Reklama:

Ferrola

Substancja czynna: Ferrosi sulfas 114 mg + Acidum folicum 0.8 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki dojelitowe , 114 mg + 0,8 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Ferrola, 114 mg + 0,8 mg, tabletki dojelitowe

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Każda tabletka dojelitowa zawiera 114 mg żelaza(II) siarczanu, wysuszonego (Ferrosi sulfas, desiccatus) co odpowiada 37 mg żelaza, oraz 0,8 mg kwasu foliowego (Acidum folicum).

    Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza 2,8 mg Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletki dojelitowe

    Okrągłe, obustronnie wypukłe, czerwonobrązowe tabletki dojelitowe.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza i kwasu foliowego, w tym niedokrwistości z niedoboru żelaza i kwasu foliowego w okresie ciąży.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dawkowanie ustala się indywidualnie, w zależności od stopnia niedoborów żelaza i kwasu foliowego.

      Dorośli i dzieci powyżej 12 lat

      1 lub 2 tabletki dojelitowe 3 razy na dobę

      Kobiety w ciąży

      1 tabletka dojelitowa 3 razy na dobę

      Sposób podawania

      Tabletki dojelitowe należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem, z wystarczającą ilością płynu będącego źródłem witaminy C (np. soku pomarańczowego), aby zwiększyć wchłanianie żelaza.

      Czas trwania leczenia

      Czas trwania leczenia powinien być ustalony indywidualnie. Nie należy przerywać leczenia po osiągnięciu normalnego stężenia hemoglobiny, ale kontynuować je aż do uzupełnienia zapasów żelaza (około 3

      miesięcy).

      Leczenie niedokrwistości spowodowanej niedoborem kwasu foliowego wymaga około 4 miesięcy.

      Dzieci w wieku poniżej 12 lat:

      Ferrola przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat. Ferrola nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

      Osoby w wieku podeszłym:

      Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.

      Zaburzenia czynności nerek:

      Nie jest konieczna zmiana dawkowania w tej grupie pacjentów.

      Zaburzenia czynności wątroby:

      Bezpieczeństwo i skuteczność produktu leczniczego Ferrola nie były badane w tej grupie pacjentów.

    5. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1.

      • Niedokrwistość nie spowodowana niedoborem żelaza lub kwasu foliowego (np. niedokrwistość megaloblastyczna w wyniku niedoboru witaminy B12, niedokrwistość hemolityczna), (patrz punkt 4.4).

      • Niedokrwistość megaloblastyczna o nieustalonym pochodzeniu (patrz punkt 4.4).

      • Hemosyderoza, hemochromatoza, hemoglobinopatia.

      • Podawanie żelaza jest przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących powtarzające się transfuzje.

      • Preparaty doustne żelaza są przeciwwskazane, jeśli jednocześnie stosowana jest terapia pozajelitowa.

      • Leczenie z zastosowaniem dimerkaprolu (dimerkaptopropanol) (patrz punkt 4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji).

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Przed rozpoczęciem leczenia należy określić typ niedokrwistości. Leczenie niedokrwistości należy rozpocząć dopiero w przypadku udowodnionego niedoboru żelaza i kwasu foliowego. W przypadku niedokrwistości megaloblastycznej należy wyjaśnić jej przyczyny. W przypadku niedokrwistości

      megaloblastycznej spowodowanej niedokrwistością złośliwą podanie kwasu foliowego może powodować przejściową poprawę parametrów hematologicznych, przy jednoczesnym pogorszeniu objawów neurologicznych. Z tego powodu, maskowanie rzeczywistego stanu niedoboru może prowadzić do uszkodzeń neurologicznych. Dlatego przed podaniem kwasu foliowego należy wykluczyć niedokrwistość złośliwą.

      Jeśli leczenie żelazem podawanym doustnie nie przynosi efektów po 3 tygodniach, należy ponownie ustalić sposób leczenia.

      Doustne preparaty żelaza należy stosować ostrożnie w przypadku chorób układu żołądkowo-jelitowego, jak np. zapalenie jelit, uchyłkowatość jelit lub zwężenie jelit (niebezpieczeństwo nadżerki); w takich

      przypadkach preferowane są postaci płynne, np. syrop.

      Preparaty żelaza powodują zabarwienie stolca na czarno, co może maskować objawy krwawienia do stolca.

      Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, złym wchłanianiem glukozy-galaktozy lub niedoborem laktazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Jednoczesne przyjmowanie preparatów żelaza z dimerkaprolem (antidotum na zatrucia spowodowane

      nieorganicznymi i organicznymi związkami metali) może prowadzić do powstania związków toksycznych. Dlatego w trakcie leczenia dimerkaprolem nie należy podawać preparatów żelaza (patrz punkt 4.3 Przeciwwskazania).

      • Związki zawierające aluminium, wapń i magnez – w tym środki zobojętniające i preparaty uzupełniające wapń oraz magnez mogą zmniejszać wchłanianie żelaza.

      • Doustnie podawane żelazo hamuje wchłanianie tetracyklin z układu żołądkowo-jelitowego i odwrotnie, tetracykliny hamują wchłanianie żelaza.

      • Jednoczesne podawanie żelaza i soli cynku może powodować zmniejszenie wchłaniania z układu żołądkowo-jelitowego żelaza i (lub) cynku.

      • Jednoczesne podawanie żelaza i kolestyraminy może zmniejszać wchłanianie żelaza.

      • U pacjentów przyjmujących trientynę (w przypadku choroby Wilsona), jednoczesne stosowanie żelaza może zmniejszyć terapeutyczną skuteczność trientyny.

      • Jednoczesne podawanie żelaza i omeprazolu lub innych inhibitorów pompy protonowej może powodować zmniejszenie biodostępności żelaza.

      • Jednoczesne podawanie żelaza i chloramfenikolu może powodować zmniejszenie skuteczności żelaza.

      • Jednoczesne podawanie żelaza i cefdyniru może powodować zmniejszenie skuteczności cefdyniru.

      • Sole żelaza mogą zmniejszać wchłanianie innych substancji czynnych (np. bisfosfonianów, entkaponu, fluorochinolonów (np. cyprofloksacyny), lewodopy, metylodopy, mykofenolanu mofetylu, penicylaminy i lewotyroksyny) i co za tym idzie zmniejszyć kliniczną skuteczność tych leków.

      • Kwas foliowy może zmniejszyć stężenie fenytoiny i przeciwdrgawkowych barbituranów w surowicy.

      Należy zachować 2-3 godziny odstępu między przyjęciem produktu Ferrola i produktów wymienionych powyżej.

      Kwas askorbowy może zwiększać wchłanianie żelaza.

      Obniżone stężenie kwasu foliowego w osoczu przez zmniejszenie jego wchłaniania może być spowodowane przez leki np. leki przeciwdrgawkowe (jak fenytoina, fenobarbital, karbamazepina), doustne środki antykoncepcyjne, leki przeciwgruźlicze, alkohol lub antagonistów kwasu foliowego (metotreksat, pirymetamina, triamteren i trimetoprim, sulfasalazyna).

      Doustne przyjmowanie soli żelaza razem z pożywieniem może zmniejszać wchłanianie żelaza. Jednoczesne doustne podawanie preparatów żelaza z herbatą, kawą, jajkiem, przetworami mlecznymi, pełnoziarnistym pieczywem, błonnikiem może zmniejszać wchłanianie żelaza. Z tego powodu należy zachować 2-3 godziny odstępu między przyjęciem preparatu żelaza, a posiłkiem złożonym z powyższych produktów.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację Ciąża

    11. Dobowe zapotrzebowanie na żelazo i kwas foliowy zwiększa się w okresie ciąży. U dużej liczby kobiet

      ciężarnych i kobiet w wieku rozrodczym przyjmujących preparaty żelaza i kwasu foliowego nie

      zaobserwowano udowodnionego zwiększenia częstości występowania wad wrodzonych ani innego pośredniego lub bezpośredniego szkodliwego wpływu na płód. Dlatego stosowanie preparatów żelaza i kwasu foliowego w okresie ciąży rekomendowane jest jako bezpieczne.

      Karmienie piersią

      Żelazo i kwas foliowy przenikają do mleka ludzkiego, w związku z tym potencjalne korzyści z podawania tego produktu leczniczego w okresie karmienia piersią powinny być oceniane pod kątem potencjalnych

      zagrożeń.

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Produkt Ferrola nie ma wpływu lub ma znikomy wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    14. Działania niepożądane

    15. Jak każdy produkt leczniczy, Ferrola może powodować działania niepożądane. Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco:

      Bardzo często: ≥ 1/10

      Często: ≥ 1/100 do <1/10

      Niezbyt często: ≥ 1/1000 do < 1/100

      Rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1000

      Bardzo rzadko: < 1/10 000

      Zaburzenia układu żołądkowo-jelitowego

      Bardzo często: ciemniejsze stolce (nie ma to znaczenia klinicznego)

      Często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe jak brak apetytu, uczucie przesytu, podrażnienia żołądka i jelit, zgaga, odbijanie się ze zwracaniem treści

      żołądkowej, ból brzucha lub uczucie dyskomfortu w żołądku, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia

      Zaburzenia układu nerwowego

      Niezbyt często: zaburzenia snu, pobudzenie, depresja

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Niezbyt często: skórne reakcje alergiczne jak odwracalne wykwity skórne, liszajowacenie,

      rumień i świąd

      Rzadko: nadwrażliwość na światło z wysypką skórną

      Zaburzenia układu oddechowego

      Bardzo rzadko: skurcz oskrzeli

      Zaburzenia układu immunologicznego

      Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny

      Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

      niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:

      Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

      Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa

      Tel.: + 48 22 49 21 301

      Faks: + 48 22 49 21 309

      e-mail: ndl@urpl.gov.pl

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    16. Przedawkowanie

Duże dawki preparatów żelaza są toksyczne i mogą powodować zatrucie, zwłaszcza u dzieci (dawka toksyczna od 20 mg/kg mc).

  1. etap, 6 godzin po zatruciu

    Początkowymi oznakami przedawkowania są: zaburzenia żołądkowo-jelitowe jak nudności, wymioty (uwalniana treść żołądkowa ma ciemną barwę), biegunka, ból brzucha, i krwawe stolce. Inne objawy to bladość lub sinica, niedociśnienie, tachykardia, zapaść naczyniowa, senność, zmęczenie, zaburzenia

    ośrodkowego układu nerwowego, które mogą przejść w letarg lub śpiączkę. Mogą wystąpić również hiperglikemia, kwasica metaboliczna oraz hiperwentylacja. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie rozpocząć odpowiednie leczenie.

  2. etap, 6 – 24 godziny po zatruciu Tymczasowa poprawa, kliniczna stabilizacja.

  3. etap, ponad 24 godziny po zatruciu

W poważnych przypadkach po okresie utajenia, następuje nawrót, którego oznakami jest nawrót zaburzeń

żołądkowo-jelitowych, wstrząs, kwasica metaboliczna, drgawki, hipoglikemia, zaburzenia krzepnięcia krwi, śpiączka, martwica wątrobowo-komórkowa i żółtaczka, oliguria lub upośledzenie czynności nerek, obrzęk płucny.

Leczenie

Zaleca się następujące postępowanie w celu zminimalizowania skutków lub zapobieżenia wchłonięcia leku

  1. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: żelazo w skojarzeniu z kwasem foliowym, siarczan żelaza(II) Kod ATC: B03AD03

      • Żelazo

        Działanie farmakodynamiczne:

        Organizm potrzebuje żelaza do prawidłowej czynności komórek. Żelazo jest konieczne dla prawidłowego rozwoju ważnych tkanek, w tym mózgu, oraz do transportu i przechowywania tlenu przez hemoglobinę we krwi i mioglobinę w mięśniach. Żelazo jest pierwiastkiem niezbędnym dla wszystkich żyjących organizmów z uwagi na rolę pełnioną w wielu procesach metabolicznych, w tym podczas syntezy DNA i transportu

        elektronów.

        Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo:

        Stany spowodowane niedoborem żelaza odpowiadają dobrze na leczenie solami żelaza. Przy podawaniu doustnym istotny jest wybór rodzaju soli żelaza (sole Fe2+). Zazwyczaj dawka dla dorosłych w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza wynosi od 100 do 200 mg żelaza pierwiastkowego na dobę.

      • Kwas foliowy

        Działanie farmakodynamiczne:

        Kwas foliowy jest witaminą z grupy B potrzebną do replikacji i wzrostu komórek. Foliany to wspólna nazwa dla wielu strukturalnie zbliżonych związków chemicznych, które mają aktywność biologiczną podobną do kwasu foliowego. Kwas foliowy jest substancją bezpośrednio i pośrednio uczestniczącą w czynności, podziale i różnicowaniu komórek. Kwas foliowy bierze udział w syntezie kwasów nukleinowych, z których powstaje DNA i RNA. Dlatego szybko rosnące tkanki, jak tkanki płodu, oraz szybko regenerujące się tkanki, jak krwinki czerwone i komórki układu immunologicznego wykazują wysokie zapotrzebowanie na kwas foliowy.

        Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo:

        Niedobór kwasu foliowego skutkuje zmniejszeniem biosyntezy tworzącego się DNA i w ten sposób zaburza replikację komórek, z najbardziej widocznym skutkiem wśród komórek ulegających szybkiemu podziałowi, jak krwinki czerwone i inne komórki wytwarzane przez szpik kostny, enterocyty i komórki skóry.

        Niedobór kwasu foliowego jest najczęściej występującym niedoborem witamin, dotykającym głównie ubogie populacje na świecie. Objawy tego niedoboru to niedokrwistość megaloblastyczna jak również zmiany neuronalne i zaburzenia układu żołądkowo-jelitowego.

        Niedokrwistość spowodowana niedoborem kwasu foliowego odpowiada szybko na suplementację kwasu foliowego.

        Kwas foliowy jest zazwyczaj uważany za bezpieczny, nawet w nadzwyczaj wysokich dawkach, ponieważ jego nadmiar wydalany jest z moczem.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

      • Żelazo

        Wchłanianie:

        Żelazo jest nieregularnie i niecałkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. Główne miejsce

        wchłaniania to dwunastnica i jelito czcze. Pacjenci z prawidłowym stężeniem żelaza wchłaniają 10% do 35% dawki, pacjenci z niedoborem żelaza wchłaniają 80% do 95% dawki. Stopień wchłaniania zależy od rodzaju soli, wielkości dawki, schematu dawkowania i stężenia żelaza w organizmie.

        Dystrybucja:

        Wchłonięte w jelicie cienkim żelazo jest wiązane we krwi z transferyną. Około 60% do 70% żelaza zużywane jest do tworzenia hemoglobiny w szpiku kostnym, zaś 5% włączane jest do wewnątrzkomórkowej mioglobiny (w celu przenoszenia i magazynowania tlenu). Małe, ale istotne ilości żelaza są bardzo ważne dla czynności enzymów w metabolicznym szlaku oksydacyjnym i jako składnik cytochromów łańcucha fosforylacji oksydacyjnej.

        Pozostała część, około 20% do 30% jest magazynowana w wątrobie i układzie siateczkowo-śródbłonkowym, głownie w postaci ferrytyny. Ferrytyna krążąca w układzie krwionośnym odzwierciedla ilość zmagazynowanego żelaza w organizmie i służy jako wskaźnik określający stopień niedoboru żelaza.

        Dwa główne miejsca magazynowania żelaza to układ siateczkowo-śródbłonkowy i hepatocyty, chociaż można do nich zaliczyć również mięśnie.

        Wydalanie:

        Nie istnieje aktywny mechanizm wydalania żelaza. Wytwarzanie i degradacja erytrocytów, które zawierają około dwie trzecie całkowitej ilości żelaza w organizmie, są głównym czynnikiem biorącym udział w obrocie żelaza (około 30 mg/na dobę w przypadku przeciętnego dorosłego człowieka), ale żelazo to jest prawie w całości zawracane do syntezy hemoglobiny. Wskaźnik rozkładu innych związków żelaza w

        tkankach jest zmienny i zależy od ogólnej szybkości rozkładu komórek/struktury subkomórkowej, z którymi są powiązane.

      • Kwas foliowy

        Wchłanianie:

        Kwas foliowy i zredukowane monoglutamylofoliany są wchłaniane przede wszystkim w proksymalnej

        części jelita (jelito czcze) za pomocą ulegającego wysyceniu mechanizmu transportu zależnego od nośnika, pH oraz dostaw energii.

        Dystrybucja:

        Wchłonięty kwas foliowy, który może ulegać biotransformacji w błonie śluzowej, jest następnie

        przekazywany poprzez żyły krezkowe do żyły wrotnej wątroby i do wątroby, gdzie jest usuwana jego nadmierna ilość (pierwsze przejście).

        Kwas foliowy jest dystrybuowany do wszystkich tkanek w organizmie. Kwas foliowy wybiórczo gromadzi się w płynie mózgowo-rdzeniowym.

        Biotransformacja:

        Metabolizm kwasu foliowego i naturalnych folianów następuje przed przedostaniem się do krążenia ogólnego. W czasie transportu przez błonę śluzową jelit, reduktaza dihydrofolianowa (DHFR) redukuje foliany do dihydrofolianów (DHF), a następnie do THF (tetrahydrofolian). Przy udziale

        hydroksymetylotransferazy seryny (SHMT) THF ulega przekształceniu do 5,10-metyleno-THF, a następnie przy udziale reduktazy 5,10-metylenotetrahydrofolianu (MTHFR) do 5-metylo-THF. 5-metylo-THF jest uwalniany do krążenia ogólnoustrojowego jako główny aktywny związek kwasu foliowego i dzięki temu

        łatwiej transportowany do tkanek obwodowych.

        Wydalanie:

        Przy niewielkich dostawach kwasu foliowego, eliminacja następuje poprzez wydalanie z żółcią. Duża część wchłania się ponownie poprzez krążenie jelitowo-wątrobowe. Foliany ulegają także filtracji w kłębuszkach nerkowych, ale przy stężeniach fizjologicznych są wchłaniane zwrotnie poprzez RF. Dopiero przy większym spożyciu folianów i większym stężeniu ich w surowicy, znaczne ilości kwasu foliowego wydalane są z kałem i moczem. Wykazano to przy stężeniu w surowicy przekraczającym 45 nmol/l.

    4. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    5. Żelazo i kwas foliowy podawane w zalecanym schemacie dawkowania nie mają właściwości toksycznych, które powodowałyby szkodliwy wpływ u ludzi.

      Nie przeprowadzono badań farmakodynamiki, farmakokinetyki i toksyczności produktu leczniczego o niniejszym składzie u zwierząt.

  2. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Kwas askorbowy Etyloceluloza Skrobia kukurydziana Maltodekstryna

      Karboksymetyloskrobia sodowa typ A Wapnia stearynian

      Laktoza jednowodna Celuloza, proszek Sodu laurylosiarczan

      Krzemionka koloidalna bezwodna Sacharoza

      Talk

      Tytanu dwutlenek (E 171) Wapnia węglan

      Magnezu stearynian Hypromeloza (typ 6cP i 5cP) Makrogol (4000, 6000)

      Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) typ B Symetykon

      Trietylu cytrynian Glikol propylenowy Żelaza tlenek czerwony (E 172)

      Żelaza tlenek czarny (E 172)

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 3 lata

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Białe blistry z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium/papier w tekturowych pudełkach 20, 50 lub 100 tabletek dojelitowych

      Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania

    12. Brak szczególnych wymagań.

  3. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  4. Wörwag Pharma GmbH & Co. KG Calwer Str. 7

    71034 Böblingen Niemcy

  5. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  6. Pozwolenie numer 24518

  7. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  8. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 12.01.2018

  9. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

08.2020

Reklama: