CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ranlosin Duo, 6 mg + 0,4 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera warstwę 6 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 4,5 mg solifenacyny oraz

warstwę 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku, co odpowiada 0,37 mg tamsulosyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu

Każda tabletka jest okrągła, o średnicy około 9 mm, dwuwypukła, czerwona z wytłoczonym symbolem

„6 04” z jednej strony.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Wskazania do stosowania

Leczenie umiarkowanych i ciężkich objawów w fazie napełnienia pęcherza (parcie naglące, częstomocz) i w fazie opróżniania pęcherza, związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang.: Benign Prostatic Hyperplasia, BPH) u mężczyzn, którzy niewystarczająco odpowiadają na leczenie w monoterapii.

2. Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli mężczyźni, w tym osoby starsze

Jedna tabletka produktu leczniczego Ranlosin Duo (6 mg+0,4 mg) raz na dobę, przyjmowana doustnie, niezależnie od posiłków. Maksymalna dawka dobowa to jedna tabletka produktu Ranlosin Duo

(6 mg+0,4 mg).

Tabletkę należy połknąć w całości, nie należy jej rozgryzać ani żuć. Tabletki nie należy rozkruszać.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę produktu

leczniczego Ranlosin Duo. Natomiast dobrze znany jest wpływ zaburzeń czynności nerek na

farmakokinetykę poszczególnych substancji czynnych (patrz punkt 5.2). Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny >30 ml/min). Należy zachować ostrożność stosując

produkt leczniczy u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30ml/min), a maksymalna dawka dobowa u tych pacjentów to jedna tabletka produktu Ranlosin Duo (6 mg+0,4 mg) (patrz punkt 4.4).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną. Natomiast dobrze znany jest wpływ

zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę poszczególnych substancji czynnych (patrz punkt 5.2).

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować u pacjentów z

łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (≤7 punktów w skali Child-Pugh). Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7-9 punktów w

skali Child-Pugh), a maksymalna dawka dobowa u tych pacjentów to jedna tabletka produktu leczniczego Ranlosin Duo (6 mg + 0,4 mg). U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (>9 punktów w skali Child-Pugh) stosowanie produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

Umiarkowanie silne i silne inhibitory cytochromu P4503A4

Nie należy stosować większej dawki produktu leczniczego Ranlosin Duo (6 mg+0,4 mg) niż jedna tabletka na dobę. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną u pacjentów leczonych jednocześnie umiarkowanie silnymi lub silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4, takimi, jak werapamil, ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol (patrz

punkt 4.5).

Dzieci i młodzież

Nie ma odpowiedniego wskazania do stosowania produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną u dzieci i młodzieży.

3. Przeciwwskazania

• Pacjenci z nadwrażliwością na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

• Pacjenci poddawani hemodializie (patrz punkt 5.2).

• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, którzy jednocześnie są leczeni silnym inhibitorem

  cytochromu P450(CYP) 3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5).

• Pacjenci z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, którzy jednocześnie są leczeni silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5),

• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami żołądka lub jelit (w tym z toksycznym rozszerzeniem okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania, oraz pacjenci, u których istnieje ryzyko wystąpienia tych chorób.

• Pacjenci z hipotonią ortostatyczną w wywiadzie.

4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z

tamsulosyną:

• u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek;

• u pacjentów, u których występuje ryzyko zatrzymania moczu;

• u pacjentów z zaburzeniami drożności żołądka lub jelit;

• u pacjentów, u których występuje ryzyko zmniejszenia motoryki przewodu pokarmowego;

• u pacjentów z przepukliną rozworu przełykowego i (lub) refluksem żołądkowo-przełykowym

  jednocześnie przyjmujących produkty lecznicze (np. z grupy bisfosfonianów), które mogą powodować lub nasilać stan zapalny przełyku;

• u pacjentów z neuropatią wegetatywną.

  Należy przeprowadzić badanie przedmiotowe pacjenta w celu wykluczenia obecności innych chorób, które mogą wywoływać objawy podobne do objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

  Przed rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną należy wykluczyć inne przyczyny częstego oddawania moczu (niewydolność serca lub chorobę nerek). W przypadku zakażenia układu moczowego należy wdrożyć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.

  U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi, jak wcześniej występujący zespół wydłużonego odstępu QT lub hipokaliemia, w trakcie stosowania solifenacyny bursztynianu obserwowano wydłużenie odstępu QT i zaburzenia rytmu typu Torsade de Pointes.

  U niektórych pacjentów stosujących solifenacyny bursztynian i tamsulosynę zgłaszano występowanie obrzęku naczynioruchowego z niedrożnością dróg oddechowych. W przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, należy przerwać leczenie i nie należy wznawiać stosowania produktu leczniczego

  zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną. Należy zastosować odpowiednie leczenie i (lub) inne konieczne środki.

  U niektórych pacjentów stosujących solifenacyny bursztynian zgłaszano występowanie reakcji

  anafilaktycznej. U pacjentów, u których wystąpiły reakcje anafilaktyczne, należy przerwać stosowanie produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną i zastosować odpowiednie leczenie i (lub) inne konieczne środki.

  Podobnie jak w przypadku innych antagonistów receptorów adrenergicznych typu α1, w pojedynczych

  przypadkach podczas stosowania tamsulosyny może dojść do nagłego zmniejszenia ciśnienia krwi, co rzadko może prowadzić do utraty przytomności. Pacjentów rozpoczynających leczenie produktem leczniczym

  zawierającym solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną należy uprzedzić, aby w razie wystąpienia

  pierwszych objawów hipotonii ortostatycznej (zawroty głowy, osłabienie) usiedli lub położyli się, do czasu ustąpienia objawów.

  U niektórych pacjentów, stosujących tamsulosyny chlorowodorek obecnie lub w przeszłości, w trakcie operacji usunięcia zaćmy lub jaskry obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang.

  Intraoperative Floppy Iris Syndrome, IFIS). Zespół IFIS może zwiększać ryzyko komplikacji w trakcie operacji oka oraz ryzyko powikłań pooperacyjnych. Dlatego nie zaleca się rozpoczynania stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną u pacjentów, u których zaplanowano chirurgiczne

  leczenie zaćmy lub jaskry. Uważa się, że odstawienie produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną na 1-2 tygodnie przed operacją zaćmy może być pomocne, jednak nie określono korzyści wynikających z przerwania leczenia. Podczas badania przedoperacyjnego, zespół lekarzy okulistów lub chirurgów powinien wziąć pod uwagę to, czy pacjent z zaplanowanym leczeniem chirurgicznym jaskry lub zaćmy aktualnie stosuje lub wcześniej stosował produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną, aby zapewnić odpowiednie środki na wypadek wystąpienia zespołu IFIS w trakcie zabiegu chirurgicznego.

  Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z umiarkowanie silnymi i silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5), natomiast nie należy stosować tego produktu leczniczego jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4, np. z ketokonazolem, u pacjentów z fenotypowo uwarunkowanym zaburzeniem metabolizmu z udziałem CYP2D6, lub u pacjentów, którzy przyjmują silne inhibitory CYP2D6, np. paroksetynę.

5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie z produktami leczniczymi o właściwościach cholinolitycznych może nasilać działanie terapeutyczne oraz działania niepożądane. Po zakończeniu stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną należy zrobić około jednotygodniową przerwę przed rozpoczęciem leczenia antycholinergicznego. Działanie lecznicze solifenacyny może być słabsze w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów receptorów cholinergicznych.

Interakcje z inhibitorami CYP3A4 i CYP2D6

Jednoczesne podawanie solifenacyny z ketokonazolem (silny inhibitor CYP3A4) (200 mg/dobę) powodowało 1,4- i 2,0-krotny wzrost stężenia Cmax i pola powierzchni pod krzywą (AUC) solifenacyny, natomiast podawanie ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę powodowało 1,5- i 2,8-krotne zwiększenie Cmax i AUC solifenacyny.

Jednoczesne podawanie tamsulosyny i ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę powodowało odpowiednio 2,2- i 2,8-krotne zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny.

Ponieważ jednoczesne podawanie z silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol, może prowadzić do zwiększenia ekspozycji zarówno na solifenacynę jak i tamsulosynę, należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4.

Nie należy podawać produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 pacjentom z fenotypowo uwarunkowanym zaburzeniem metabolizmu z udziałem CYP2D6 lub pacjentom, którzy już stosują inhibitory CYP2D6.

Jednoczesne podawanie produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną z werapamilem (umiarkowanie silnym inhibitorem CYP3A4) powodowało w przybliżeniu 2,2-krotne zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny i około 1,6-krotne zwiększenie Cmax i AUC solifenacyny. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z umiarkowanie silnymi inhibitorami CYP3A4.

Jednoczesne podawanie tamsulosyny ze słabym inhibitorem CYP3A4 cymetydyną (400 mg, co 6 godzin), powodowało 1,44-krotne zwiększenie AUC tamsulosyny, podczas gdy Cmax nie zmieniło się w sposób istotny. Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować

jednocześnie ze słabymi inhibitorami CYP3A4.

Jednoczesne podawanie tamsulosyny z silnym inhibitorem CYP2D6 paroksetyną (20 mg/dobę), powodowało

odpowiednio 1,3- i 1,6-krotne zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny. Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować jednocześnie z inhibitorami CYP2D6.

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu indukcji enzymatycznej na farmakokinetykę solifenacyny i tamsulosyny. Ponieważ solifenacyna i tamsulosyna metabolizowane są z udziałem CYP3A4, mogą wystąpić interakcje farmakokinetyczne z substancjami indukującymi CYP3A4 (np. z ryfampicyną), które mogą

zmniejszać stężenia solifenacyny i tamsulosyny w osoczu.

Inne rodzaje interakcji

Poniższe informacje przedstawiono w oparciu o dostępne dane dotyczące poszczególnych substancji

czynnych.

Solifenacyna

• Solifenacyna może zmniejszać działanie produktów leczniczych stymulujących motorykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.

• Badania in vitro wykazały, że w stężeniach terapeutycznych solifenacyna nie hamuje działania CYP1A1/2, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 lub 3A4. Dlatego, nie należy się spodziewać interakcji pomiędzy solifenacyną a produktami leczniczymi metabolizowanymi przez wymienione enzymy cytochromu.

• Przyjmowanie solifenacyny nie wpływało na farmakokinetykę R-warfaryny ani S-warfaryny, i nie

  zmieniało ich wpływu na czas protrombinowy.

• Przyjmowanie solifenacyny nie wpływało w żaden sposób na farmakokinetykę digoksyny.

  Tamsulosyna

• Jednoczesne podawanie z antagonistami receptorów adrenergicznych typu α1 może prowadzić do działania hipotensyjnego.

• W badaniach in vitro, diazepam, propranol, trichlormetiazyd, chlormadinon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, symwastatyna i warfaryna nie wpływały na stężenie wolnej frakcji tamsulosyny w ludzkim osoczu. Tamsulosyna nie wpływa na stężenie wolnej frakcji diazepamu, propranololu,

  trichlormetiazydu oraz chlormadinonu. Jednakże diklofenak i warfaryna mogą zwiększać wydalanie

  tamsulosyny z organizmu.

• Jednoczesne podawanie z furosemidem powoduje zmniejszenie stężenia tamsulosyny w osoczu, ale

  dopóki stężenie utrzymuje się w granicach normy, dopuszcza się jednoczesne stosowanie.

• Badania in vitro wykazały, że w stężeniach terapeutycznych tamsulosyna nie hamuje działania CYP1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 lub 3A4. Dlatego, nie należy się spodziewać interakcji pomiędzy tamsulosyną a produktami leczniczymi metabolizowanymi przez wymienione enzymy cytochromu.

• Nie obserwowano interakcji w przypadku jednoczesnego podawania tamsulosyny z atenololem,

  enalaprylem ani teofiliną.

6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Płodność

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną na płodność. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu solifenacyny ani tamsulosyny na płodność i wczesny rozwój embrionalny (patrz punkt 5.3).

Zarówno w krótkotrwałych, jak i w długotrwałych badaniach klinicznych prowadzonych z tamsulosyną obserwowano zaburzenia ejakulacji. Przypadki zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego oraz braku wytrysku zgłaszano po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu.

Ciąża i karmienie piersią

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak poinformować pacjentów o możliwości wystąpienia zawrotów głowy, niewyraźnego widzenia, zmęczenia i - niezbyt często - senności, które to objawy mogą negatywnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8).

8. Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną może powodować działania niepożądane, najczęściej o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu, będące wynikiem działania

antycholinergicznego. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych, przed dopuszczeniem do obrotu produktu leczniczego zawierającego 6 mg solifenacyny i 0,4 mg tamsulosyny, były: suchość w jamie ustnej (9,5%), a w dalszej kolejności zaparcia (3,2%) oraz niestrawność (włącznie z bólem brzucha, 2,4%). Inne, często występujące działania niepożądane to zawroty głowy (w tym zawroty pochodzenia układowego, 1,4%), niewyraźne widzenie (1,2%), zmęczenie (1,2%) oraz zaburzenia ejakulacji (w tym wytrysk wsteczny, 1,5%). Ostre zatrzymanie moczu (0,3%, niezbyt często) to najcięższe działanie niepożądane, jakie obserwowano podczas stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną w badaniach klinicznych.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

W tabeli poniżej, dane zamieszczone w kolumnie opisanej jako „Częstość działań niepożądanych obserwowanych przed dopuszczeniem do obrotu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną” dotyczą działań niepożądanych, jakie obserwowano w trakcie badań klinicznych przed dopuszczeniem produktu leczniczego do obrotu, przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby (na podstawie zgłoszeń zdarzeń niepożądanych mających związek z podawanym lekiem, które pochodziły od co najmniej dwóch pacjentów, i których częstość występowania była większa od placebo w badaniach z podwójnie ślepą próbą).

Dane zawarte w kolumnach opisanych jako „Solifenacyna 5 mg i 10 mg” oraz „Tamsulosyna 5 mg i 10 mg”, dotyczą działań niepożądanych, które wcześniej zgłaszano po stosowaniu pojedynczych substancji czynnych (na podstawie Charakterystyki Produktu Leczniczego (ChPL) odpowiednio solifenacyny 5 mg i 10 mg oraz tamsulosyny 0,4 mg), a które również mogą wystąpić w czasie stosowania produktu leczniczego

zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną (niektórych z nich nie obserwowano podczas badań klinicznych przed dopuszczeniem produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną do obrotu).

Częstości występowania działań niepożądanych zdefiniowano następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i narządów Preferowany termin MedDRA	Częstość działań niepożądanych obserwowanych przed dopuszczeniem do obrotu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną	Częstość działań niepożądanych poszczególnych substancji czynnych
		Solifenacyna 5 mg i 10 mg#	Tamsulosyna 0,4 mg#
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zakażenie układu moczowego		Niezbyt często
Zapalenie pęcherza moczowego		Niezbyt często
Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcja anafilaktyczna		Częstość nieznana*
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zmniejszony apetyt		Częstość nieznana*
Hiperkaliemia		Częstość nieznana*
Zaburzenia psychiczne
Omamy		Bardzo rzadko*
Stan dezorientacji		Bardzo rzadko*
Majaczenie		Częstość nieznana*
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy	Często	Rzadko*	Często
Senność		Niezbyt często
Zaburzenia smaku		Niezbyt często
Ból głowy		Rzadko*	Niezbyt często
Omdlenie			Rzadko
Zaburzenia oka
Niewyraźne widzenie	Często	Często	Częstość nieznana*
Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS)			Częstość nieznana**
Suchość oka		Niezbyt często
Jaskra		Częstość nieznana*
Zaburzenia widzenia			Częstość nieznana*
Zaburzenia serca
Kołatanie serca		Częstość nieznana*	Niezbyt często
Zaburzenia rytmu typu Torsade de Pointes		Częstość nieznana*
Wydłużenie odstępu QT w EKG		Częstość nieznana*
Migotanie przedsionków		Częstość nieznana*	Częstość nieznana*
Arytmia			Częstość nieznana*
Częstoskurcz		Częstość nieznana*	Częstość nieznana*
Zaburzenia naczyniowe
Hipotonia ortostatyczna			Niezbyt często
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zapalenie błony śluzowej nosa			Niezbyt często
Suchość błony śluzowej nosa		Niezbyt często
Duszność			Częstość nieznana*
Dysfonia		Częstość nieznana*
Krwawienie z nosa			Częstość nieznana*
Zaburzenia żołądka i jelit
Suchość w jamie ustnej	Często	Bardzo często
Niestrawność	Często	Często
Zaparcia	Często	Często	Niezbyt często
Nudności		Często	Niezbyt często
Ból brzucha		Często

Klasyfikacja układów i narządów Preferowany termin MedDRA	Częstość działań niepożądanych obserwowanych przed dopuszczeniem do obrotu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną	Częstość działań niepożądanych poszczególnych substancji czynnych
		Solifenacyna 5 mg i 10 mg#	Tamsulosyna 0,4 mg#
Choroba refluksowa przełyku		Niezbyt często
Biegunka			Niezbyt często
Suchość w gardle		Niezbyt często
Wymioty		Rzadko*	Niezbyt często
Niedrożność okrężnicy		Rzadko
Kamienie kałowe		Rzadko
Niedrożność jelit		Częstość nieznana*
Uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej		Częstość nieznana*
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zaburzenia czynności wątroby		Częstość nieznana*
Nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby		Częstość nieznana*
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Świąd	Niezbyt często	Rzadko*	Niezbyt często
Suchość skóry		Niezbyt często
Wysypka		Rzadko*	Niezbyt często
Pokrzywka		Bardzo rzadko*	Niezbyt często
Obrzęk naczynioruchowy		Bardzo rzadko*	Rzadko
Zespół Stevensa-Johnsona			Bardzo rzadko
Rumień wielopostaciowy		Bardzo rzadko*	Częstość nieznana*
Złuszczające zapalenie skóry		Częstość nieznana*	Częstość nieznana*
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Osłabienie mięśni		Częstość nieznana*
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Zatrzymanie moczu***	Niezbyt często	Rzadko
Trudności w oddawaniu moczu		Niezbyt często
Zaburzenia czynności nerek		Częstość nieznana*
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ejakulacji, w tym wytrysk wsteczny oraz brak wytrysku	Często		Często
Priapizm			Bardzo rzadko
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Zmęczenie	Często	Niezbyt często
Obrzęk obwodowy		Niezbyt często
Osłabienie			Niezbyt często

# Zamieszczone w tabeli działania niepożądane solifenacyny i tamsulosyny pochodzą z Charakterystyk Produktów Leczniczych obu substancji.

* zgłoszone po wprowadzeniu produktu do obrotu. Ponieważ są to spontaniczne zgłoszenia zebrane z całego świata po wprowadzeniu produktu do obrotu, nie ma możliwości dokładnego określenia częstości ich występowania oraz związku ze stosowaniem solifenacyny lub tamsulosyny.

** zgłoszone po wprowadzeniu produktu do obrotu, obserwowane w trakcie leczenia chirurgicznego jaskry

lub zaćmy

*** patrz punkt 4.4.

Bezpieczeństwo długotrwałego stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną

Profil działań niepożądanych obserwowanych w trakcie leczenia trwającego do 1 roku był podobny do tego,

jaki obserwowano w badaniach 12-tygodniowych. Skojarzenie solifenacyny bursztynianu z tamsulosyny

chlorowodorkiem jest dobrze tolerowane i w trakcie długotrwałego stosowania nie wystąpiły żadne

szczególne działania niepożądane.

Opis wybranych działań niepożądanych

Zatrzymanie moczu, patrz punkt 4.4.

Osoby w podeszłym wieku

Wskazanie do stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną, umiarkowane i ciężkie objawy w fazie napełnienia pęcherza (parcie naglące, częstomocz) i w fazie opróżniania pęcherza, związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH), to choroba występująca u mężczyzn w podeszłym wieku. Badania kliniczne produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną przeprowadzono u pacjentów w wieku od 45 do 91 lat; średnia wieku wynosiła 65 lat. Działania niepożądane w populacji osób starszych były podobne do występujących w populacji osób młodszych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

tel.: + 48 22 49 21 301

faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

9. Przedawkowanie

Objawy

Przedawkowanie stosowanych w skojarzeniu solifenacyny i tamsulosyny może powodować nasilone

działanie antycholinergiczne oraz ostrą hipotonię. Największa dawka przypadkowo zażyta w trakcie badania klinicznego odpowiadała 126 mg solifenacyny bursztynianu i 5,6 mg tamsulosyny chlorowodorku. Dawka ta była dobrze tolerowana, a jedyne zgłoszone działanie niepożądane to nieznaczna suchość w jamie ustnej, utrzymująca się przez 16 dni.

Leczenie

W przypadku przedawkowania solifenacyny i tamsulosyny pacjentowi należy podać węgiel aktywny. Płukanie żołądka jest celowe, o ile wykona się je w ciągu godziny od przedawkowania, nie należy jednak wywoływać wymiotów.

Tak jak w przypadku innych substancji o działaniu antycholinergicznym, objawy przedawkowania po

przyjęciu solifenacyny można leczyć w następujący sposób:

• ciężkie objawy antycholinergiczne ośrodkowe, takie jak omamy lub nadmierne pobudzenie: należy stosować fizostygminę lub karbachol;

• drgawki lub nadmierne pobudzenie: należy stosować benzodiazepiny;

• niewydolność oddechowa: należy zastosować sztuczne oddychanie;

• częstoskurcz: leczenie objawowe w razie konieczności. Należy zachować ostrożność stosując beta- adrenolityki, ponieważ jednoczesne przedawkowanie solifenacyny i tamsulosyny może wywołać ciężkie niedociśnienie.

• Zatrzymanie moczu: należy zastosować cewnikowanie pęcherza.

Tak, jak w przypadku innych antagonistów receptorów muskarynowych, w przypadku przedawkowania należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów, u których stwierdzono czynniki ryzyka wydłużenia odstępu QT (tj. hipokaliemię, bradykardię i jednoczesne stosowanie produktów leczniczych wydłużających odstęp

QT) oraz na pacjentów z chorobami serca (tj. z niedokrwieniem mięśnia sercowego, arytmią, zastoinową niewydolnością serca).

Ostre niedociśnienie, które może wystąpić po przedawkowaniu tamsulosyny, należy leczyć objawowo. Nie wydaje się, aby hemodializa była skuteczna, ponieważ tamsulosyna jest w dużym stopniu związana z białkami osocza.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Antagoniści receptora α-adrenergicznego; kod ATC: G04CA53

Mechanizm działania

Produkt zawierający solifenacyny bursztynian i tamsulosyny chlorowodorek jest złożonym produktem leczniczym w postaci tabletek, zawierającym dwie substancje czynne, solifenacynę i tamsulosynę.

Substancje te mają niezależne od siebie, uzupełniające się mechanizmy działania w leczeniu objawów ze strony dolnych dróg moczowych (ang.: Lower Urinary Tract Symptoms, LUTS) w fazie napełnienia pęcherza, związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH)

Solifenacyna to kompetycyjny, wybiórczy antagonista receptora muskarynowego, który nie wykazuje powinowactwa do różnych innych receptorów, enzymów i kanałów jonowych. Solifenacyna ma największe powinowactwo do receptorów muskarynowych M3, a w dalszej kolejności do receptorów M1 i M2.

Tamsulosyna jest antagonistą receptora adrenergicznego (AR) typu α1. Wiąże się wybiórczo i kompetycyjnie z postsynaptyczną częścią AR typu α1, szczególnie z podtypu α1A i α1D i wykazuje silne działanie antagonistyczne w tkankach dolnych dróg moczowych.

Działanie farmakodynamiczne

Tabletki produktu leczniczego Ranlosin Duo zawierają dwie substancje czynne o niezależnym od siebie, uzupełniającym się działaniu w leczeniu objawów ze strony dolnych dróg moczowych w fazie napełnienia pęcherza, związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego.

• Solifenacyna wykazuje korzystne działanie w zaburzeniach fazy napełnienia pęcherza, będących skutkiem aktywacji receptorów M3 w pęcherzu moczowym przez acetylocholinę pozaneuronalną. Acetylocholina pozaneuronalna (uwalniana przez komórki inne niż neurony) wzmacnia funkcję sensoryczną nabłonka pęcherza moczowego, co powoduje parcie na pęcherz i zwiększa częstotliwość oddawania moczu.

• Tamsulosyna wpływa korzystnie na objawy związane z fazą opróżniania pęcherza (zwiększa

maksymalny przepływ cewkowy), usuwając ucisk poprzez rozluźnienie mięśni gładkich gruczołu krokowego, szyi pęcherza moczowego i cewki moczowej. Tamsulosyna wpływa również korzystnie na objawy związane z fazą napełnienia pęcherza.

Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

Skuteczność produktu leczniczego wykazano w kluczowym badaniu fazy III, u pacjentów z objawami ze

strony dolnych dróg moczowych związanymi z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, z objawami

związanymi z fazą opróżniania (niedrożność) oraz z fazą napełnienia pęcherza (podrażnienia), o nasileniu nie mniejszym niż: ≥ 8mikcji/dobę i ≥2 epizody gwałtownego parcia na pęcherz/dobę.

Produkt zawierający solifenacynę z tamsulosyną wykazał statystycznie istotną poprawę wyników w stosunku do wyników sprzed badania i w porównaniu do grupy placebo, dla dwóch pierwszorzędowych punktów końcowych - sumy punktów według kwestionariuszy International Prostate Symptom Score (IPPS) i Total Urgency and Frequency Score (TUFS) oraz dla drugorzędowych punktów końcowych - gwałtowne parcie na mocz, częstotliwość mikcji, średnia objętość mikcji, nykturia, podsuma IPPS dotycząca fazy opróżniania pęcherza, podsuma IPPS dotycząca fazy napełnienia pęcherza, jakość życia (ang.: Quality of Life, QoL)

według kwestionariusza IPPS, ocena uciążliwości i ocena jakości życia związanej ze stanem zdrowia (ang.:

Health Related Quality of Life, HRQoL), włącznie ze wszystkimi wynikami pośrednimi (radzenie sobie,

obawy, sen, życie społeczne) według kwestionariusza dotyczącego nadreaktywności pęcherza (ang.:

Overactive Bladder questionnaire, OAB-q).

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną skuteczniej niż tamsulosyna w postaci doustnej z systemem kontrolowanego wchłaniania (ang.: Oral Control Absorption System, OCAS) łagodził objawy mierzone według kwestionariusza TUFS (ang.: Total Urgency and Frequency Score) oraz wpływał na częstotliwości mikcji, średnią objętość mikcji i podsumę IPPS dotyczącą fazy napełnienia pęcherza. Towarzyszyła temu znacząca poprawa oceny QoL według kwestionariusza IPPS oraz HRQoL według kwestionariusza OAB-Q, uwzględniając wszystkie wyniki pośrednie.

Ponadto, produkt zawierający solifenacynę z tamsulosyną, zgodnie z oczekiwaniami, był co najmniej tak

samo skuteczny jak tamsulosyna w postaci OCAS; całkowity wynik IPPS (p<0,001).

2. Właściwości farmakokinetyczne

Solifenacyny bursztynian/Tamsulosyny chlorowodorek

Poniższe informacje dotyczą parametrów farmakokinetycznych po podaniu wielokrotnym produktu

leczniczego zawierającego solifenacyny bursztynian i tamsulosyny chlorowodorek.

Badanie względnej biodostępności po podaniu wielokrotnym wykazało, że ekspozycja po podaniu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną była porównywalna do tej, jaką obserwowano po jednoczesnym podaniu oddzielnie tabletek solifenacyny i tabletek tamsulosyny w postaci OCAS, w tych samych dawkach.

Wchłanianie

Po podaniu wielokrotnym produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną, wartość tmax solifenacyny w różnych badaniach wahała się od 4,27 godziny do 4,76 godziny, a wartość tmax tamsulosyny od 3,47 godziny do 5,65 godziny. Odpowiednio, stężenie Cmax solifenacyny wynosiło od 26,5 ng/ml do 32,0 ng/ml, natomiast Cmax tamsulosyny wynosiło od 6,56 ng/ml do 13,3 ng/ml. Wartości AUC dla solifenacyny wynosiły

od 528 ng.h/ml do 601 ng.h/ml a dla tamsulosyny od 97,1 ng.h/ml do 222 ng.h/ml. Całkowita dostępność biologiczna solifenacyny wynosi około 90%, natomiast szacuje się, że wchłanianiu ulega 70% - 79% dawki tamsulosyny.

Przeprowadzono badanie dotyczące wpływu posiłków na farmakokinetykę produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną po podaniu pojedynczej dawki na czczo, po niskotłuszczowym i niskokalorycznym śniadaniu oraz po wysokotłuszczowym i wysokokalorycznym śniadaniu. Po

wysokotłuszczowym, wysokokalorycznym śniadaniu obserwowano zwiększenie Cmax tamsulosyny będącej składnikiem produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną o 54% oraz AUC o 34%, w porównaniu do podania na czczo. Niskotłuszczowe, niskokaloryczne śniadanie nie wpłynęło na farmakokinetykę tamsulosyny. Parametry farmakokinetyczne drugiego składnika solifenacyny nie zmieniły się zarówno po niskotłuszczowym, niskokalorycznym jak i po wysokotłuszczowym, wysokokalorycznym śniadaniu.

Jednoczesne podawanie solifenacyny i tamsulosyny w postaci OCAS powodowało 1,19-krotny wzrost

stężenia Cmax i 1,24-krotny wzrost wartości AUC tamsulosyny, w porównaniu do wartości po podaniu samej tamsulosyny w postaci OCAS. Nic nie wskazywało na to, aby tamsulosyna wpływała na farmakokinetykę solifenacyny.

Eliminacja

Po pojedynczym podaniu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną, wartość t1/2 solifenacyny

wahała się od 49,5 godziny do 53,0 godzin, a tamsulosyny od 12,8 godziny do 14,0 godzin.

Podanie wielokrotne werapamilu w dawce 240 mg raz na dobę jednocześnie z produktem zawierającym solifenacynę z tamsulosyną powodowało wzrost Cmax i AUC solifenacyny odpowiednio o 60% i 63% i wzrost Cmax i AUC tamsulosyny odpowiednio o 115% i 122%. Nie uważa się, aby zmiany wartości Cmax i AUC miały znaczenie kliniczne.

Analiza farmakokinetyki w populacji, na podstawie danych z badań klinicznych fazy III wykazała, że farmakokinetyka tamsulosyny podlega zmienności osobniczej i zależy od wieku, wzrostu i stężenia α1-

kwaśnej glikoproteiny w osoczu. Im starszy wiek i większe stężenie α1-kwaśnej glikoproteiny tym większa była wartość AUC, natomiast im wyższy wzrost tym wartość AUC malała. Te same czynniki w podobny sposób wpływały na farmakokinetykę solifenacyny. Ponadto, zwiększenie stężenia gamma-

glutamylotranspeptydazy wiązało się z większymi wartościami AUC. Nie uważa się, aby zmiany wartości AUC miały znaczenie kliniczne.

Informacje dotyczące poszczególnych substancji czynnych, stosowanych jako jednoskładnikowe produkty lecznicze, stanowią uzupełnienie opisu właściwości farmakokinetycznych produktu leczniczego

zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną.

Solifenacyna

Wchłanianie

Czas tmax solifenacyny w postaci tabletek, jest niezależny od dawki i wynosi od 3 do 8 godzin po podaniu

wielokrotnym. Wartości Cmax i AUC wzrastają proporcjonalnie do dawki w zakresie od 5 do 40 mg. Całkowita biodostępność wynosi około 90%.

Dystrybucja

Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 l. Około 98% solifenacyny wiąże się z białkami osocza, głownie z α1-kwaśną glikoproteiną.

Metabolizm

Solifenacyna w niewielkim stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia i jest wolno metabolizowana. Solifenacyna metabolizowana jest przede wszystkim w wątrobie, głównie z udziałem cytochromu CYP3A4. Istnieją jednak również alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą przyczyniać się do metabolizmu solifenacyny. Klirens ogólnoustrojowy solifenacyny wynosi około 9,5 l/h. Po podaniu doustnym

zidentyfikowano w osoczu, poza solifenacyną, jeden farmakologicznie aktywny metabolit (4R-hydroksy solifenacyna) i trzy nieaktywne metabolity (N-glukuronid, N-tlenek i 4R-hydroksy-N-tlenek solifenacyny).

Eliminacja

Po podaniu pojedynczym 10 mg solifenacyny znakowanej węglem radioaktywnym 14C, w ciągu 26 dni wykryto w moczu około 70% substancji radioaktywnej, a w kale 23%. W moczu wykryto około 11%

substancji radioaktywnej w postaci niezmienionej, około 18% jako N-tlenek solifenacyny, 9% w postaci 4R- hydroksy-N-tlenku solifenacyny, a 8% jako 4R-hydroksy solifenacynę (czynny metabolit).

Tamsulosyna

Wchłanianie

Po podaniu wielokrotnym tamsulosyny w postaci OCAS, w dawce 0,4 mg/dobę, czas tmax wynosił od 4 do 6 godzin. Wartości Cmax i AUC wzrastały proporcjonalnie do dawki, w zakresie od 0,4 do 1,2 mg. Całkowitą biodostępność oszacowano na około 57%.

Dystrybucja

Objętość dystrybucji tamsulosyny po podaniu dożylnym wynosi około 16 l. Około 99% tamsulosyny wiąże się z białkami osocza, głownie z α1-kwaśną glikoproteiną.

Metabolizm

Tamsulosyna w niewielkim stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia i jest wolno metabolizowana.

Tamsulosyna metabolizowana jest przede wszystkim w wątrobie, głównie z udziałem cytochromów CYP3A4 i CYP2D6. Klirens ogólnoustrojowy tamsulosyny wynosi około 2,9 l/h. Większa ilość tamsulosyny występuje w osoczu w postaci niezmienionej.

Żaden z metabolitów nie wykazywał aktywności większej niż substancja macierzysta.

Eliminacja

Po podaniu pojedynczym 0,2 mg tamsulosyny znakowanej węglem radioaktywnych 14C, po 7 dniach w moczu wydala się około 76% substancji radioaktywnej a z kałem 21%. W moczu wykryto około 9% substancji radioaktywnej w postaci niezmienionej tamsulosyny, około 16% jako siarczan tamsulosyny o- deetylowanej, a 8% w postaci o-etoksyfenoksy kwasu octowego.

Charakterystyka szczególnych grup pacjentów

Osoby w podeszłym wieku

W badaniach farmakologii klinicznej i biofarmaceutycznych, wiek uczestników wahał się od 19 do 79 lat. Po

podaniu produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną, największe średnie

wartości ekspozycji stwierdzono u uczestników w starszym wieku, chociaż niemal całkowicie pokrywały się one z poszczególnymi wartościami obserwowanymi u młodszych uczestników. Potwierdziła to analiza

farmakokinetyki w populacji w oparciu o dane z badań klinicznych fazy II i III. Produkt zawierający solifenacynę z tamsulosyną można stosować u pacjentów w starszym wieku.

Zaburzenia czynności nerek

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek, należy jednak zachować ostrożność w

przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu

z tamsulosyną u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Poniższe informacje przedstawiono w oparciu o dostępne dane dotyczące stosowania poszczególnych substancji czynnych w zaburzeniach czynności nerek.

Solifenacyna

Wartości AUC i Cmax solifenacyny u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie różniły się znacząco od wartości obserwowanych u zdrowych ochotników. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min), ekspozycja na solifenacynę była znacząco większa niż w grupie kontrolnej, co spowodowało zwiększenie stężenia Cmax o około 30%, wartości AUC o ponad 100% i wydłużenie czasu t1/2 o ponad 60%. Obserwowano statystycznie istotną zależność pomiędzy klirensem kreatyniny a klirensem solifenacyny.

Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów poddanych hemodializie.

Tamsulosyna

Porównano parametry farmakokinetyczne tamsulosyny u 6 pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi (30≤

klirens kreatyniny <70 ml/min/1,73 m2 pc.) oraz z ciężkimi (klirens kreatyniny <30 ml/min/1,73 m2 pc.)

zaburzeniami czynności nerek i u 6 zdrowych ochotników (klirens kreatyniny >90 ml/min/1,73 m2 pc).

Zaobserwowano zmiany całkowitego stężenia tamsulosyny w osoczu, będące skutkiem zmiany

powinowactwa do α1-kwaśnej glikoproteiny, natomiast stężenie niezwiązanej (czynnej) frakcji tamsulosyny chlorowodorku, podobnie jak jej faktyczny klirens, w zasadzie nie uległy zmianie. Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min/1,73 m2 pc.).

Zaburzenia czynności wątroby

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną

Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną może być stosowany u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, natomiast jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Poniższe informacje przedstawiono w oparciu o dostępne dane dotyczące zaburzeń czynności wątroby dla poszczególnych substancji czynnych.

Solifenacyna

U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7-9 punktów w skali Child-Pugh) stężenie

Cmax nie ulegało zmianie, wartość AUC zwiększyła się o 60% a czas t1/2 wydłużył się dwukrotnie. Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Tamsulosyna

Parametry farmakokinetyczne tamsulosyny porównywano u 8 pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami

czynności wątroby (7-9 punktów w skali Child-Pugh) i u 8 zdrowych ochotników. Zmianie uległo całkowite stężenie tamsulosyny w osoczu, będące skutkiem zmiany powinowactwa do α1-kwaśnej glikoproteiny, natomiast stężenie niezwiązanej (czynnej) frakcji tamsulosyny chlorowodorku nie zmieniło się znacząco, a jedynie nieznacznie zmienił się (32%) faktyczny klirens niezwiązanej tamsulosyny. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania tamsulosyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Nie przeprowadzono badań przedklinicznych produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną. Zarówno solifenacynę jak i tamsulosynę wielokrotnie poddawano indywidualnej ocenie w badaniach toksyczności prowadzonych na zwierzętach i wyniki potwierdzają znane działanie

farmakologiczne tych substancji. Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań

farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, wpływu na płodność oraz rozwój zarodka i płodu, genotoksyczności oraz potencjalnego działania rakotwórczego, nie wykazują żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka i nie wskazują na możliwość nasilenia lub na synergizm działań niepożądanych w przypadku jednoczesnego stosowania solifenacyny i tamsulosyny.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

1. Wykaz substancji pomocniczych

Warstwa tamsulosyny o zmodyfikowanym uwalnianiu:

Celuloza mikrokrystaliczna

Makrogol o dużej masie cząsteczkowej

Makrogol

Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian

Warstwa solifenacyny o natychmiastowym uwalnianiu:

Wapnia wodorofosforan

Celuloza mikrokrystaliczna krzemowana Hydroksypropyloceluloza niskopodstawiona Magnezu stearynian

Otoczka Hypromeloza Makrogol

Żelaza tlenek czerwony (E172)

2. Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

3. Okres ważności

27 miesięcy

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

5. Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry PA/Aluminium/PVC/Aluminium zawierające 30 tabletek, umieszczone w tekturowym pudełku. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi

przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU

Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne LEK-AM Sp. z o.o. ul. Ostrzykowizna 14A

05-170 Zakroczym

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO