Reklama:

Buscopan

Substancja czynna: Hyoscini butylbromidum 10 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki powlekane , 10 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Buscopan, 10 mg, tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg hioscyny butylobromku (Hyoscini butylbromidum) Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 1 tabletka powlekana zawiera 41,2 mg sacharozy Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletki powlekane

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Stany skurczowe mięśni gładkich przewodu pokarmowego (zaburzenia czynnościowe w obrębie przewodu pokarmowego, bolesne skurcze żołądka, kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego), stany

      skurczowe i dyskinezja dróg żółciowych (zaburzenia czynnościowe w obrębie dróg żółciowych, ostry ból w drogach żółciowych, kolka żółciowa), stany skurczowe w obrębie układu moczowo-płciowego (bolesne miesiączkowanie, kolka nerkowa, stany skurczowe związane z kamicą moczowodową).

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      O ile lekarz nie zaleci inaczej: dzieci od 6 do 12 lat: 3 razy na dobę po 1 tabletce powlekanej, dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 3 do 5 razy na dobę po 1 lub 2 tabletki powlekane.

      Tabletki należy połykać w całości, popijając płynem.

      Buscopan nie powinien być podawany bez przerwy lub przez dłuższy czas bez zbadania przyczyny dolegliwości.

    5. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na hioscyny butylobromek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1

      • Nużliwość mięśni (myasthenia gravis)

      • Patologiczne poszerzenie jelita grubego (megacolon)

      Stosowanie produktu jest przeciwwskazane w przypadku rzadkich zaburzeń dziedzicznych, które mogą uniemożliwiać przyjmowanie zawartej w nim substancji pomocniczej (patrz punkt 4.4).

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Gdy ostry, niewyjaśniony ból brzucha utrzymuje się lub nasila, czy też występuje razem z innymi objawami takimi jak gorączka, nudności, wymioty, zmiany rytmu wypróżnień, tkliwość brzucha, zmniejszenie ciśnienia krwi, omdlenia lub obecność krwi w stolcu, niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich badań diagnostycznych w celu ustalenia etiologii objawów.

      Ze względu na potencjalne ryzyko związane z działaniem antycholinergicznym należy zachować ostrożność u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania, u pacjentów ze zwężeniem w obrębie jelit lub dróg moczowych, jak również u pacjentów ze skłonnością do tachykardii (np. w przebiegu nadczynności tarczycy, niewydolności serca, zabiegu kardiochirurgicznego).

      Jedna tabletka powlekana zawiera ok. 41,2 mg sacharozy, co odpowiada 411,8 mg sacharozy w przypadku maksymalnej zalecanej dawki dobowej. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi

      zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Produkt leczniczy może nasilać działanie antycholinergiczne takich leków jak trój- i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, chinidyna, amantadyna, dizopiramid oraz innych leków antycholinergicznych (np. tiotropium, ipratropium, związki podobne do atropiny).

      Jednoczesne leczenie antagonistami dopaminy (np. metoklopramidem) i produktem leczniczym Buscopan może zmniejszać skuteczność działania obu tych leków na przewód pokarmowy.

      Produkt leczniczy może nasilać tachykardię wywołaną przez leki beta-adrenergiczne.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Ciąża

      Dane dotyczące stosowania hioscyny butylobromku u kobiet w okresie ciąży są ograniczone.Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).

      Podobnie jak inne leki kationowe, hioscyny butylobromek oddziałuje z transportem choliny w komórkach nabłonkowych łożyska ludzkiego in vitro. Nie wykazano przenikania hioscyny butylobromku do kompartmentu płodowego.

      Karmienie piersią

      Brak wystarczających danych dotyczących przenikania hioscyny butylobromku i jego metabolitów do mleka kobiecego.

      Zaleca się unikanie stosowania produktu leczniczego Buscopan w czasie ciąży i podczas karmienia piersią.

      Płodność

      Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    14. Działania niepożądane

    15. Częstość występowania określono następująco:

      bardzo często (≥ 1/10)

      często (≥ 1/100 do < 1/10)

      niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) bardzo rzadko (< 1/10 000)

      częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

      Wiele z wymienionych poniżej działań niepożądanych wynika z działania antycholinergicznego produktu leczniczego. Są one zwykle łagodne i przemijające.

      Zaburzenia serca

      Niezbyt często: tachykardia

      Zaburzenia żołądka i jelit

      Niezbyt często: suchość w jamie ustnej

      Zaburzenia nerek i dróg moczowych Rzadko: zatrzymanie moczu

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Niezbyt często: zmniejszenie wydzielania potu

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Niezbyt często: reakcje skórne (np. pokrzywka, świąd)

      Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne z epizodami zaburzeń oddychania i wstrząsem anafilaktycznym, wysypka, rumień, nadwrażliwość

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

      Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,

      Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 w Warszawie, Tel. (22) 49 21 301, Faks (22) 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

    16. Przedawkowanie

    17. Objawy

      W przypadku przedawkowania można zaobserwować objawy związane z działaniem antycholinergicznym.

      Leczenie

      W razie konieczności można podać lek parasympatykomimetyczny. W przypadku pacjentów chorych na jaskrę należy niezwłocznie skonsultować się z okulistą. Zaburzenia związane z układem sercowo- naczyniowym należy leczyć zgodnie z ogólnymi zasadami. W przypadku zatrzymania oddychania należy rozważyć intubację i sztuczne oddychanie. W przypadku zatrzymania moczu konieczne może być cewnikowanie. Dodatkowo należy stosować inne środki w zależności od potrzeb.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: alkaloidy pokrzyku, półsyntetyczne, czwartorzędowe sole amoniowe, butyloskopolamina; kod ATC: A 03 BB 01

      Produkt leczniczy wywiera działanie rozkurczające mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowo-płciowych. Jako czwartorzędowa sól amoniowa hioscyny butylobromek nie przenika do ośrodkowego układu nerwowego. Tym samym nie występują działania niepożądane związane z działaniem antycholinergicznym na ośrodkowy układ nerwowy. Obwodowe działanie

      antycholinergiczne wynika z blokowania zwojów w obrębie jamy brzusznej i blokowania receptorów muskarynowych.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Jako czwartorzędowa sól amoniowa hioscyny butylobromek jest wysoce polarny i z tego powodu jest jedynie częściowo wchłaniany po podaniu doustnym (8%) lub doodbytniczym (3%). Po podaniu doustnym pojedynczej dawki hioscyny butylobromku w zakresie od 20 mg do 400 mg maksymalne stężenie w osoczu, średnio od 0,11 ng/ml do 2,04 ng/ml obserwowano po ok. 2 godzinach. W tym zakresie dawek, wartości AUC0-tz wynosiły od 0,37 ng h/ml do 10,7 ng h/ml. Mediana biodostępności całkowitej dla różnych postaci farmaceutycznych, czyli tabletek powlekanych, czopków i roztworu doustnego, zawierających 100 mg hioscyny butylobromku wynosiła poniżej 1%.

      Dystrybucja

      Ze względu na duże powinowactwo do receptorów muskarynowych i receptorów nikotynowych, hioscyny butylobromek jest dystrybuowany głównie do komórek mięśniowych okolic brzucha i miednicy, jak również śródściennych zwojów narządów jamy brzusznej. Wiązanie hioscyny

      butylobromku z białkami osocza (albuminami) wynosi około 4,4%. Badania na zwierzętach wskazują, że hioscyny butylobromek nie przenika przez barierę krew-mózg, ale nie ma dostępnych danych klinicznych w tym zakresie. Zaobserwowano oddziaływanie hioscyny butylobromku (1 mM)

      z transportem choliny (1,4 nM) w komórkach nabłonkowych łożyska ludzkiego in vitro.

      Metabolizm i eliminacja

      Po doustnym podaniu pojedynczej dawki w zakresie od 100 mg do 400 mg, końcowy okres półtrwania wynosi od 6,2 h do 10,6 h. Głównym szlakiem metabolicznym jest hydrolityczne rozszczepienie

      wiązania estrowego. Po podaniu doustnym hioscyny butylobromek jest wydalany z kałem

      i z moczem. Badania u ludzi wykazują, że przez nerki wydala się 2% do 5% dawki radioaktywności po podaniu doustnym, a 0,7% do 1,6% po podaniu doodbytniczym. Po podaniu doustnym około 90% radioaktywności można wykryć w kale. Wydalanie hioscyny butylobromku z moczem wynosi poniżej 0,1% dawki. Średni pozorny klirens po podaniu doustnym dawek 100 mg do 400 mg wynosi

      od 881 L/min do 1420 L/min, zaś odpowiadające objętości dystrybucji dla tego samego zakresu wynoszą od 6,13 x 105 L do 11,3 x 105 L, prawdopodobnie ze względu na bardzo niską dostępność.

      Metabolity wydalane przez nerki słabo wiążą się z receptorami muskarynowymi i dlatego uważa się, że nie mają wpływu na działanie hioscyny butylobromku.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Hioscyny butylobromek jest mało toksyczny: wartości LD50 po podaniu doustnym wynosiły

      1000-3000 mg/kg masy ciała u myszy, 1040-3300 mg/kg masy ciała u szczurów i 600 mg/kg masy ciała u psów. Obserwowane objawy toksyczności to ataksja, zmniejszone napięcie mięśni, dodatkowo u myszy drżenie i drgawki, u psów rozszerzenie źrenicy (mydriasis), suchość błon śluzowych i

      tachykardia. Śmierć z powodu zatrzymania oddechu następowała w ciągu 24 godzin. LD50 po podaniu dożylnym wynosiła 10-23 mg/kg masy ciała u myszy i 18 mg/kg masy ciała u szczurów.

      W badaniach toksyczności po doustnym podaniu wielokrotnym przez 4 tygodnie u szczurów NOAEL (no observed adverse effect level) wyniósł 500 mg/kg masy ciała. Przy dawce 2000 mg/kg masy ciała hioscyny butylobromek poprzez blokowanie zwojów parasympatycznych w rejonie jamy brzusznej hamował czynność przewodu pokarmowego prowadząc do zaparć. Spośród 50 szczurów 11 padło.

      Wyniki badań kliniczno-chemicznych i hematologicznych nie wskazywały na występowanie zmian zależnych od dawki. Przez 26 tygodni szczury tolerowały 200 mg/kg masy ciała, podczas gdy przy dawce 250 mg/kg masy ciała i 1000 mg/kg masy ciała następowało hamowanie czynności przewodu pokarmowego i śmierć.

      NOAEL w 39-tygodniowym badaniu dotyczącym doustnego podawania (kapsułki) u psów wynosił 30 mg/kg. Większość obserwacji klinicznych związanych z ostrymi skutkami można było przypisać działaniu hioscyny butylobromku w dużych dawkach (200 mg/kg). Nie obserwowano niekorzystnego wpływu na wyniki badań histopatologicznych.

      Dawka 1 mg/kg masy ciała przy dożylnym podaniu wielokrotnym była dobrze tolerowana przez szczury przez 4 tygodnie. Przy 3 mg/kg masy ciała drgawki występowały zaraz po podaniu. Szczury, którym podano 9 mg/kg masy ciała padły z powodu zatrzymania oddechu.

      Psy, którym podawano przez 5 tygodni hioscyny butylobromek w dawce 2 x 1 mg/kg, 2 x 3 mg/kg

      i 2 x 9 mg/kg masy ciała wykazywały zależne od dawki rozszerzenie źrenicy (mydriasis) u wszystkich osobników, a w przypadku dawki 2 x 9 mg/kg masy ciała również ataksję, ślinotok, obniżoną masę ciała i zmniejszone łaknienie. Roztwory były dobrze tolerowane miejscowo.

      Po domięśniowym podaniu wielokrotnym dawka 10 mg/kg masy ciała była dobrze tolerowana, jednak w porównaniu z grupą kontrolną znacząco wzrosła liczba uszkodzeń mięśni w miejscu podania. Przy dawce 60 mg/kg i 120 mg/kg masy ciała śmiertelność była wysoka, a liczba uszkodzeń w miejscu podania wzrastała wraz z dawką.

      Hioscyny butylobromek nie wykazywał działania embriotoksycznego ani teratogennego po podaniu dawki do 200 mg/kg masy ciała doustnie w diecie (szczury) i dawki 200 mg/kg masy ciała doustnie bezpośrednio lub 50 mg/kg masy ciała podskórnie (króliki). Płodność nie była zaburzona przy dawce doustnej do 200 mg/kg masy ciała.

      Podobnie jak inne leki kationowe, hioscyny butylobromek oddziałuje z transportem choliny w komórkach nabłonkowych łożyska ludzkiego in vitro. Nie wykazano przenikania hioscyny butylobromku do kompartmentu płodowego.

      W badaniach tolerancji miejscowej badano dawkę 15 mg/kg masy ciała po wielokrotnym podaniu domięśniowym przez 28 dni u psów i małp. Małe ogniska martwicze w miejscu podania

      zaobserwowano jedynie u psów. Hioscyny butylobromek był dobrze tolerowany w tętnicach i żyłach ucha królika. In vitro 2% roztwór do wstrzykiwań zmieszany z krwią ludzką (0,1 ml) nie wykazywał aktywności hemolitycznej.

      Hioscyny butylobromek nie wykazywał potencjału mutagennego ani klastogennego w teście Amesa, w badaniu in vitro mutacji genowych komórek ssaków na linii komórkowej V79 (HPRT test) oraz w badaniu aberracji chromosomalnych na ludzkich limfocytach krwi obwodowej.

      W badaniach in vivo, hioscyny butylobromek dawał ujemny wynik w teście mikrojądrowym szpiku kostnego u szczura.

      Nie przeprowadzono badań rakotwórczości in vivo. Jednakże, hioscyny butylobromek nie wykazywał potencjału rakotwórczego w dwóch 26- tygodniowych badaniach na szczurach w dawce doustnej do 1000 mg/kg masy ciała.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Wapnia fosforan Skrobia kukurydziana

      Krzemionka koloidalna bezwodna Skrobia rozpuszczalna

      Kwas winowy Kwas stearynowy

      Otoczka:

      Powidon Sacharoza Guma arabska Talk

      Tytanu dwutlenek Makrogol 6000 Wosk Carnauba Wosk biały

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 3 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Przechowywać w temperaturze do 25°C.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Blister z folii Aluminium/PVC/PVDC w tekturowym pudełku.

      Wielkość opakowania: 10 tabletek powlekanych; 20 tabletek powlekanych Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Brak szczególnych wymagań.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. IPSEN Consumer HealthCare 65 Quai Georges Gorse 92100 Boulogne-Billancourt Francja

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr R/3618

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 07.02.1992 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 12.03.2014 r.

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: