Spis treści:
- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
- SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY PRODUKTU LECZNICZEGO
- POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
- SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
- WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
- SZCZEGÓŁOWE DANE FARMACEUTYCZNE
- NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
- NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA TERMINU WAŻNOŚCI POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY PRODUKTU LECZNICZEGO
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
Docelowe gatunki zwierząt
Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt
Przeciwwskazania
Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u każdego z docelowych gatunków zwierząt
zbyt częste i powtarzające się użycie produktów przeciwpasożytniczych należących do tej samej grupy przez długi okres czasu,
użycie zbyt małych dawek leków wynikające z niewłaściwego oszacowania masy ciała, nieprawidłowego podania leku lub niewłaściwej kalibracji urządzenia dozującego (jeśli dotyczy).
Przypadki kliniczne podejrzeń wystąpienia oporności na produkty przeciwpasożytnicze powinny zostać zbadane przy użyciu właściwego testu (np. Test obniżenia liczebności jaj w odchodach). Jeśli wyniki badań jednoznacznie wskazują na oporność na określony środek przeciwpasożytniczy należy zastosować środek przeciwpasożytniczy należący do innej grupy farmakokinetycznej i posiadający inny mechanizm działania.
Istnieją doniesienia o oporności na makrocykliczne laktony (do których należą awermektyna, iwermektyna) Teladorsagia sp. u owiec i Cooperia sp. u bydła na terenie Unii Europejskiej. Dlatego też użycie tego produktu powinno być zgodne z lokalnymi (dotyczącymi regionu lub gospodarstwa) doniesieniami epidemiologicznymi dotyczącymi wrażliwości nicieni i zaleceniami o przeciwdziałaniu powstawania oporności na leki przeciwpasożytnicze.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania
Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)
Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności
Interakcje z innymi produktami leczniczymi lub inne rodzaje interakcji
Dawkowanie i droga(-i) podawania
Lochy: 7-14 dni przed porodem, aby zminimalizować inwazję pasożytów u prosiąt,
Loszki: 7-14 dni przed kryciem i następnie (jak u loch) 7-14 dni przed porodem,
Knury: 2 razy do roku. Warchlaki przed wprowadzeniem na tucz powinny być odrobaczone i
Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy
Okres(-y) karencji
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Właściwości farmakodynamiczne
Właściwości farmakokinetyczne
SZCZEGÓŁOWE DANE FARMACEUTYCZNE
Skład jakościowy substancji pomocniczych
Główne niezgodności farmaceutyczne
Okres ważności
Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Rodzaj opakowania bezpośredniego i skład materiałów z których je wykonano
Specjalne środki ostrożności dotyczące unieszkodliwiania nie zużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub odpadów pochodzących z tego produktu
NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA TERMINU WAŻNOŚCI POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
IVOMEC INIEKCYJNY, 10 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla bydła, owiec i świń
1 ml roztworu zawiera:
Iwermektyna 10 mg
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do wstrzykiwań.
Przejrzysty roztwór o zabarwieniu blado-słomkowym.
Bydło, owca, świnia.
Ivomec Iniekcyjny jest przeznaczony do leczenia i zwalczania inwazji wywołanych przez następujące pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne występujące u bydła, owiec i świń:
Bydło mięsne i krowy zasuszone:
Nicienie żołądkowo-jelitowe | Dojrzałe | Stadium L4 | Drzemiące L4 |
Ostertagia ostertagi | X | X | X |
Ostertagia lyrata | X | X | |
Haemonchus placei | X | X | |
Trichostrongylus axei | X | X | |
Trichostrongylus colubriformis | X | X | |
Cooperia oncophora | X | X | |
Cooperia punctata | X | X | |
Cooperia pectinata | X | X | |
Nematodirus helvetianus | X | ||
Nematodirus spathiger | X | ||
Strongyloides papillosus | X | ||
Bunostomum phlebotomum | X | X | |
Oesophagostomum radiatum | X | X | |
Trichuris spp. | X |
Nicienie płucne
Dictyocaulus viviparvus (dojrzałe, L4)
Nicienie oczne
Thelazia spp. (tylko dojrzałe)
Gzy (stadia pasożytnicze)
Hypoderma bovis Hypoderma lineatum
Wszy
Linognathus vituli Haematopinus eurysternus Solenopotes capillatus
Świerzbowce
Psoroptes bovis
Sarcoptes scabiei var. bovis
Ivomec Iniekcyjny jest także pomocny w zwalczaniu:
Wszołów
Damalinia bovis
Świerzbowca pęcinowego
Chorioptes bovis
Ivomec Iniekcyjny podany w zalecanej dawce 1 ml/50 kg masy ciała zapobiega ponownej inwazji Haemonchus placei, Cooperia spp. i Trichostrongylus axei przez 14 dni od podania leku, inwazji Ostertagia ostertagi i Oesophagostomum radiatum przez 21 dni od podania leku, a inwazji Dictyocaulus viviparus przez 28 dni od podania leku.
Zaleca się podawanie Ivomecu Iniekcyjnego cielętom wychodzącym pierwszy raz na pastwisko. Produkt należy zastosować w 3, 8 i 13 tygodniu od momentu wyjścia na pastwisko. W celu ochrony przed reinwazją produkt należy podawać wszystkim zwierzętom przebywającym na pastwisku.
Owce
Nicienie żołądkowo-jelitowe | Dojrzałe | Stadium L4 | Drzemiące L4 |
*Haemonchus contortus | X | X | X |
*Ostertagia circumscripta | X | X | X |
Ostertagia trifurcata | X | X | |
Trichostrongylus axei | X | ||
Trichostrongylus colubriformis | X | X | |
Trichostrongylus vitrinus | X | ||
Nematodirus filicolis | X | X | |
Cooperia curticei | X | X | |
Oesophagostomum columbianum | X | X | |
Oesophagostomum venulosum | X | ||
Chabertia ovina | X | X | |
Trichuris ovis | X |
*Ivomec Iniekcyjny zwalcza także szczepy Haemonchus contortus i Ostertagia circumcincta, oporne na benzoimidazole.
Nicienie płucne:
Dictyocaulus filaria (dojrzałe, L4)
Protostrongylus rufescens (tylko dojrzałe)
Giez owczy (stadia pasożytnicze)
Świerzbowce owiec
Psorergates ovis
Świnie
Nicienie żołądkowo-jelitowe:
Ascaris suum (dojrzałe, L4) Hyostrongylus rubidus (dojrzałe, L4) Strongyloides ransomi (tylko dojrzałe)* Oesophagostomum spp.(dojrzałe, L4)
Nicienie płucne:
Metastrongylus spp. (tylko dojrzałe)
Wszy:
Haematopinus suis
Świerzbowce:
Sarcoptes scabiei var. suis
*Ivomec Iniekcyjny podany lochom na 7-14 dni przed porodem zapobiega inwazji drogą laktogenną
Strongyloides ransomi u prosiąt.
**Ivomec Iniekcyjny może być stosowany w celu zwalczania inwazji wywoływanych przez dojrzałe formy Trichuris suis.
Nie stosować u innych gatunków zwierząt. Przypadki nietolerancji ze skutkiem śmiertelnym były notowane u psów, zwłaszcza rasy collie, owczarek staroangielski, ras pokrewnych i mieszańców, oraz u żółwi.
Nie podawać dożylnie lub domięśniowo.
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na iwermektynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Należy unikać następujących praktyk ponieważ podnoszą one ryzyko rozwoju oporności i mogą w efekcie prowadzić do braku skuteczności terapii:
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Aby uniknąć skutków ubocznych związanych z obumieraniem larw gzów w kanale kręgowym i przełyku, zaleca się stosowanie produktu w czasie zimy.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Nie palić, nie jeść i nie pić podczas podawania produktu. Umyć ręce po zabiegu.
Zachować ostrożność, aby uniknąć samoiniekcji. W miejscu samoiniekcji produkt może wywołać miejscowe podrażnienie i/lub reakcję bólową. W razie przypadkowej samoiniekcji należy zwrócić się o pomoc lekarską i pokazać ulotkę lub opakowanie.
Produktu nie wolno przechowywać razem z pożywieniem przeznaczonym dla ludzi lub zwierząt.
Po podaniu podskórnym leku sporadycznie stwierdzano u zwierząt wystąpienie przemijającego obrzęku w miejscu iniekcji.
Po podaniu podskórnym leku w rzadkich przypadkach obserwowano u owiec wystąpienie reakcji bólowej spowodowanej działaniem leku.
Wszystkie te reakcje ustępowały samoistnie.
Ivomec Iniekcyjny może być stosowany u samic w okresie ciąży i laktacji pod warunkiem, że mleko pochodzące od tych samic jest nie przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Produkt może być stosowany u świń w okresie ciąży.
Produkt może być stosowany u zwierząt hodowlanych, nie wpływa na ich płodność. Ivomec Iniekcyjny może być stosowany u zwierząt w każdym wieku.
Nieznane.
W celu dokładnego dawkowania należy w miarę możliwości dokładnie oszacować masę ciała zwierzęcia; należy sprawdzić dokładność urządzenia dozującego.
Podawać wyłącznie drogą podskórną. Bydło i owce
Ivomec Iniekcyjny należy wstrzykiwać w dawce 1 ml produktu na 50 kg masy ciała (co odpowiada
200 g iwermektyny na 1 kg masy ciała).
U bydła produkt należy wstrzykiwać w fałd luźnej skóry przed lub za łopatkami.
U owiec należy wstrzykiwać w kark. U zwierząt z długim i obfitym runem należy upewnić się, że igła przedostała się przez okrywę i penetrowała skórę.
Świnie
Ivomec Iniekcyjny należy wstrzykiwać w dawce 1 ml produktu na 33 kg masy ciała (co odpowiada 300 g iwermektyny na 1 kg masy ciała). Wstrzykiwać na szyi, za uszami.
Zalecany program odrobaczania trzody chlewnej produktem Ivomec Iniekcyjny:
Programem zwalczania inwazji pasożytów należy objąć wszystkie zwierzęta w stadzie. Po pierwszym podaniu produktu zaleca się systematyczne stosowanie produktu w dawce 1 ml na 33 kg masy ciała według następującego programu:
umieszczone w czystych kojcach.
U świń przebywających na wybiegu może wystąpić reinwazja pasożytów (nicieni).
W razie wystąpienia reinwazji należy zastosować Ivomec Iniekcyjny po 6 miesiącach od ostatniego
podania produktu.
Psoroptes ovis jest wysoce inwazyjnym pasożytem zewnętrznym owiec, dlatego w przypadku inwazji należy podawać Ivomec Iniekcyjny wszystkim zwierzętom w stadzie.
Nie dopuszczać do kontaktu zwierząt leczonych z nieleczonymi przez co najmniej 7 dni.
W przypadku inwazji świerzbowcami z rodzaju Psoroptes jedna iniekcja produktu może spowodować poprawę kliniczną, ale nie doprowadzi do eliminacji pasożytów.
, odtrutki), jeżeli niezbędne
Bydło, owce: Po jednokrotnym podaniu podskórnym iwermektyny w dawce 4,0 mg substancji czynnej na 1 kg masy ciała (tzn. 20-krotność dawki zalecanej) obserwowano niezborność ruchów oraz depresję.
Świnie: Dawka 30 mg iwermektyny na 1 kg m.c. (100-krotność dawki zalecanej) podana podskórnie prowadziła do wystąpienia niezborności ruchowej, letargu, drgawek, trudności w oddychaniu oraz zalegania w pozycji bocznej.
Nie są znane odtrutki stosowane przy przedawkowaniu iwermektyny.
Tkanki jadalne:
bydła: 49 dni
owiec: 22 dni
świń: 14 dni
Nie stosować u krów i owiec produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Nie stosować u krów mlecznych poza okresem laktacji, w tym u ciężarnych jałówek, co najmniej 60
dni przed wycieleniem.
Grupa farmakoterapeutyczna: Produkty przeciwpasożytnicze, insektycydy i repelenty, laktony
makrocykliczne.
Kod ATCvet: QP54AA01
Iwermektyna jest endektocydem należącym do klasy laktonów makrocyklicznych.
Laktony makrocykliczne mają unikalny sposób działania. Związki należące do tej klasy łączą się selektywnie i z dużym powinowactwem z kanałami chlorkowymi bramkowanymi glutaminianem, występującymi we włóknach nerwowych i komórkach mięśniowych bezkręgowców. W wyniku tego dochodzi do wzrostu przepuszczalności błony komórkowej dla jonów chlorkowych i hiperpolaryzacji błony komórkowej włókien nerwowych i komórek mięśniowych. Prowadzi to do paraliżu i śmierci pasożyta. Związki z tej grupy mogą również blokować kanały chlorkowe bramkowane innymi ligandami, np. neuroprzekaźnikiem kwasem gammaaminomasłowym (GABA).
Szeroki margines bezpieczeństwa związków z tej grupy wynika z faktu, że ssaki nie posiadają kanałów chlorkowych bramkowanych glutaminianem, a laktony makrocykliczne mają niskie powinowactwo do kanałów chlorkowych bramkowanych innymi ligandami, występujących u ssaków. Ponadto związki te nie przenikają przez barierę krew – mózg, co dodatkowo zwiększa ich bezpieczeństwo.
Maksymalne stężenie w osoczu:
Bydło: po podaniu iwermektyny w dawce 0,2 mg/kg, jej maksymalne stężenie w osoczu krwi, wynoszące 35-50 ng/ml, obserwowano po około 2 dniach, okres półtrwania w osoczu wynosi 2,8 dnia. Ustalono także, że iwermektyna jest dystrybuowana głównie z osoczem krwi (80%), proporcja zawartości iwermektyny w osoczu i krwinkach jest stosunkowo stała.
Owce: po podaniu dawki iwermektyny wynoszącej 0,3 mg/kg, jej maksymalne stężenie w osoczu, wynoszące średnio16 ng/ml, osiągane jest dzień po iniekcji.
Świnie: w badaniach, w których podawano dawkę iwermektyny 0,2 mg/kg, jej stężenie w osoczu, wynoszące 10-20 ng/ml osiągnięte zostało po około 2 dniach po iniekcji, czas półtrwania w osoczu wyniósł 0,5 dnia.
Gliceroformal Glikol propylenowy
Nieznane.
5 lat dla produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży Po pierwszym otwarciu zużyć w ciągu 28 dni.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25oC, chronić przed światłem.
Butelka z LDPE z korkiem z gumy butylowej zawierająca 50 ml, 200 ml lub 500 ml produktu,
pakowana w pudełko tekturowe.
Produkt bardzo niebezpieczny dla ryb i organizmów wodnych. Nie zanieczyszczać produktem lub opakowaniami wód powierzchniowych i rowów melioracyjnych.
Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy unieszkodliwić w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.
Boehringer Ingelheim Animal Health France SCS 29 avenue Tony Garnier
69007 Lyon Francja
403/97
20.02.1987
Przedłużenie: 28.10.1997, 28.03.2003, 07.11.2007,9.01.2013
01/2020
ZAKAZ SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA
Nie dotyczy.