CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

Bioxymutin, 25 mg/g + 80 mg/g; proszek do podania w wodzie do picia dla świń

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 g produktu zawiera:

Substancje czynne:

Tiamuliny wodorofumaran 25 mg Oksytetracykliny chlorowodorek 80 mg

Substancje pomocnicze:

Wykaz wszystkich substancji pomocniczych patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do podania w wodzie do picia. Jasnożółty proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Docelowe gatunki zwierząt

Świnia.

2. Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

Preparat przeznaczony jest dla świń do leczenia schorzeń układu oddechowego oraz pokarmowego wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na kombinację tiamuliny i oksytetracykliny.

Lek stosuje się do zwalczania enzootycznego zapalenia płuc wywołanego przez Mycoplasma hyopneumoniae i wikłanego przez Pasteurella multocida, odopłucnowego zapalenia płuc (pleuropneumonia) wywołanego przez Actinobacillus pleuropneumoniae, choroby Glässera wywołanej przez Haemophilus parasuis, zakaźnego zanikowego zapalenia nosa wywołanego przez patogenne szczepy Pasteurella multocida i wikłanego przez Bordetella bronchiseptica, zapalenia jelit wywołanego przez Escherichia coli, martwicowego zapalenia jelit wywołanego przez Salmonella choleraesuis, dyzenterii wywołanej przez Brachyspira hyodysenteriae.

3. Przeciwwskazania

Nie podawać równocześnie z preparatami zawierającymi antybiotyki jonoforowe: salinomycynę, monenzynę i narazynę. Przerwa między podaniem tych preparatów a podaniem leku musi wynosić co najmniej 7 dni. Nieprzestrzeganie tej zasady może powodować poważne upośledzenie wzrostu leczonych zwierząt, a nawet ich śmierć.

Oksytetracykliny nie należy stosować u zwierząt ze stwierdzoną niewydolnością nerek i wątroby. Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na tiamulinę lub tetracykliny.

4. Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Spożycie roztworu leczniczego może być zmienione w wyniku choroby. Jeśli spożycie jest niewystarczające, należy zastosować leczenie pozajelitowe.

5. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

Stosowanie produktu powinno być oparte na wynikach badania lekowrażliwości.

Niewłaściwe użycie produktu może sprzyjać selekcji drobnoustrojów opornych na oksytetracyklinę i prowadzić do obniżenia skuteczności leczenia innymi tetracyklinami ze względu na możliwą oporność krzyżową.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom

Osoby ze stwierdzoną nadwrażliwością na tiamulinę i tetracykliny powinny unikać kontaktu z produktem.

Podczas rozpuszczania leku w wodzie należy unikać bezpośredniego kontaktu leku ze skórą i błonami śluzowymi, gdyż może to wywołać podrażnienie. W przypadku przedostania się roztworu preparatu do oka lub na skórę niezwłocznie przemyć dużą ilością wody. W przypadku przypadkowego połknięcia przez człowieka należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Jeśli w wyniku kontaktu z produktem wystąpią objawy, takie jak wysypka, należy zwrócić się o pomoc lekarską i pokazać ulotkę lub opakowanie. Obrzęk twarzy, warg lub oczu, a także trudności w oddychaniu wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.

6. Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

W rzadkich przypadkach, najczęściej u świń trzymanych w złych warunkach zoohigienicznych może wystąpić świąd i rumień w okolicach głowy, brzucha i krocza. Należy wówczas przerwać podawanie leku, zmyć skórę zwierząt wodą, oczyścić kojce i zmienić ściółkę.

7. Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

Produkt może być stosowany w okresie ciąży i laktacji. Ze względu na zawartość oksytetracykliny, stosowanie w okresie późnej ciąży może prowadzić do zmiany zabarwienia zębów u płodów.

8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie podawać równocześnie z następującymi antybiotykami jonoforowymi: salinomycyna, monenzyna i narazyna. Przerwa między podaniem tych preparatów a podaniem leku musi wynosić co najmniej

7 dni. Tiamulina hamuje metabolizm antybiotyków jonoforowych, co prowadzi do kumulacji tych substancji w tkankach i ostatecznie do wystąpienia objawów zatrucia, takich jak: utrata apetytu, drżenie mięśni, niezborność kończyn a nawet śmierć. Inne jonofory, takie jak lazalocid, maduramycyna i semduramycyna, mogą być podawane równocześnie z tiamuliną.

Dwu- i trójwartościowe jony, takie jak magnez, wapń, glin czy żelazo, mogą zmniejszać absorpcję oksytetracykliny z przewodu pokarmowego ze względu na tworzenie chelatów.

9. Dawkowanie i droga(-i) podawania

Produkt powinien być podawany doustnie po rozpuszczeniu w wodzie do picia w dawce 19,2 mg chlorowodorku oksytetracykliny i 6 mg wodorofumaranu tiamuliny na kg m.c., co odpowiada 240 mg produktu Bioxymutin na kg m.c.

Przed podaniem produktu należy oszacować objętość wody wypijanej przez chore zwierzęta w ciągu doby. W tej objętości należy rozpuścić ilość preparatu obliczoną zgodnie z poniższym wzorem: Ilość produktu [g] = 0,24 x Masa ciała leczonych zwierząt [kg]

Preparat stosować przez 7–10 kolejnych dni. Woda z lekiem powinna być jedynym źródłem wody pitnej.

Codziennie należy przygotować świeży roztwór leku.

Spożycie wody może być zróżnicowane i zależy od wieku, stanu zdrowia, warunków chowu itp. Masa ciała leczonych zwierząt powinna być oszacowana jak najdokładniej w celu uniknięcia niedodawkowania.

W celu zmniejszenia ryzyka powstawania lekooporności wskutek narażenia drobnoustrojów na subterapeutyczne dawki substancji czynnych system pojenia powinien zostać starannie wypłukany po zakończeniu leczenia.

10. Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne

Objawy przedawkowania preparatu mogą przypominać objawy przedawkowania tiamuliny. Podawanie pojedynczych dawek 100 mg tiamuliny /kg m.c. wywołało u świń przyspieszenie oddechu i objawy bólowe ze strony jamy brzusznej. Przy dawce 150 mg/kg nie zanotowano objawów ze strony OUN z wyjątkiem otępienia. Przy podawaniu przez 14 dni dawki 55 mg/kg pojawiło się przejściowe ślinienie i lekkie podrażnienie żołądka. Uważa się, iż w przypadku świń, tiamulina ma odpowiedni indeks terapeutyczny i nie zdołano ustalić minimalnej dawki letalnej.

11. Okres(-y) karencji

Tkanki jadalne – 21 dni.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, tetracykliny w połączeniu z innymi antybiotykami

Kod ATCvet: QJ01RA90

1. Właściwości farmakodynamiczne

Tiamulina jest półsyntetycznym antybiotykiem, pochodną pleuromutiliny, o działaniu bakteriostatycznym. Przeciwbakteryjna aktywność tiamuliny polega na hamowaniu syntezy białek u wrażliwych drobnoustrojów, głównie poprzez blokadę podjednostki 50S rybosomów bakteryjnych oraz prawdopodobnie także połączonych podjednostek 50S i 30S.

Tiamulina cechuje się znaczną skutecznością przeciw bakteriom Gram-dodatnim i niektórym Gram- ujemnym. Wykazuje szczególną skuteczność przeciwko mykoplazmom. W badaniach in vitro tiamulina wykazuje wysoką aktywność w stosunku do następujących mikroorganizmów: Actinobacillus spp., Haemophilus parasuis, Pasteurella multocida, Campylobacter, Brachyspira hyodysenteriae, Mycoplasma hyopneumoniae.

Wrażliwość bakterii na tiamulinę

Gatunki	MIC zakres (g/ml)	MIC50 (g/ml)	MIC90 (g/ml)
B. hyodysenteriae A. pleuropneumoniae P. multocida M. hyopneumoniae	0,01–5,0 0,8–12,0 1,56–25 <0,03–0,06	0,3 3,0 3,1 <0,03	0,6 6,0 13,0 0,06

Oksytetracyklina jest antybiotykiem bakteriostatycznym, o szerokim spektrum działania należącym do grupy tetracyklin naturalnych. Jej działanie przeciwbakteryjne polega na zahamowaniu procesu syntezy białek w organizmie drobnoustrojów poprzez blokowanie miejsc wiążących aminoacylo-t- RNA na podjednostce 30S rybosomów bakteryjnych. Oksytetracyklina ma bardzo szerokie spektrum działania obejmującą drobnoustroje Gram-dodatnie i Gram-ujemne takie jak: E. coli, Actinobacillus pleuropneumoniae, Haemophilus parasuis, Pasteurella multocida, Salmonella spp. Jest również skuteczna w zwalczaniu mykoplazm.

Połączenie tiamuliny i oksytetracykliny wykazuje działanie synergistyczne wobec wielu drobnoustrojów.

2. Właściwości farmakokinetyczne

Tiamulina

Tiamulina po podaniu doustnym w wodzie do picia bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Biodostępność tiamuliny u świń wynosi około 90%. Po pojedynczym podaniu doustnym dawek 10 i 25 mg tiamuliny /kg m.c. Cmax w surowicy wyniosło odpowiednio 1,03 g/ml i 1,82 g/ml, a Tmax wyniosło w obu przypadkach 2 godziny. Stopień wiązania tiamuliny z białkami osocza ocenia się na 45%. Objętość dystrybucji przekracza 1 l/kg m.c. Wysokie stężenie antybiotyku stwierdzono w płucach, wątrobie, nerkach, ścianie okrężnicy. Biologiczny okres półtrwania wynosi u świń około 2 godz. U świń lek jest intensywnie metabolizowany w wątrobie do około 25 metabolitów. Główne drogi przemian tiamuliny u świni to N-deetylacja, hydroksylacja, utlenianie i sulfoksydacja. Żaden z metabolitów nie jest dominujący pod względem osiąganego w organizmie stężenia.

Zawartość w wodzie	Zakładana dawka dzienna tiamuliny w mg/kg m.c.	Aktywność tiamuliny g /ml
		Płuca	Migdałki	Treść okrężnicy
60 ppm	6,2	1,11	a	2,16
120 ppm	13,2	4,26	a	5,59
180 ppm	20,9	8,5	2,5	18,58

Metabolity są nieaktywne mikrobiologicznie lub wykazują bardzo niewielką aktywność przeciwdrobnoustrojową, nieistotną dla działania tiamuliny. Około 2/3 podanej dawki wydalana jest z żółcią, pozostała ilość z moczem. Tiamulina, która nie została wchłonięta i zmetabolizowana dostaje się do okrężnicy, gdzie osiąga wysoką koncentrację.

a=< limit czułości próby Oksytetracyklina

Po podaniu doustnym u świń, oksytetracyklina niecałkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. W zależności od spożywanego pokarmu biodostępność wynosi do 60 do 80%, przy czym obecność w pokarmie jonów metali (wapnia, magnezu) ogranicza biodostępność antybiotyku. Około 25–30% wchłoniętej oksytetracykliny wiąże się z białkami osocza, pozostałe 70–75% przenika bezpośrednio do tkanek. Maksymalne stężenie (Cmax) uzyskiwane jest po około 2–6 godzinach. Antybiotyk swobodnie penetruje przez błony biologiczne, osiągając pożądane stężenie terapeutyczne we wszystkich organach. Przenika przez barierę łożyskową i do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Największe stężenie stwierdzono w wątrobie, nerkach, płucach, kościach i zębach. Oksytetracyklina u świń jest metabolizowana w wątrobie. Oksytetracyklina wydalana jest głównie z moczem (50–80%), a pozostała część z kałem. Oksytetracyklina gromadzi się w tkankach twardych (kościach, zębach).

6. DANE FARMACEUTYCZNE

1. Wykaz substancji pomocniczych

Kwas winowy Glukoza bezwodna

2. Niezgodności farmaceutyczne

Woda zawierająca więcej niż 10 ppm wolnych chlorków może osłabiać działanie tiamuliny w przypadku podawania leku w wodzie do picia

Przy doustnym podawaniu oksytetracykliny należy zwrócić uwagę na fakt, że ma ona tendencję do tworzenia chelatów z dwuwartościowymi kationami co może osłabiać jej absorpcję. Najczęściej ta reakcja ma miejsce w obecności produktów zawierających kationy poliwalentne magnezu i wapnia.

3. Okres ważności

Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 2 lata. Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 12 dni.

Okres ważności po rekonstytucji zgodnie z instrukcją: 24 godziny.

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania i transportu.

5. Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

Worek z LDPE biały lub worek strunowy z laminatu PET/Al/PE srebrny, zawierający 1 kg proszku. Worek z LDPE bezbarwny, pakowany w biały worek z LDPE lub worek strunowy z laminatu PET/Al/PE srebrny, zawierający 5 kg proszku.

Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Biofaktor Sp. z o.o. ul. Czysta 4

96-100 Skierniewice

Tel.: + 46 8324540

Faks: +46 8324539

e-mail: sekretariat@biofaktor.pl

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

1243/02

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 19/12/2001 Data przedłużenia pozwolenia: 22/04/2016

10. DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA

Nie dotyczy.