Reklama:

Soreca

Substancja czynna: Solifenacini succinas 5 mg
Postać farmaceutyczna: Tabletki powlekane , 5 mg
Reklama:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

  1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

  2. Soreca, 5 mg, tabletki powlekane Soreca, 10 mg, tabletki powlekane

  3. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

  4. Soreca 5 mg: Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 3,8

    mg solifenacyny.

    Substancje pomocnicze o znanym działaniu: 1 tabletka powlekana zawiera 139,35 mg laktozy jednowodnej.

    Soreca 10 mg: Każda tabletka zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.

    Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Każda tabletka zawiera 134,35 mg laktozy

    jednowodnej.

    Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

  5. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

  6. Tabletka powlekana

    Soreca 5 mg: żółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki z napisem „E2” po jednej stronie i średnicy

    7.7 mm.

    Soreca 10 mg: różowe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki z napisem „E3” po jednej stronie i średnicy 7.7 mm.

  7. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

    1. Wskazania do stosowania

    2. Leczenie objawowe naglącego nietrzymania moczu i (lub) częstomoczu oraz parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

    3. Dawkowanie i sposób podawania

    4. Dawkowanie

      Dorośli, w tym pacjenci w podeszłym wieku

      Zalecana dawka wynosi 5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę. W razie potrzeby dawkę tę można zwiększyć do 10 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę.

      Dzieci i młodzież

      Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności solifenacyny u dzieci. Dlatego

      nie należy stosować solifenacyny u dzieci.

      Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

      U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagana modyfikacja dawki (klirens kreatyniny > 30 ml/min.). W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) należy zachować ostrożność podczas leczenia i nie stosować dawki większej, niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).

      Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

      U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagana modyfikacja dawki. W przypadku pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (od 7 do 9 w skali Childa-Pugha) należy zachować ostrożność podczas leczenia i nie podawać dawki większej niż 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).

      Pacjenci otrzymujący silne inhibitory cytochromu P450 3A4

      Podczas jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub terapeutycznych dawek innych, silnych inhibitorów CYP3A4, np. rytonawir, nelfinawir, itrakonazol, maksymalna dawka solifenacyny nie powinna być większa niż 5 mg (patrz punkt 4.5).

      Sposób podawania

      Produkt leczniczy należy przyjmować doustnie, połykając w całości i popijając płynem. Produkt leczniczy można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

    5. Przeciwwskazania

    6. Stosowanie solifenacyny jest przeciwwskazane: u pacjentów z zatrzymaniem moczu, ciężkimi zaburzeniami żołądka i jelit (m.in. toksyczne rozdęcie okrężnicy), miastenią lub jaskrą z wąskim kątem przesączania, jak również z ryzykiem wystąpienia tych chorób;

      • z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną

        w punkcie 6.1;

      • u pacjentów poddawanych hemodializie (patrz punkt 5.2);

      • u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2);

      • z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, leczonych jednocześnie silnymi inhibitorami CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5)

    7. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

    8. Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Soreca należy uwzględnić inne przyczyny częstomoczu (niewydolność serca, choroba nerek). W razie obecności zakażenia dróg moczowych należy rozpocząć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne. Produkt leczniczy Soreca należy stosować ostrożnie u pacjentów:

      • z istotnym klinicznie zwężeniem drogi odpływu moczu z pęcherza z ryzykiem zatrzymania

        moczu;

      • z zaburzeniami drożności przewodu pokarmowego;

      • z ryzykiem zwolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego;

      • z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml; patrz punkt 4.2 i 5.2), i u tych pacjentów nie należy przekraczać dawki 5 mg;

      • z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 do 9 w skali Childa-Pugha; patrz punkt 4.2 i 5.2), i u tych pacjentów nie należy przekraczać dawki 5 mg;

      • jednocześnie leczonych silnymi inhibitorami CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.2 i 4.5);

      • z przepukliną rozworu przełykowego i (lub) refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub) jednocześnie stosujących leki mogące spowodować zapalenie przełyku lub je zaostrzyć (takie jak bisfosfoniany);

      • z neuropatią autonomicznego układu nerwowego.

        U pacjentów, u których występowały czynniki ryzyka, takie jak wcześniej stwierdzony zespół wydłużonego odstępu QT i hipokaliemia, obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz Torsade de Pointes.

        Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność produktu leczniczego u pacjentów z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia neurogennego nie zostały dotąd ustalone.

        U niektórych pacjentów przyjmujących solifenacyny bursztynian obserwowano obrzęk naczynioruchowy z niedrożnością dróg oddechowych. Jeżeli u pacjenta wystąpi obrzęk naczynioruchowy, należy przerwać leczenie solifenacyny bursztynianem i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) zastosować środki ostrożności.

        U niektórych pacjentów leczonych solifenacyny bursztynianem obserwowano występowanie reakcji anafilaktycznych. U pacjentów, u których wystąpiły reakcje anafilaktyczne, należy przerwać stosowanie solifenacyny bursztynianu i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) zastosować środki ostrożności.

        Maksymalne działanie produktu leczniczego Soreca można stwierdzić najwcześniej po

        4 tygodniach leczenia.

        Ten lek zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy- galaktozy.

    9. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Interakcje farmakologiczne

    10. Jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych o właściwościach cholinolitycznych może prowadzić do nasilenia działania terapeutycznego i wystąpienia działań niepożądanych. Po zaprzestaniu podawania tego produktu leczniczego należy zachować około tygodniową przerwę przed podjęciem leczenia innym lekiem cholinolitycznym. Działanie terapeutyczne solifenacyny może zmniejszać się w wyniku jednoczesnego stosowania agonistów receptorów cholinergicznych.

      Solifenacyna może osłabiać działanie produktów leczniczych nasilających perystaltykę przewodu

      pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.

      Interakcje farmakokinetyczne

      W badaniach in vitro wykazano, że terapeutyczne stężenia solifenacyny nie hamują aktywności CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 lub 3A4, pochodzących z mikrosomów ludzkiej wątroby. Z tego względu jest mało prawdopodobne, aby solifenacyna wpływała na zmianę klirensu produktów leczniczych, metabolizowanych przez wymienione enzymy CYP.

      Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę solifenacyny

      Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4. Jednocześnie podawany ketokonazol (200 mg/dobę), silny inhibitor CYP3A4, dwukrotnie zwiększał wartość AUC solifenacyny, zaś ketokonazol w dawce 400 mg/dobę powodował trzykrotne zwiększenie wartości AUC solifenacyny. Z tego względu podczas podawania ketokonazolu lub innych silnych inhibitorów CYP3A4 (np. rytonawiru, nelfinawiru, itrakonazolu) w dawkach terapeutycznych, największa stosowana jednocześnie dawka produktu leczniczego Soreca powinna być ograniczona do 5 mg (patrz punkt 4.2).

      Jednoczesne stosowanie solifenacyny i silnych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane

      u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby.

      Nie badano wpływu indukcji enzymów na farmakokinetykę solifenacyny i jej metabolitów, jak również wpływu substratów o większym powinowactwie do CYP3A4 na ekspozycję na solifenacynę. Solifenacyna jest metabolizowana przez CYP3A4, zatem możliwe są interakcje farmakokinetyczne solifenacyny z innymi substratami CYP3A4 o większym powinowactwie (np. werapamil, diltiazem) oraz ze związkami o działaniu indukującym CYP3A4 (np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina).

      Wpływ solifenacyny na farmakokinetykę innych produktów leczniczych

      Doustne środki antykoncepcyjne

      Podczas stosowania solifenacyny nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych solifenacyny ze

      złożonymi, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol + lewonorgestrel).

      Warfaryna

      Podczas stosowania solifenacyny nie stwierdzono zmian farmakokinetyki R-warfaryny i S-warfaryny

      ani ich wpływu na czas protrombinowy.

      Digoksyna

      Stosowanie solifenacyny nie wpływało na farmakokinetykę digoksyny.

    11. Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    12. Ciąża

      Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania solifenacyny w czasie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego szkodliwego wpływu na płodność, rozwój zarodka i (lub) płodu ani na przebieg porodu (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla człowieka nie jest znane.

      Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania produktu kobietom w ciąży.

      Karmienie piersią

      Nie ma danych dotyczących przenikania solifenacyny do mleka ludzkiego. W badaniach wykonywanych na myszach stwierdzono, że solifenacyna i (lub) jej metabolity przenikały do mleka, powodując zależne od dawki zaburzenia prawidłowego rozwoju noworodków (patrz punkt 5.3). Z tego względu produktu leczniczego nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

    13. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

    14. Ponieważ solifenacyna, podobnie jak inne leki cholinolityczne, może powodować niewyraźne widzenie i rzadziej senność i uczucie zmęczenia (patrz punkt 4.8), produkt może wywierać niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

    15. Działania niepożądane

    16. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

      W wyniku farmakologicznego działania solifenacyny, ten produkt leczniczy może powodować cholinolityczne działania niepożądane, na ogół o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu. Częstość występowania cholinolitycznych działań niepożądanych jest zależna od dawki.

      Najczęściej zgłaszaną reakcją niepożądaną podczas stosowania solifenacyny było uczucie suchości w jamie ustnej. Objaw ten występował u 11% pacjentów przyjmujących dawkę 5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę, u 22% pacjentów przyjmujących dawkę 10 mg raz na dobę i u 4%

      pacjentów otrzymujących placebo. Nasilenie uczucia suchości w jamie ustnej było na ogół niewielkie i jedynie sporadycznie było przyczyną przerwania leczenia. Generalnie przestrzeganie zaleceń przez pacjentów było bardzo dobre (około 99%), i około 90% pacjentów leczonych solifenacyną ukończyło badanie obejmujące 12-tygodniowe leczenie.

      Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

      Klasyfikacja MedDRA układów

      i narządów

      Bardzo

      często

      1/10

      Często

      ≥1/100 do

      < 1/10

      Niezbyt

      często

      1/1 000 do

      < 1/100

      Rzadko

      1/10 0

      00 do

      < 1/1 00

      0

      Bardzo rzadko

      <1/10 000

      Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych

      danych)

      Zakażenia i zarażenia

      pasożytnicze

      Zakażenie dróg moczowych Zapalenie pęcherza

      moczowego

      Zaburzenia układu immunologic

      znego

      Reakcja anafilaktyczna*

      Zaburzenia metabolizmu

      i odżywiania

      Zmniejszone

      łaknienie*

      Hiperkaliemia*

      Zaburzenia psychiczne

      Omamy*

      Stan splątania*

      Majaczenie*

      Zaburzenia układu nerwowego

      Senność Zaburzenia smaku

      Zawroty głowy* Ból

      głowy*

      Zaburzenia oka

      Niewyraź

      ne widzenie

      Zespół

      suchego oka

      Jaskra*

      Zaburzenia serca

      Torsades de Pointes* Wydłużenie odstępu QT

      w zapisie EKG *

      Kołatanie serca*

      Tachykardia*

      Zaburzenia układu oddechowego

      , klatki piersiowej i

      śródpiersia

      Suchość błon śluzowych nosa

      Dysfonia*

      Zaburzenia

      żołądka i jelit

      Suchość

      w ustach

      Zaparcie Nudności Niestrawn ość

      Ból brzucha

      Refluks żołądkowo- przełykowy Suchość w gardle

      Niedroż ność okrężnic y Zaklino wanie stolca Wymiot

      y*

      Niedrożność jelit* Dyskomfort w jamie brzusznej*

      Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

      Zaburzenia czynności wątroby* Nieprawidłowe wyniki testów

      wątrobowych*

      Klasyfikacja MedDRA układów

      i narządów

      Bardzo

      często

      1/10

      Często

      ≥1/100 do

      < 1/10

      Niezbyt

      często

      1/1 000 do

      < 1/100

      Rzadko

      1/10 0

      00 do

      < 1/1 00

      0

      Bardzo rzadko

      <1/10 000

      Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych

      danych)

      Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

      Suchość

      skóry

      Świąd* Wysypk a*

      Rumień wielopostacio wy* Pokrzywka* Obrzęk naczyniorucho

      wy*

      Złuszczające

      zapalenie skóry*

      Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki

      łącznej

      Osłabienie mięśni*

      Zaburzenia nerek i dróg

      moczowych

      Trudność

      w oddawaniu moczu

      Zatrzym anie

      moczu

      Zaburzenia

      czynności

      nerek*

      Zaburzenia ogólne i stany w miejscu

      podania

      Męczliwość Obrzęk obwodowy

      • obserwowane po wprowadzeniu do obrotu

        Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

        Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

        Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa

        Tel.: + 48 22 49 21 301

        Faks: + 48 22 49 21 309

        strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

        Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

    17. Przedawkowanie Objawy

    18. Przedawkowanie solifenacyny bursztynianu może teoretycznie powodować ciężkie działania cholinolityczne. Największą dawką solifenacyny bursztynianu przypadkowo podaną temu samemu pacjentowi było 280 mg w ciągu 5 godzin, co spowodowało wystąpienie zmian stanu psychicznego, niewymagających hospitalizacji pacjenta.

      Leczenie

      W przypadku przedawkowania solifenacyny bursztynianu należy zastosować leczenie węglem aktywowanym. Płukanie żołądka jest skuteczne, jeśli zostanie wykonane w ciągu 1 godziny, lecz nie należy prowokować wymiotów.

      Podobnie jak w przypadku innych leków cholinolitycznych objawy można leczyć w następujący

      sposób:

      • ciężkie, ośrodkowe objawy cholinolityczne, takie jak omamy lub nadmierne pobudzenie: zastosować fizostygminę lub karbachol;

      • drgawki lub nadmierne pobudzenie: zastosować benzodiazepiny;

      • niewydolność oddechowa: zastosować sztuczną wentylację;

      • tachykardia: zastosować leki blokujące receptory beta-adrenergiczne;

      • zatrzymanie moczu: zastosować cewnikowanie pęcherza;

      • rozszerzenie źrenic: zastosować pilokarpinę w kroplach i (lub) umieścić pacjenta w ciemnym

      pomieszczeniu.

      Podobnie jak w przypadku przedawkowania innych leków przeciwmuskarynowych, należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT (np. hipokaliemia, bradykardia, jednoczesne podawanie leków mogących wydłużać odstęp QT) oraz pacjentów z istotnymi, współistniejącymi chorobami serca (np. niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu, zastoinowa niewydolność serca).

  8. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

    1. Właściwości farmakodynamiczne

    2. Grupa farmakoterapeutyczna: leki działające rozkurczowo na drogi moczowe.

      Kod ATC: G04BD08.

      Mechanizm działania

      Solifenacyna jest kompetycyjnym, wybiórczym antagonistą receptora cholinergicznego. Pęcherz moczowy jest unerwiony przez przywspółczulne włókna nerwowe cholinergiczne. Acetylocholina powoduje skurcz mięśni gładkich wypieracza działając poprzez receptory muskarynowe, z których największą rolę odgrywa podtyp M3. Wyniki badań farmakologicznych prowadzonych w warunkach in vitro i in vivo wskazują, że solifenacyna jest kompetycyjnym inhibitorem podtypu M3 receptora muskarynowego. Stwierdzono ponadto, że solifenacyna jest wybiórczym antagonistą receptorów muskarynowych, ponieważ wykazuje małe powinowactwo w stosunku do innych badanych receptorów i kanałów jonowych lub nie wykazuje go wcale.

      Działanie farmakodynamiczne

      Leczenie solifenacyną w dawkach 5 mg i 10 mg na dobę było przedmiotem kilku randomizowanych badań klinicznych prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, z grupą kontrolną i z udziałem mężczyzn i kobiet z pęcherzem nadreaktywnym. Jak przedstawiono w poniższej tabeli, zarówno dawka 5 mg jak i dawka 10 mg solifenacyny powodowała statystycznie istotną poprawę w zakresie pierwszorzędowych i drugorzędowych punktów końcowych w porównaniu z placebo. Skuteczność leczenia stwierdzano po upływie tygodnia od jego rozpoczęcia i działanie to stabilizowało się

      w okresie 12 tygodni. W długoterminowym badaniu otwartym wykazano, że skuteczność solifenacyny utrzymuje się przez co najmniej 12 miesięcy. Wśród pacjentów, u których przed leczeniem stwierdzono nietrzymanie moczu, po 12 tygodniach leczenia nietrzymanie moczu całkowicie ustąpiło u około 50% pacjentów, zaś u 35% pacjentów częstość oddawania moczu zmniejszyła się do mniej niż 8 mikcji na dobę. Leczenie objawów pęcherza nadreaktywnego wpływało też korzystnie na liczne parametry jakości życia, takie jak ogólne poczucie zdrowia, wpływ nietrzymania moczu na jakość życia, ograniczenia pełnionej roli, ograniczenia natury fizycznej, ograniczenia społeczne, emocje, ciężkość objawów, nasilenie objawów i jakość snu i (lub) witalność.

      Wyniki (zsumowane) czterech kontrolowanych badań III. fazy, w których leczenie trwało 12 tygodni

      Placebo

      Solifenacyna 5 mg raz na

      dobę

      Solifenacyna 10 mg raz na

      dobę

      Tolterodyna 2 mg dwa

      razy na dobę

      Liczba mikcji/dobę

      Średnia wartość początkowa

      11,9

      12,1

      11,9

      12,1

      Średnie zmniejszenie względem wartości

      początkowej

      1,4

      2,3

      2,7

      1,9

      % zmiany względem

      wartości początkowej

      (12%)

      (19%)

      (23%)

      (16%)

      n

      1138

      552

      1158

      250

      Wartości p*

      < 0,001

      < 0,001

      0,004

      Liczba incydentów parcia naglącego/dobę

      Średnia wartość początkowa

      6,3

      5,9

      6,2

      5,4

      Średnie zmniejszenie

      względem wartości początkowej

      2,0

      2,9

      3,4

      2,1

      % zmiany względem

      wartości początkowej

      (32%)

      (49%)

      (55%)

      (39%)

      n

      1124

      548

      1151

      250

      Wartości p*

      < 0,001

      < 0,001

      0,031

      Liczba incydentów nietrzymania moczu/dobę

      Średnia wartość początkowa

      1,8

      2,0

      1,8

      1,9

      Średnie zmniejszenie

      względem wartości początkowej

      0,4

      0,6

      0,6

      0,5

      % zmiany względem wartości początkowej

      (22%)

      (30%)

      (33%)

      (26%)

      n

      1005

      494

      1035

      232

      Wartości p*

      0,025

      < 0,001

      0,199

      Objętość moczu/jedną mikcję

      Średnia wartość początkowa

      166 ml

      146 ml

      163 ml

      147 ml

      Średnie zmniejszenie względem wartości

      początkowej

      9 ml

      32 ml

      43 ml

      24 ml

      % zmiany względem

      wartości początkowej

      (5%)

      (21%)

      (26%)

      (16%)

      n

      1135

      552

      1156

      250

      Wartości p*

      < 0,001

      < 0,001

      < 0,001

      Liczba podpasek/dobę

      Średnia wartość początkowa

      3,0

      2,8

      2,7

      2,7

      Średnie zmniejszenie

      względem wartości początkowej

      0,8

      1,3

      1,3

      1,0

      % zmiany względem

      wartości początkowej

      (27%)

      (46%)

      (48%)

      (37%)

      n

      238

      236

      242

      250

      Wartości p*

      < 0,001

      < 0,001

      0,010

      Uwaga: W 4 zasadniczych badaniach klinicznych stosowano solifenacynę 10 mg i placebo.

      W 2 spośród tych 4 badań stosowano również solifenacynę 5 mg, zaś w jednym z nich podawano także tolterodynę w dawce 2 mg dwa razy na dobę. Nie wszystkie parametry i nie wszystkie badane grupy były oceniane w każdym z badań. Z tego względu podana liczba pacjentów może różnić się w odniesieniu do poszczególnych parametrów i leczonych grup.

      • Wartość p w porównaniu do placebo

    3. Właściwości farmakokinetyczne

    4. Wchłanianie

      Maksymalne stężenie solifenacyny w osoczu (Cmax) po przyjęciu tabletek solifenacyny występuje po upływie 3 do 8 godzin. Czas tmax jest niezależny od dawki. Wartość Cmax i wartość pola pod krzywą (AUC) zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zakresie od 5 mg do 40 mg. Całkowita dostępność biologiczna wynosi w przybliżeniu 90%.

      Przyjmowanie posiłków nie wpływa na wartości Cmax i AUC solifenacyny. Dystrybucja

      Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 l. Solifenacyna w znacznym stopniu (około 98%) wiąże się z białkami osocza, przede wszystkim z kwaśną α1- glikoproteiną.

      Metabolizm

      Solifenacyna w większości jest metabolizowana w wątrobie, przede wszystkim przez układ cytochromu P450 3A4 (CYP3A4). Istnieją również alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą uczestniczyć w metabolizmie solifenacyny. Klirens solifenacyny wynosi około 9,5 l na godzinę,

      a okres półtrwania w fazie końcowej eliminacji wynosi 45 – 68 godzin. Po podaniu doustnym leku wyodrębniono w osoczu jeden metabolit czynny farmakologicznie (4R-hydroksysolifenacyna) i trzy metabolity farmakologicznie nieczynne (N-glukuronid, N-tlenek i 4R-hydroksy-N-tlenek solifenacyny).

      Eliminacja

      Przez 26 dni od podania pojedynczej dawki 10 mg solifenacyny znakowanej radioizotopem 14 około 70% aktywności promieniotwórczej wykryto w moczu, zaś 23% w kale. Około 11% aktywności promieniotwórczej w moczu pochodziło z substancji czynnej w postaci niezmienionej; około 18% pochodziło z N-tlenku, 9% z 4R-hydroksy-N-tlenku i 8% z 4R-hydroksymetabolitu (czynny metabolit).

      Liniowość/Nieliniowość

      W zakresie dawek terapeutycznych farmakokinetyka solifenacyny jest liniowo zależna od dawki.

      Inne populacje specjalne

      Pacjenci w podeszłym wieku

      Dostosowanie dawki leku w zależności od wieku pacjenta nie jest konieczne. Wyniki badań prowadzonych u osób w podeszłym wieku wykazały, że ekspozycja na solifenacynę (wyrażona jako AUC) po podaniu solifenacyny bursztynianu (5 mg i 10 mg raz na dobę) była podobna u zdrowych osób w podeszłym wieku (65 – 80 lat) i u osób młodych (w wieku poniżej 55 lat). Średnia szybkość wchłaniania wyrażona jako tmax była nieco mniejsza u osób w podeszłym wieku, zaś okres półtrwania w fazie końcowej eliminacji był w tej grupie pacjentów o około 20% dłuższy. Te różnice nie były uważane za istotne klinicznie.

      Nie określono farmakokinetyki solifenacyny u dzieci i młodzieży.

      Płeć

      Farmakokinetyka solifenacyny nie jest zależna od płci.

      Rasa

      Farmakokinetyka solifenacyny nie jest zależna od rasy.

      Zaburzenia czynności nerek

      Wartości AUC i Cmax solifenacyny u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie różniły się istotnie od tych, które stwierdzano u zdrowych ochotników.

      U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) ekspozycja na

      solifenacynę była istotnie większa niż w grupie kontrolnej, co wyrażało się zwiększeniem Cmax

      o około 30%, AUC o ponad 100% oraz t½ o ponad 60%. Wykazano istotną statystycznie zależność pomiędzy klirensem kreatyniny i klirensem solifenacyny.

      Nie oceniano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów poddawanych hemodializie.

      Zaburzenia czynności wątroby

      U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (od 7 do 9 w klasyfikacji Childa- Pugha) wartość Cmax nie ulegała zmianie, wartość AUC zwiększała się o 60%, zaś t½ wydłużał się dwukrotnie. Nie oceniano farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

    5. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

    6. Dane przedkliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, rakotwórczości oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. Podczas prenatalnych i pourodzeniowych badań wykonywanych na myszach stwierdzono, że podawanie klinicznie istotnych dawek solifenacyny karmiącym samicom powodowało zależne od dawki zmniejszenie liczby żywych urodzeń, zmniejszenie masy urodzeniowej i zwolnienie rozwoju fizycznego potomstwa. Większa śmiertelność zależna od dawki, bez poprzedzających objawów klinicznych, występowała u młodych myszy otrzymujących dawki, które osiągnęły efekt farmakologiczny, od 10 lub 21 dnia po urodzeniu i w obu grupach występowała większa śmiertelność w porównaniu z dorosłymi myszami. U młodych myszy otrzymujących dawki od 10 dnia po urodzeniu ekspozycja w osoczu była wyższa niż u dorosłych myszy. Począwszy od 21 dnia po urodzeniu ekspozycja ogólnoustrojowa była porównywalna z dorosłymi myszami. Kliniczne konsekwencje zwiększonej śmiertelności u młodych myszy nie są znane.

  9. DANE FARMACEUTYCZNE

    1. Wykaz substancji pomocniczych

    2. Rdzeń tabletki:

      Laktoza jednowodna Skrobia kukurydziana Hypromeloza (4-6 mPas)

      Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian

      Otoczka:

      Hypromeloza (6mPs) Talk

      Makrogol

      Tytanu dwutlenek (E171)

      Żelaza tlenek żółty (E172) (tabletki 5 mg) Żelaza tlenek czerwony (E172) (tabletki 10 mg)

    3. Niezgodności farmaceutyczne

    4. Nie dotyczy.

    5. Okres ważności

    6. 30 miesięcy.

    7. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

    8. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

    9. Rodzaj i zawartość opakowania

    10. Produkt leczniczy Soreca jest pakowany w blistry z folii PVC/Aluminium. Każde pudełko tekturowe zawiera 30 tabletek powlekanych.

    11. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

    12. stosowania

      Brak specjalnych wymagań.

  10. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

  11. DO OBROTU

    Recordati Polska sp. z o.o. ul. Królewska 16

    00-103 Warszawa

  12. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

  13. Soreca, 5 mg - 24712

    Soreca, 10 mg - 24713

  14. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

  15. DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

    10/05/2018

  16. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

07/05/2021

Reklama: