Spis treści:
- NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
- SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
- POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
- SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
- WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
- DANE FARMACEUTYCZNE
- NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
- NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
- DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
CHARAKTERYTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
Docelowe gatunki zwierząt
Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt
Przeciwwskazania
Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania
Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)
bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).
Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności
Interakcje z innymi produktami leczniczymi lub inne rodzaje interakcji
Dawkowanie i droga podawania
Metadonu chlorowodorek 0,5-1 mg/kg, i.v., s.c. lub i.m.
Przykłady stosowania w połączeniu:
Metadonu chlorowodorek 0,5 mg/kg, i.v. + np. midazolam lub diazepam Indukcja propofolem, podtrzymanie za pomocą izofluranu z tlenem.
Metadonu chlorowodorek 0,5 mg/kg + np. acepromazyna
Indukcja za pomocą tiopentalu lub propofolu, podawanego do skutku, podtrzymanie za pomocą
izofluranu z tlenem lub indukcja diazepamem lub ketaminą
Metadonu chlorowodorek 0,5-1,0 mg/kg, i.v. lub i.m. + α2-agonista (np. ksylazyna lub
medetomidyna)
Indukcja za pomocą propofolu, podtrzymanie izofluranem w połączeniu z fentanylem lub całkowite znieczulenie dożylne, protokół (TIVA): podtrzymanie za pomocą propofolu w połączeniu z fentanylem.
Protokół (TIVA): indukcja propofolem do skutku. Podtrzymanie za pomocą propofolu i remifentanylu.
Zgodność fizyko-chemiczna została określona jedynie dla rozcieńczenia 1:5 z następującymi
roztworami do wstrzykiwań: chlorek sodu 0,9%, roztwór Ringera oraz glukoza 5%.
Koty:
Metadonu chlorowodorek 0,3-0,6 mg/kg, i.m.
indukcja za pomocą benzodiazepin (na przykład midazolam) i anestetyków (na przykład ketamina),
z trankwilizerami (na przykład acepromazyna) i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) (meloksykam) lub uspokajającymi (na przykład α2- agonistami),
indukcja propofolem, podtrzymanie za pomocą izofluranu z tlenem.
Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne
Okres(-y) karencji
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Właściwości farmakodynamiczne
Właściwości farmakokinetyczne
DANE FARMACEUTYCZNE
Wykaz substancji pomocniczych
Główne niezgodności farmaceutyczne
Okres ważności
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów
NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO
NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
Synthadon 10 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla kotów i psów
Synthadon vet. 10 mg/ml solution for injection for cats and dogs (NO, SE, FI, DK, IS)
Każdy ml zawiera:
Substancja czynna: Metadonu chlorowodorek 10 mg
co odpowiada 8,9 mg metadonu
Substancje pomocnicze: Metylu parahydroksybenzoesan (E218) 1,0 mg
Propylu parahydroksybenzoesan (E216) 0,2 mg
Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do wstrzykiwań
Klarowny roztwór, bezbarwny do bladożółtego
Psy i koty
Analgezja u psów i kotów.
Premedykacja do znieczulenia ogólnego lub neuroleptanalgezja u psów i kotów w połączeniu z produktem leczniczym neuroleptycznym.
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.
Nie stosować u zwierząt z zaawansowaną niewydolnością oddechową.
Nie stosować u zwierząt z ciężką dysfunkcją wątroby i nerek.
Ze względu na zmienną indywidualną reakcją na metadon, zwierzęta powinny być regularnie monitorowane w celu zapewnienia wystarczającej skuteczności podczas pożądanego czasu działania produktu. Stosowanie produktu musi być poprzedzone dokładnym badaniem klinicznym. U kotów rozszerzenie źrenic widoczne jest jeszcze długo po tym, jak zaniknie działanie przeciwbólowe.
Dlatego też obserwacja tego efektu nie jest adekwatnym parametrem oceny skuteczności klinicznej podanej dawki.
W celu osiągnięcia skutecznego stężenia w osoczu psy rasy greyhound mogą wymagać podania wyższych dawek leku aniżeli inne rasy.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Metadon może czasami powodować depresję oddechową i, tak jak w przypadku innych opioidów, należy zachować ostrożność podczas leczenia zwierząt z zaburzeniami funkcji układu oddechowego, a także zwierząt które otrzymują leki mogące powodować depresję układu oddechowego. W celu zapewnienia bezpieczeństwa stosowania produktu, stan leczonych zwierząt powinien być regularnie monitorowany, łącznie z badaniem tętna oraz częstości oddechów.
W związku z tym, metadon jest metabolizowany w wątrobie, jego intensywność oraz czas działania mogą być zaburzone u zwierząt z upośledzoną funkcją tego narządu. W przypadku zaburzenia czynności nerek, serca lub wątroby, a także w przypadku wstrząsu ryzyko związane ze stosowaniem produktu może być większe. Nie wykazano bezpieczeństwa stosowania metadonu u psów w wieku poniżej 8. tygodnia oraz u kociąt, które nie ukończyły 5. miesiąca życia. Skuteczność działania opioidów u pacjentów z urazami głowy jest zależna od typu i nasilenia urazu, a także od dostarczanego wspomagania oddychania. Bezpieczeństwo stosowania u kotów z zaburzeniami klinicznymi nie zostało w pełni określone. Powtórne podanie u kotów należy przeprowadzać ostrożnie, w związku z ryzykiem wystąpienia pobudzenia. Lekarz weterynarii powinien ocenić bilans korzyści/ryzyka wynikający ze stosowania produktu.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Metadon może powodować depresję układu oddechowego po rozlaniu się na powierzchnię skóry lub po przypadkowej samoiniekcji. Podczas kontaktu z produktem należy używać szczelnych rękawic, unikać kontaktu ze skórą, oczami i ustami. W przypadku rozlania się produktu na powierzchnię skóry czy dostaniu się produktu do oka zanieczyszczoną powierzchnię należy natychmiast spłukać dużą ilością wody. Zdjąć zanieczyszczoną odzież.
Osoby o znanej nadwrażliwości na metadon powinny unikać kontaktu z produktem leczniczym weterynaryjnym. Metadon może powodować poronienia. Produktu nie powinny podawać kobiety w ciąży.
Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub etykietę. Z uwagi na możliwość wystąpienia sedacji: NIE PROWADZIĆ POJAZDÓW MECHANICZNYCH.
DLA LEKARZA: metadon jest opioidem, którego toksyczność może wywoływać objawy kliniczne, w tym depresję oddechową lub bezdech, sedację, spadek ciśnienia tętniczego i śpiączkę. W przypadku wystąpienia depresji oddechowej należy podłączyć kontrolowaną wentylację. W celu odwrócenia objawów zalecane jest podanie naloksonu - substancji działającej antagonistycznie w stosunku do opioidów.
Bardzo często obserwowano następujące działania niepożądane po podaniu produktu:
Koty: może być obserwowana depresja oddechowa. Obserwowano łagodne reakcje pobudzenia: oblizywanie warg, wokalizacja, oddawanie moczu, oddawanie kału, rozszerzenie źrenic, hipertermia i biegunka. Opisywano również wzmożone odczuwanie bólu. Wszystkie reakcje miały charakter przejściowy.
Psy: może być obserwowana depresja oddechowa i bradykardia. Zaobserwowano łagodne działanie powodujące: dyszenie, oblizywanie warg, ślinienie się, wokalizację, nieregularny oddech, hipotermię, nieruchome spojrzenie oraz drżenia ciała. Bardzo rzadko oddawanie moczu i defekacja może być obserwowana w ciągu pierwszej godziny po podaniu. Wszystkie reakcje miały charakter przejściowy.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
Metadon przenika przez łożysko.
Badania przeprowadzone na zwierzętach laboratoryjnych wykazały niekorzystne działanie na rozród. Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego nie zostało ustalone podczas ciąży i laktacji. Stosowanie w czasie ciąży i laktacji nie jest zalecane .
W przypadku jednoczesnego stosowania z neuroleptykami interakcje opisano w punkcie 4.9.
Metadon może nasilać działanie leków przeciwbólowych, leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, a także substancji powodujących depresję układu oddechowego. Równoczesne lub późniejsze zastosowanie produktów leczniczych weterynaryjnych zawierających buprenorfinę może prowadzić do braku skuteczności produktu.
W celu zapewnienia dokładnego dawkowania należy dokładnie sprawdzić masę ciała i do podawania produktu należy użyć odpowiednio skalibrowanej strzykawki.
Znieczulenie:
Psy: 0,5 do 1 mg metadonu chlorowodorku na kilogram masy ciała, podskórnie, domięśniowo lub dożylnie (co odpowiada 0,05 do 0,1 ml/kg).
Koty: 0,3 do 0,6 mg metadonu chlorowodorku na kilogram masy ciała, domięśniowo (co odpowiada
0,03 do 0,06 ml/kg).
W związku z faktem iż w poszczególnych przypadkach odpowiedź na metadon jest zróżnicowana i zależy częściowo od dawki, wieku pacjenta oraz osobniczych różnic we wrażliwości na ból, a także ogólnej kondycji, dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie. U psów początek działania metadonu rozpoczyna się 1 godzinę po podaniu podskórnym, około 15 minut po podaniu domięśniowym oraz 10 minut po podaniu dożylnym. Długość działania wynosi około 4 godzin po podaniu domięśniowym lub dożylnym. U kotów początek działania metadonu następuje 15 minut po podaniu i z reguły trwa 4 godziny. Zwierzę należy badać regularnie, aby ocenić, czy nie jest konieczne podanie dodatkowej analgezji.
Premedykacja i (lub) neuroleptanalgezja
Psy:
Dawki zależą od pożądanego stopnia analgezji i sedacji, pożądanego czasu działania oraz jednoczesnego stosowania innych leków przeciwbólowych i znieczulających.
Podczas stosowania w połączeniach z innymi produktami, mogą zostać użyte mniejsze dawki. W celu bezpiecznego stosowania z innymi produktami leczniczymi, należy odnieść się do oznakowania i ulotki danego produktu.
Korka nie wolno przekłuwać więcej niż 20 razy.
Skutki przedawkowania wywołane podaniem dawki 1,5-krotnej zostały opisane w punkcie 4.6.
Koty: w przypadku przedawkowania (>2 mg/kg) obserwowano następujące objawy: zwiększone wydzielanie śliny, pobudzenie, porażenie tylnych kończyn i utrata odruchu prostującego. U niektórych kotów odnotowano napady drgawek, konwulsje i niedotlenienie. Dawka powyżej 4 mg/kg może być dla kotów śmiertelna. Opisywano depresję oddechową.
Psy: opisywano depresję oddechową.
Nalokson może antagonizować działanie metadonu. Należy go podawać aż do skutku. Zalecana początkowa dawka dożylna wynosi 0,1 mg/kg.
Nie dotyczy
Grupa farmakoterapeutyczna: pochodne difenylopropyloaminy Kod ATCvet: QN02AC90
Metadon nie jest strukturalnie związany z innymi lekami przeciwbólowymi, pochodnymi opium i występuje w postaci mieszaniny racemicznej. Każdy z enancjomerów ma inny mechanizm działania; d- izomer (prawoskrętny) jest niekompetycyjnym antagonistą receptora NMDA i hamuje zwrotny wychwyt noradrenaliny, 1-izomer (lewoskrętny) jest agonistą receptora opioidowego µ.
Wyróżnia się dwa podtypy: µ1 i µ2. Uważa się, że działanie przeciwbólowe metadonu odbywa się za pośrednictwem obu podtypów, zarówno µ1 jak i µ2, podczas gdy podtyp µ2 wydaje się pośredniczyć w depresji oddechowej oraz hamowaniu perystaltyki układu pokarmowego. Podtyp µ1, wywołuje analgezję ponadrdzeniową, podczas gdy podtyp µ2, odpowiada za rdzeniowe działanie przeciwbólowe.
Metadon ma zdolność wywoływania głębokiej analgezji. Może być również stosowany w celu premedykacji, a także wspomagająco do wywołania sedacji, w połączeniu z lekami trankwilizującymi
lub uspokajającymi. Czas działania może wynosić od 1,5 do 6,5 godziny. Opioidy wywołują zależną od dawki depresję oddechową. Bardzo wysokie dawki mogą wywoływać drgawki.
U psów, po wstrzyknięciu domięśniowym w dawce od 0,3 do 0,5 mg/kg, metadon wchłania się bardzo szybko (Tmax 5-15 min). Po podaniu wyższych dawek Tmax wydłuża się, co wskazuje na fakt, że zwiększanie dawki prowadzi do wydłużania okresu wchłaniania. Wielkość i stopień ogólnoustrojowej ekspozycji na metadon u psów, po podaniu domięśniowym, wydają się być charakterystyczne dla kinetyki niezależnej od dawki (liniowej). Biodostępność jest wysoka i wynosi od 65,4% do 100%, ze średnia wartością wynoszącą 90%. Po podskórnym podaniu w dawce 0,4 mg/kg, metadon wchłania się wolniej (Tmax 15-140 min), a biodostępność wynosi 79% ± 22%. U psów objętość dystrybucji w stanie równowagi funkcjonalnej (Vss) (ang. steady state) wynosi odpowiednio 4,84 1/kg u samców i 6,11 1/kg u samic. Końcowy czas półtrwania wynosi od 0,9 do 2,2 godzin po podaniu domięśniowym i nie zależy ani od dawki, ani od płci . Końcowy czas półtrwania może być nieznacznie dłuższy po podaniu dożylnym. Po podaniu podskórnym jego wartość wynosi od 6,4 do 15 godzin. Całkowity klirens osocza (CL) po podaniu dożylnym metadonu jest wysoki i wynosi od 2,92 l/godz./kg do 3,56 l/godz./kg, czyli stanowi od około 70% do 85% osocza zawartego w pojemności minutowej u psów (4,18 l/godz./kg).
U kotów metadon jest również szybko wchłaniany po podaniu domięśniowym (szczytowe wartości pojawiają się po 20 minutach), aczkolwiek po nieumyślnym podaniu podskórnym (lub w inny słabo unaczyniony obszar) wchłanianie może odbywać się wolniej. Końcowy okres półtrwania wynosi od 6 do 15 godzin. Klirens jest od średniego do niskiego, ze średnia wartością (sd) 9,06 (3,3) ml/kg/minutę.
Metadon w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza (od 60% do 90%). Opioidy są słabymi zasadami o charakterze lipofilnym. Te właściwości fizyko-chemiczne sprzyjają kumulacji wewnątrzkomórkowej. W związku z tym, opioidy mają dużą objętość dystrybucji, która znacznie przekracza całkowitą objętość wody w organizmie. Niewielka ilość podanej dawki (od 3% do 4% u psów) jest wydalana z moczem w niezmienionej formie; pozostała część jest metabolizowana w wątrobie, a następnie wydalana.
Metylu parahydroksybenzoesan (E218) Propylu parahydroksybenzoesan (E216) Sodu chlorek
Sodu wodorotlenek (do stalenia pH) Kwas chlorowodorowy (do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań
Nie mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi z wyjątkiem roztworów do infuzji wymienionych w punkcie 4.9.
Produkt wykazuje niezgodność z płynami do wstrzykiwań zawierającymi meloksykam oraz
wszystkimi innymi roztworami bezwodnymi.
Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 3 lata Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 28 dni
Okres ważności po rozcieńczeniu zgodnie z instrukcją: 4 godziny, w warunkach ochrony przed światłem.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Rodzaj opakowania:
Butelka z przezroczystego, bezbarwnego szkła typu I
Korek 20 mm z gumy bromobutylowej powleczony teflonem, zabezpieczony 20 mm aluminiowym
kapslem.
Wielkość opakowania:
Pudełko tekturowe z 1 butelką zawierającą 5, 10, 20, 25, 30 lub 50 ml. Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.
Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.
Le Vet Beheer B.V. Wilgenweg 7
3421 TV Oudewater Holandia
2746/18
OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 23.02.2018
Data przedłużenia pozwolenia: