ANEKS I

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

Vetoryl 10 mg kapsułki twarde dla psów Trilostan

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 kapsułka zawiera: Substancja czynna: Trilostan 10 mg. Substancje pomocnicze:

Dwutlenek tytanu (E171) 0,942 mg

Tlenek żelaza żółty (E172) 0,035 mg Tlenek żelaza czarny (E172) 0,532 mg

Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka twarda.

Korpus kapsułki koloru kości słoniowej, czarne wieczko z mocą kapsułki wydrukowaną na korpusie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Docelowe gatunki zwierząt

Psy.

2. Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

U psów: Do leczenia przysadkowej i nadnerczowej nadczynności kory nadnerczy (choroba i zespół Cushinga).

3. Przeciwwskazania

Nie stosować u zwierząt cierpiących na pierwotną chorobę wątroby i/lub niewydolność nerek. Nie stosować u psów o masie poniżej 3 kg.

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

4. Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Zasadnicze znaczenie ma dokładne zdiagnozowanie nadczynności kory nadnerczy.

W przypadku braku efektów leczenia należy ponownie postawić diagnozę. Może okazać się konieczne zwiększenie dawki.

Należy zwrócić uwagę, że u zwierząt z nadczynnością kory nadnerczy występuje zwiększone ryzyko zapalenia trzustki. Ryzyko to może nie zmiejszać się po zastosowaniu leczenia trilostanem.

5. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

Ponieważ w większości przypadków hiperadrenokortycyzm jest diagnozowany u psów w wieku od 10 do 15 lat często obecne są również inne procesy chorobowe. Szczególnie ważne jest badanie w kierunku pierwotnej choroby wątroby i niewydolności nerek, ponieważ w przypadku takich schorzeń produkt jest przeciwwskazany.

Podczas leczenia należy prowadzić dalszą ścisłą obserwację. Szczególną uwagę należy zwracać na enzymy wątrobowe, elektrolity, mocznik i kreatyninę.

Pacjenci, u których nadczynności nadnerczy towarzyszy cukrzyca powinni być specjalnie monitorowani.

Jeśli pies był wcześniej leczony mitotanem, czynność jego nadnerczy zostanie obniżona. Doświadczenie praktyczne sugeruje, że pomiędzy zaprzestaniem podawania mitotanu a rozpoczęciem podawania trilostanu powinien upłynąć przynajmniej jeden miesiąc. Zaleca się ścisłą obserwację czynności nadnerczy, ponieważ psy mogą być bardziej podatne na działanie trilostanu.

U psów z niedokrwistością istniejącą przed leczeniem lek należy stosować z dużą ostrożnością, ponieważ może nastąpić dalsze zmniejszenie liczby krwinek czerwonych i hemoglobiny. Należy prowadzić regularną obserwację.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom

Trilostan może zmniejszać syntezę testosteronu i ma działanie przeciwprogesteronowe. Kobiety w ciąży lub planujące zajście w ciążę powinny unikać kontaktu z kapsułkami. Po przypadkowym kontakcie lub po użyciu należy umyć ręce wodą i mydłem.

Zawartość kapsułek może powodować podrażnienie i uczulenie oczu i skóry. Nie wolno dzielić ani otwierać kapsułek: w razie przypadkowego złamania kapsułek i kontaktu granulatu z oczami lub skórą należy miejsce kontaktu niezwłocznie przemyć dużą ilością wody. Jeśli podrażnienie nie ustępuje, należy zwrócić się o pomoc lekarską.

Osoby o znanej nadwrażliwości na trilostan lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu powinny unikać kontaktu z produktem.

Po przypadkowym połknięciu, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.

6. Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

Zespół odstawienia kortykosteroidów lub hipokortyzolemię należy odróżnić od niedoczynności kory nadnerczy za pomocą oceny poziomu elektrolitów w surowicy.

U leczonych zwierząt, zwłaszcza poddawanych niewystarczającej obserwacji, mogą wystąpić objawy związane z jatrogennym hipoadrenokortycyzmem obejmujące osłabienie, letarg, anoreksję, wymioty i biegunkę (patrz punkt 4.9). Objawy są zwykle odwracalne i ustępują w różnym okresie po odstawieniu leczenia. Może również wystąpić ostry kryzys nadnerczowy (zapaść) (patrz punkt 4.10). U psów nie wykazujących objawów niedoczynności kory nadnerczy, leczonych trilostanem obserwowano letarg, wymioty, biegunkę i utratę apetytu.

Istnieją odosobnione doniesienia o martwicy nadnerczy u leczonych psów, która może powodować niedoczynność kory nadnerczy.

Leczenie produktem może ujawnić podkliniczną niewydolność nerek. Leczenie może ujawnić zapalenie stawów w związku z obniżeniem poziomu kortykosteroidów endogennych.

Otrzymano niewielką liczbę zgłoszeń dotyczących nagłego zgonu podczas leczenia. Inne łagodne i rzadkie działania niepożądane obejmują ataksję, nadmierne ślinienie się, wzdęcia, drżenie mięśni i zmiany skórne.

7. Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

Nie stosować u ciężarnych lub karmiących suk ani zwierząt przeznaczonych do rozrodu.

8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie prowadzono specjalnych badań dotyczących interakcji z innymi produktami leczniczymi. Nadczynność kory nadnerczy zwykle występuje u starszych psów, które często otrzymują równocześnie inne leki. Podczas badań klinicznych nie obserwowano żadnych interakcji.

Należy brać pod uwagę ryzyko wystąpienia hiperkaliemii, jeśli trilostan jest podawany wraz z diuretykami oszczędzającymi potas lub inhibitorami ACE. Równoczesne stosowanie takich leków powinno być poprzedzone oceną bilansu korzyści/ryzyka dokonaną przez lekarza weterynarii, ponieważ zgłoszono kilka przypadków zgonów (w tym nagłych zgonów) u psów leczonych jednocześnie trilostanem i inhibitorami ACE.

9. Dawkowanie i droga(i) podawania

Podawać doustnie, raz dziennie z karmą.

Początkowa dawka terapeutyczna wynosi około 2 mg/kg, w zależności od dostępnych możliwych kombinacji różnych wielkości kapsułek.

Dostosować dawkę w zależności od indywidualnej odpowiedzi określonej na podstawie obserwacji (patrz poniżej). Jeśli wymagane jest zwiększenie dawki, należy połączyć kapsułki różnej wielkości w celu powolnego zwiększania dawki podawanej raz na dobę. Dzięki wielu wielkościom kapsułek możliwe jest dostosowanie optymalnej dawki dla danego psa. Należy podawać najmniejszą konieczną dawkę w celu kontrolowania objawów klinicznych.

Jeśli niemożliwe jest odpowiednie opanowanie objawów przez cały okres 24 godzin pomiędzy dawkami, należy rozważyć zwiększenie całkowitej dawki dobowej maksymalnie o 50% i podzielenie jej na dawkę poranną i wieczorną.

Kapsułek nie należy otwierać ani dzielić.

U niewielkiej części zwierząt może być konieczne zwiększenie dawki znacznie ponad 10 mg mg/kg m.c./dz. W takich przypadkach należy prowadzić odpowiednią dodatkową obserwację.

Monitorowanie

Należy pobrać próbki krwi do badań biochemicznych (łącznie z badaniem poziomu elektrolitów) i testu stymulacji hormonem adrenokortykotropowym (ACTH) przed rozpoczęciem leczenia, a następnie po 10 dniach, 4 tygodniach, 12 tygodniach i co 3 miesiące od początkowej diagnozy oraz po każdej zmianie dawki. W celu dokładnej interpretacji wyników testy stymulacji ACTH muszą być przeprowadzone 4–6 godzin od podania dawki leku. Podawanie dawki rano jest korzystniejsze, ponieważ umożliwia lekarzowi weterynarii wykonanie testów 4 – 6 godzin po podaniu dawki. W każdym z wyżej wymienionych punktów czasowych należy również dokonać klinicznej oceny rozwoju choroby.

W przypadku, gdy w teście stymulacji ACTH przeprowadzonym w ramach monitoringu nie nastąpi wzrost stężenia kortyzolu, należy przerwać leczenie na 7 dni, a następnie rozpocząć je od nowa od niższej dawki. Powtórzyć test stymulacji ACTH po kolejnych 14 dniach. Jeżeli wynik w dalszym ciągu nie wykazuje wzrostu stężenia kortyzolu, należy wstrzymać leczenie do momentu nawrotu objawów nadczynności kory nadnerczy. Powtórzyć test stymulacji ACTH po miesiącu od ponownego rozpoczęcia leczenia.

Psy należy regularnie monitorować pod kątem pierwotnej choroby wątroby, niewydolności nerek i cukrzycy.

Wydawać tylko całe paski blistrowe.

10. Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne

Przedawkowanie może prowadzić do wystąpienia objawów niedoczynności kory nadnerczy (letarg, anoreksja, wymioty, biegunka, objawy sercowo-naczyniowe, zapaść). Nie stwierdzono przypadków śmiertelnych wśród zdrowych psów, którym podano przewlekłe dawki 36 mg/kg, aczkolwiek istnieje prawdopodobieństwo ich wystąpienia wśród psów ze wzmożonym wydzielaniem hormonów kory nadnerczy.

Nie istnieje specyficzna odtrutka dla trilostanu. Należy przerwać leczenie – w zależności od występujących objawów wskazana może być terapia podtrzymująca polegająca na podawaniu kortykosteroidów, korekcie zaburzeń równowagi elektrolitowej i podawaniu płynów.

W przypadku ostrego przedawkowania, korzystne może być wywołanie wymiotów, a następnie podanie węgla aktywnego.

Jatrogenna niewydolność korowonadnerczowa jest zwykle szybko odwracalna po zaprzestaniu podawania leku. Niemniej u niewielkiej liczby psów efekty działania leku mogą się utrzymywać dłużej. Po jednotygodniowej przerwie w leczeniu trilostanem należy wznowić leczenie od zmniejszonej dawki.

11. Okres(-y) karencji

Nie dotyczy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

Grupa farmakoterapeutyczna: Preparaty hamujące wydzielanie z nadnerczy Kod ATCvet: QH02CA01.

1. Właściwości farmakodynamiczne

Trilostan selektywnie i odwracalnie hamuje działanie układu enzymatycznego izomerazy 3- beta-hydroksysteroidowej, blokując produkcję kortyzolu, kortykosteronu i aldosteronu.

Stosowany w leczeniu nadczynności kory nadnerczy powoduje zmniejszenie produkcji glukokortykoidów i mineralokortykoidów w korze nadnerczy. W ten sposób obniżany jest poziom stężenia steroidów we krwi. Ponadto trilostan antagonizuje działanie egzogennego hormonu adrenokortykotropowego (ACTH). Lek nie ma bezpośredniego wpływu na ośrodkowy układ nerwowy ani na układ sercowo-naczyniowy.

2. Właściwości farmakokinetyczne

Dane farmakokinetyczne u psów wskazują duże zróżnicowanie pomiędzy osobnikami. W badaniu farmakokinetycznym na laboratoryjnych psach rasy beagle, wartość AUC wynosiła od 52 do 281 mikrogramów/ml/min u psów po karmieniu i od 16 do 175 mikrogramów/ml/min u psów badanych na czczo. Generalnie trilostan jest szybko usuwany z osocza. Stężenie w osoczu osiąga poziom maksymalny po 0,5 - 2,5 godziny po podaniu, a powrót do poziomu prawie wyjściowego następuje po sześciu-dwunastu godzinach po podaniu dawki. Główny czynny metabolit trilostanu, ketotrilostan osiąga podobne poziomy. Ponadto brak dowodów na gromadzenie się trilostanu lub jego metabolitów wraz z upływem czasu.

Badanie biodostępności po podaniu doustnym u psów dowiodło, że trilostan był lepiej wchłaniany po podaniu z karmą.

Podczas badań na szczurach dowiedziono, że trilostan jest wydalany przede wszystkim z kałem, co wskazuje na to, iż główną drogą przemian metabolicznych stanowi wydalanie z żółcią. U małp trilostan jest wydalany w równych ilościach w kale i w moczu. Wyniki wskazują, że trilostan jest szybko i dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego zarówno u szczurów jak i u małp oraz, że gromadzi się w nadnerczach u szczurów.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

1. Wykaz substancji pomocniczych

Skrobia kukurydziana Jednowodna laktoza Magnezu stearynian

Otoczka kapsułki: Żelatyna

Tytanu dwutlenek (E171) Żelaza tlenek żółty (E172) Żelaza tlenek czarny (E172)

Szary atrament:

Tytanu dwutlenek (E171) Żelaza tlenek czarny (E172) Szelak

2. Niezgodności farmaceutyczne

Nieznane

3. Okres ważności

Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata.

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać blistry w opakowaniu zewnętrznym.

5. Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

3 blistry PVC-PVdc/aluminium, każdy zawiera 10 kapsułek.

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Dechra Regulatory B.V. Handelsweg 25

5531 AE Bladel Holandia

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

1772/07

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03/10/2007 Data przedłużenia pozwolenia: 09/05/2013

10. DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA