CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

Dormazolam 5 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla koni

Dormazolam 5 mg/ml solution for injection for horses (AT, BE, CZ, EE, HR, HU, LT, LU, LV, PO, PT, RO, SI, SK, UK)

Dormaquin vet 5 mg/ml solution for injection for horses (IS, NO, SE)

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każdy ml zawiera:

Substancja czynna:

Midazolam 5,0 mg

Substancja pomocnicza:

Alkohol benzylowy (E1519) 10,0 mg

Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań. Klarowny, bezbarwny roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

1. Docelowe gatunki zwierząt

Konie

2. Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

Dożylna indukcja znieczulenia w połączeniu z ketaminą do łagodnej indukcji i intubacji oraz głębokiego zwiotczenia mięśni w czasie znieczulenia.

3. Przeciwwskazania

Nie stosować u zwierząt z ciężką niewydolnością oddechową. Nie stosować jako jedynego leku.

Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

4. Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Brak

5. Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt

W przypadku zaburzeń czynności nerek lub wątroby lub depresji oddechowej ryzyko związane

ze stosowaniem tego produktu może wzrosnąć. Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.

Midazolam powoduje zwiotczenie mięśni, w przypadku stosowania jako jedynego leku konie mogą być lekko uspokojone, ale także niespokojne lub nawet pobudzone, gdy stają się ataktyczne/niestabilne.

Stosowanie produktu może być powiązane z dłuższym czasem wybudzania (dłuższe przebywanie w pozycji leżącej i dłuższy czas do ekstubacji).

Nie określono bezpieczeństwa wielokrotnego dawkowania w postaci bolusa (dawka 0,06 mg/kg)

w odstępach krótszych niż 4 dni. Na podstawie właściwości farmakokinetycznych substancji czynnej należy zachować ostrożność w przypadku podawania dawek wielokrotnych midazolamu w ciągu

24 godzin koniom, zwłaszcza nowonarodzonym źrebiętom (tzn. źrebiętom poniżej 3 tygodni życia), koniom otyłym i koniom z zaburzeniami czynności wątroby lub stanami związanymi z mniejszą perfuzją narządową z powodu możliwości gromadzenia się leku.

Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu koniom z hipoalbuminemią, ponieważ te zwierzęta mogą wykazywać większą wrażliwość na podaną dawkę.

Przed zastosowaniem połączenia midazolamu z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi należy zapoznać się z drukami informacyjnymi innych produktów.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom

Midazolam jest lekiem hamującym czynność OUN i może powodować sedację i indukcję snu. Należy zachować ostrożność, aby uniknąć samoiniekcji. Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną.NIE PROWADZIĆ POJAZDÓW, ponieważ mogą wystąpić sedacja i zaburzenia czynności mięśni.

Midazolam i jego metabolity mogą być szkodliwe dla nienarodzonego dziecka oraz przenikają

w niewielkich ilościach do mleka matki, co ma farmakologiczny wpływ na karmionego noworodka. Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny z tego powodu zachować dużą ostrożność podczas pracy z tym produktem, a w przypadku narażenia należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską.

Osoby o znanej nadwrażliwości na midazolam lub na substancje pomocnicze powinny unikać kontaktu z produktem leczniczym weterynaryjnym.

Ten produkt zawiera alkohol benzylowy i może powodować podrażnienie skóry. Unikać styczności ze skórą. W razie kontaktu ze skórą umyć wodą z mydłem. W przypadku utrzymywania się

podrażnienia zwrócić się o pomoc lekarską. Umyć ręce po użyciu.

Produkt ten może powodować podrażnienie oczu. Unikać styczności z oczami. Jeśli produkt dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć je dużą ilością wody, a w przypadku utrzymywania się podrażnienia zwrócić się o pomoc lekarską.

Porada dla lekarzy: Podobnie jak inne benzodiazepiny, midazolam często wywołuje senność, ataksję, dyzartrię, niepamięć następczą i oczopląs. Przedawkowanie midazolamu rzadko stanowi zagrożenie dla życia w przypadku samodzielnego stosowania tego leku, ale może prowadzić do arefleksji, bezdechu, niedociśnienia, depresji układu krążenia i oddychania, a w rzadkich przypadkach do

śpiączki.

Należy monitorować parametry życiowe pacjenta i stosować działania wspomagające zgodnie

ze stanem klinicznym pacjenta. Objawy oddechowe i hemodynamiczne należy leczyć objawowo.

6. Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)

Podczas wybudzania ze znieczulenia często występuje ataksja/brak koordynacji.

Po indukcji znieczulenia niezbyt często występuje depresja oddechowa i samoistne oddawanie moczu.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:

• bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)

• często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)

• niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)

• rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)

• bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

7. Stosowanie w ciąży i laktacji

Badania laboratoryjne u myszy, szczurów i królików nie wykazały działania teratogennego,

toksycznego dla płodu ani szkodliwego dla samicy. U ludzi stosowanie benzodiazepiny pod koniec trzeciego trymestru ciąży lub podczas porodu było powiązane z działaniami niepożądanymi

u płodu/noworodka, w tym łagodną sedacją, hipotonią, niechęcią do ssania, bezdechem, sinicą i upośledzoną reakcją metoboliczną na stres spowodowany niską temperaturą. Midazolam występuje w niewielkich ilościach w mleku zwierząt podczas laktacji.

Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji nie zostało określone u gatunków docelowych. Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.

8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Midazolam nasila działanie niektórych leków uspokajających i znieczulających, zmniejszając wymaganą dawkę, w tym agonistów receptora alfa-2 (detomidyna, ksylazyna), propofolu i niektórych leków wziewnych.

Jednoczesne stosowanie midazolamu z lekami przeciwhistaminowymi (antagoniści receptora H2, np. cymetydyna), barbituranami, lekami do znieczulenia miejscowego, opioidowymi lekami

przeciwbólowymi lub lekami hamującymi czynność OUN może nasilać działanie uspokajające.

W połączeniu z innymi lekami (np. opioidowymi lekami przeciwbólowymi, wziewnymi lekami znieczulającymi) można zaobserwować zwiększenie depresji oddechowej.

Erytromycyna i leki przeciwgrzybicze z grupy pochodnych azolowych (flukonazol, ketokonazol) hamują metabolizm midazolamu, prowadząc do większego stężenia midazolamu w osoczu i większej sedacji.

Leki indukujące metabolizm z udziałem cytochromu CYP450, takie jak ryfampicyna, mogą zmniejszać stężenie w osoczu i działanie midazolamu.

9. Dawkowanie i droga(i) podawania

Do podania dożylnego.

Po prawidłowej sedacji konia znieczulenie jest indukowane poprzez wstrzyknięcie dożylne: midazolamu w dawce 0,06 mg na kg masy ciała, co odpowiada 1,2 ml roztworu na 100 kg,

w połączeniu z ketaminą w dawce 2,2 mg na kg masy ciała. Midazolam i ketaminę można łączyć i podawać w tej samej strzykawce.

10. Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne

Objawami przedawkowania są przede wszystkim nasilenie farmakologicznego działania midazolamu: senności i zwiotczenia mięśni.

Po przypadkowym przedawkowaniu midazolamu może wystąpić niepokój lub pobudzenie w połączeniu z przedłużającym się osłabieniem mięśni, gdy ustępuje działanie ketaminy w skojarzonym znieczuleniu midazolamem i ketaminą.

Po dawce 0,18 mg midazolamu na kg masy ciała (3-krotne przedawkowanie) w skojarzeniu

z ketaminą (2,2 mg/kg dożylnie) po premedykacji detomidyną (20 µg/kg dożylnie) obserwowano następujące działania związane z midazolamem: słabe wybudzanie (więcej prób wstawania, większa ataksja), nieznacznie zmniejszenie hematokrytu, depresja oddechowa, objawiająca się nieznacznym spadkiem częstości oddychania, niższym pO2, zasadowicą metaboliczną i nieznacznym

zmniejszeniem pH krwi tętniczej, oraz wydłużonym czasem wybudzania. Dawka 0,3 mg midazolamu na kg masy ciała (5-krotne przedawkowanie) przy zastosowaniu takiego samego skojarzenia

prowadziła do gwałtownego wybudzenia, tzn. konia próbującego wstać przy nadal utrzymującym się głębokim osłabieniu mięśni.

Do odwrócenia działania związanego z przedawkowaniem midazolamu można zastosować antagonistę benzodiazepiny, flumazenil, chociaż doświadczenie kliniczne u koni jest ograniczone.

11. Okres(-y) karencji

Produkt niedopuszczony do stosowania u koni przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

Grupa farmakoterapeutyczna: lek nasenny i uspokajający, pochodna benzodiazepiny Kod ATCvet: QN05CD08.

1. Właściwości farmakodynamiczne

Midazolam jest imidazobenzodiazepiną, różniącą się strukturalnie od innych benzodiazepin obecnością pierścienia imidazolowego w pozycjach 1 i 2 jądra benzodiazepiny. Midazolam wykazuje podobne działania farmakologiczne jak inne benzodiazepiny. Czynność poziomów podkorowych (głównie limbiczne, wzgórzowe i podwzgórzowe) OUN ulega stłumieniu przez benzodiazepiny, powodując obserwowane łagodne działanie uspokajające (u koni), zwiotczające mięśnie szkieletowe i przeciwdrgawkowe.

Agoniści benzodiazepiny działają poprzez nasilenie hamującego synaptycznego przekaźnictwa nerwowego, pośredniczonego przez kwas gamma-aminomasłowy (GABA), poprzez wiązanie do miejsca wiązania benzodiazepiny na receptorze GABAA, kanale chlorkowym bramkowanym

ligandem, składającym się z pięciu podjednostek. Wrażliwość na benzodiazepiny wynika z obecności podjednostki γ. na podstawie obecności podjednostek α1, α2, α3 lub α5 można wyróżnić cztery rodzaje receptorów GABAA wrażliwych na benzodiazepinę. Receptory α1 GABAA podlegają ekspresji głównie w obszarach korowych i we wzgórzu, receptory α2 i α5 GABAA podlegają rozległej ekspresji w układzie limbicznym, a receptory α3 GABAA podlegają wybiórczej ekspresji w neuronach

noradrenergicznych i serotoninergicznych aktywującego układu siatkowatego.

Badania na zmodyfikowanych genetycznie myszach wykazały, że działanie uspokajające i częściowo przeciwdrgawkowe benzodiazepin jest pośredniczone przez receptory GABAA typu α1, a działanie przeciwlękowe ligandów receptorów benzodiazepin wydaje się być pośredniczone przez receptory GABAA zawierające podjednostkę α2. Działanie benzodiazepin zwiotczające mięśnie również wydaje się być pośredniczone przez wrażliwe na benzodiazepinę receptory GABAA innego typu niż α1.

W warunkach kwaśnych (pH poniżej 4) pierścień benzepinowy midazolamu jest otwarty, prowadząc do większej rozpuszczalności w wodzie. Jednak przy fizjologicznym pH pierścień zamyka się i midazolam staje się lipofilny, co jest przyczyną szybkiego początku jego działania. W przypadku stosowania midazolamu w skojarzeniu z ketaminą do współindukcji znieczulenia czas do uzyskania bocznej pozycji leżącej wynosi około 1 minuty, a czas do intubacji wynosi około 1,5 minuty.

2. Właściwości farmakokinetyczne

Dystrybucja

Rozmieszczenie midazolamu po podaniu dożylnym koniom charakteryzuje się bardzo szybką i

względnie rozległą dystrybucją (VD wynosi 2,14 l/kg po podaniu zalecanej dawki). Midazolam wiąże się w wysokim stopniu z białkami (94-97%) i szybko przenika przez barierę krew-mózg.

Metabolizm

Midazolam podlega biotransformacji w wyniku utleniania mikrosomalnego w wątrobie, a następnie poprzez połączenie z kwasem glukuronowym.

Eliminacja

Midazolam jest wydalany z organizmu prawie wyłącznie w wyniku procesów metabolicznych. Lek ma średni klirens z krwi (8,8 ml/kg/min po podaniu zalecanej dawki) i okres półtrwania w fazie

eliminacji wynoszący około 4 godzin u koni.

Główną drogą wydalania są nerki, głównie w postaci metabolitów po procesie glukuronidacji.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

1. Wykaz substancji pomocniczych

Alkohol benzylowy (E1519) Sodu chlorek

Kwas solny, rozcieńczony (do ustalenia pH) Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH)

Woda do wstrzykiwań

2. Główne niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać z innym produktem leczniczym weterynaryjnym z wyjątkiem ketaminy w postaci roztworu do wstrzykiwań 100 mg/ml.

3. Okres ważności

Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 4 lata Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 28 dni

4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Brak specjalnych środków ostrożności dotyczących temperatury przechowywania produktu leczniczego.

5. Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego

Fiolki z bezbarwnego szkła typu I o pojemności 5 ml, 10 ml, 20 ml i 50 ml, zamykane powlekanym korkiem z gumy bromobutylowej i wieczkiem aluminiowym pakowane w pudełko tekturowe.

Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów

Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.

7. NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Le Vet Beheer B.V. Wilgenweg 7 3421TV Oudewater Holandia

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

DD miesiąc RRRR

10 DATA OSTATNIEJ AKTUALIZACJI TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO

DD miesiąc RRRR

ZAKAZ WYTWARZANIA, IMPORTU, POSIADANIA, SPRZEDAŻY, DOSTAWY I/LUB STOSOWANIA