Medyczna marihuana jest substancją posiadająca zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Jej działanie na organizm człowieka jest znane od wielu wieków i niewątpliwie ma ona wpływ na funkcjonowanie człowieka. Jej oddziaływania terapeutyczne poddawane są badaniom klinicznym, z których wynika, że posiada ona cechy, które wskazują na pozytywny jej efekt w leczeniu wielu schorzeń. Niemniej jest to substancja, która ma właściwości uzależniające i nie pozostaje wolna od skutków ubocznych. Stąd konieczność prowadzenia dalszych badań w celu potwierdzenia jej skuteczności oraz bezpieczeństwa.
Działanie kannabinoidów
THC
W kontekście terapeutycznym należy zwrócić uwagę na sposób przyjmowania danego specyfiku. Przyjmowanie substancji zwierającej THC (w postaci leku drogą doustną) w odróżnieniu od palenia „rekreacyjnego” opóźnia czas działania – efektów można się spodziewać do 2 godzin po zażyciu, a trwają one przez około 3 do 9 godzin. To, w jaki sposób THC zadziała na człowieka, jest indywidualnie uwarunkowane, jednak do głównych (najczęstszych) efektów działania, które są obserwowane u pacjentów przyjmujących tego typu preparaty zalicza się poprawę nastroju, stan zrelaksowania oraz wyostrzenie zmysłów. Z farmakologicznego punktu widzenia substancja, jaką jest THC, jest zaliczana do grupy psychoaktywnych środków o umiarkowanym działaniu wywołującym halucynacje. Nie są to jednak substancje, które nie mają skutków ubocznych – u przyjmujących zauważa się zaburzenia związane z pamięcią, postrzeganiem i odbieraniem otaczającego świata, zaburzenia widzenia związane z rozszerzeniem źrenic czy zakłóceniem akomodacji oka, wysuszenie błon śluzowych. By zauważyć działanie substancji zwierającej THC, w danym preparacie musi znajdować się dawka od 5 ng do 10 ng w odniesieniu do osoby dorosłej. Ważną cechą THC jest zdolność do szybkiej metabolizacji po wprowadzeniu do organizmu [1].
CBD
Obok THC CBD jest drugą substancją aktywną stanowiącą komponent preparatów farmakologicznych. Obecnie zauważa się znaczący wzrost zainteresowania właśnie tą substancją, co odzwierciedla się w licznych badania klinicznych z jej wykorzystaniem, których wyniki wskazują na działanie terapeutyczne w łagodzeniu objawów neurologicznych, takich jak drgawki.
W odróżnieniu do THC struktura chemiczna CBD sprawia, że nie ma on działania psychoaktywnego, a jego działanie przeciwdrgawkowe – choć nie do końca poznane – wskazuje na jego znaczącą rolę regulacyjną w procesach biologicznych [1].
fot. panthermedia
Głównym zakresem działania CBD są jego właściwości związane z łagodzeniem drgawek (co wykorzystywane jest z powodzeniem w lekoopornej padaczce), jednak ponadto zauważa się również jego działanie sedaktywne, aksjolityczne oraz antypsychotyczne. Dodatkowo zaobserwowano także wpływ CBD na obniżenie stanu zapalnego w organizmie, a także neuroochronne, co może stanowić ważną kwestię do walki z chorobami neurologicznymi, takimi jak pląsawica, SM czy dysfunkcje pęcherza moczowego [1].
