Spis treści:
- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
- SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
- POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
- SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
- WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
- DANE FARMACEUTYCZNE
- NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
- NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
Docelowe gatunki zwierząt
Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt
w celu uzyskania działania uspokajającego
w czasie pokazów, zabiegów pielęgnacyjnych, krępowania itp.;
u osobników pobudzonych (np. w okresie godowym) lub agresywnych;
do sedacji
u zwierząt ciężko znoszących zabiegi medyczne, badania diagnostyczne lub radiologiczne, usuwanie ciał obcych itp.;
podczas drobnych zabiegów chirurgicznych lub przy znieczuleniu miejscowym, w połączeniu ze środkiem przeciwbólowym;
do premedykacji przed znieczuleniem ogólnym;
w celu uniknięcia wymiotów związanych z chorobą lokomocyjną i uspokojenia zwierzęcia podczas
Przeciwwskazania
Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania
u psów będących heterozygotami dawkę należy obniżyć o 25%
u psów homozygotycznych, z mutacją genu MDR-1 dawkę należy obniżyć o 30–50%.
Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)
bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).
Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Dawkowanie i droga podawania
Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy,
Okres karencji
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Właściwości farmakodynamiczne
Właściwości farmakokinetyczne
DANE FARMACEUTYCZNE
Wykaz substancji pomocniczych
Główne niezgodności farmaceutyczne
Okres ważności
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów
NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
Calpromaz, 15 mg/ml, krople doustne, roztwór dla psów i kotów
Każdy ml zawiera:
Substancja czynna:
Acepromazyna 15 mg
(co odpowiada 20,33 mg acepromazyny maleinianu)
Substancje pomocnicze:
Metylu parahydroksybenzoesan sodowy (E 219) 1,50 mg Propylu parahydroksybenzoesan sodowy 0,15 mg
Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Krople doustne, roztwór
Przezroczysty, intensywnie żółtopomarańczowy roztwór.
Pies, kot.
Produkt stosuje się:
transportu;
Nie stosować w przypadku wstrząsu. Nie stosować u zwierząt z tężyczką.
Nie stosować u zwierząt z padaczką, u których występowały napady padaczkowe lub w stanie
padaczkowym.
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.
Acepromazyna nie wykazuje działania przeciwbólowego, dlatego w przypadku stosowania przed bolesnymi zabiegami należy ją łączyć z odpowiednim analgetykiem.
Po podaniu tego produktu leczniczego weterynaryjnego, należy zapewnić zwierzętom spokojne
miejsce i w miarę możliwości ograniczyć narażenie na bodźce zewnętrzne.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Ze względu na możliwość działania hipotensyjnego, acepromazynę należy podawać z zachowaniem szczególnej ostrożności i w obniżonych dawkach u osobników odczuwających silny stres, osłabionych, z hipowolemią, w przypadku chorób serca oraz u starszych zwierząt.
Farmakologiczny efekt acepromazyny jest uzależniony od zastosowanej dawki leku, temperamentu zwierzęcia, jego stanu fizycznego, rasy, masy ciała i wieku.
Psy ras dużych i olbrzymich (np. owczarek niemiecki, nowofundland, greyhound) wykazują wyższą podatność na działanie acepromazyny, natomiast małe psy (np. teriery) są mniej podatne, dlatego powinny być u nich stosowane najwyższe z zalecanych dawek.
Psy ras brachycefalicznych (np. pekińczyki, boksery) charakteryzują się wysokim napięciem nerwu błędnego, skutkującym bradykardią. Podanie produktu takim zwierzętom może spowodować zapaść krążeniowo-oddechową. Ryzyko takiej reakcji można zmniejszyć stosując acepromazynę w obniżonych dawkach i w połączeniu z atropiną.
Zwierzęta leczone acepromazyną powinny mieć stały dostęp do wody do picia. Jeśli nie jest to możliwe (np. podczas długotrwałego transportu), należy zapewnić im odpowiednio częste pojenie. U niektórych ras psów i ich mieszańców obserwuje się zwiększoną wrażliwość na acepromazynę, związaną z mutacją genu MDR-1. Koduje on białko o nazwie glikoproteina P, odpowiedzialne za usuwanie ksenobiotyków (w tym także leków, takich jak acepromazyna) z tkanek i narządów (w tym z mózgu) do krwi. Mutacja powoduje podwyższenie stężenia substancji w tkance mózgowej, a w konsekwencji silne reakcje nawet na niewielkie dawki leku. Mutację genu MDR-1 opisano m. in
u psów rasy: owczarek szkocki, owczarek szetlandzki, owczarek australijski, owczarek staroangielski, biały owczarek szwajcarski. U pacjentów, u których podejrzewa się występowanie mutacji genu MDR-1, przed podaniem acepromazyny zaleca się przeprowadzenie badania genetycznego i na jego podstawie ustalenie dawkowania:
Jeśli wykonanie badania genetycznego nie jest możliwe, zaleca się obniżenie początkowej dawki leku
o 50%.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Po podaniu leku należy dokładnie umyć dłonie. Osobom o wrażliwej skórze lub narażonym na częsty kontakt z produktem zaleca się stosowanie rękawic lateksowych podczas podawania leku.
Po przypadkowym kontakcie produktu z błonami śluzowymi należy przemyć je obficie wodą.
W przypadku kontaktu produktu z błonami śluzowymi i wystąpieniu jakichkolwiek objawów lub w sytuacji przypadkowego spożycia leku należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz pokazać lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
W związku z możliwym wystąpieniem działania uspokajającego, po przypadkowym spożyciu leku
NIE PROWADZIĆ POJAZDÓW MECHANICZNYCH.
Acepromazyna może wywoływać hipotensję, hipotermię, zapaść krążeniowo-oddechową, rozszerzenie źrenic, suchość w jamie ustnej oraz wymioty. W rzadkich przypadkach może także wpływać
stymulująco na centralny układ nerwowy prowadząc do wystąpienia objawów dezorientacji i reakcji
paradoksalnych: pobudzenia, agresji, wokalizacji lub drgawek.
Stosowanie acepromazyny może powodować zmiany wskaźników hematologicznych, takie jak leukopenia, trombocytopenia lub erytropenia prowadząca do obniżenia wartości hematokrytu na skutek przejściowej sekwestracji czerwonych krwinek w śledzionie. Opisane działanie należy brać pod uwagę podczas interpretacji wyników badania krwi zwierząt leczonych acepromazyną.
Idiosynkratyczne reakcje w postaci agresji są bardzo rzadkie, jednak zwłaszcza po pierwszym podaniu acepromazyny nie należy pozostawiać zwierzęcia bez nadzoru w obecności innych zwierząt lub dzieci.
Acepromazyna wzmaga wydzielanie prolaktyny, co może powodować zaburzenia płodności. Acepromazyna może spowodować wypadnięcie prącia, z powodu rozluźnienia mięśni cofaczy prącia.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
Nie wykazano negatywnego wpływu acepromazyny na rozwój płodu, poza łagodnymi objawami osłabienia czynności oddechowych u potomstwa matek leczonych produktem.
Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania acepromazyny w czasie ciąży i laktacji zaleca się ją podawać jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.
Nie stosować adrenaliny w celu zniesienia hipotensyjnego działania acepromazyny.
Acepromazyna wzmacnia działanie anestetyków ogólnych (np. barbiturany, ksylazyna, ketamina itp.)
oraz anestetyków miejscowych (np. prokaina).
Jednoczesne podanie związków fosfoorganicznych (np. chlorfenwinfos, dichlorfos, tetrachlorwinfos), stosowanych do zwalczania pasożytów zewnętrznych, zwiększa toksyczność acepromazyny.
Acepromazyna może nasilać działanie środków obniżających ciśnienie krwi.
Produkt należy podawać doustnie w dawce 0,5–3,0 mg acepromazyny/kg masy ciała u psów i w
dawce 1,5–4,5 mg acepromazyny/kg masy ciała u kotów, co odpowiada poniższym dawkom produktu:
Psy: 0,03–0,2 ml/ kg m.c. (około 1–9 kropli/kg m.c.)
Koty: 0,1–0,3 ml/kg m.c. (około 5–14 kropli/kg m.c.)
1 ml produktu (15 mg acepromazyny) odpowiada około 45 kroplom.
Określenie podawanej dawki leku zależy od oczekiwanego stopnia uspokojenia/sedacji. Jako ogólną zasadę należy przyjąć, że im wyższe są masa ciała i wiek zwierzęcia, tym niższa wymagana dawka leku (w mg/kg masy ciała). Z tego względu u zwierząt dużych i (lub) starszych zalecany jest wybór niższych dawek ze wskazanego zakresu.
Produkt leczniczy wpływa na działanie centralnego układu nerwowego, z tego względu mogą wystąpić indywidualne różnice w odpowiedzi farmakologicznej. Leczenie należy rozpoczynać od podania najniższej lub średniej dawki ze wskazanego zakresu. Dawka ta może następnie zostać zwiększona w zależności od obserwowanego efektu farmakologicznego.
Farmakologiczne działanie leku objawia się marszczeniem skóry w przednich rejonach ciała, opadaniem powiek, zachodzeniem migotki (błony migawkowej), postępującym bezwładem, a następnie układaniem się na boku, a także często zaśnięciem.
Działanie uspokajające i sedacyjne acepromazyny po podaniu doustnym pojawia się u psów po około 40–60 minutach i po około 20–40 minutach u kotów, przy czym u kotów efekt może wystąpić już po kilku minutach od podania leku.
Działanie sedacyjne utrzymuje się przez około 4–5 godzin.
Podanie leku może być powtórzone, w zależności od oczekiwanego stopnia i czasu trwania sedacji. Aby utrzymać zwierzę w sedacji, kolejną dawkę należy podać co 6–8 godzin u psów i 8–12 godzin w przypadku kotów.
odtrutki), jeśli konieczne
Ze względu na dużą zmienność osobniczą, szybkość pojawiania się objawów przedawkowania oraz długość ich trwania może znacznie różnić się u poszczególnych zwierząt. Przedawkowanie może prowadzić do ataksji, znacznego obniżenia ciśnienia i hipotermii. Wysokie dawki acepromazyny mogą powodować sztywność mięśni, drżenia i niedowłady. W przypadku znacznego przedawkowania, jeżeli jest to możliwe należy dokładnie opróżnić przewód pokarmowy.
Z uwagi na brak swoistych antagonistów, objawy przedawkowania acepromazyny, a szczególnie jej wpływ na czynności oddechowo-krążeniowe (np. spadek ciśnienia krwi, zapaść krążeniowo- oddechowa itp.) mogą zostać zniesione przez podanie środków analeptycznych pobudzających ośrodek oddechowy zawierających doksapram (5,5–11 mg/kg m.c. dożylnie), fenylefrynę lub noradrenalinę. Należy unikać podawania adrenaliny.
W przypadku wystąpienia efektu paradoksalnego, objawiającego się agresją, pobudzeniem
z drgawkami, można użyć innych środków uspokajających lub anestetyków, np. diazepamu, pentotalu,
ketaminy itp.
Nie dotyczy
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpsychotyczne. Fenotiazyny z alifatycznym łańcuchem
bocznym
Kod ATCvet: QN05AA04
Acepromazyna to pochodna fenotiazyny stosowana jako lek uspokajający, środek przeciwwymiotny
i ograniczający ruchliwość oraz w premedykacji przed znieczuleniem ogólnym. Działanie leku polega na blokowaniu szlaków przekaźnictwa neuronalnego w mózgu zależnych od dopaminy
i katecholamin, co prowadzi do zmniejszenia stopnia pobudzenia centralnego układu nerwowego
i zniesienia stanu napięcia nerwowego zwierzęcia z towarzyszącym rozluźnieniem mięśni
i ograniczeniem aktywności ruchowej. Acepromazyna wykazuje również działanie przeciwwymiotne i blokujące czynność nerwu błędnego (wagolityczne), co jest wykorzystywane w zapobieganiu występowania wymiotów związanych z chorobą lokomocyjną.
Acepromazyna jest dobrze wchłaniana, niezależnie od drogi podania. Przenika do różnych tkanek
i narządów, w szczególności do mózgu, wątroby i nerek. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalana głównie z moczem.
U psów, po doustnym podaniu acepromazyny w dawce 1,3–1,5 mg/kg m.c., obserwowano następujące wartości parametrów farmakokinetycznych: Cmax = 10,6–14,8 ng/ml i Tmax = 0,5–1,0 godz. Okres połowicznej eliminacji wynosi 15,9 ±2,6 godzin.
Glicerol Sacharoza Sodu cytrynian
Kwas cytrynowy
Metylu parahydroksybenzoesan sodowy (E 219) Propylu parahydroksybenzoesan sodowy
Woda oczyszczona
Nieznane.
Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata. Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 6 miesięcy.
Brak specjalnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
Butelka z oranżowego szkła typu III z polipropylenowym zamknięciem zabezpieczającym przed dostępem dzieci oraz polipropylenowy kroplomierz z zabezpieczeniem przed dostępem dzieci,
z zaznaczoną podziałką odpowiadającą 0,25 ml i 0,50 ml.
Wielkość opakowania:
Pudełko tekturowe zawierające 1 butelkę z 20 ml produktu i 1 kroplomierz.
Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny
z obowiązującymi przepisami.
FATRO S.p.A.
Via Emilia 285
40064 Ozzano dell’Emilia
Bologna
Włochy
2630/17
/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16/03/2017
Data przedłużenia pozwolenia:
ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB
STOSOWANIA
Nie dotyczy.