Autorka rozpatruje w artykule współczesne postrzeganie zjawiska nadmiernej masy ciała z kilku perspektyw: medycznej, kulturowej, społecznej i psychologicznej.
Reklama:
Perspektywa psychologiczna
Perspektywa psychologiczna rozpatruje otyłość subiektywnie, z punktu widzenia jednostki. Bazuje nie na obiektywnych wskaźnikach masy ciała, ale na poczuciu bycia otyłym. Czasami poczucie to znajduje potwierdzenie w zwiększeniu masy ciała ponad normę, innym razem nie ma żadnego uzasadnienia. Skrajnym przykładem przekonania o własnej otyłości przy faktycznym wychudzeniu jest choroba zwana anoreksją.
Czucie się otyłym związane jest z przekonaniem na temat posiadania nadmiernej masy ciała i/ lub na wyobrażeniu własnego ciała jako masywnego i nieatrakcyjnego. Towarzyszy temu zwykle szereg trudności psychologicznych, takich jak: brak akceptacji własnego wyglądu, zaburzone postrzeganie własnego ciała, obniżony nastrój, poczucie krzywdy i rozżalenia, poczucie bezsilności i baku wpływu na sytuację, obsesyjne myślenie o jedzeniu i kaloriach, zaburzenia w codziennej aktywności oraz w relacjach z innymi ludźmi, brak kontroli nad ilością i jakością spożywanych produktów.
Ponieważ nie ma ścisłego związku pomiędzy subiektywnym przekonaniem o własnej otyłości a faktyczną masą ciała, również obiektywne zmiany masy ciała (np. utrata kilku czy kilkunastu kilogramów) mogą pozostać bez wpływu na poziom psychicznego i emocjonalnego samopoczucia. Dzieje się tak wówczas gdy waga spada, a osoba odchudzająca się nie widzi rezultatów, są one dla niej niewystarczające lub mimo zauważenia zmian nie poprawia się jej nastrój i poczucie własnej atrakcyjności. W takim przypadku, w leczeniu otyłości niezbędne staje się uwzględnienie terapii psychologicznej. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do osób cierpiących na otyłość fantomową. Zjawisko to polega na utrwalonym przekonaniu osób o prawidłowej masie ciała - które kiedyś były otyłe, że masa ich ciała nadal przekracza przyjęte normy.
Bibliografia:
Kaschack E. (2001). Nowa psychologia kobiety. Podejście feministyczne. Gdańsk: GWP.
Zahorska – Markiewicz B. (2005). Nauka i praktyka w leczeniu otyłości. Kraków: ArchiPlus.
Bąk-Sosnowska M. (2009). Między ciałem a umysłem. Otyłość i odchudzanie się w ujęciu integracyjnym. Wydawnictwo Impuls, Kraków.
Zdjęcia:
Ojo images