Reklama:

SmofKabiven Low Osmo Peripheral

Substancja czynna: Treoninum 4,4 g + potasu chlorek 4,48 g + Histidinum 3,0 g + Natrii acetas trihydratas 5,62 g + olej rybi 30 g + Taurinum 1,0 g + Glicyna 11,0 g + Arginina 12,0 g + Valine 6,2 g + Methioninum 4,3 g + Glucosum monohydricum 130 g + izoleucyna 5,0 g + Leucine 7,4 g + Serine 6,5 g + Tryptophanum 2,0 g + fenyloalanina 5,1 g + Sodu glicerynofosforan uwodniony 4,18 g + Alaninum 14,0 g + Zinci sulphas heptahydricus 0,023 g + Olivae oleum raffinatum 50 g + Tyrosine 0,40 g + prolina 11,2 g + Magnezu siarczan siedmiowodny 2,47 g + Triglicerydy nasyconych kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha 60 g + Lysini acetas 9,3 g + Oleum sojae purificatum 60 g + wapnia chlorek dwuwodny 0,74 g
Postać farmaceutyczna: Emulsja do infuzji
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. SmofKabiven Low Osmo Peripheral, emulsja do infuzji

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. SmofKabiven Low Osmo Peripheral jest dostępny w trójkomorowych workach.

    Każdy trójkomorowy worek zawiera następujące objętości składników, odpowiednio w czterech wielkościach opakowań:

    850 ml1

    1400 ml

    1950 ml

    2500 ml1

    na 1000 ml

    roztwór aminokwasów 10%

    z elektrolitami

    213 ml

    350 ml

    488 ml

    625 ml

    250 ml

    glukoza 11,8%

    489 ml

    805 ml

    1121 ml

    1438 ml

    575 ml

    emulsja tłuszczowa 20%

    Odpowiada to następującym składom:

    149 ml

    245 ml

    341 ml

    438 ml

    175 ml

    Substancje czynne

    850 ml

    1400 ml

    1950 ml

    2500 ml

    na 1000 ml

    Alanina

    3,0 g

    4,9 g

    6,8 g

    8,8 g

    3,5 g

    Arginina

    2,6 g

    4,2 g

    5,9 g

    7,5 g

    3,0 g

    Glicyna

    2,3 g

    3,9 g

    5,4 g

    6,9 g

    2,8 g

    Histydyna

    0,64 g

    1,1 g

    1,5 g

    1,9 g

    0,75 g

    Izoleucyna

    1,1 g

    1,8 g

    2,4 g

    3,1 g

    1,3 g

    Leucyna

    1,6 g

    2,6 g

    3,6 g

    4,6 g

    1,9 g

    Lizyna (w postaci octanu)

    1,4 g

    2,3 g

    3,2 g

    4,1 g

    1,7 g

    Metionina

    0,92 g

    1,5 g

    2,1 g

    2,7 g

    1,1 g

    Fenyloalanina

    1,1 g

    1,8 g

    2,5 g

    3,2 g

    1,3 g

    Prolina

    2,4 g

    3,9 g

    5,5 g

    7,0 g

    2,8 g

    Seryna

    1,4 g

    2,3 g

    3,2 g

    4,1 g

    1,6 g

    Tauryna

    0,21 g

    0,35 g

    0,49 g

    0,63 g

    0,25 g

    Treonina

    0,94 g

    1,5 g

    2,1 g

    2,8 g

    1,1 g

    Tryptofan

    0,43 g

    0,70 g

    0,98 g

    1,3 g

    0,50 g

    Tyrozyna

    0,085 g

    0,14 g

    0,20 g

    0,25 g

    0,10 g

    Walina

    1,3 g

    2,2 g

    3,0 g

    3,9 g

    1,6 g

    Wapnia chlorek dwuwodny

    odpowiadający

    Wapnia chlorkowi

    0,12 g

    0,20 g

    0,27 g

    0,35 g

    0,14 g

    Sodu glicerofosforan (uwodniony)

    odpowiadający

    Sodu glicerofosforanowi

    0,89 g

    1,5 g

    2,0 g

    2,6 g

    1,0 g

    Magnezu siarczan siedmiowodny

    odpowiadający

    Magnezu siarczanowi

    0,26 g

    0,42 g

    0,59 g

    0,75 g

    0,30 g

    Potasu chlorek

    0,95 g

    1,6 g

    2,2 g

    2,8 g

    1,1 g

    Sodu octan trójwodny

    odpowiadający

    Sodu octanowi

    0,72 g

    1,2 g

    1,7 g

    2,1 g

    0,85 g

    1 Całkowita objętość worka jest przedstawiona jako suma niezaokrąglonych objętości komór.

    Cynku siarczan siedmiowodny

    odpowiadający

    Cynku siarczanowi

    0,0027 g

    0,0045 g

    0,0063 g

    0,0081 g

    0,0032 g

    Glukoza jednowodna

    odpowiadająca

    Glukozie

    58 g

    95 g

    130 g

    170 g

    68 g

    Olej sojowy oczyszczony

    8,9 g

    15 g

    20 g

    26 g

    11 g

    Triglicerydy nasyconych kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha

    8,9 g

    15 g

    20 g

    26 g

    11 g

    Olej z oliwek oczyszczony

    7,5 g

    12 g

    17 g

    22 g

    8,8 g

    Olej rybi bogaty w omega-3 kwasy

    4,5 g

    7,4 g

    10 g

    13 g

    5,3 g

    850 ml

    1400 ml

    1950 ml

    2500 ml

    na 1000 ml

    21,3 g

    35,0 g

    48,8 g

    62,6 g

    25,0 g

    3,41 g

    5,60 g

    7,81 g

    10,0 g

    4,00 g

    17 mmol

    28 mmol

    39 mmol

    50 mmol

    20 mmol

    13 mmol

    21 mmol

    29 mmol

    38 mmol

    15 mmol

    2,1 mmol

    3,5 mmol

    4,9 mmol

    6,3 mmol

    2,5 mmol

    1,1 mmol

    1,8 mmol

    2,5 mmol

    3,1 mmol

    1,3 mmol

    6,4 mmol

    10 mmol

    15 mmol

    19 mmol

    7,5 mmol

    0,017 mmol

    0,028 mmol

    0,039 mmol

    0,050 mmol

    0,020 mmol

    2,2 mmol

    3,5 mmol

    4,9 mmol

    6,3 mmol

    2,5 mmol

    15 mmol

    25 mmol

    34 mmol

    44 mmol

    18 mmol

    44 mmol

    73 mmol

    100 mmol

    130 mmol

    52 mmol

    57,8 g

    95,1 g

    132 g

    170 g

    68.0 g

    29,8 g

    49,0 g

    68,2 g

    87,6 g

    35,0 g

    600 kcal/ 2,5

    MJ

    1000 kcal/

    4,2 MJ

    1400 kcal/

    5,9 MJ

    1800 kcal/

    7,5 MJ

    723 kcal/

    3,03 MJ

    530 kcal/

    2,22 MJ

    872 kcal/

    3,65 MJ

    1215 kcal/

    5,08 MJ

    1559 kcal/

    6,52 MJ

    623 kcal/

    2,61 MJ

    Co odpowiada:

    • Aminokwasy

    • Azot

    • Elektrolity

      • sód

      • potas

      • magnez

      • wapń

      • fosforany1

      • cynk

      • siarczany

      • chlorki

      • octany

    • Węglowodany

      • Glukoza (bezwodna)

    • Tłuszcze

    • Wartość energetyczna

      • całkowita (ok.)

      • pozabiałkowa (ok.)

    1 Pochodzące zarówno z emulsji tłuszczowej, jak i z roztworu aminokwasów. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Emulsja do infuzji.

    Roztwory glukozy i aminokwasów są przezroczyste, bezbarwne do lekko żółtych, pozbawione cząstek stałych. Emulsja tłuszczowa jest biała i jednorodna.

    Osmolalność ok. 870 mOsm/kg wody

    Osmolarność ok. 750 mOsm/l

    pH (po zmieszaniu) ok. 5,6

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Żywienie pozajelitowe u dorosłych pacjentów i dzieci w wieku 2 lat i powyżej, u których żywienie doustne lub dojelitowe jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Produkt leczniczy po zmieszaniu zawartości 3 komór jest białą emulsją.

      Dawkowanie i szybkość infuzji powinny być uzależnione od zdolności pacjenta do eliminacji tłuszczów, metabolizowania azotu i glukozy oraz zapotrzebowania na substancje odżywcze, patrz punkt 4.4.

      Dawkę należy ustalać indywidualnie, z uwzględnieniem stanu klinicznego pacjenta, jego masy ciała (mc.), zapotrzebowania na składniki odżywcze i energetyczne oraz stosowanego dodatkowo żywienia doustnego/dojelitowego.

      Zapotrzebowanie na azot niezbędny do utrzymania stałej ilości białka organizmu zależy od stanu pacjenta (np. stan odżywienia, stopień stresu katabolicznego lub anabolizmu).

      Dorośli pacjenci

      U pacjentów z prawidłowym stanem odżywienia lub w stanie łagodnego stresu katabolicznego zapotrzebowanie wynosi 0,6 do 0,9 g aminokwasów/kg mc./dobę (0,10 do 0,15 g azotu/kg mc./dobę). U pacjentów z umiarkowanie lub bardzo nasilonym stresem metabolicznym, z towarzyszącym niedożywieniem lub bez, zapotrzebowanie waha się od 0,9 do 1,6 g aminokwasów/kg mc./dobę

      (0,15 do 0,25 g azotu/kg mc./dobę). W niektórych bardzo szczególnych stanach (np. po oparzeniach lub w przypadku znacznego anabolizmu) zapotrzebowanie na azot może być nawet jeszcze większe.

      Zalecana dawka

      Zakres dawki wynosi 20 do 40 ml produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral/kg mc./dobę, co zapewni dostarczenie 0,5 do 1,0 g aminokwasów/kg mc./dobę (co odpowiada 0,08 do 0,16 g azotu/kg mc./dobę) i 14 do 29 kcal/kg mc./dobę energii całkowitej (12 do 25 kcal/kg mc./dobę energii pozabiałkowej). Pokrywa to zapotrzebowanie większości pacjentów. U otyłych pacjentów wielkość dawki należy obliczać na podstawie szacunkowej, prawidłowej masy ciała.

      Szybkość infuzji

      Maksymalna szybkość infuzji glukozy wynosi 0,25 g/kg mc./godz., aminokwasów 0,1 g/kg mc./godz., a tłuszczów 0,15 g/kg mc./godz.

      Szybkość infuzji nie powinna być większa niż 3,7 ml/kg mc./godz. (co odpowiada 0,25 g glukozy, 0,09 g aminokwasów i 0,13 g tłuszczów/kg mc./godz.). Zalecany czas trwania infuzji wynosi od 12 do 24 godzin.

      Maksymalna dawka dobowa

      Maksymalna dawka dobowa zależy od stanu klinicznego pacjenta i może się zmieniać nawet z dnia na dzień. Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 40 ml/kg mc./dobę.

      Zalecana maksymalna dawka dobowa 40 ml/kg mc./dobę zapewni dostarczenie do organizmu 0,16 g azotu/kg mc./dobę (co odpowiada 1,0 g aminokwasów/kg mc./dobę), 2,7 g glukozy/kg mc./dobę, 1,4 g tłuszczów/kg mc./dobę i 29 kcal/kg mc./dobę energii całkowitej (co odpowiada 25 kcal/kg mc./dobę energii pozabiałkowej).

      Dzieci i młodzież Dzieci w wieku 2-11 lat

      Zalecana dawka

      Dawka do 40 ml/kg mc./dobę powinna być regularnie dostosowywana do wymagań pacjenta w wieku dziecięcym, które zmieniają się znacznie bardziej niż u dorosłych.

      Szybkość infuzji

      Zalecana, maksymalna szybkość infuzji wynosi 4,0 ml/ kg mc./godzinę (co odpowiada 0,10 g aminokwasów/kg/godz., 0,27 g glukozy/kg/godz. i 0,14 g tłuszczów/kg/godz.). Poza szczególnymi sytuacjami wymagającymi starannego monitorowania, w przypadku zastosowania zalecanej maksymalnej szybkości infuzji czas trwania infuzji nie powinien przekraczać 10 godzin.

      Zalecany czas trwania infuzji wynosi 12-24 godziny.

      Maksymalna dawka dobowa

      Maksymalna dawka dobowa jest zmienna w zależności od stanu klinicznego pacjenta i może ulegać zmianie nawet z dnia na dzień. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 40 ml/kg mc./dobę.

      Zalecana maksymalna dawka dobowa 40 ml/kg mc./dobę zapewni dostarczenie do organizmu 1 g aminokwasów/kg mc./dobę (co odpowiada 0,16 g azotu/kg mc./dobę), 2,7 g glukozy/kg mc./dobę, 1,4 g tłuszczów/kg mc./dobę i 29 kcal/kg mc./dobę energii całkowitej (co odpowiada

      25 kcal/kg mc./dobę energii pozabiałkowej).

      Młodzież (12-18 lat)

      U młodzieży produkt leczniczy SmofKabiven Low Osmo Peripheral można dawkować jak u dorosłych.

      Sposób podawania

      Podanie dożylne, infuzja do żyły obwodowej lub centralnej.

      SmofKabiven Low Osmo Peripheral jest produkowany w czterech wielkościach opakowań, przeznaczonych do stosowania u pacjentów o umiarkowanie zwiększonym lub podstawowym zapotrzebowaniu na substancje odżywcze. W celu zapewnienia pełnego żywienia pozajelitowego, oprócz produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral należy podawać mikroelementy, witaminy i ewentualnie elektrolity (uwzględniając elektrolity już zawarte w produkcie leczniczym SmofKabiven Low Osmo Peripheral), odpowiednio do potrzeb pacjenta.

      Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

    5. Przeciwwskazania

      • Nadwrażliwość na białko ryb, jaja, soję lub orzeszki ziemne, na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

      • Ciężka hiperlipidemia

      • Ciężka niewydolność wątroby

      • Ciężkie zaburzenia krzepnięcia krwi

      • Wrodzone wady metabolizmu aminokwasów

      • Ciężka niewydolność nerek, bez możliwości zastosowania hemofiltracji lub dializoterapii

      • Ciężki wstrząs

      • Nieskutecznie leczona hiperglikemia

      • Patologicznie zwiększone stężenie w surowicy któregokolwiek z elektrolitów zawartych w produkcie leczniczym

      • Ogólne przeciwwskazania do dożylnej infuzji płynów: ostry obrzęk płuc, przewodnienie i niewyrównana niewydolność krążenia

      • Zespół hemofagocytarny

      • Niestabilny stan ogólny (np. ciężki stan pourazowy, niewyrównana cukrzyca, ostry zawał serca, udar, zator, kwasica metaboliczna, ciężki zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (ciężka sepsa), odwodnienie hipotoniczne i śpiączka hiperosmolarna

      • Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 2 lat

    6. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    7. Zdolność eliminacji tłuszczów zależy od pacjenta i dlatego powinna być rutynowo kontrolowana przez lekarza. W tym celu zaleca się oznaczanie stężenia triglicerydów. Podczas infuzji stężenie triglicerydów w surowicy nie powinno przekraczać 4 mmol/l. Przedawkowanie może prowadzić do wystąpienia zespołu przedawkowania tłuszczu, patrz punkt 4.8.

      SmofKabiven Low Osmo Peripheral należy stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku zaburzeń gospodarki tłuszczowej, mogącej wystąpić u pacjentów z niewydolnością nerek, cukrzycą, zapaleniem trzustki, nieprawidłową czynnością wątroby, niedoczynnością tarczycy i zespołem ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (sepsa).

      Ten produkt leczniczy zawiera olej sojowy, olej rybny i fosfolipidy jaja, które mogą rzadko powodować reakcje alergiczne. Obserwowano alergiczne reakcje krzyżowe pomiędzy soją i orzeszkami ziemnymi.

      W celu uniknięcia zagrożeń związanych z infuzją o szybkości większej niż zalecana, zaleca się prowadzenie infuzji w sposób ciągły i odpowiednio kontrolowany, w miarę możliwości z użyciem pompy objętościowej.

      Przed rozpoczęciem infuzji należy wyrównać zaburzenia elektrolitowe i bilans płynowy (np. nieprawidłowo duże lub małe stężenie elektrolitów w surowicy).

      SmofKabiven Low Osmo Peripheral należy stosować ostrożnie u pacjentów z tendencją do retencji elektrolitów. Na początku każdej infuzji dożylnej konieczna jest wnikliwa obserwacja kliniczna.

      W przypadku wystąpienia jakiegokolwiek nieprawidłowego objawu należy przerwać infuzję.

      Ponieważ wykorzystanie żyły obwodowej do infuzji wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zakażenia, podczas zakładania i obsługi cewnika zalecane jest dokładne przestrzeganie zasad postępowania aseptycznego, aby uniknąć jakiegokolwiek zakażenia.

      Zaleca się również kontrolowanie stężenia glukozy i elektrolitów w surowicy, osmolarności oraz bilansu płynowego i równowagi kwasowo-zasadowej oraz wykonywanie enzymatycznych prób wątrobowych.

      W przypadku długotrwałego podawania tłuszczów konieczne jest dodatkowo monitorowanie liczby krwinek i parametrów krzepnięcia krwi.

      U pacjentów z niewydolnością nerek należy dokładnie kontrolować ilość podawanych fosforanów i potasu, aby zapobiec hiperfosfatemii i hiperkaliemii.

      Ilość poszczególnych elektrolitów dostarczanych dodatkowo zależy od stanu klinicznego pacjenta i wyników regularnych oznaczeń ich stężeń w surowicy.

      Żywienie pozajelitowe powinno być stosowane ze szczególną ostrożnością u pacjentów z kwasicą mleczanową, niewystarczającym dostarczaniem tlenu do komórek i zwiększoną osmolarnością surowicy.

      W przypadku wystąpienia jakichkolwiek oznak lub objawów reakcji anafilaktycznej (jak gorączka, dreszcze, wysypka lub duszność), należy natychmiast przerwać infuzję.

      Tłuszcze zawarte w produkcie leczniczym SmofKabiven Low Osmo Peripheral mogą mieć wpływ na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (np. stężenie bilirubiny, dehydrogenaza mleczanowa, natlenienie krwi, stężenie hemoglobiny), jeżeli krew będzie pobrana, zanim tłuszcze zostaną usunięte z krążenia. U większości pacjentów tłuszcze są usuwane w ciągu 5 - 6 godzin po podaniu produktu leczniczego.

      Infuzji dożylnej aminokwasów towarzyszy zwiększone wydalanie z moczem niektórych pierwiastków śladowych, w szczególności miedzi i cynku. Należy to uwzględnić podczas ustalania dawki tych pierwiastków, zwłaszcza w przewlekłym żywieniu dożylnym. Należy uwzględnić ilość cynku podawanego z produktem leczniczym SmofKabiven Low Osmo Peripheral.

      U pacjentów niedożywionych rozpoczęcie żywienia pozajelitowego może spowodować przemieszczanie płynów w organizmie i w wyniku tego prowadzić do obrzęku płuc i zastoinowej niewydolności krążenia, jak również do zmniejszenia stężenia w surowicy potasu, fosforu, magnezu

      i witamin rozpuszczalnych w wodzie. Do zmian tych może dojść w ciągu 24 do 48 godzin, w związku z czym w tej grupie pacjentów zaleca się ostrożne i powolne rozpoczynanie żywienia pozajelitowego, w połączeniu ze ścisłym monitorowaniem i odpowiednim podawaniem płynów, elektrolitów, pierwiastków śladowych i witamin.

      Nie należy podawać produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral jednocześnie z krwią w tym samym zestawie infuzyjnym, ze względu na ryzyko wystąpienia pseudoaglutynacji.

      U pacjentów z hiperglikemią konieczne może być podawanie egzogennej insuliny.

      Jeśli do infuzji używa się żył obwodowych, może wystąpić zakrzepowe zapalenie żył. Miejsce wprowadzenia cewnika należy codziennie sprawdzać w celu wykrycia miejscowych objawów zakrzepowego zapalenia żył.

      SmofKabiven Low Osmo Peripheral jest produktem złożonym. Zdecydowanie nie zaleca się dodawania do tego produktu leczniczego innych roztworów niż te, których zgodność została udowodniona (patrz punkt 6.2).

      Dzieci i młodzież

      Ze względu na skład roztworu aminokwasów nie zaleca się stosowania produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral u noworodków i dzieci w wieku poniżej 2 lat. Brak jest danych klinicznych dotyczących stosowania produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral

      u dzieci i młodzieży (w wieku od 2 do 16/18 lat).

    8. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    9. Niektóre produkty lecznicze, jak np. insulina, mogą wpływać na aktywność lipazy. Wydaje się jednak,

      że ten rodzaj interakcji ma jedynie ograniczone znaczenie kliniczne.

      Heparyna podawana w dawkach leczniczych powoduje przejściowe uwalnianie lipazy lipoproteinowej do krążenia. Może to początkowo spowodować zwiększoną lipolizę osoczową, a w następstwie przejściowo zmniejszyć klirens triglicerydów.

      Olej sojowy zawiera naturalną witaminę K1. Jednak jej stężenie w produkcie leczniczym SmofKabiven Low Osmo Peripheral jest na tyle niskie, że nie powinno istotnie wpłynąć na proces krzepnięcia krwi u pacjentów leczonych pochodnymi kumaryny.

    10. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    11. Ciąża

      Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral u kobiet w okresie ciąży. Badania przeprowadzone na zwierzętach są niewystarczające do oceny toksycznego wpływu produktu leczniczego na reprodukcję u zwierząt. W okresie ciąży i podczas karmienia piersią może zaistnieć konieczność zastosowania żywienia pozajelitowego. SmofKabiven Low Osmo Peripheral można podawać kobietom w okresie ciąży

      i podczas karmienia piersią wyłącznie po starannym rozważeniu konieczności podjęcia tego leczenia.

      Karmienie piersią

      Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral u kobiet podczas karmienia piersią. Składniki i metabolity żywienia pozajelitowego, takiego jak SmofKabiven Low Osmo Peripheral, przenikają do mleka ludzkiego. Żywienie pozajelitowe może okazać się konieczne w okresie laktacji. SmofKabiven Low Osmo Peripheral należy podawać kobietom karmiącym piersią wyłącznie po rozważeniu potencjalnego ryzyka i korzyści.

      Płodność

      Brak dostępnych danych dotyczących wpływu na płodność.

    12. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    13. Nieistotny.

    14. Działania niepożądane

    15. Często

      ≥1/100 do <1/10

      Niezbyt często

      ≥1/1000 do <1/100

      Rzadko

      ≥1/10 000 do <1/1000

      Zaburzenia serca

      tachykardia

      Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

      duszność

      Zaburzenia żołądka

      i jelit

      brak łaknienia,

      nudności, wymioty

      Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

      zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

      Zaburzenia naczyniowe

      niedociśnienie tętnicze,

      nadciśnienie tętnicze

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

      Nieznaczne podwyższenie temperatury ciała.

      W ciągu kilku dni może wystąpić podrażnienie żył, zapalenie żył lub zakrzepowe zapalenie żył.

      dreszcze, zawroty głowy, bóle głowy

      reakcje nadwrażliwości (np. reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, wysypka skórna, pokrzywka, uderzenia gorąca, bóle głowy), uczucie gorąca lub zimna, bladość, sinica, ból w obrębie szyi, pleców, kości, klatki

      piersiowej i lędźwi

      W przypadku wystąpienia tych objawów niepożądanych należy przerwać infuzję produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral lub w razie potrzeby kontynuować ją w zmniejszonej dawce.

      Zespół przedawkowania tłuszczu

      Zaburzona zdolność do eliminacji triglicerydów może spowodować wystąpienie zespołu przedawkowania tłuszczu po podaniu nadmiernych dawek produktu leczniczego. Należy obserwować pacjenta celem wykrycia możliwych objawów nadmiernego obciążenia metabolicznego. Przyczyna może być genetyczna (odmienność osobnicza metabolizmu) lub może występować zaburzenie metabolizmu tłuszczu w wyniku aktualnych lub przebytych chorób. Zespół przedawkowania tłuszczu może wystąpić w trakcie ciężkiej hipertriglicerydemii, nawet w przypadku podawania infuzji z zalecaną szybkością, oraz w związku z nagłą zmianą stanu klinicznego pacjenta, np. w wyniku zaburzenia czynności nerek lub zakażenia. Zespół przedawkowania tłuszczu charakteryzuje się hiperlipidemią, gorączką, naciekaniem tłuszczu, powiększeniem wątroby z żółtaczką lub bez, powiększeniem śledziony, anemią, leukopenią, małopłytkowością, zaburzeniami krzepnięcia krwi, hemolizą i retikulocytozą, nieprawidłowymi wynikami prób wątrobowych i śpiączką. Wszystkie te objawy ustępują na ogół po przerwaniu infuzji tłuszczów.

      Przedawkowanie aminokwasów podawanych w infuzji dożylnej

      Podobnie jak podczas stosowania innych roztworów aminokwasów, w przypadku większej niż zalecana szybkości infuzji mogą wystąpić działania niepożądane związane z zawartością aminokwasów w produkcie leczniczym SmofKabiven Low Osmo Peripheral. Są to nudności, wymioty, dreszcze i nadmierna potliwość. Infuzja aminokwasów może również spowodować zwiększenie temperatury ciała. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może dojść do zwiększenia stężenia metabolitów zawierających azot (np. kreatyniny, mocznika).

      Przedawkowanie glukozy podawanej w infuzji dożylnej

      W przypadku przekroczenia zdolności pacjenta do klirensu glukozy rozwinie się hiperglikemia.

      Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

      Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

      Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

      tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309

      e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

      Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    16. Przedawkowanie

    17. Patrz punkt 4.8 „Zespół przedawkowania tłuszczu”, „Przedawkowanie aminokwasów podawanych w infuzji dożylnej” i „Przedawkowanie glukozy podawanej w infuzji dożylnej”.

      W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania tłuszczu lub aminokwasów należy zmniejszyć szybkość infuzji lub ją przerwać. Nie istnieje swoiste antidotum do podania w przypadku przedawkowania. W sytuacjach nagłego zagrożenia zdrowia i życia pacjenta należy zasadniczo stosować czynności podtrzymujące podstawowe funkcje życiowe, ze szczególnym uwzględnieniem czynności układu oddechowego i układu krążenia. Niezbędna jest ścisła kontrola parametrów biochemicznych i podjęcie właściwego leczenia stwierdzonych odchyleń od normy.

      W przypadku wystąpienia hiperglikemii należy podjąć czynności dostosowane do sytuacji klinicznej, polegające na podaniu odpowiedniej dawki insuliny i (lub) na skorygowaniu szybkości infuzji.

      Dodatkowo, przedawkowanie może prowadzić do przewodnienia, zaburzeń gospodarki elektrolitowej oraz wystąpienia hiperosmolalności.

      Rzadko, w ciężkich przypadkach przedawkowania, może okazać się niezbędne zastosowanie hemodializy, hemofiltracji lub hemodiafiltracji.

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: roztwory do żywienia pozajelitowego. Kod ATC: B05BA10

      Emulsja tłuszczowa

      Emulsję tłuszczową produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral stanowi produkt leczniczy SMOFlipid, którego wielkość cząstek i właściwości biologiczne są zbliżone do endogennych chylomikronów. Składniki produktu leczniczego SMOFlipid – olej sojowy, triglicerydy o średniej długości łańcucha, olej z oliwek i olej rybny – wykazują indywidualne właściwości farmakodynamiczne, z wyjątkiem wartości energetycznej.

      Olej sojowy charakteryzuje się dużą zawartością niezbędnych kwasów tłuszczowych. W największej ilości występuje kwas linolowy, który jest kwasem tłuszczowym omega-6 (ok. 55-60%). Kwas

      alfa-linolowy, który jest kwasem tłuszczowym omega-3, stanowi około 8% składu produktu leczniczego. Ta część produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral zapewnia organizmowi potrzebną ilość niezbędnych kwasów tłuszczowych.

      Kwasy tłuszczowe o średniej długości łańcucha ulegają szybkiemu utlenianiu i stanowią źródło energii natychmiast dostępnej dla organizmu.

      Olej z oliwek jest przede wszystkim źródłem energii uzyskiwanej z jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, które są dużo mniej podatne na peroksydację niż wielonienasycone kwasy tłuszczowe w analogicznej dawce.

      Olej rybny charakteryzuje się dużą zawartością kwasu eikozapentaenowego (EPA) i kwasu dokozaheksaenowego (DHA). DHA jest ważnym składnikiem budulcowym błon komórkowych, natomiast EPA jest prekursorem eikozanoidów – prostaglandyn, tromboksanów i leukotrienów.

      Przeprowadzono dwa badania dotyczące żywienia pozajelitowego w warunkach domowych u pacjentów z zapotrzebowaniem na długotrwałe wspomaganie żywienia. Głównym celem

      przeprowadzonych badań było wykazanie bezpieczeństwa stosowania. Celem drugorzędowym w jednym z badań, które przeprowadzono u dzieci i młodzieży, było wykazanie skuteczności.

      W badaniu tym pacjentów podzielono na dwie grupy wiekowe (1 miesiąc - < 2 lata oraz 2-11 lat). Obydwa badania wykazały, że SMOFlipid ma taki sam profil bezpieczeństwa, jak produkt leczniczy porównawczy (Intralipid 20%). Skuteczność w badaniu u dzieci określano pomiarem zwiększenia masy ciała, wzrostu, wskaźnika masy ciała, prealbumin, białek wiążących retinol oraz profilu kwasów tłuszczowych. Nie obserwowano różnic w parametrach obu grup, z wyjątkiem profilu kwasów tłuszczowych po 4 tygodniach stosowania. U pacjentów, u których stosowano SMOFlipid, profil kwasów tłuszczowych wykazał zwiększenie zawartości kwasów tłuszczowych omega-3

      w lipoproteinach osocza i fosfolipidach krwinek czerwonych, co odzwierciedlało skład emulsji tłuszczowej podawanej w infuzji.

      Aminokwasy i elektrolity

      Aminokwasy, będące składnikami białek normalnego pożywienia służą do syntezy białek tkankowych, a ich nadwyżki są kierowane na różne szlaki metaboliczne. Badania wykazały, że infuzja aminokwasów powoduje termogenezę.

      Glukoza

      Glukoza nie powinna wywierać żadnego skutku farmakodynamicznego poza wpływem na utrzymanie lub przywrócenie prawidłowego stanu odżywienia.

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Emulsja tłuszczowa

      Poszczególne triglicerydy w składzie produktu leczniczego SMOFlipid charakteryzują się odmiennymi wartościami klirensu, jednak SMOFlipid jako mieszanina ulega szybszemu wydaleniu z organizmu niż triglicerydy długołańcuchowe (LCT). Olej z oliwek cechuje się najmniejszym klirensem ze wszystkich składników (nieco niższym niż LCT), a triglicerydy o średniej długości

      łańcucha (MCT) – najszybszym. Olej rybny w mieszaninie z LCT wykazuje taki sam klirens, jak sam LCT.

      Aminokwasy i elektrolity

      Główne właściwości farmakokinetyczne aminokwasów i elektrolitów podawanych w infuzji są zasadniczo takie same, jak w przypadku aminokwasów i elektrolitów dostarczanych ze zwykłym pożywieniem. Jednak aminokwasy białek dostarczanych z pożywieniem najpierw przechodzą przez żyłę wrotną do krążenia ogólnego, a aminokwasy podawane w infuzji dożylnej przedostają się bezpośrednio do krążenia ogólnego.

      Glukoza

      Właściwości farmakokinetyczne glukozy podawanej w infuzji są zasadniczo takie same, jak glukozy dostarczanej z normalnym pożywieniem.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Nie przeprowadzono nieklinicznych badań bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral. Jednak dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych, dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym i genotoksyczności produktu leczniczego SMOFlipid oraz roztworów aminokwasów i glukozy o różnych stężeniach oraz glicerofosforanu sodu, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka. Nie zaobserwowano wpływu teratogennego lub innych uszkodzeń embriotoksycznych u królików po zastosowaniu roztworów aminokwasów i nie należy tego oczekiwać po zastosowaniu emulsji tłuszczowych i glicerofosforanu sodu, gdy podaje się je

      w zalecanych dawkach jako leczenie substytucyjne. Nie należy się spodziewać, by produkty

      żywieniowe (roztwory aminokwasów, emulsje tłuszczowe i glicerofosforan sodu) stosowane

      w leczeniu substytucyjnym w stężeniach fizjologicznych były embriotoksyczne, teratogenne lub wywierały wpływ na zdolności rozrodcze lub płodność.

      W badaniu na świnkach morskich (test maksymalizacji) olej rybny w emulsji wykazywał umiarkowane działanie uczulające na skórę. W próbie antygenowości układowej nie stwierdzono działania anafilaktycznego oleju rybnego.

      Infuzja dożylna produktu leczniczego SmofKabiven Peripheral (zamierzona droga podania), jak również podanie dotętnicze, domięśniowe, w okolicę żyły i podanie podskórne nie spowodowało wystąpienia jakichkolwiek zmian u królików. SmofKabiven Peripheral jest produktem leczniczym o takim samym składzie jakościowym, co SmofKabiven Low Osmo Peripheral.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Glicerol

      Oczyszczone fosfolipidy z jaja kurzego all-rac-α-Tokoferol

      Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) Sodu oleinian

      Kwas octowy lodowaty (do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie mieszać produktu leczniczego SmofKabiven Low Osmo Peripheral z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.

    5. Okres ważności

    6. Okres ważności produktu leczniczego w opakowaniu przeznaczonym do sprzedaży

      2 lata

      Okres ważności po zmieszaniu

      Wykazano stabilność fizyczną i chemiczną zmieszanych zawartości worka trójkomorowego przez 36 godzin w temperaturze 25C. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt leczniczy należy

      zużyć natychmiast. W przeciwnym razie, za okres przechowywania podczas użytkowania i za warunki przechowywania przed zastosowaniem odpowiada użytkownik. Okres ten nie powinien zasadniczo przekraczać 24 godzin w temperaturze 2-8C.

      Okres ważności po zmieszaniu z dodatkowymi substancjami

      Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt leczniczy należy zużyć natychmiast po dodaniu innych składników. W przeciwnym razie, za okres przechowywania podczas użytkowania i za warunki przechowywania przed zastosowaniem odpowiada użytkownik. Okres ten nie powinien zasadniczo przekraczać 24 godzin w temperaturze 2-8C, chyba że mieszanie miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie zamrażać. Przechowywać w worku zewnętrznym.

      Okres ważności po zmieszaniu: patrz punkt 6.3.

      Okres ważności po zmieszaniu z dodatkowymi substancjami: patrz punkt 6.3.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Opakowanie bezpośrednie składa się z wielokomorowego worka wewnętrznego i worka zewnętrznego. Worek wewnętrzny jest podzielony na trzy komory przez dające się usunąć zabezpieczenia. Pomiędzy workiem wewnętrznym a zewnętrznym znajduje się pochłaniacz tlenu. Worek wewnętrzny typu Biofine wykonany jest z wielowarstwowej powłoki polimerowej.

      Wewnętrzny worek typu Biofine składa się z poli(propyleno-ko-etylenu), kauczuku syntetycznego poli[styreno-blok-(butyleno-ko-etylenu)] (SEBS) i kauczuku syntetycznego

      poli(styreno-blok-izoprenu) (SIS). Port infuzyjny i port do podawania dodatkowych substancji są wykonane z polipropylenu i kauczuku syntetycznego poli[styreno-blok-(butyleno-ko-etylenu)] (SEBS) i są wyposażone w korki z syntetycznego poliizoprenu (niezawierającego lateksu). Zaślepiony port, który jest wykorzystywany wyłącznie podczas produkcji, jest wykonany z polipropylenu i jest wyposażony w korek z syntetycznego poliizoprenu (niezawierającego lateksu).

      Wielkości opakowań:

      1 x 850 ml, 5 x 850 ml

      1 x 1400 ml, 4 x 1400 ml

      1 x 1950 ml, 4 x 1950 ml

      1 x 2500 ml, 3 x 2500 ml

      Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania

    12. Instrukcja użycia

      Nie stosować, gdy opakowanie jest uszkodzone. Stosować wyłącznie wtedy, gdy roztwory aminokwasów i glukozy są przezroczyste, bezbarwne do lekko żółtych, a emulsja tłuszczowa jest biała i jednorodna. Zawartość trzech oddzielnych komór należy zmieszać przed użyciem, a także przed ewentualnym dodaniem innych substancji przez przeznaczony do tego celu port.

      Po usunięciu zabezpieczeń należy kilkakrotnie odwracać worek tak, aby dokładnie wymieszać wszystkie składniki produktu leczniczego i otrzymać jednorodną białą mieszaninę, w której nie mogą być widoczne oznaki rozwarstwienia faz.

      Zgodność

      Dane dotyczące zgodności dostępne są dla wymienionych produktów leczniczych firmy: Dipeptiven, Supliven, Vitalipid N Adult i Soluvit N (liofilizowany), Addiphos i Glycophos w określonych ilościach, oraz generycznych produktów sodu lub potasu o określonych stężeniach. Podczas dodawania sodu, potasu lub fosforanów, należy uwzględnić ich ilości już obecne w worku w celu zaspokojenia potrzeb klinicznych pacjenta. Potwierdzono zgodność produktu leczniczego

      z poszczególnymi dodatkami zgodnie z tabelą poniżej:

      Objętość

      SmofKabiven Low Osmo Peripheral

      850 ml, 1400 ml, 1950 ml i 2500 ml

      Produkt dodawany

      Dipeptiven

      0 - 300 ml

      Supliven

      0 - 10 ml

      Soluvit N (liofilizowany)

      0 - 1 fiolki

      Vitalipid N Adult

      0 - 10 ml

      Stężenie elektrolitów*

      Sód

      ≤ 150 mmol/l

      Potas

      ≤ 150 mmol/l

      Fosforany (Addiphos lub Glycophos)

      ≤ 15 mmol/l

      * Uwzględniając ilości zawarte w worku

      Uwaga: Niniejsza tabela ma na celu wykazanie zgodności. Nie jest to wskazanie dawkowania. Wszelkie dodatki należy łączyć z produktem leczniczym w warunkach aseptycznych.

      Wyłącznie do jednorazowego użycia. Pozostałą po infuzji resztę produktu leczniczego należy zniszczyć.

      Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  11. Fresenius Kabi AB SE-751 74 Uppsala Szwecja

  12. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Pozwolenie nr

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

  15. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Reklama: