Medyczna marihuana jest substancją posiadająca zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Jej działanie na organizm człowieka jest znane od wielu wieków i niewątpliwie ma ona wpływ na funkcjonowanie człowieka. Jej oddziaływania terapeutyczne poddawane są badaniom klinicznym, z których wynika, że posiada ona cechy, które wskazują na pozytywny jej efekt w leczeniu wielu schorzeń. Niemniej jest to substancja, która ma właściwości uzależniające i nie pozostaje wolna od skutków ubocznych. Stąd konieczność prowadzenia dalszych badań w celu potwierdzenia jej skuteczności oraz bezpieczeństwa.
Istnieją obecnie badania, które wskazują na fakt braku występowania objawów niepożądanych nawet przy długotrwałym stosowaniu CBD pod warunkiem, że przyjmowana dawka nie przekracza stężenia 600 ng. Nie zauważono żadnych niepożądanych objawów ze strony kardiologicznej ani psychotycznej niezależnie od sposobu podawania – doustny czy dożylny [1].
Receptory kannabinoidowe obecne są w obrębie całego ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego przy największej ich koncentracji w obszarze hipokampa, kory mózgowej, okolicy węchowej, móżdżku i rdzenia kręgowego. Jest to uzasadnienie dla efektów działania kannabinoidów w postaci wpływu na emocje, funkcje poznawcze czy funkcje ruchowe. Ponadto znacząca ilość receptorów znajduje się w rejonach, które odpowiedzialne są za przewodzenie bólu, co tłumaczy, dlaczego zażywanie kannabinoidów wpływa na jego zmniejszenie [2].
Istnieją również doniesienia o skuteczności zastosowania kannabinoidów w leczeniu nowotworów – prowadzone badania wskazują na właściwości terapeutyczne poprzez blokowanie wzrostu niektórych typów zmian nowotworowych. Skuteczność ta zależna jest zarówno od typu nowotworu, jak i od rodzaju kannabinoidu. Wykazano dotychczas wysoką skuteczność kannabinoidów w przypadkach glejaka, raka tarczycy, raka piersi, stercza, chłoniaka, trzustki czy czerniaka [3].
