Reklama:

Ranlosin Duo

Substancja czynna: Solifenacini succinas 6 mg + Tamsulosini hydrochloridum 0.4 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu , 6 mg + 0,4 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Ranlosin Duo, 6 mg + 0,4 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka zawiera warstwę 6 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 4,5 mg solifenacyny oraz

    warstwę 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku, co odpowiada 0,37 mg tamsulosyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu

    Każda tabletka jest okrągła, o średnicy około 9 mm, dwuwypukła, czerwona z wytłoczonym symbolem

    „6 04” z jednej strony.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Leczenie umiarkowanych i ciężkich objawów w fazie napełnienia pęcherza (parcie naglące, częstomocz) i w fazie opróżniania pęcherza, związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang.: Benign Prostatic Hyperplasia, BPH) u mężczyzn, którzy niewystarczająco odpowiadają na leczenie w monoterapii.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dorośli mężczyźni, w tym osoby starsze

      Jedna tabletka produktu leczniczego Ranlosin Duo (6 mg+0,4 mg) raz na dobę, przyjmowana doustnie, niezależnie od posiłków. Maksymalna dawka dobowa to jedna tabletka produktu Ranlosin Duo

      (6 mg+0,4 mg).

      Tabletkę należy połknąć w całości, nie należy jej rozgryzać ani żuć. Tabletki nie należy rozkruszać.

      Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

      Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę produktu

      leczniczego Ranlosin Duo. Natomiast dobrze znany jest wpływ zaburzeń czynności nerek na

      farmakokinetykę poszczególnych substancji czynnych (patrz punkt 5.2). Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny >30 ml/min). Należy zachować ostrożność stosując

      produkt leczniczy u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30ml/min), a maksymalna dawka dobowa u tych pacjentów to jedna tabletka produktu Ranlosin Duo (6 mg+0,4 mg) (patrz punkt 4.4).

      Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

      Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną. Natomiast dobrze znany jest wpływ

      zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę poszczególnych substancji czynnych (patrz punkt 5.2).

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować u pacjentów z

      łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (≤7 punktów w skali Child-Pugh). Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7-9 punktów w

      skali Child-Pugh), a maksymalna dawka dobowa u tych pacjentów to jedna tabletka produktu leczniczego Ranlosin Duo (6 mg + 0,4 mg). U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (>9 punktów w skali Child-Pugh) stosowanie produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

      Umiarkowanie silne i silne inhibitory cytochromu P4503A4

      Nie należy stosować większej dawki produktu leczniczego Ranlosin Duo (6 mg+0,4 mg) niż jedna tabletka na dobę. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną u pacjentów leczonych jednocześnie umiarkowanie silnymi lub silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4, takimi, jak werapamil, ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol (patrz

      punkt 4.5).

      Dzieci i młodzież

      Nie ma odpowiedniego wskazania do stosowania produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną u dzieci i młodzieży.

    5. Przeciwwskazania

      • Pacjenci z nadwrażliwością na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

      • Pacjenci poddawani hemodializie (patrz punkt 5.2).

      • Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

      • Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, którzy jednocześnie są leczeni silnym inhibitorem

        cytochromu P450(CYP) 3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5).

      • Pacjenci z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, którzy jednocześnie są leczeni silnym inhibitorem CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5),

      • Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami żołądka lub jelit (w tym z toksycznym rozszerzeniem okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania, oraz pacjenci, u których istnieje ryzyko wystąpienia tych chorób.

      • Pacjenci z hipotonią ortostatyczną w wywiadzie.

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z

      tamsulosyną:

      • u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek;

      • u pacjentów, u których występuje ryzyko zatrzymania moczu;

      • u pacjentów z zaburzeniami drożności żołądka lub jelit;

      • u pacjentów, u których występuje ryzyko zmniejszenia motoryki przewodu pokarmowego;

      • u pacjentów z przepukliną rozworu przełykowego i (lub) refluksem żołądkowo-przełykowym

        jednocześnie przyjmujących produkty lecznicze (np. z grupy bisfosfonianów), które mogą powodować lub nasilać stan zapalny przełyku;

      • u pacjentów z neuropatią wegetatywną.

        Należy przeprowadzić badanie przedmiotowe pacjenta w celu wykluczenia obecności innych chorób, które mogą wywoływać objawy podobne do objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

        Przed rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną należy wykluczyć inne przyczyny częstego oddawania moczu (niewydolność serca lub chorobę nerek). W przypadku zakażenia układu moczowego należy wdrożyć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.

        U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi, jak wcześniej występujący zespół wydłużonego odstępu QT lub hipokaliemia, w trakcie stosowania solifenacyny bursztynianu obserwowano wydłużenie odstępu QT i zaburzenia rytmu typu Torsade de Pointes.

        U niektórych pacjentów stosujących solifenacyny bursztynian i tamsulosynę zgłaszano występowanie obrzęku naczynioruchowego z niedrożnością dróg oddechowych. W przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, należy przerwać leczenie i nie należy wznawiać stosowania produktu leczniczego

        zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną. Należy zastosować odpowiednie leczenie i (lub) inne konieczne środki.

        U niektórych pacjentów stosujących solifenacyny bursztynian zgłaszano występowanie reakcji

        anafilaktycznej. U pacjentów, u których wystąpiły reakcje anafilaktyczne, należy przerwać stosowanie produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną i zastosować odpowiednie leczenie i (lub) inne konieczne środki.

        Podobnie jak w przypadku innych antagonistów receptorów adrenergicznych typu α1, w pojedynczych

        przypadkach podczas stosowania tamsulosyny może dojść do nagłego zmniejszenia ciśnienia krwi, co rzadko może prowadzić do utraty przytomności. Pacjentów rozpoczynających leczenie produktem leczniczym

        zawierającym solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną należy uprzedzić, aby w razie wystąpienia

        pierwszych objawów hipotonii ortostatycznej (zawroty głowy, osłabienie) usiedli lub położyli się, do czasu ustąpienia objawów.

        U niektórych pacjentów, stosujących tamsulosyny chlorowodorek obecnie lub w przeszłości, w trakcie operacji usunięcia zaćmy lub jaskry obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang.

        Intraoperative Floppy Iris Syndrome, IFIS). Zespół IFIS może zwiększać ryzyko komplikacji w trakcie operacji oka oraz ryzyko powikłań pooperacyjnych. Dlatego nie zaleca się rozpoczynania stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną u pacjentów, u których zaplanowano chirurgiczne

        leczenie zaćmy lub jaskry. Uważa się, że odstawienie produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną na 1-2 tygodnie przed operacją zaćmy może być pomocne, jednak nie określono korzyści wynikających z przerwania leczenia. Podczas badania przedoperacyjnego, zespół lekarzy okulistów lub chirurgów powinien wziąć pod uwagę to, czy pacjent z zaplanowanym leczeniem chirurgicznym jaskry lub zaćmy aktualnie stosuje lub wcześniej stosował produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną, aby zapewnić odpowiednie środki na wypadek wystąpienia zespołu IFIS w trakcie zabiegu chirurgicznego.

        Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z umiarkowanie silnymi i silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5), natomiast nie należy stosować tego produktu leczniczego jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4, np. z ketokonazolem, u pacjentów z fenotypowo uwarunkowanym zaburzeniem metabolizmu z udziałem CYP2D6, lub u pacjentów, którzy przyjmują silne inhibitory CYP2D6, np. paroksetynę.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Jednoczesne stosowanie z produktami leczniczymi o właściwościach cholinolitycznych może nasilać działanie terapeutyczne oraz działania niepożądane. Po zakończeniu stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną należy zrobić około jednotygodniową przerwę przed rozpoczęciem leczenia antycholinergicznego. Działanie lecznicze solifenacyny może być słabsze w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów receptorów cholinergicznych.

      Interakcje z inhibitorami CYP3A4 i CYP2D6

      Jednoczesne podawanie solifenacyny z ketokonazolem (silny inhibitor CYP3A4) (200 mg/dobę) powodowało 1,4- i 2,0-krotny wzrost stężenia Cmax i pola powierzchni pod krzywą (AUC) solifenacyny, natomiast podawanie ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę powodowało 1,5- i 2,8-krotne zwiększenie Cmax i AUC solifenacyny.

      Jednoczesne podawanie tamsulosyny i ketokonazolu w dawce 400 mg/dobę powodowało odpowiednio 2,2- i 2,8-krotne zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny.

      Ponieważ jednoczesne podawanie z silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol, może prowadzić do zwiększenia ekspozycji zarówno na solifenacynę jak i tamsulosynę, należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4.

      Nie należy podawać produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 pacjentom z fenotypowo uwarunkowanym zaburzeniem metabolizmu z udziałem CYP2D6 lub pacjentom, którzy już stosują inhibitory CYP2D6.

      Jednoczesne podawanie produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną z werapamilem (umiarkowanie silnym inhibitorem CYP3A4) powodowało w przybliżeniu 2,2-krotne zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny i około 1,6-krotne zwiększenie Cmax i AUC solifenacyny. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną jednocześnie z umiarkowanie silnymi inhibitorami CYP3A4.

      Jednoczesne podawanie tamsulosyny ze słabym inhibitorem CYP3A4 cymetydyną (400 mg, co 6 godzin), powodowało 1,44-krotne zwiększenie AUC tamsulosyny, podczas gdy Cmax nie zmieniło się w sposób istotny. Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować

      jednocześnie ze słabymi inhibitorami CYP3A4.

      Jednoczesne podawanie tamsulosyny z silnym inhibitorem CYP2D6 paroksetyną (20 mg/dobę), powodowało

      odpowiednio 1,3- i 1,6-krotne zwiększenie Cmax i AUC tamsulosyny. Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować jednocześnie z inhibitorami CYP2D6.

      Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu indukcji enzymatycznej na farmakokinetykę solifenacyny i tamsulosyny. Ponieważ solifenacyna i tamsulosyna metabolizowane są z udziałem CYP3A4, mogą wystąpić interakcje farmakokinetyczne z substancjami indukującymi CYP3A4 (np. z ryfampicyną), które mogą

      zmniejszać stężenia solifenacyny i tamsulosyny w osoczu.

      Inne rodzaje interakcji

      Poniższe informacje przedstawiono w oparciu o dostępne dane dotyczące poszczególnych substancji

      czynnych.

      Solifenacyna

      • Solifenacyna może zmniejszać działanie produktów leczniczych stymulujących motorykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.

      • Badania in vitro wykazały, że w stężeniach terapeutycznych solifenacyna nie hamuje działania CYP1A1/2, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 lub 3A4. Dlatego, nie należy się spodziewać interakcji pomiędzy solifenacyną a produktami leczniczymi metabolizowanymi przez wymienione enzymy cytochromu.

      • Przyjmowanie solifenacyny nie wpływało na farmakokinetykę R-warfaryny ani S-warfaryny, i nie

        zmieniało ich wpływu na czas protrombinowy.

      • Przyjmowanie solifenacyny nie wpływało w żaden sposób na farmakokinetykę digoksyny.

        Tamsulosyna

      • Jednoczesne podawanie z antagonistami receptorów adrenergicznych typu α1 może prowadzić do działania hipotensyjnego.

      • W badaniach in vitro, diazepam, propranol, trichlormetiazyd, chlormadinon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, symwastatyna i warfaryna nie wpływały na stężenie wolnej frakcji tamsulosyny w ludzkim osoczu. Tamsulosyna nie wpływa na stężenie wolnej frakcji diazepamu, propranololu,

        trichlormetiazydu oraz chlormadinonu. Jednakże diklofenak i warfaryna mogą zwiększać wydalanie

        tamsulosyny z organizmu.

      • Jednoczesne podawanie z furosemidem powoduje zmniejszenie stężenia tamsulosyny w osoczu, ale

        dopóki stężenie utrzymuje się w granicach normy, dopuszcza się jednoczesne stosowanie.

      • Badania in vitro wykazały, że w stężeniach terapeutycznych tamsulosyna nie hamuje działania CYP1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 lub 3A4. Dlatego, nie należy się spodziewać interakcji pomiędzy tamsulosyną a produktami leczniczymi metabolizowanymi przez wymienione enzymy cytochromu.

      • Nie obserwowano interakcji w przypadku jednoczesnego podawania tamsulosyny z atenololem,

        enalaprylem ani teofiliną.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Płodność

      Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną na płodność. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu solifenacyny ani tamsulosyny na płodność i wczesny rozwój embrionalny (patrz punkt 5.3).

      Zarówno w krótkotrwałych, jak i w długotrwałych badaniach klinicznych prowadzonych z tamsulosyną obserwowano zaburzenia ejakulacji. Przypadki zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego oraz braku wytrysku zgłaszano po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu.

      Ciąża i karmienie piersią

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak poinformować pacjentów o możliwości wystąpienia zawrotów głowy, niewyraźnego widzenia, zmęczenia i - niezbyt często - senności, które to objawy mogą negatywnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.8).

    14. Działania niepożądane

    15. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną może powodować działania niepożądane, najczęściej o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu, będące wynikiem działania

      antycholinergicznego. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych, przed dopuszczeniem do obrotu produktu leczniczego zawierającego 6 mg solifenacyny i 0,4 mg tamsulosyny, były: suchość w jamie ustnej (9,5%), a w dalszej kolejności zaparcia (3,2%) oraz niestrawność (włącznie z bólem brzucha, 2,4%). Inne, często występujące działania niepożądane to zawroty głowy (w tym zawroty pochodzenia układowego, 1,4%), niewyraźne widzenie (1,2%), zmęczenie (1,2%) oraz zaburzenia ejakulacji (w tym wytrysk wsteczny, 1,5%). Ostre zatrzymanie moczu (0,3%, niezbyt często) to najcięższe działanie niepożądane, jakie obserwowano podczas stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną w badaniach klinicznych.

      Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

      W tabeli poniżej, dane zamieszczone w kolumnie opisanej jako „Częstość działań niepożądanych obserwowanych przed dopuszczeniem do obrotu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną” dotyczą działań niepożądanych, jakie obserwowano w trakcie badań klinicznych przed dopuszczeniem produktu leczniczego do obrotu, przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby (na podstawie zgłoszeń zdarzeń niepożądanych mających związek z podawanym lekiem, które pochodziły od co najmniej dwóch pacjentów, i których częstość występowania była większa od placebo w badaniach z podwójnie ślepą próbą).

      Dane zawarte w kolumnach opisanych jako „Solifenacyna 5 mg i 10 mg” oraz „Tamsulosyna 5 mg i 10 mg”, dotyczą działań niepożądanych, które wcześniej zgłaszano po stosowaniu pojedynczych substancji czynnych (na podstawie Charakterystyki Produktu Leczniczego (ChPL) odpowiednio solifenacyny 5 mg i 10 mg oraz tamsulosyny 0,4 mg), a które również mogą wystąpić w czasie stosowania produktu leczniczego

      zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną (niektórych z nich nie obserwowano podczas badań klinicznych przed dopuszczeniem produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną do obrotu).

      Częstości występowania działań niepożądanych zdefiniowano następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

      Klasyfikacja układów i narządów

      Preferowany termin MedDRA

      Częstość działań niepożądanych obserwowanych przed dopuszczeniem do obrotu produktu

      zawierającego solifenacynę z

      tamsulosyną

      Częstość działań niepożądanych poszczególnych substancji czynnych

      Solifenacyna 5 mg i 10 mg#

      Tamsulosyna 0,4 mg#

      Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

      Zakażenie układu moczowego

      Niezbyt często

      Zapalenie pęcherza moczowego

      Niezbyt często

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Reakcja anafilaktyczna

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      Zmniejszony apetyt

      Częstość nieznana*

      Hiperkaliemia

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia psychiczne

      Omamy

      Bardzo rzadko*

      Stan dezorientacji

      Bardzo rzadko*

      Majaczenie

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia układu nerwowego

      Zawroty głowy

      Często

      Rzadko*

      Często

      Senność

      Niezbyt często

      Zaburzenia smaku

      Niezbyt często

      Ból głowy

      Rzadko*

      Niezbyt często

      Omdlenie

      Rzadko

      Zaburzenia oka

      Niewyraźne widzenie

      Często

      Często

      Częstość nieznana*

      Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki

      (IFIS)

      Częstość nieznana**

      Suchość oka

      Niezbyt często

      Jaskra

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia widzenia

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia serca

      Kołatanie serca

      Częstość nieznana*

      Niezbyt często

      Zaburzenia rytmu typu Torsade de Pointes

      Częstość nieznana*

      Wydłużenie odstępu QT w EKG

      Częstość nieznana*

      Migotanie przedsionków

      Częstość nieznana*

      Częstość nieznana*

      Arytmia

      Częstość nieznana*

      Częstoskurcz

      Częstość nieznana*

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia naczyniowe

      Hipotonia ortostatyczna

      Niezbyt często

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      Zapalenie błony śluzowej nosa

      Niezbyt często

      Suchość błony śluzowej nosa

      Niezbyt często

      Duszność

      Częstość nieznana*

      Dysfonia

      Częstość nieznana*

      Krwawienie z nosa

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Suchość w jamie ustnej

      Często

      Bardzo często

      Niestrawność

      Często

      Często

      Zaparcia

      Często

      Często

      Niezbyt często

      Nudności

      Często

      Niezbyt często

      Ból brzucha

      Często

      Klasyfikacja układów i narządów

      Preferowany termin MedDRA

      Częstość działań niepożądanych obserwowanych przed dopuszczeniem do obrotu produktu

      zawierającego solifenacynę z tamsulosyną

      Częstość działań niepożądanych poszczególnych substancji czynnych

      Solifenacyna 5 mg i 10 mg#

      Tamsulosyna 0,4 mg#

      Choroba refluksowa przełyku

      Niezbyt często

      Biegunka

      Niezbyt często

      Suchość w gardle

      Niezbyt często

      Wymioty

      Rzadko*

      Niezbyt często

      Niedrożność okrężnicy

      Rzadko

      Kamienie kałowe

      Rzadko

      Niedrożność jelit

      Częstość nieznana*

      Uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Zaburzenia czynności wątroby

      Częstość nieznana*

      Nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Świąd

      Niezbyt często

      Rzadko*

      Niezbyt często

      Suchość skóry

      Niezbyt często

      Wysypka

      Rzadko*

      Niezbyt często

      Pokrzywka

      Bardzo rzadko*

      Niezbyt często

      Obrzęk naczynioruchowy

      Bardzo rzadko*

      Rzadko

      Zespół Stevensa-Johnsona

      Bardzo rzadko

      Rumień wielopostaciowy

      Bardzo rzadko*

      Częstość nieznana*

      Złuszczające zapalenie skóry

      Częstość nieznana*

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

      Osłabienie mięśni

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych

      Zatrzymanie moczu***

      Niezbyt często

      Rzadko

      Trudności w oddawaniu moczu

      Niezbyt często

      Zaburzenia czynności nerek

      Częstość nieznana*

      Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

      Zaburzenia ejakulacji, w tym wytrysk

      wsteczny oraz brak wytrysku

      Często

      Często

      Priapizm

      Bardzo rzadko

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Zmęczenie

      Często

      Niezbyt często

      Obrzęk obwodowy

      Niezbyt często

      Osłabienie

      Niezbyt często

      # Zamieszczone w tabeli działania niepożądane solifenacyny i tamsulosyny pochodzą z Charakterystyk Produktów Leczniczych obu substancji.

      * zgłoszone po wprowadzeniu produktu do obrotu. Ponieważ są to spontaniczne zgłoszenia zebrane z całego świata po wprowadzeniu produktu do obrotu, nie ma możliwości dokładnego określenia częstości ich występowania oraz związku ze stosowaniem solifenacyny lub tamsulosyny.

      ** zgłoszone po wprowadzeniu produktu do obrotu, obserwowane w trakcie leczenia chirurgicznego jaskry

      lub zaćmy

      *** patrz punkt 4.4.

      Bezpieczeństwo długotrwałego stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną

      Profil działań niepożądanych obserwowanych w trakcie leczenia trwającego do 1 roku był podobny do tego,

      jaki obserwowano w badaniach 12-tygodniowych. Skojarzenie solifenacyny bursztynianu z tamsulosyny

      chlorowodorkiem jest dobrze tolerowane i w trakcie długotrwałego stosowania nie wystąpiły żadne

      szczególne działania niepożądane.

      Opis wybranych działań niepożądanych

      Zatrzymanie moczu, patrz punkt 4.4.

      Osoby w podeszłym wieku

      Wskazanie do stosowania produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną, umiarkowane i ciężkie objawy w fazie napełnienia pęcherza (parcie naglące, częstomocz) i w fazie opróżniania pęcherza, związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH), to choroba występująca u mężczyzn w podeszłym wieku. Badania kliniczne produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną przeprowadzono u pacjentów w wieku od 45 do 91 lat; średnia wieku wynosiła 65 lat. Działania niepożądane w populacji osób starszych były podobne do występujących w populacji osób młodszych.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

      Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

      tel.: + 48 22 49 21 301

      faks: + 48 22 49 21 309

      Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    16. Przedawkowanie

    17. Objawy

      Przedawkowanie stosowanych w skojarzeniu solifenacyny i tamsulosyny może powodować nasilone

      działanie antycholinergiczne oraz ostrą hipotonię. Największa dawka przypadkowo zażyta w trakcie badania klinicznego odpowiadała 126 mg solifenacyny bursztynianu i 5,6 mg tamsulosyny chlorowodorku. Dawka ta była dobrze tolerowana, a jedyne zgłoszone działanie niepożądane to nieznaczna suchość w jamie ustnej, utrzymująca się przez 16 dni.

      Leczenie

      W przypadku przedawkowania solifenacyny i tamsulosyny pacjentowi należy podać węgiel aktywny. Płukanie żołądka jest celowe, o ile wykona się je w ciągu godziny od przedawkowania, nie należy jednak wywoływać wymiotów.

      Tak jak w przypadku innych substancji o działaniu antycholinergicznym, objawy przedawkowania po

      przyjęciu solifenacyny można leczyć w następujący sposób:

      • ciężkie objawy antycholinergiczne ośrodkowe, takie jak omamy lub nadmierne pobudzenie: należy stosować fizostygminę lub karbachol;

      • drgawki lub nadmierne pobudzenie: należy stosować benzodiazepiny;

      • niewydolność oddechowa: należy zastosować sztuczne oddychanie;

      • częstoskurcz: leczenie objawowe w razie konieczności. Należy zachować ostrożność stosując beta- adrenolityki, ponieważ jednoczesne przedawkowanie solifenacyny i tamsulosyny może wywołać ciężkie niedociśnienie.

      • Zatrzymanie moczu: należy zastosować cewnikowanie pęcherza.

      Tak, jak w przypadku innych antagonistów receptorów muskarynowych, w przypadku przedawkowania należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów, u których stwierdzono czynniki ryzyka wydłużenia odstępu QT (tj. hipokaliemię, bradykardię i jednoczesne stosowanie produktów leczniczych wydłużających odstęp

      QT) oraz na pacjentów z chorobami serca (tj. z niedokrwieniem mięśnia sercowego, arytmią, zastoinową niewydolnością serca).

      Ostre niedociśnienie, które może wystąpić po przedawkowaniu tamsulosyny, należy leczyć objawowo. Nie wydaje się, aby hemodializa była skuteczna, ponieważ tamsulosyna jest w dużym stopniu związana z białkami osocza.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: Antagoniści receptora α-adrenergicznego; kod ATC: G04CA53

      Mechanizm działania

      Produkt zawierający solifenacyny bursztynian i tamsulosyny chlorowodorek jest złożonym produktem leczniczym w postaci tabletek, zawierającym dwie substancje czynne, solifenacynę i tamsulosynę.

      Substancje te mają niezależne od siebie, uzupełniające się mechanizmy działania w leczeniu objawów ze strony dolnych dróg moczowych (ang.: Lower Urinary Tract Symptoms, LUTS) w fazie napełnienia pęcherza, związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH)

      Solifenacyna to kompetycyjny, wybiórczy antagonista receptora muskarynowego, który nie wykazuje powinowactwa do różnych innych receptorów, enzymów i kanałów jonowych. Solifenacyna ma największe powinowactwo do receptorów muskarynowych M3, a w dalszej kolejności do receptorów M1 i M2.

      Tamsulosyna jest antagonistą receptora adrenergicznego (AR) typu α1. Wiąże się wybiórczo i kompetycyjnie z postsynaptyczną częścią AR typu α1, szczególnie z podtypu α1A i α1D i wykazuje silne działanie antagonistyczne w tkankach dolnych dróg moczowych.

      Działanie farmakodynamiczne

      Tabletki produktu leczniczego Ranlosin Duo zawierają dwie substancje czynne o niezależnym od siebie, uzupełniającym się działaniu w leczeniu objawów ze strony dolnych dróg moczowych w fazie napełnienia pęcherza, związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego.

      • Solifenacyna wykazuje korzystne działanie w zaburzeniach fazy napełnienia pęcherza, będących skutkiem aktywacji receptorów M3 w pęcherzu moczowym przez acetylocholinę pozaneuronalną. Acetylocholina pozaneuronalna (uwalniana przez komórki inne niż neurony) wzmacnia funkcję sensoryczną nabłonka pęcherza moczowego, co powoduje parcie na pęcherz i zwiększa częstotliwość oddawania moczu.

      • Tamsulosyna wpływa korzystnie na objawy związane z fazą opróżniania pęcherza (zwiększa

      maksymalny przepływ cewkowy), usuwając ucisk poprzez rozluźnienie mięśni gładkich gruczołu krokowego, szyi pęcherza moczowego i cewki moczowej. Tamsulosyna wpływa również korzystnie na objawy związane z fazą napełnienia pęcherza.

      Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

      Skuteczność produktu leczniczego wykazano w kluczowym badaniu fazy III, u pacjentów z objawami ze

      strony dolnych dróg moczowych związanymi z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, z objawami

      związanymi z fazą opróżniania (niedrożność) oraz z fazą napełnienia pęcherza (podrażnienia), o nasileniu nie mniejszym niż: ≥ 8mikcji/dobę i ≥2 epizody gwałtownego parcia na pęcherz/dobę.

      Produkt zawierający solifenacynę z tamsulosyną wykazał statystycznie istotną poprawę wyników w stosunku do wyników sprzed badania i w porównaniu do grupy placebo, dla dwóch pierwszorzędowych punktów końcowych - sumy punktów według kwestionariuszy International Prostate Symptom Score (IPPS) i Total Urgency and Frequency Score (TUFS) oraz dla drugorzędowych punktów końcowych - gwałtowne parcie na mocz, częstotliwość mikcji, średnia objętość mikcji, nykturia, podsuma IPPS dotycząca fazy opróżniania pęcherza, podsuma IPPS dotycząca fazy napełnienia pęcherza, jakość życia (ang.: Quality of Life, QoL)

      według kwestionariusza IPPS, ocena uciążliwości i ocena jakości życia związanej ze stanem zdrowia (ang.:

      Health Related Quality of Life, HRQoL), włącznie ze wszystkimi wynikami pośrednimi (radzenie sobie,

      obawy, sen, życie społeczne) według kwestionariusza dotyczącego nadreaktywności pęcherza (ang.:

      Overactive Bladder questionnaire, OAB-q).

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną skuteczniej niż tamsulosyna w postaci doustnej z systemem kontrolowanego wchłaniania (ang.: Oral Control Absorption System, OCAS) łagodził objawy mierzone według kwestionariusza TUFS (ang.: Total Urgency and Frequency Score) oraz wpływał na częstotliwości mikcji, średnią objętość mikcji i podsumę IPPS dotyczącą fazy napełnienia pęcherza. Towarzyszyła temu znacząca poprawa oceny QoL według kwestionariusza IPPS oraz HRQoL według kwestionariusza OAB-Q, uwzględniając wszystkie wyniki pośrednie.

      Ponadto, produkt zawierający solifenacynę z tamsulosyną, zgodnie z oczekiwaniami, był co najmniej tak

      samo skuteczny jak tamsulosyna w postaci OCAS; całkowity wynik IPPS (p<0,001).

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Solifenacyny bursztynian/Tamsulosyny chlorowodorek

      Poniższe informacje dotyczą parametrów farmakokinetycznych po podaniu wielokrotnym produktu

      leczniczego zawierającego solifenacyny bursztynian i tamsulosyny chlorowodorek.

      Badanie względnej biodostępności po podaniu wielokrotnym wykazało, że ekspozycja po podaniu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną była porównywalna do tej, jaką obserwowano po jednoczesnym podaniu oddzielnie tabletek solifenacyny i tabletek tamsulosyny w postaci OCAS, w tych samych dawkach.

      Wchłanianie

      Po podaniu wielokrotnym produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną, wartość tmax solifenacyny w różnych badaniach wahała się od 4,27 godziny do 4,76 godziny, a wartość tmax tamsulosyny od 3,47 godziny do 5,65 godziny. Odpowiednio, stężenie Cmax solifenacyny wynosiło od 26,5 ng/ml do 32,0 ng/ml, natomiast Cmax tamsulosyny wynosiło od 6,56 ng/ml do 13,3 ng/ml. Wartości AUC dla solifenacyny wynosiły

      od 528 ng.h/ml do 601 ng.h/ml a dla tamsulosyny od 97,1 ng.h/ml do 222 ng.h/ml. Całkowita dostępność biologiczna solifenacyny wynosi około 90%, natomiast szacuje się, że wchłanianiu ulega 70% - 79% dawki tamsulosyny.

      Przeprowadzono badanie dotyczące wpływu posiłków na farmakokinetykę produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną po podaniu pojedynczej dawki na czczo, po niskotłuszczowym i niskokalorycznym śniadaniu oraz po wysokotłuszczowym i wysokokalorycznym śniadaniu. Po

      wysokotłuszczowym, wysokokalorycznym śniadaniu obserwowano zwiększenie Cmax tamsulosyny będącej składnikiem produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną o 54% oraz AUC o 34%, w porównaniu do podania na czczo. Niskotłuszczowe, niskokaloryczne śniadanie nie wpłynęło na farmakokinetykę tamsulosyny. Parametry farmakokinetyczne drugiego składnika solifenacyny nie zmieniły się zarówno po niskotłuszczowym, niskokalorycznym jak i po wysokotłuszczowym, wysokokalorycznym śniadaniu.

      Jednoczesne podawanie solifenacyny i tamsulosyny w postaci OCAS powodowało 1,19-krotny wzrost

      stężenia Cmax i 1,24-krotny wzrost wartości AUC tamsulosyny, w porównaniu do wartości po podaniu samej tamsulosyny w postaci OCAS. Nic nie wskazywało na to, aby tamsulosyna wpływała na farmakokinetykę solifenacyny.

      Eliminacja

      Po pojedynczym podaniu produktu zawierającego solifenacynę z tamsulosyną, wartość t1/2 solifenacyny

      wahała się od 49,5 godziny do 53,0 godzin, a tamsulosyny od 12,8 godziny do 14,0 godzin.

      Podanie wielokrotne werapamilu w dawce 240 mg raz na dobę jednocześnie z produktem zawierającym solifenacynę z tamsulosyną powodowało wzrost Cmax i AUC solifenacyny odpowiednio o 60% i 63% i wzrost Cmax i AUC tamsulosyny odpowiednio o 115% i 122%. Nie uważa się, aby zmiany wartości Cmax i AUC miały znaczenie kliniczne.

      Analiza farmakokinetyki w populacji, na podstawie danych z badań klinicznych fazy III wykazała, że farmakokinetyka tamsulosyny podlega zmienności osobniczej i zależy od wieku, wzrostu i stężenia α1-

      kwaśnej glikoproteiny w osoczu. Im starszy wiek i większe stężenie α1-kwaśnej glikoproteiny tym większa była wartość AUC, natomiast im wyższy wzrost tym wartość AUC malała. Te same czynniki w podobny sposób wpływały na farmakokinetykę solifenacyny. Ponadto, zwiększenie stężenia gamma-

      glutamylotranspeptydazy wiązało się z większymi wartościami AUC. Nie uważa się, aby zmiany wartości AUC miały znaczenie kliniczne.

      Informacje dotyczące poszczególnych substancji czynnych, stosowanych jako jednoskładnikowe produkty lecznicze, stanowią uzupełnienie opisu właściwości farmakokinetycznych produktu leczniczego

      zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną.

      Solifenacyna

      Wchłanianie

      Czas tmax solifenacyny w postaci tabletek, jest niezależny od dawki i wynosi od 3 do 8 godzin po podaniu

      wielokrotnym. Wartości Cmax i AUC wzrastają proporcjonalnie do dawki w zakresie od 5 do 40 mg. Całkowita biodostępność wynosi około 90%.

      Dystrybucja

      Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 l. Około 98% solifenacyny wiąże się z białkami osocza, głownie z α1-kwaśną glikoproteiną.

      Metabolizm

      Solifenacyna w niewielkim stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia i jest wolno metabolizowana. Solifenacyna metabolizowana jest przede wszystkim w wątrobie, głównie z udziałem cytochromu CYP3A4. Istnieją jednak również alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą przyczyniać się do metabolizmu solifenacyny. Klirens ogólnoustrojowy solifenacyny wynosi około 9,5 l/h. Po podaniu doustnym

      zidentyfikowano w osoczu, poza solifenacyną, jeden farmakologicznie aktywny metabolit (4R-hydroksy solifenacyna) i trzy nieaktywne metabolity (N-glukuronid, N-tlenek i 4R-hydroksy-N-tlenek solifenacyny).

      Eliminacja

      Po podaniu pojedynczym 10 mg solifenacyny znakowanej węglem radioaktywnym 14C, w ciągu 26 dni wykryto w moczu około 70% substancji radioaktywnej, a w kale 23%. W moczu wykryto około 11%

      substancji radioaktywnej w postaci niezmienionej, około 18% jako N-tlenek solifenacyny, 9% w postaci 4R- hydroksy-N-tlenku solifenacyny, a 8% jako 4R-hydroksy solifenacynę (czynny metabolit).

      Tamsulosyna

      Wchłanianie

      Po podaniu wielokrotnym tamsulosyny w postaci OCAS, w dawce 0,4 mg/dobę, czas tmax wynosił od 4 do 6 godzin. Wartości Cmax i AUC wzrastały proporcjonalnie do dawki, w zakresie od 0,4 do 1,2 mg. Całkowitą biodostępność oszacowano na około 57%.

      Dystrybucja

      Objętość dystrybucji tamsulosyny po podaniu dożylnym wynosi około 16 l. Około 99% tamsulosyny wiąże się z białkami osocza, głownie z α1-kwaśną glikoproteiną.

      Metabolizm

      Tamsulosyna w niewielkim stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia i jest wolno metabolizowana.

      Tamsulosyna metabolizowana jest przede wszystkim w wątrobie, głównie z udziałem cytochromów CYP3A4 i CYP2D6. Klirens ogólnoustrojowy tamsulosyny wynosi około 2,9 l/h. Większa ilość tamsulosyny występuje w osoczu w postaci niezmienionej.

      Żaden z metabolitów nie wykazywał aktywności większej niż substancja macierzysta.

      Eliminacja

      Po podaniu pojedynczym 0,2 mg tamsulosyny znakowanej węglem radioaktywnych 14C, po 7 dniach w moczu wydala się około 76% substancji radioaktywnej a z kałem 21%. W moczu wykryto około 9% substancji radioaktywnej w postaci niezmienionej tamsulosyny, około 16% jako siarczan tamsulosyny o- deetylowanej, a 8% w postaci o-etoksyfenoksy kwasu octowego.

      Charakterystyka szczególnych grup pacjentów

      Osoby w podeszłym wieku

      W badaniach farmakologii klinicznej i biofarmaceutycznych, wiek uczestników wahał się od 19 do 79 lat. Po

      podaniu produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną, największe średnie

      wartości ekspozycji stwierdzono u uczestników w starszym wieku, chociaż niemal całkowicie pokrywały się one z poszczególnymi wartościami obserwowanymi u młodszych uczestników. Potwierdziła to analiza

      farmakokinetyki w populacji w oparciu o dane z badań klinicznych fazy II i III. Produkt zawierający solifenacynę z tamsulosyną można stosować u pacjentów w starszym wieku.

      Zaburzenia czynności nerek

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną można stosować u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek, należy jednak zachować ostrożność w

      przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

      Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu

      z tamsulosyną u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

      Poniższe informacje przedstawiono w oparciu o dostępne dane dotyczące stosowania poszczególnych substancji czynnych w zaburzeniach czynności nerek.

      Solifenacyna

      Wartości AUC i Cmax solifenacyny u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie różniły się znacząco od wartości obserwowanych u zdrowych ochotników. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min), ekspozycja na solifenacynę była znacząco większa niż w grupie kontrolnej, co spowodowało zwiększenie stężenia Cmax o około 30%, wartości AUC o ponad 100% i wydłużenie czasu t1/2 o ponad 60%. Obserwowano statystycznie istotną zależność pomiędzy klirensem kreatyniny a klirensem solifenacyny.

      Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów poddanych hemodializie.

      Tamsulosyna

      Porównano parametry farmakokinetyczne tamsulosyny u 6 pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi (30≤

      klirens kreatyniny <70 ml/min/1,73 m2 pc.) oraz z ciężkimi (klirens kreatyniny <30 ml/min/1,73 m2 pc.)

      zaburzeniami czynności nerek i u 6 zdrowych ochotników (klirens kreatyniny >90 ml/min/1,73 m2 pc).

      Zaobserwowano zmiany całkowitego stężenia tamsulosyny w osoczu, będące skutkiem zmiany

      powinowactwa do α1-kwaśnej glikoproteiny, natomiast stężenie niezwiązanej (czynnej) frakcji tamsulosyny chlorowodorku, podobnie jak jej faktyczny klirens, w zasadzie nie uległy zmianie. Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min/1,73 m2 pc.).

      Zaburzenia czynności wątroby

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną

      Produkt leczniczy zawierający solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną może być stosowany u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, natomiast jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

      Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Poniższe informacje przedstawiono w oparciu o dostępne dane dotyczące zaburzeń czynności wątroby dla poszczególnych substancji czynnych.

      Solifenacyna

      U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7-9 punktów w skali Child-Pugh) stężenie

      Cmax nie ulegało zmianie, wartość AUC zwiększyła się o 60% a czas t1/2 wydłużył się dwukrotnie. Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

      Tamsulosyna

      Parametry farmakokinetyczne tamsulosyny porównywano u 8 pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami

      czynności wątroby (7-9 punktów w skali Child-Pugh) i u 8 zdrowych ochotników. Zmianie uległo całkowite stężenie tamsulosyny w osoczu, będące skutkiem zmiany powinowactwa do α1-kwaśnej glikoproteiny, natomiast stężenie niezwiązanej (czynnej) frakcji tamsulosyny chlorowodorku nie zmieniło się znacząco, a jedynie nieznacznie zmienił się (32%) faktyczny klirens niezwiązanej tamsulosyny. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania tamsulosyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Nie przeprowadzono badań przedklinicznych produktu leczniczego zawierającego solifenacynę w skojarzeniu z tamsulosyną. Zarówno solifenacynę jak i tamsulosynę wielokrotnie poddawano indywidualnej ocenie w badaniach toksyczności prowadzonych na zwierzętach i wyniki potwierdzają znane działanie

      farmakologiczne tych substancji. Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań

      farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, wpływu na płodność oraz rozwój zarodka i płodu, genotoksyczności oraz potencjalnego działania rakotwórczego, nie wykazują żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka i nie wskazują na możliwość nasilenia lub na synergizm działań niepożądanych w przypadku jednoczesnego stosowania solifenacyny i tamsulosyny.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Warstwa tamsulosyny o zmodyfikowanym uwalnianiu:

      Celuloza mikrokrystaliczna

      Makrogol o dużej masie cząsteczkowej

      Makrogol

      Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian

      Warstwa solifenacyny o natychmiastowym uwalnianiu:

      Wapnia wodorofosforan

      Celuloza mikrokrystaliczna krzemowana Hydroksypropyloceluloza niskopodstawiona Magnezu stearynian

      Otoczka Hypromeloza Makrogol

      Żelaza tlenek czerwony (E172)

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 27 miesięcy

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blistry PA/Aluminium/PVC/Aluminium zawierające 30 tabletek, umieszczone w tekturowym pudełku. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

    12. Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi

      przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO

  11. OBROTU

    Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne LEK-AM Sp. z o.o. ul. Ostrzykowizna 14A

    05-170 Zakroczym

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

  14. DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

    Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

  15. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: