						jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych zapalenie naczyń limfatycznych
						małopłytkowość,
						agranulocytoza,
						niewydolność szpiku
Zaburzenia						kostnego,
krwi i układu chłonnego				niedokrwistość pokrwotoczna		niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, neutropenia,
						niedokrwistość
						aplastyczna,
						leukocytoza, plamica
						małopłytkowa
Zaburzenia
układu						reakcje anafilaktyczne
immunologi						(w tym wstrząs),
cznego						nadwrażliwość
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania						hiperkaliemia, hiponatremia (patrz punkty 4.4 i 4.5)
						depresja, omamy, splątanie, zmiany nastroju, pobudliwość, bezsenność.
Zaburzenia psychiczne						U dzieci i młodzieży przyjmującej dawkę dwa razy większą od dawki zalecanej w ChPL występowały również lęk i zaburzenia zachowania.
Zaburzenia układu nerwowego			ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, zawroty głowy pochodzenia obwodowego, senność	uczucie drętwienia	dyskineza, omdlenie	drgawki, zaburzenia smaku, drżenie, hiperkinezja

Zaburzenia oka				niewyraźne widzenie (patrz punkt 4.4)		obrzęk okołooczodołowy
Zaburzenia ucha i błędnika				szumy uszne
Zaburzenia serca						niewydolność serca, migotanie przedsionków, kołatanie serca i tachykardia
Zaburzenia naczyniowe					niedociśnien ie tętnicze	nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń krwionośnych, zapalenie naczyń (w tym leukocytoklastyczne zapalenie naczyń)
Zaburzenia układu oddechoweg o, klatki piersiowej i śródpiersia				astma oskrzelowa	obrzęk krtani	skurcz oskrzeli (zwłaszcza u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażl iwością na kwas acetylosalicylowy i inne NLPZ), zapalenie błony śluzowej nosa, duszność, skurcz krtani, ostra niewydolność oddechowa (zgłoszono jeden pojedynczy przypadek, zakończony zgonem u pacjenta z astmą oskrzelową i nadwrażliwością na aspirynę)
Zaburzenia żołądka i jelit		niestrawność , nudności, ból brzucha, wymioty	dyskomfort w jamie brzusznej, zaparcie, biegunka, wzdęcia, zapalenie błony śluzowej żołądka	wrzód trawienny, zapalenie jelita grubego, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej		ból brzucha, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego Crohna, krwawienie z przewodu pokarmowego, perforacja przewodu pokarmowego (niekiedy prowadząca do zgonu, w szczególności u osób w podeszłym wieku, patrz punkt 4.4), wrzód trawienny, owrzodzenie dwunastnicy, zgaga,

						obrzęk jamy ustnej, zapalenie trzustki, stolec smolisty, krwawe wymioty, hiperchlorhydria, ból żołądka, nadżerkowe zapalenie błony śluzowej żołądka, obrzęk języka
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych				zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności aminotransferaz , zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, żółtaczka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej			wysypka skórna, świąd			nadwrażliwość na światło, łysienie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, pęcherzowe zapalenie skóry, w tym zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień, wysypka, osutka grudkowo-plamista, plamica, ostra uogólniona osutka krostkowa, zapalenie skóry
Zaburzenia nerek i dróg moczowych					krwiomocz	ostra niewydolność nerek, cewkowo- śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie nerek lub zespół nefrytyczny, zespół nerczycowy, kłębuszkowe zapalenie nerek, zatrzymanie wody i sodu w organizmie z możliwym obrzękiem, ostra martwica cewek nerkowych, martwica brodawek nerkowych, skąpomocz, nieprawidłowe wyniki badań czynności nerek

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania			obrzęk, zmęczenie, obrzęk obwodowy, dreszcze		astenia, obrzęk twarzy.
Badania diagnostycz ne				Zwiększenie masy ciała

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że stosowanie niektórych NLPZ (szczególnie w dużych dawkach i przez dłuższy okres) może być związane ze zwiększeniem ryzyka zdarzeń

zakrzepowych w tętnicach (np. zawału serca lub udaru) (patrz punkt 4.4.).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzanych działań

niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu..

9. Przedawkowanie

Zgłaszano przypadki przedawkowania ketoprofenu po zastosowaniu dawek do 2,5 g.

W większości przypadków obserwowane objawy były łagodne i ograniczały się do letargu, senności, nudności, wymiotów, bólu w nadbrzuszu, bólu brzucha, bólu głowy, zawrotów głowy i biegunki.

W razie znacznego przedawkowania obserwowano przypadki niedociśnienia tętniczego, depresji oddechowej i krwawienia z przewodu pokarmowego.

Pacjenta należy niezwłocznie przewieźć do specjalistycznego ośrodka w celu rozpoczęcia leczenia objawowego.

Nie ma specyficznej odtrutki w przypadku przedawkowania ketoprofenu.

W razie podejrzenia znacznego przedawkowania zaleca się wykonać płukanie żołądka i wdrożyć leczenie objawowe i podtrzymujące w celu wyrównania odwodnienia, kontroli wydalania moczu i wyrównania ewentualnej kwasicy.

W przypadku wystąpienia niewydolności nerek można w celu usunięcia produktu leczniczego z organizmu zastosować hemodializę.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne kwasu propionowego.

Kod ATC: M01AE03

Mechanizm działania

Mechanizm działania NLPZ wiąże się ze zmniejszeniem syntezy prostaglandyn przez zahamowanie aktywności enzymu cyklooksygenazy.



Szczególnie można obserwować hamowanie przekształcenia kwasu arachidonowego do cyklicznych endonadtlenków PGG2 i PGH2, prekursorów prostaglandyn PGE1, PGE2, PGF2 i PGD2, a także prostacykliny PGI2 i tromboksanów (TxA2 and TxB2). Ponadto zahamowanie syntezy prostaglandyn może zakłócać czynność innych mediatorów, takich jak kininy, powodując pośrednie działania, dodane do działania bezpośredniego.

Sól lizynowa ketoprofenu ma silne działanie przeciwbólowe, które koreluje z działaniem zarówno przeciwzapalnym, jak i ośrodkowym.

Sól lizynowa ketoprofenu działa przeciwgorączkowo bez zaburzania fizjologicznych procesów termoregulacyjnych.

Powoduje ustąpienie lub złagodzenie bolesnych stanów zapalnych, co sprzyja ruchomości stawów. Działanie farmakodynamiczne

Sól lizynowa ketoprofenu (kwasu 2-(3-benzoilofenylo) propionowego) ma działanie przeciwbólowe,

przeciwzapalne i przeciwgorączkowe i należy do klasy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Sól lizynowa ketoprofenu jest lepiej rozpuszczalna niż postać kwasowa.

Sól lizynowa ketoprofenu osiąga efektywne stężenie w osoczu (Ce50) wynoszące 0,3 mcg/ml w ciągu około trzech minut, wykazując działanie przeciwbólowe.

2. Właściwości farmakokinetyczne

Sól lizynowa ketoprofenu jest lepiej rozpuszczalna niż postać kwasowa. Wchłanianie

Postać farmaceutyczna do podawania doustnego pozwala na przyjęcie substancji czynnej w roztworze wodnym. Prowadzi to do szybkiego zwiększenia stężenia substancji czynnej w osoczu i szybkiego uzyskanie jej stężenia maksymalnego. Skutkiem klinicznym jest szybszy początek działania oraz nasilone działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Profil kinetyczny u dzieci nie różni się od profilu kinetycznego obserwowanego u dorosłych.

Dystrybucja

Wielokrotne podawanie nie zmienia kinetyki produktu leczniczego i nie powoduje jego kumulacji.

Ketoprofen wiąże się w 95-99% z białkami osocza. Po podaniu ogólnym znaczące stężenia ketoprofenu stwierdzono w migdałkach i w płynie maziowym.

Metabolizm

Ketoprofen podlega znacznemu metabolizmowi: 60–80% produktu podanego ogólnie stwierdza się w moczu w postaci metabolitów.

Eliminacja

Eliminacja następuje szybko, głównie przez nerki: 50% produktu podanego ogólnie wydalane jest w moczu w ciągu 6 godzin.

Dzieci i młodzież

Profil kinetyczny u dzieci nie różni się od profilu kinetycznego obserwowanego u dorosłych.

3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Po podaniu doustnym wartość LD50 soli lizynowej ketoprofenu u szczurów i myszy wynosiła, odpowiednio

102 i 444 mg/kg, co odpowiada 30–120-krotności aktywnej dawki o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym u zwierząt. Po podaniu dootrzewnowym LD50 soli lizynowej ketoprofenu u szczurów i myszy miała wartość odpowiednio 104 i 610 mg/kg.

U szczurów, psów i małp długotrwałe leczenie doustną solą lizynową ketoprofenu w dawkach równych lub większych od zalecanych dawek leczniczych nie powodowało wystąpienia żadnych działań toksycznych. Po podaniu dużych dawek stwierdzano zmiany dotyczące przewodu pokarmowego i nerek związane ze znanymi działaniami niepożądanymi wywoływanymi u zwierząt przez niesteroidowe leki przeciwzapalne. W przeprowadzonym na królikach badaniu długotrwałego działania toksycznego wykazano, że ketoprofen podawany doustnie lub doodbytniczo jest lepiej tolerowany po podaniu doodbytniczym ż podany doustnie. W badaniu tolerancji przeprowadzonym na królikach sól lizynowa ketoprofenu podawana domięśniowo była dobrze tolerowana.

Nie wykazano mutagennego działania soli lizynowej ketoprofenu w badaniach genotoksyczności w badaniach in vitro i in vivo.

W badaniach rakotwórczości na myszach i szczurach nie stwierdzono, aby ketoprofen miał działanie rakotwórcze.

Dane dotyczące toksycznego działania NLPZ na zarodek i płód oraz dotyczące działania teratogennego, patrz punkt 4.6.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

1. Wykaz substancji pomocniczych

Mannitol (E 421) Sodu chlorek

Krzemionka koloidalna bezwodna Amonu glicyryzynian

Powidon K25

Sacharyna sodowa (E 954)

Aromat miętowy (zawiera: naturalne substancje aromatyczne, preparaty aromatyczne, guma arabska (E 414), sacharoza, wapnia fosforan (E 341))

2. Niezgodności farmaceutyczne

Brak.

3. Okres ważności

3 lata.

Termin ważności zamieszczony na etykiecie dotyczy produktów przechowywanych prawidłowo w nienaruszonym, oryginalnym opakowaniu.

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

5. Rodzaj i zawartość opakowania

Litograficzne pudełko zawierające 10, 20 lub 30 dwudzielnych saszetek.

Granulat jest pakowany w saszetki po 2 g, które są podzielone na dwie dawki po 1 g każda. Każda saszetka utworzona jest z potrójnej warstwy składającej się z:

1. warstwy wewnętrznej (będącej w kontakcie z preparatem) w polietylenie o niskiej gęstości,

2. warstwy pośredniej w folii aluminium,

3. warstwy zewnętrznej w papierze.

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pharmexon Consulting s.r.o. Pitterová 2855/7

130 00 Praga Republika Czeska

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Ketoprofen Pharmexon, 50 mg – pozwolenie nr:

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

10-2022