Reklama:

Entemulin 450 mg/g granulat do podania w wodzie do picia(produkt weterynaryjny, świnia, kura, Indyk)

Substancja czynna: Tiamulini hydrogenofumaras 450 mg/g
Postać farmaceutyczna: Granulat do podania w wodzie do picia , 450 mg/g
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

  2. Entemulin 450 mg/g granulat do podania w wodzie do picia dla świń, kur i indyków

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każdy gram zawiera:

    Substancje czynne:

    Wodorofumaran tiamuliny 450 mg (co odpowiada 365 mg tiamuliny)

    Substancje pomocnicze:

    Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Granulat do podania w wodzie do picia Białe, krystaliczne,małe granulki

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Docelowe gatunki zwierząt

    2. Świnie, kury (brojlery, młode kury rzeźne, nioski i ptaki stad zarodowych), indyki (brojlery i ptaki stad zarodowych).

    3. Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

    4. Świnie

      1. Leczenie dyzenterii świń wywołanej przez wrażliwe szczepy Brachyspira hyodysenteriae i powikłanej przez Fusobacterium spp. oraz Bacteroides spp.

      2. Leczenie enzootycznej bronchopneumonii świń (PRDC) wywołanej przez M. hyopneumoniae, wirusy takie jak PRRS, wirus grypy świń i powikłanej przez bakterie takie jak P.multocida i A. pleuropneumoniae.

      3. Leczenie pleuropneumonii wywołanej przez A. pleuropneumoniae.

      Kury

      Profilaktyka i leczenie przewlekłego nieżytu dróg oddechowych (CRD, ang. chronic respiratory disease) oraz zapalenia worków powietrznych wywołanych przez M. gallisepticum i M. synoviae.

      Indyki

      Profilaktyka i leczenie zakaźnego zapalenia zatok i zapalenia worków powietrznych wywołanych przez M. gallisepticum, M. synoviae i M. meleagridis.

    5. Przeciwwskazania

    6. Podczas leczenia niniejszym produktem oraz co najmniej siedem dni przed jego stosowaniem i siedem dni po jego stosowaniu leczone zwierzęta nie powinny otrzymywać produktów zawierających monenzynę, narazynę lub salinomycynę. Podanie tych produktów w tym okresie może spowodować poważne upośledzenie wzrostu lub śmierć.

    7. Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

    8. W celu uniknięcia interakcji między tiamuliną i niekompatybilnymi jonoforami: monenzyną, narazyną i salinomycyną lekarz weterynarii i hodowca powinni być powiadomieni, że te substancje nie powinny znajdować się w karmie ani jej nie zanieczyszczać.

      Jednoczesne stosowanie tiamuliny i kokcydiostatyku jonoforowego - maduramycyny - może spowodować łagodne do umiarkowanego zahamowanie wzrostu u kur. Sytuacja taka ma charakter tymczasowy i w normalnych warunkach ustępuje samoistnie w ciągu 3-5 dni od odstawienia terapii tiamuliną.

      Ta interakcja nie występuje w przypadku lazalocydu czy semduramycyny - antybiotyków jonoforowych.

    9. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

    10. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

      Spożycie produktu przez zwierzęta może ulec zmianie w wyniku choroby. W przypadku niewystarczającego spożycia wody, zwierzęta należy leczyć pozajelitowo.

      Po spożyciu wody zawierającej produkt leczniczy, należy zwierzętom zapewnić dostęp do świeżej wody do picia.

      Stosowanie produktu powinno być oparte na badaniu wrażliwości oraz należy wziąć pod uwagę oficjalne krajowe i regionalne przepisy dotyczące stosowania antybiotyków.

      Stosowanie produktu niezgodnie z zaleceniami podanymi w ChPLW może prowadzić do zwiększenia występowania bakterii opornych na tiamulinę i zmniejszać skuteczność leczenia.

      Należy unikać nieuzasadnionego lub przedłużonego stosowanie produktu oraz zastosować dobre praktyki hodowlane np. zachowanie higieny, odpowiednią wentylację, niedopuszczanie do nadmiernej obsady w celu poprawy stanu zdrowia stada.

      W przypadku braku odpowiedzi klinicznej w ciągu pięciu dni, leczenie należy przerwać i diagnoza oraz terapia powinna zostać poddana ponownej ocenie.

      Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkty lecznicz zwierzętom

      Podczas mieszania należy unikać bezpośredniego kontaktu z błonami śluzowymi i skórą. Podczas mieszania lub podawania produktu należy używać osobistej odzieży ochronnej i sprzętu ochronnego na które składają się okulary ochronne, maska (jednorazowy respirator zgodny ze standardem europejskim EN149 lub respirator zgodny ze standardem europejskim EN140, wyposażony w filtr zgodny ze standardem EN143) oraz rękawice gumowe lub lateksowe.

      W razie przypadkowego kontaktu ze skórą lub błonami śluzowymi, należy natychmiast przemyć skażone miejsce dużą ilością wody oraz zdjąć skażoną odzież, która jest w bezpośrednim kontakcie ze skórą.

      W razie przypadkowego kontaktu produktu z oczami należy niezwłocznie przepłukać je dużą ilością czystej wody a jeśli wystąpią objawy podrażnienia udać się do lekarza i pokazać mu ulotkę informacyjną dołączoną do opakowania lub opakowanie.

      Osoby o znanej nadwrażliwości na tiamulinę powinny produkt stosować z zachowaniem ostrożności. Po użyciu umyć ręce wodą z mydłem.

    11. Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

    12. Rzadko może pojawić się rumień lub łagodny obrzęk skóry u świń po zastosowaniu wodorofumaranu tiamuliny.

      Spożycie wody może być obniżone podczas stosowania wodorofumaranu tiamuliny u ptaków. Wydaje się to zależne od stężenia: 0,025% wodorofumaranu tiamuliny redukuje spożycie o około 15%, a stężenie 0,0125% zmniejsza spożycie o 10%.

      Nie wydaje się, aby miało to jakikolwiek szkodliwy wpływ na ogólny stan ptaków czy skuteczność produktu leczniczego, ale należy często kontrolować spożycie wody, szczególnie podczas upałów.

    13. Stosowanie w okresie ciąży, laktacji lub w okresie nieśności

    14. Produkt leczniczy może być stosowany w okresie ciąży i laktacji u świń.

      Produkt może być stosowany u ptaków nieśnych i ptaków stad zarodowych ponieważ nie wykazuje działań niepożądanych na produkcję jaj, płodność i wylęgowość u kur i indyków.

    15. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    16. W przypadku świń, aby uniknąć interakcji między tiamuliną i niekompatybilnymi jonoforami: monenzyną, salinomycyną i narazyną, należy upewnić się że te substancje nie są zawarte w karmie ani jej nie zanieczyszczają.

      W przypadku kur i indyków, aby uniknąć interakcji między tiamuliną i niekompatybilnymi jonoforami: monenzyną, narazyną i salinomycyną, należy powiadomić obsługę śrutownika dostarczającego karmę, że u ptaków będzie stosowana tiamulina, więc te produkty nie mogą być włączane do karmy ani nie mogą jej zanieczyszczać. Przed użyciem karma musi zostać przebadana pod kątem zawartości jonoforów, jeśli istnieje jakiekolwiek podejrzenie, że mogło dojść do jej zanieczyszczenia. Jeśli dojdzie do interakcji, należy natychmiast przerwać podawanie wody z tiamuliną i zastąpić ją świeżą wodą. Należy jak najszybciej pozbyć się zanieczyszczonej karmy i zastąpić ją karmą niezawierającą jonofory powodujące interakcję z tiamuliną.

    17. Dawkowanie i droga podawania

    18. Świnie

      1. Leczenie dyzenterii świń wywołanej przez Brachyspira hyodysenteriae i powikłanej przez

        Fusobacterium spp. oraz Bacteroides spp.

        U świń dawka wodorofumaranu tiamuliny to 8,8 mg/kg m.c.; podawana jest w wodzie do picia przez 3-5 kolejnych dni, w zależności od stopnia ciężkości i czasu trwania zakażenia. Dawka uzyskiwana jest przy stężeniu 0,006% wodorofumaranu tiamuliny.

      2. Leczenie adjuwantowe PRDC wywołanego przez M. hyopneumoniae i różne wirusy oraz powikłanego przez P. multocida i A. pleuropneumoniae.

        Dawka wynosi 15-20 mg wodorofumaranu tiamuliny/kg m.c.; podawana jest przez 5-10 kolejnych dni.

      3. Leczenie pleuropneumonii wywołanej przez A. pleuropneumoniae.

      Dawka wodorofumaranu tiamuliny to 20,0 mg/kg m.c.; podawana jest przez 5 kolejnych dni. Dawka jest zwykle uzyskiwana przy stężeniu 0,018% wodorofumaranu tiamuliny w wodzie pitnej.

      Dodać 1g produktu do 7,5 litra wody w celu uzyskania roztworu 0,006% wodorofumaranu tiamuliny; dodać 1 g produktu do 3,75 litra wody w celu uzyskania roztworu 0,012% wodorofumaranu tiamuliny; dodać 1 g produktu do 2,5 litra wody w celu uzyskania roztworu 0,018% wodorofumaranu tiamuliny.

      Jeśli konieczne są duże ilości wody zawierającej produkt leczniczy, należy wcześniej przygotować skoncentrowany roztwór (o maksymalnym stężeniu 50-60 g produktu/l wody), a następnie rozcieńczyć do uzyskania końcowego stężenia. Każdego dnia należy przygotować świeży roztwór wody z tiamuliną.

      Kury

      1. Profilaktyka przewlekłego nieżytu dróg oddechowych (CRD) i zapalenia worków powietrznych wywołanych przez M. gallisepticum i M. synoviae.

        Brojlery: 0,0125-0,025% wodorofumaranu tiamuliny w wodzie do picia przez 3 dni w pierwszym tygodniu życia, a następnie przez 1-2 dni co 3-4 tygodnie, w zależności od ryzyka.

        Młode kury rzeźne(przeznaczone do remontu stada): 0,0125%-0,025% wodorofumaranu tiamuliny w wodzie do picia przez 3 dni w pierwszym tygodniu życia, a następnie 1-2 dni co 4-6 tygodni w zależności od ryzyka.

        Kury nioski i ptaki stad zarodowych 0,0125% wodorofumaranu tiamuliny w wodzie do picia przez 3 dni co 4 tygodnie od początku okresu nieśności, w zależności od stanu zdrowia ptaków.

      2. Leczenie przewlekłego nieżytu dróg oddechowych (CRD) i zapalenia worków powietrznych wywołanych przez M. gallisepticum i M. synoviae u brojlerów przeznaczone do remontu stada oraz u

      kur nieśnych i niosek stad zarodowych. Wodorofumaran tiamuliny 0,025% w wodzie do picia przez 3- 5 dni.

      Zastosowanie 0,025% stężenia wodorofumaranu tiamuliny w wodzie do picia zapewnia następujące dawkowanie tiamuliny w zależności od wieku zwierząt:

      Brojlery w wieku 4 tygodni: 30 mg/kg m.c. Młode kury rzeźne w wieku 10 tygodni: 30 mg/kg m.c. Nioski: 25 mg/kg m.c.

      Poniższa tabela stanowi przewodnik w profilaktyce i leczeniu drobiu

      Stężenie tiamuliny w wodzie do picia

      Litry wody do picia na 100 g produktu

      Gramy produktu na 100 l wody do picia

      0,025%

      180

      55,6

      0,0125%

      360

      27,8

      Wiek ptaków w tygodniach

      Ilość wody do picia w litrach na dzień

      Produkt (w gramach)

      Końcowe stężenie w

      %

      Profilaktyka

      1

      18

      5

      0,0125

      4

      60

      27,5

      0,02

      6

      80

      35

      0,02

      9

      110

      50,6

      0,02

      Leczenie

      4

      60

      33,3

      0,025

      6

      80

      44,4

      8

      100

      55,6

      10

      120

      66,7

      12

      140

      77,8

      14

      160

      88,9

      16

      180

      100

      18

      200

      111,1

      20

      220

      122,2

      23

      250

      138,9

      Indyki

      1. Profilaktyka zakaźnego zapalenia zatok i zapalenia worków powietrznych wywołanych przez

        Mycoplasma gallisepticum, Mycoplasma meleagridis i Mycoplasma synoviae.

        Indyki brojlery: 0,025% tiamuliny w wodzie do picia, przez 3 dni w pierwszym tygodniu życia, a następnie 1-3 dni z odstępami 4-6 tygodni, w zależności od ryzyka.

        Indyki stad zarodowych 0,025% tiamuliny w wodzie do picia, przez 3-5 dni w 4-tygodniowych odstępach, w zależności od ryzyka,

      2. Profilaktyka i leczenie zakaźnego zapalenia zatok i zapalenia worków powietrznych wywołanych przez M. gallisepticum, M. synoviae i M. meleagridis.

      Indyki hodowlane: 0,025% tiamuliny w wodzie do picia, przez 3-5 dni

      Zastosowanie 0,025% stężenia wodorofumaranu tiamuliny w wodzie do picia zapewnia następujące dawkowanie tiamuliny w zależności od wieku ptaków:

      • 1-tygodniowe kurczęta: 70 mg/kg

      • 4-tygodniowe kurczęta: 50 mg/kg

      • 8-tygodniowe kurczęta: 25-30 mg/kg

      • 20-tygodniowe kurczęta: 20 mg/kg.

      Dodać 1,1g produktu do 2 litrów wody w celu uzyskania 0,025% roztworu wodorofumaranu tiamuliny. Dodać 1,1g produktu do 4 litrów wody w celu uzyskania 0,0125% roztworu wodorofumaranu tiamuliny.

      Jeśli konieczne są duże ilości wody zawierającej produkt leczniczy, należy wcześniej przygotować skoncentrowany roztwór (o maksymalnym stężeniu 50-60 g produktu/l wody), a następnie rozcieńczyć do uzyskania końcowego stężenia. Każdego dnia należy przygotować świeży roztwór wody z tiamuliną.

    19. Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli niezbędne

    20. Pojedyncza dawka doustna 100 mg/kg m.c. powodowała przyśpieszony oddech i dolegliwości brzuszne u świń. Przy dawce 150 mg/kg jedynym efektem działania na układ nerwowy był letarg. Dawka 55 mg/kg podawana przez 14 dni powodowała zwiększone wydzielanie śliny i łagodne podrażnienie żołądka. Tiamulina ma względnie wysoki indeks terapeutyczny u świń. Minimalna dawka śmiertelna u świń nie została ustalona.

      Tiamulina ma wysoki indeks terapeutyczny u drobiu. Prawdopodobieństwo przedawkowania jest mniejsze, ponieważ ograniczone jest spożycie wody, a ilość spożywanej tiamuliny jest zredukowana, jeśli podawana jest w wyjątkowo dużych stężeniach.

      LD50 dla kur wynosi 1290 mg/kg, natomiast dla indyków 840 mg/kg m.c.

      Objawy kliniczne ostrego zatrucia u kur to: wokalizacja, napady kloniczne i układanie się na boku. U indyków objawy ostrego zatrucia obejmują: napady kloniczne, układanie się na boku i grzbiecie, ślinienie się i apatię.

      W razie wystąpienia objawów ostrego zatrucia należy natychmiast usunąć wodę zawierającą produkt leczniczy i zastąpić ją czystą wodą do picia.

    21. Okres (-y) karencji

    22. Świnie

      Tkanki jadalne: 4 dni

      Kury:

      Tkanki jadalne: 2 dni Jaja: zero dni

      Indyki:

      Tkanki jadalne: 5 dni

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

  9. Grupa farmakoterapeutyczna: Środki antybakteryjne do użytku ogólnoustrojowego, Pochodne pleuromutyliny

    Kod ATCvet: QJ01XQ01

    Tiamulina jest półsyntetycznym antybiotykiem bakteriostatycznym należącym do grupy pochodnych pleuromutyliny, działającym na poziomie rybosomalnym poprzez hamowanie syntezy białka w komórkach bakterii.

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. W badaniach in vitro tiamulina wykazuje wysoką aktywność w stosunku do mykoplazm występujących u świń i ptaków, a także Gram-dodatnich tlenowców (Streptococcus i Staphylococcus) i beztlenowców (Clostridiae) oraz Gram-ujemnych beztlenowców (Brachyspira hyodysenteriae, Bacteroides spp. i Fusobacterium spp.) i Gram-ujemnych tlenowców (Actinobacillus pleuropneumoniae). Tiamulina nie wykazuje aktywności w stosunku do Enterobacteriaceae, takich jak Salmonella czy Escherichia coli.

      Spektrum działania przeciwbakteryjnego tiamuliny

      Organizm

      MIC zakres (μg/ml)

      MIC50 (µg/ml)

      MIC9090 (µg/ml)

      B. hyodysenteriae Bacteroides vulgatus

      F. necrophorum

      A. pleuropneumoniae

      P. multocida

      M. hyopneumoniae

      M. gallisepticum

      M. synoviae

      M. meleagridis

      0,3-3,8

      0,25-1,0

      0,39

      3,0-10,0

      1,9-31,2

      0,08-0,34

      0,0005-0,25

      0,05-0,5

      0,025-3,13

      0,3

      -

      -

      5,0

      - 0,06

      0,001

      0,1

      0,1

      1,7

      -

      -

      6,0

      - 0,20

      0,025

      0,25

      0,25

      Wykazano, że tiamulina działa na rybosomalną podjednostkę 70S; pierwotne miejsce wiązania znajduje się na podjednostce 50S, a prawdopodobne wtórne miejsce wiązania znajduje się w miejscu połączenia podjednostki 50S i 30S. Tiamulina zdaje się hamować produkcję białka przez drobnoustroje poprzez tworzenie nieczynnych biochemicznie kompleksów inicjacyjnych, co zapobiega wydłużeniu łańcucha polipeptydowego.

      Stężenia bakteriobójcze można uzyskać przy wartościach 50-100 razy większych niż stężenia bakteriostatyczne.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Świnie

      Stężenie w wodzie do picia

      Dawka dzienna tiamuliny (mg/kg m.c.)

      Aktywność tiamuliny (μg/ml)

      Płuca

      Migdałki

      Zawartość okrężnicy

      60 ppm

      120 ppm

      6,2

      13,2

      1,11

      4,26

      a a

      2,16

      5,59

      180 ppm

      20,9

      8,5

      2,5

      18,58

      Tiamulina u świń jest dobrze (pow. 90%) wchłaniana po podaniu doustnym i rozprowadzana z krwią po całym organizmie. Po podaniu pojedynczej dawki doustnej tiamuliny 10 mg i 25 mg/kg m.c. Cmax wynosiło 1,03 µg /ml i 1,82 µg /ml w teście mikrobiologicznym, a Tmax wynosił 2 godziny dla obu dawek. Tiamulina, która nie została wchłonięta czy poddana przemianom metabolicznym, przechodzi przez jelita do okrężnicy i tam ulega koncentracji.

      a = < poniżej limitu wrażliwości testu Kury

      U kur tiamulina jest dobrze wchłaniana po podaniu doustnym (70-95%) i osiąga maksymalne stężenie po 2-4 godzinach (Tmax 2,85 godziny). Po podaniu pojedynczej dawki 50 mg/kg masy ciała Cmax w surowicy wynosiło 4,02μg/ml, a przy dawce 25mg/kg – 1,86μg/ml. Po 48 godzinach leczenia tiamuliną 0,025% w wodzie do picia stężenie w surowicy wynosiło 0,78 µg/ml (między 1,4-0,45 µg/ml), a 0,38 µg/ml po podaniu tiamuliny 0,0125% u 8-tygodniowych kur.

      Wiązanie z białkami wynosiło w przybliżeniu 50% (między 45-52%)

      Tiamulina podlega dużej dystrybucji w organizmie i ulega koncentracji w wątrobie i nerkach (miejsca wydalania) oraz w płucach (30-krotne wartości stężenia w surowicy). Tiamulina wydalana jest z żółcią (55-65%) oraz przez nerki (15-30%), głównie w postaci metabolitów nieczynnych względem drobnoustrojów; wydalanie jest względnie szybkie, a 99% dawki eliminowane jest w ciągu 48 godzin.

      Indyki

      U indyków stężenie tiamuliny w surowicy jest niższe po podaniu pojedynczej dawki 50 mg i 25 mg na kg m.c. i osiąga maksymalne stężenie odpowiednio 3,02 µg/ml i 1,46 µg/ml. Te wartości uzyskiwano po 2-4 godzinach od podania. U ptaków reprodukcyjnych otrzymujących 0,025% tiamuliny średnie stężenie w surowicy wynosiło 0,36 µg/ml (zakres od 0,22 do 0,5 µg/ml). Tiamulina ulega koncentracji w jajkach, podobnie jak w przypadku kur.

  10. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Laktoza jednowodna

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Brak danych.

    5. Okres ważności

    6. Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata. Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 4 miesiące.

      Okres ważnosci po rozcieńczeniu lub rekonstytucji zgodnie z instrukcją: 24 godziny.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.

    9. Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

    10. Worek PET/AL/LDPE zawierający: 1 kg, 5 kg lub 10 kg granulatu. Worek jest zgrzewany na gorąco po wypełnieniu.

      Worek papierowy/papierowy - HDPE zawierający: 1 kg, 5 kg lub 10 kg granulatu. Worek jest zszywany po wypełnieniu.

      Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

    12. Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

  11. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

  12. KRKA, d.d., Novo mesto Šmarješka cesta 6

    8501 Novo mesto Słowenia

  13. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  14. 2178/12

  15. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  16. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 23.04.2012 Data przedłużenia pozwolenia: 30.11.2017 r.

  17. DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

17.10.2018 r

ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA

Nie dotyczy

Reklama: